Тәуке хан 1715 жылы қайтыс болды. Оның мұрагері Қайып хан Қазақ мемлекетінің бұрынғы ұлылығын берік ұстап тұра алмады
жүктеу/скачать 39.45 Kb.
|
| 2- ақпараттық мәтін
XVII ғасырдың басында Қазақ хандығының батыстағы шекаралық аймақтарында орыс қоныстары орын тепті. 1620 жылы Жайық бекінісі, 1640 жылы Гурьев бекінісі бой көтерді. XVIII ғасырдыңбасы Ресей үшш I Петрдің реформаларымен, Швециямен Балтық теңізі үшін, Түркиямен Қара теңіз үшін жүргізілген соғыстармен және Сібірді жаулап алу, Шығыс елдерімен байланыс орнату сияқты тарихи оқиғалармен ерекшеленді. I Петрдің сыртқы сая-сатында Ресейді шығыс елдерімен жалғастырушы Қазақ жерлеріне ерекше көңіл бөлінді. Үндістан мен Қытайға шығар жол іздеген I Петр тұсында Қазақ жеріне орнығуға бағытында белсенді әрекеттер жасалды. Бұл бағытта Сібір губернаторы князь М.Гагарин Ресей үкіметіне Ертістен Жаркентке дейін күшейтілген бекіністер жүйесін құру жобасын ұсынды. Оның жобасында бұл жерлер алтынның қорына ете бай екені атап керсетіледі. 1715 жылы Тобылдан Ертіс бойымен үш мың адамнан тұратын подполковник И. Бухгольц бастаған әскери экспедиция жіберіліп, олар Жәміш және Омск (1716) бекіністерін салады. 1717 жылы қамал құрылыстарын жалғастыру үшін Жәміш көлінен Ертістің бойымен жоғары қарай П. Северский мен В. Чередов отрядтары жіберілген. П. Северский Железинск бекінісін, ал В. Чередов Колба-синск бекінісін салдырды. Сондай-ақ 1718 жылы В.Чередов Ертістің оңжаға-лауынан кейін Семипалатинск атауын алған қамалға арнап орын дайын-дайды. Ямышевск пен Семипалатинск бекіністері 1717-1718 жылдары под-полковник П. Ступин экспедициясы кезінде айтарлықтай күшейтіледі. Одан кейін жіберілген майор И.Лихаревтің экспедициясы Усть-Каменогорск және Коряков бекіністерін (1720 ж.) тұрғызады. Бұл әскери-қорғаныс бекеттері жоғары Ертіс желісін құрады. I Петрдің Қазақ жерін Ресейдің құрамына қосу жөнінде айтқан саяси ұстанымы туралы тілмәш А. Тевкелевтің жазбаларынан белгілі. Ол 1722 жылы парсы жорығынан келген бойда: «Үлкен, тіпті миллионға дейінгі шығындар-ға қарамай Ресей протекциясына кіргізу керек» өйткені «қырғыз-қазақ ордасы - бүкіл азиялық елдерге шығатын ұлт пен қақпа» деген. I Петрдің тұсында Сібір, Ертіс, Колыванск әскери желілерінің іргесі қаланды. Бұл әскери желілерде тұрғызылған бекіністердің стратегиялық тұрғыда маңызы өте зор болды. Бекініс қамалдарда кез келген әскери шабуылдарға қарсы тұра алатын, жақсы дайындықтан еткен әрі қару-жарағы күшті казак гарнизондары орналастырылды. Кейін бүл бекіністер Қазақ жерін отарлаудың басты ошағына айналды. Қазақтардың 1728, 1730 жылдардағы жеңістері Жоңғар хандығы тарапынан қауіпті азайтқанмен, Қазақ хандығындағы жағдай тұтастай алғанда шиеленісті қалпында қала берді. Оның үстіне хандықтағы саяси дағдарыс тереңдеп кетті. Өйткені Кіші жүзде Әбілқайыр хан, Орта жүзде Сәмеке хан (Шахмұхаммед), ¥лы жүзде Жолбарыс хан жеке-дара билік жүргізіп, қазақ жүздері бірте-бірте оқшаулана бастады. Жоңғарлармен соғыс әбден қажытқан, әлі де алда талай жойқын соғыстар қаупі күтіп тұрған осындай жағдайда, қазақ халқының ауыр жағдайын пайдаланған башқұрттар, еділ қалмақтары, ортаазиялық хандықтар, сібір казактары да қазақтарға қысымын күшейте түсті. Источник: http://e-history.kz/kz/contents/view/1094 © e-history.kz
жүктеу/скачать 39.45 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|