Адамға махаббат күші, құштарлық, сағыныш, сезім тыныштық бермес. Жанартаудай жарқылымен көрінер мазасыз жүрек өз қалауын таппаса қиынның қиыны

Ойлана қалған Манас шынында қыз тағдырының оңай еместігін, өмірде әйел қауымының ауыртпалығының орасан зор екенін күнделікті өмірден ұққан.

Ішкі сырларын сыртқа шығара алмас, жүрегін жаралаған мұңдарын айта алмас , сыр бермес әйел-ана бәріне көнер, бәріне төзер. Таудай тауқыметті абыроймен алыптай көтеруімен ерекшеленер нәзік жаратылыс қандай шыдамды, неткен төзімді...

Ана ұлылығына бас иген Манас аяулы анасына деген перзенттік махаббатын «Мейірім нұры» поэмасымен өрген:

Дариға ана еске алды өткенді,

Ай дидарын ерекше бір гүл бөлеп.

Ақ пейілін бөлекше нұр жыр демеп,

Бауырына басқан ұлын қайнының.

Келін ауырып, дәрігерге кеткен-ді,

Тоба еткен, қайырымды іс бұл демек.

Көз алдында қос тіршілік гүлдемек,

Айналды да сәбилерін ай күнін.

Бөбегіңе пана болам қалайда.

Өзіңді күт уайымдама жарай ма?

Сәбиімнен артық көріп баптармын.

Берсем дағы осылар деп өмірімді,

Таңды көзбен атырармын алайда.

Аман есен жазылып шық жаңа айда

Аманатты асыл етіп сақтармын»

Өз баласын сүттен қағып шеткері.

Нан жегізіп, шұрылдаса ішектері,

Қайнысы мен келінін көп ойлаған.

Көптен күткен сәбиі деп аялай,

Онсыз жетер келін азап шеккені,

Ертеңгі күн жазғырмасын тек мені,

Деген оймен берген серттен таймаған.

Жалын жастық ойландырмас құбылтып.

Өмірге де, күреске де шын ынтық,

Сәбилермен бала болып кеткендей.

Қос бөбектің иісі мұрын жарғандай,

Сезінгенге өмір мәнін ұғынтып,

Сұлулыққа, мөлдірлікке сұғынтып,

Махаббаты мейірім нұр сепкендей.

Қос сәбиді қатар құшып, ынтыққан.

Пәк бөпенің жанарынан нұрды ұққан.

«Өз балам ғой ұрсам дағы кетпес»-деп,

Жеті айлыққа бар қошемет өріліп,

Шын сыйласу құралғандай құлдықтан,

Өз ұлынан адасқандай шындықтан,

Ешнәрсе де жайдан жайға өтпес тек.

Жайнап тұрған нағыз жалын жас еді.

Құрбылармен көңіл шіркін өседі.

Студенттік өмір өтті қарбалас.

Түні бойы ән салатын, бәрі есте,

Бәрі уақытша, бастан бәрі көшеді.

Бүгін міне елес-самал еседі,

Өзге өмір, жүрегінде жанталас.

Келген сәтте басқа әлемге сүңгіген.

Қатал ене түп тамырын үңгіген.

Кедейлігін баса айтып құданың,

Ән салғанын теңеп нағыз жаманмен

Жалын отын тез өшіру үлгімен,

Сынай қарап кекесінді күлкімен,

Жас келіннің тауысып бақты шыдамын.

Жақсылығы құмға сіңген су болып,

Сөйлеу арман, көкірекке шер толып,

Еркін жерден келген келін қамықты.

Тым болмаса сөйлесетін көрші жоқ,

Қайран ару сусыз гүлдей мың солып,

Қабағына қарар жан жоқ бір шолып,

Күйеуінің түсінбесі анық-ты.

Немересін сыйлаған-ды қыз туып.

Жібімеді сонда дағы жыл жуық.

Тілі шығып, қарсы қойды өзіне.

Көңілі толмай келініне берілген,

Жүрсе дағы еңбектеніп, кір жуып,

Ене ызғарлы, жан жабырқау, үй суық.

Жалғыз қалса жылап жүрді езіле.

Жайнататын, жабырқатар ортасы.

Әлем күлсе аналардың арқасы,

Түсінбеске не айтасың, не шара?

Сол ененің бес ұлы бар бұл шындық,

Гүл келіннің ыстық болар алғашы.

Бұл тегіннен жазылмас-ты жалғасы,

Түсініксіз, жанды ауыртар осы ара.

Құрақ ұшып, мың құбыла ынтыққан.

Байлығы мол жерден деген сырды ұққан.

Келген бетте жақын тартты қызындай.

Әділетсіз ене ісіне күйініп,

Дариға жүр алыс кетіп шындықтан,

Тым өзгергіш енесіне сұмдық таң.

«Түсінер»-деп сабыр етті бұзылмай.

Бірі жылап, екіншісін оятар.

«Шаршадым»-деу сол бір кезде ұят, ар,

Түсінетін қайын ене тым қатал.

Жанға демеу іздер сәуле жарықты,

Қорқыныш пен үрей басым, ұя тар.

Қорған болар күйеу ұрып, қиратар,

Кімнен демеу таба алады шын адал?

Теріс қарар, көрмегендей менсінбей.

Азып тозды бұл ортаға жерсінбей,

Ауыр соққы енесінің бөлгені.

Күндіз күлмей, түні бойы күйінер,

Ал бай келін еңбек етпей, тер сіңбей,

Байлығымен басып кірді еркіндей,

Мақтар ене : «Көп қой , деумен көргені»

Саусақтары бір-бірінен ажырап.

Жеті айлық пен сәби бейне қозы лақ.

Жыласа олар бірге езіліп, жылаған.

Бір ай және апта тағы өрілді,

Түк көрмеген келін келді азынап,

Қарамады деумен ене азғырад,

Қосылды да іздегенге сұраған.

Сәби иісі сіңіп қалған өзіне.

Жаны жылар қимастығы сезіле,

Әкетті ғой баланы да ұстатпай,

Жүрек бірге кеткені де расталды.

Сәби ғана көрінеді көзіне.

Келін кетті сол ұядан безіне,

Ез ененің көп күлкісін қысқартты-ай.

Қалалық қой басқа мектеп бітірген.

«Тұрмаймын»- деп шал кемпірдей бүкірмен,

Көшіп кетті жанға жайлы үйіне.

Ене білмей жазғыруды, ақтауды,

Ауызында басқа сөз жоқ шүкірден.

Тұйық шалы насыбай атып, түкірген,

Бетке шапты келіндері үйіле.

Мектебінде беделімен көрінді.

Ақ сүт емген өз ұлындай өрілді.

Жұмысында сағынышпен қауышар.

Ақтағандай ақ сүтінің белгісін,

Беттен өбіп, анасындай берілді.

Көрдіңіз бе мұндай ұқсас өрімді?

Мінез құлық ақ сүтпенен ауысар!

Жалын от боп құштар биге, өнерге.

«Жан анам»-деп Дариғаға келерде,

Сағынысып табысады аңсаумен.

Бұзық келін беделі де шын түсіп,

Қызғаныштан бұған көңілі сенер ме?

Іші күйіп, өзін-өзі жеңер ме?

Тыңдамай ұл, сөзі өтпес шаршаумен.

«Шын анам»-деп Дариғаға ұмтылар.

Жүрегімен болмысымен мың құлар.

Ал өз ұлы нан жегізген тым тұйық.

Сүт ембеуден бетіндегі жарасын,

Айыптауға үлкен жігіт құлқы бар.

Сездірмеген, іштегі мұң үн тұрар,

Анасына махаббаты шын биік!

Жылы тартып, осы келін түскенін.

Дариғаның айтар жақсы істерін.

Келінменен береке де келгенін.

Ал енені өкініші өртеген.

Қартайғанда байқаған-ды күш кемін.

Кім ойлаған, түбі бармақ тістерін?

Жалынғанда қайта ма үйге бұл келін?

Дариғаға тым әсерлі көрінген.

Ол уақиға аңыз түрде берілген,

Анасынан жетім қалған шақалақ,

Жол бойында өткенге көз сүзіпті.

Сезіпті оны иманмен шын өрілген,

Әйелі де туып, қалжа желінген,

Әкеп берді өз ұлындай бағалап.

Оң жақ сүтін емізіпті жөн санап.

Оң жағынан басталар деп бар санақ,

Оң болсын деп барлық ісі өмірде,

Оң болуын аңсап, тағы тебіреніп,

Оң бастаса келер тағы қанша бақ,

Жігіт кезін елестетіп тамсанад,

Көріпкел боп кетеді адам кейбірде.

Емізіпті: «Аман болса жарар»-деп,

«Ұлым байып кетсе малға қарар»-деп,

Қайдан білсін, болашақты болжап па?

«Болмас мәні оңай тапқан олжаның,

Үйдің қамын жасар, отын жағар»-деп,

«Мал артында жүрер, шөбін шабар»-деп,

Бар тағдырын шектеп қойды, қоршап та.

Өз ұлының жасап барлық жағдайын.

Көзден таса етпеген-ді әрдайым.

Тәтті беріп, еркелетіп, есіртіп.

Тауып алған бала бейнет кешті де,

Күні бойы тер басады маңдайын,

Ата-ананың отын суы дап-дайын,

Шебер-ұста күй төгеді көсілтіп.

Өз ұлдары тым қатыгез, көкірек.

Бұл өмірге келгеніне өкінед.

Жан қинамас, мейірімсіз анаға.

Екінші ұл кішіпейіл, тым дана,

Мейірімді, ерекшелеу, тектірек,

Ата-ананың қамқоршысы көп тірек,

Әрбір сөзі ой түсірер санаға!

Әр тағдырды Алла ғана айқындар!

Сол жақ деген жүрек тұсы солқылдар.

Ал жүректен тек жақсылық берілер.

Бұл әңгіме айқындатар төтесін.

Алтын құйма барлық кезде жарқылдар!

Түсінетін, ұғынатын халқым бар,

Жүрек қосса бар жақсылық өрілер!

Тектіліктің түп тамырын қозғайды.

Тарихты алсақ қара қобыз боздайды.

Көк бөріні бала емген аңыз бар.

Қайсарлық пен ерлік,өрлік-өсиет!

Ынтымақтың оты мәңгі маздайды!

Ерен елім ешқашан да тозбайды!

Әрбір перзент ата-анаға қарыздар!

Ақ сүтімен осы күнге жеткізген.

Ақ үмітін жалғастырған тек бізбен,

Ақ жол тілер сағым болып санада.

Тебірене жанарыма жас үйдім.

Күлкісіз күн, ұйқысыз түн өткізген.

Жараланған жанын уайым шеккізген,

Мәңгі тағзым, мәңгі құрмет анаға!!!

Шымқаланың кешкі керемет көрінісін көрсетуге асыққан жігіттер тез жиналып, төменде Айзерені асыға күткен. Ерекше талғаммен киінер ару аққудай көрініп, мөлдірлігімен үлбірей түсіп, көзге көркем, жанға жақын танылып, кешкі сәтте оттай жанып, шоқтай маздаған. Нәзік жаратылыс жақындаған сайын жігіттер сымдай тартылып, қыранша қомданып, өздерін аса ілтипатты көрсеткісі келіп, бір орында тапжылмай тұрып қалғандай еді. Дидарынан нұр шаша жымия келіп сәлемдескен Айзеренің ыстық аялы алақаны бір ерекше жағымды сезіліп, жігіттер жалындап шыға келген. Манас досын таныстырып, жылылыққа ұласқан кездесудің кереметін сезінген. Еліктің ерке лағындай жанды ортаға ала жүрген алпамсадай денелі ұзын бойлы, сұңғақ жігіттер жол бойынан такси ұстап, тез арада сүңги мініп кете барды.

Жастар мен студенттер жиналар «Кең баба» саябағы кешкі сәтте тіптен құлпырып, жайнай түскен. Жаныңа мөлдір сезімін сыйлар, ішке енгеннен өзіне тартып, өмірдің өкінішін ұмыттырып, уайымыңды азайтып, жүрегіңе жарық сәулесін құяр осы жер сұлулық патшалығындай көрінер.

Қазақ елінің мақтанышы саналар киелі орындары, сансыз баптар мекені ескерткіштерімен көз тартса, жаныңды тазалыққа жетелер сұлулықтар аңсарыңды аудырып, тап-таза мөлдірлікке құштарлық арналармен аққан сумен үндесер. Арқаңды кеңге жайдырып, әсемдікке етене ендіріп, жарасымға жанымен жақындатып, алға ұмтылдырар демалыс аймағы осы бір сәт шынында да керемет еді. Таспен қаланған көпірлерден өте қорғандардың төбесінен сарқырай құлаған судың астында тілек тілей беті қолдарын жуған жастар таң қала, таңдай қаға, тамашаға көңілдері толып, сұлулықтарға сұқтанып,қуаныш көгінде самғаған. Кішкене көлдегі аққулар мойындары иіле бір-бірімен үйлесе, үндесе қалғанда су ортасындағы тастан қашалған ару мүсінмен жүректе ерекше күй күмбірлер еді. Бас айналар көркем көріністен ажарлана түскен Айзере су түбіндегі өзгеше алтын түстес жалтылдаған балықтарды көріп, жымия шаттанған. Су түбі балықтармен көз тартса, жастардың қайта осы жерде кездесуге ырымдап, тастап жатқан күміс теңгелері ай жарығымен жарқырап, қол ұстасып тұрған Айзере мен Манаста қимастық сезім басталған.

Саябақты аралай өткен олар екеу боп тебілетін әткеншекке тоқталып, тербеліске түсті де кетті. Төменде демеп тұрған жігіт Айзереден көзін алар емес. Ағаштың биік бұтақтарына жете көтерілгенде ерекше қуаныш кернеп, тізені бүге төмен сырғи тербелгенде жүрек орнынан бір қозғалып, Айзере ажарланып, Манас қанаттана түскен.

Шам жарықтарымен көмкерілген осынау сәт айдай арудың келбетімен көріктеніп, сырлы сезімге бастар ғажайып шуақты көрініс өрілген.

Бір-бірімен жанарлары түйіскен, шабыт шыңында шарықтаған олар жеңіл қалықтап, беймаза күйден арылып, шынында бақытты еді. Биік шыңға шыққандай шаттанып, қуана айқайлағысы келіп, тербеліс пен тебіреністі, қалықтау мен қимастықты, самғау мен сағынышты қатар сезінген.

Жерде тұрған Пірмұхамед жан дүниесі елегізіп, жойқын толғаныста қалып, алыстағы аяулы жанын армандай есіне түсірген. Айзереден көп ұқсастық тауып, емірене, елжірей, көз алмай қалуы да сол себептен еді. Тербелген жастарды демей тоқтатқан ол Айзерені құрметпен түсіріп, ерекше ілтипатын көрсеткен. Алғашында байқамаған олар жерге түскен соң бастары айналғандай болып,жақын орындыққа отыра қалысты.

Тылсым түн жарықтарымен жанды жадыратып, ағаштар аяулы жандарды аялағандай, әсер қалдырды. Әсем бақты армансыз аралаған олар уақытты ұмытып, түн ортасы болғанын білмей де қалды. Достарының көңілін қимай кете алмай жүрген Пірмұхамедтің қоштасар сәттегі алаңдаулы ажары байқалған. Теңіздей толқыған жастардың арасында биік тұлғасы ерекше көрінер ол біраздан соң қараңғылықтың қойнауына сіңіп кетті. Аз ғана уақыттағы осы бір ақкөңіл жанның таза пейілі, жан дүниесінің толғанысы, жанарындағы сағынышы сезімтал Айзереге айқын аңғарылған.

Түн құшағы баурап, аспанда ай жарқырап, жұлдыздар жымыңдап, сарқырап аққан су тоқтап, аққулар ұясына кіріп ұйқыға кетсе, балықтар бір жерге топтана қалған. Мүлгіген тыныштықтағы маужырай қалған саябақ тынысын ішіне тарта тылсым күйге көшкен. Жалындаған жастар жан-жаққа тарап, түннің салқындығы байқалып, аспандағы ай сәулесін барынша төге барлық көріністі тартымды етіп, Айзеренің ажарын алаулата айқындаған. Екінші қабаттағы дәмхана әдемі әсер беріп, ою өрнектерімен көмкерілген, ерекше талғаммен безендірілген осынау ғажап сарай жан дүниеңді жарық етіп, сұлулық сиқырымен самғатқан. Көңілді отырыстағы дәм ерекше сезіліп, сезімнің селт етер сөнбес сәулесі ерітіп, төбеден көрінер әртүрлі шамдармен үйлесіп, керемет көрініс Манас пен Айзеренің қия алмас сәтімен үндескен. Іштегі буырқанған толғаныс сыртқа шыққысы келіп тұрғанмен аяулы жанның жанары бәрін ұғынтқандай. Манас жүрексіне Айзеренің сүйрік саусақтарын аялы алақанында мейірлене аялап, үнсіз ұғынысқан жанарлар жаутаңдай қалып, бір-бірінен демеу іздегендей еді.

Жігіт үстіндегі костюмін арудың иығына жауып, мейірім төге қарап, қиыла құрақ ұшқан. Өн бойын жалын ораған ару киімнен жігіттің жүрек жылуы мен жан ыстығын балбырай сезінген. Қайта қайтқан олар жол қатынасының мүлдем тоқтағанын байқап, төте жолмен тартып отырған. Айдың сәулесі мен шамдардың жарығы көңілдеріне көрік қосқан олар жадырай күліп, жарқырай жайнап келе жатты. Жол жиегінде өскен гүлдерден десте жиналып, Манас ұсынған сыйлық ару жанын әлдилеп, биік көкке шығарған.

Түнгі салқын самал алдан соғып, бойы қызған олар көрікті көктемнің келісті түнгі келбетін керемет сезінген. Манастың жүрегінен тебірене оқылған өлең арудың аңсарын аудырып, бойын балқытып, көңілін шалқытып әкеткен.

Өте ұзақтан келе жатқан олардың шаршағаны білінбей, басы айналғанын ару күлімдей сездірмеген. Жанымен сенген жігітке арқа сүйеген ол өзін желдей жүйрік, мақтадай жеңіл, сенімді, сергек сезінген.

Ешкімге зияны жоқ жандар межелі жерге жеткенде бір-бірін қимай, қия алмай, көкіректегі сезімдері кеуделеріне сыймай, сыя алмай тұрғаны анық сезілген. Жанары мөлдірей қалған ақылдылығы басым Айзере сыбырлай қоштасып, ішкі толқын ажарынан айқындалып, алысқан қолдар еріксіз үзіліп, жүректер шым ете түсіп, ақ дидарын тез бұрып әкетті де Манас төменде тұнжырай қалып қойды. Аспандағы ай қалың бұлт астына кіріп, айнала қараңғылықтың құрсауында шырмалып, біртіндеп шамдары сөнген әсем қала қалың ұйқыға кетті...

Манас өз өмірі туралы ойлана берді. Ылғи да өзіне есеп беріп жүрер ол: «Ешкімді ренжітіп алмадым ба?, ешкімге зияным тимеді ме?»-деп алаңдаған.

«Жанындағы жандарға зиянын тигізбейтін жан-ол жақсы адам»-деп, толғанып отыратын асыл, аяулы анасы есіне түсіп, көз жанары мөлдірей қалған.

* * *

Ойлап қараса Манас шынында бақытты екен. Аяулы ата-анасы, асқар таудай ағалары, ардақты жеңгелері, қамқоршы әкпелері, ешқашан ұятқа қалдырмаған аяулы қарындастары, бауырмал ағайындары, адал достары өн бойына күш, жанына демеу, бүкіл өміріне қамқор, қанат, қуат болған екен.

Жақсылық көрген әрбір адам жақсылық жасауға даяр тұрар

Аяулы жандарын ойлай отырып, өмірдің сондай ғажап екенін сезіне, ал өмір сүрудің соншалықты күрделі тұстары көп екенін толғана «Өмір туралы» шығармасы дүниеге келген.

Гүл-өмірдің шеше алдық па түйінін?

Ең күрделі жаратылыс, күйі мың,

Адамдардың адам жанын ұға ма?

Кінә артылар тағдырына, уақытқа,

Қадіріне жете ала ма сыйының,

Өмір-өрнек қайталанбас иірім,

Көңіл шіркін бір сәтке де тына ма?

Өзіміз де ата-ананың бірі боп.

Олар үшін перзентіндей ұлы жоқ,

Барлық жағдай жасап кетер әлінше.

Жүрегіне мүмкін жүк те түсірдік?

Ата-ананың арқасында ірі боп.

Адамзаттың бір-бірінсіз күні жоқ,

Сыйлы өмір сымбатты ғой меніңше.

Көңіл шіркін күндей болып жарқырар.

Мақсат болса арайланып, таң тұрар.

Елді сыйлап, құрметтесең сый күткін!

Тек еңбекпен мол байлыққа кенеліп,

Мұхит болу тамшылардан қамтылар.

Бай болудың тым ерекше шарты бар!

Нәтижесі шыдам, арман, үміттің:

Әр нәтиже күреспенен шешілер.

Кейде өзін құртып жүрер есіл ер,

Өзін таппай қиналады шегінде.

Мәңгі не бар? Танымал боп ұмытылу...

Тарих өзі зерттеп танып, өсірер!

Құдіреттен барлық үкім кесілер!

Ешқашанда жасыма да егілме!

Мақсатымен талпынтады ісі де!

Ынтымақта берекесі, күші де!

Аулақ болса зиянды артық сейілден.

Ден сау болса келер байлық, әр мансап,

Жақсы мінез нұр шуақтай кісіде.

Сыйластықпен әлем, үйдің іші де,

Бар жақсылық ниет пенен пейілден!!!

Үлкен орталық магазиннің жанында тұрған ол жарқырай жайнап келе жатқан Айзерені айнытпай танып, жүрегі дүрсілдей соғып еді. Қолындағы ұялы телефонынан енді босап, алаңдай қараған ару жігітті танып, ақ ниеттегі аға болып қалар жанға қарай асыққан. Қуана табысқан олар жол жиегінен көлік ұстап, тіке орталық саябаққа тартты. Осы бір жер бұрыннан көңілге ыстық, жанға жақын. Бозбала, жігіттік шақтары,қызық думаны осы жерде өткен әрбір жан осы тұсқа талпынары анық.Бір кездері кешкі мезгілде адам сыймайтын би алаңы бос тұр. Тыным таппас әткеншектер де тып-тыныш. Қатар-қатар тізіле қалған ағаштар көңілге көрік беріп, бір сезім алға жетелейді. Тир деген жазуы бар ашық тұрған бастырма іспеттес үйге жақындағанда Манаста бір құлшыныс пайда болып, тізіліп тұрған шынжырдағы мылтықтарды көріп, қызығушылығы артқан. Аруға мылтықты ұсынғанда сыпайылық танытқан Айзере қаруды жігіттің өзіне қайтарып, басын шайқай жымия күлген. Ару алдындағы абыройын айқындайтын кезең жеткенін түсінген Манас бар шеберлігін салып, демін ішіне тартып, тына қалып, қатар айналып тұрған аңдардың шетінен сұлатып, мәртебесі биіктеп, бір жасап қалғандай еді.

Келесі бөлімге көшкенде «Күлкі бөлмесі» деген алаң тіптен қызық көрінген. Қисық айналар шеңбер бойынша орналастырылып, жанынан өте бере зер салғанда түрлерін көрген олар еріксіз жымиып, енді бірде шыдай алмай ақақалай күліп, көздерінен жастары шыға ішектері түйіле жаздаған. Бөлмеге келесі байсалды, салиқалы адамдар кіргенін байқаған олар әзер дегенде өздеріне келіп, күлкілерін амалсыз тыйған. Бейнебір кішкене сәбилерге айналғандай өздерін соншалықты еркін ұстағандарына өздері де аң-таң. Сол жерден ұзай бергенде өздерін соншалықты салмақты ұстаған жаңадан кіргендердің қатты дауыстағы қарқылдаған күлкілерін естігенде сырттағы бұлар жағасын ұстаған.

«Сексендегі қарияның бес минуттық балалығы болады» дегендей көңіл көгінде үйлесіп, сенім үндескен шақ еді бұл.

Саябақты аралай өткен олар әсем орнатылған даладағы саяжайға тоқтады. Шеткерек орын алған олар бүгінгі күннің қуанышын сезініп, даяшымен әкелінген түтікшелермен берілген балмұздақ қосылған шырынды сусындардан ерекше рахат күйге бөленген. Бұл жердегі тыныштық санаға жайлы тиіп, көктегі күлімдеген күн көңілдерін көтерген. Сезім салтанат құрған осынау шақта жігіт қолынан тастамайтын жыр жазатын кітабын ашып, жүректі жібітер, жанды ерітер, ойды толқытар, бойды балқытар көркем сөз шеберлігін танытып, таңдамалы өлеңдерін арнаған. Ерекше елең еткізіп, ару жүрегін жаулаған, бас айналдырар бақытқа кенелткен осынау «Сұлусың сен» әні жігіттің өз аузынан әуенге айналып,төгіле берді...
Сұлусың сен, табиғаттай тұнықсың,

Әсемдікпен әсерлі әлем құрыпсың.

Жабыққанда жараланған жанымды,

Дәл өзіңдей кім түсінсін, кім ұқсын?

Қайырмасы:

Сұлусың сен шаттанумен тек күлсең,

Күндіз есте,түнде түсте тек бір сен.

Өрнегіңмен өзі көркем өмірді,

Мәңгілік жас,мәңгі сұлу еттің сен.
Сұлусың сен, көркем мүсін,келбеттім,

Аққу болып,сезімімді тербеттің.

Жалын болып,жарқырадың жанымда,

Алыс кетіп,арман болып,шөлдеттің.

Жан дүниеңді теңеп жүрмін алтынға.

Нәзік гүлдей қалып қойдың жүректе,

Тағдырымен күресуші нар тұлға!

Имандылық,өн бойыңда ибалық.

Құдіреттен әсем әлем құлпырса,

Сымбатыңды қалғандайсың сыйға алып.

Сүйікті жанының көріктілігіне көзі тоймай, қанша ынтыққанмен сөзі жетпей жылы шуаққа малынып еді. Жанына жақын жанның жан жылуын жүрек дүрсілін, жанарындағы қимастық сезімін айтқызбай түсініп, езіле еріп, ер жігіт болғандықтан өзін тежеп әзер ұстаған. Қоршаған ортаның көзге көрінбес тылсым сәті, табиғат көрінісімен үндесіп, қос жүректің неге тартыларын ұқтырғандай еді.

Аяңдай басқан олар саябақпен алаңдай қоштасып, еңселі, биік салынған «Махараджа» жастар спорттық демалыс орталығына еніп бара жатты. Таспен безендірілген хан сарайындай көрінер осынау ерекше орын қиялыңды көкке самғатып, биікке қарай жетелер. Айналаның бәрі көк таспен өріліп, үнді елінен әкелінген барлық заттар мұнтаздай тазалығымен жалтылдап, көз тартады.

Баспалдақтардан қол ұстаса көтерілген олар тас едендермен сырғи бас айналдырар сылқым сұлулықтан шаттанып, басқа әлемге тап болғандай сезінген.

Жастарды қатты қызықтырар «Боулинг» алаңы бүгін тіптен бос екеніне екеуі де таң қалған. Арнайы өздерін күтіп тұрғандай жымия қарсы алған сыпайы қызметкерлер ойнау ережесін түсіндіріп, құрақ ұшқан. Арнайы уақытша киетін аяқ киімдер беріліп, тез арада қондырғылар іске қосылып, ойын алаңы лезде дайын болған. Өмірінде бірінші көріп тұрған мына ойын түрін Манас сыр бермей, жатырқамай қарсы алып, бұрыннан ойнап жүргендей өзін еркін ұстаған. Спортқа бейім Айзере жанары жарқылдап, суытылған торы аттай болып, дайындығын сездіріп, сиқырлы сымбатымен ерекше мүсінге айналған.

«Қыз жолы жіңішке» дегендей қызға құрмет жасап, жолды Айзереге берген Манас сұлулыққа сұқтана қарап, тапжылмай тұрып қалған. Ару домалақ шарды нәзік саусақтарына іліп, жылдам қадымдар жасай жермен сыза бар ықыласымен қатты сілтей жібергенде зуылдай аққан шар кірпік қаққанша дәл тиіп, топтасып тұрған барлық қондырғылар быт-шыт болып, тегіс қирай құлаған. Айзере жүрегі жарылардай қуанып,аспанға қол шапалақтай секіріп, Манас жүгіре келіп құшақтай алып, бетінен сүйіп-сүйіп алғанын білмей де қалған. Жүректі жара шыққан керемет қуаныш оларды шаттандырып, бақыт шыңына бір-ақ шығарған еді. Алғаш рет бұл ойынды ойнап, бірінші соққысы түгел құлатар жойқын күшке айналғаны шынында да Айзеренің өте қабілетті жан екенін байқатқан. Құмары қана ойнаған олар қайтарда басқа залдарды аралап, сұлулық салтанатына қаныққан. Тұрмыс жағдайы жоғары, өмір сүру салты қарапайым адамдардан мүлдем бөлек, тұлпарлардай оза шауып алға кеткен жүйріктерге таңырқай қалып, қиялы қияға, арманы шыңға жетелеген. Таныстырушы төменгі қабаттағы үйлену тойы өтер жерге бастап әкелгенде ерекше сезім билеп, өкініш пен өзекті өртер күй екеуінің жанарларын үлбіреген нәзік ленталарға түйістіріп, лезде тайдырып әкетті...