332
белсенділіксіз мүмкін емес. Яғни оқушының белсенділігі оқу үрдісінің барлық
кезеңінде орын алуы қажет. Сабақ барысында оқушының бойында танымдық
белсенділік
пайда болса, оқушылардың ақыл-ой қабілеттерінің мынадай
элементтері дамиды: зеректілік, байқағыштық, ойлау және сөйлеу дербестігі
т.б. Оқушылардың танымдық белсенділігін дамыту және қалыптастыру
мәселесіне
зерттеушілер, педагогтардың, әдіскерлердің көптеген еңбектері
арналған.
Мектептің ғасырлар бойғы даму тарихында алдыңғы қатарлы
педагогикалық ой өкілдерінің танымдық әрекетке қатысты, әсіресе, танымдық
белсенділікті дамыту идеяларын зерттеу және талдау
негізінде төрт бағытты
бөліп көрсетуге болады.
Әлеуметтік-педагогикалық бағыт ежелгі дәуірден бастау алады. Оның
көрнекті өкілдеріне ежелгі грек оқымыстылары: Сократ, Платон, Аристотель
баланың белсенді және өз бетімен білім алуының маңыздылығын, өз бетімен
білім алудағы жетістіктері өзін- өзі тәрбиелеуде маңызды екендігін, жан- жақты
жетілудің әрі обьекті, әрі субьекті екендігін жан-жақты негіздеген. Олардың
пікірінше,
белсенді ойлау адамның заттық, тәжірибелік іс- әрекетінің
алғышарты болып табылады және ойлай отырып оқушы іздену арқылы өз
бетімен білім алады.Өзіндік іс-әрекеті нәтижесінде балада қанағаттану, қуаныш
сезімі оянып, білімді игеруде белсенділігі артады деген пікірде болды.
Бұл пікірлер көптеген ғасырлар бойы педагогтардың талдау нысанасы
болып келді. Ол Мишель Монтень, Томас Мор, Томаззо Компанелла
еңбектерінде жалғасын тапты. Енді баланы
өз бетінше әрекет ететін, саналы,
ойлы, сыншыл азамат тәрбиелеу талабы туындады. Ол үшін жаңа білімді
игеруде өз бетінше жұмыс жасап, өзі таным жолына бет бұрып, таным өрісінің
жаңа шеңберіне жету жолын дұрыс таңдап алуы қажет болды [1].
Достарыңызбен бөлісу: