1. Балалардың әр түрлі жас кезеңдеріндегі өсуі және даму ерекшеліктері
жүктеу/скачать 20.91 Kb.
|
|
1. Балалардың әр түрлі жас кезеңдеріндегі өсуі және даму ерекшеліктері. Бала ағзасының даму үрдісі үнемі жүріп отыратын сандық және сапалық өзгерістермен сипатталады. Сандық өзгерістері - өсуі деп жеке мүшелер мен тіндердің және бүкіл ағзаның өлшемі мен массасының үлкеюін түсінеді. Сапалық өзгерістері - дамуы деп, тіндер мен мүшелердің құрылымдық дифференциялдануын және олардың қызметтерінің кеңеюі мен жетілуін айтады. Өсу мен даму әр түрлі жас кезеңдерінде біркелкі жүрмесе де, олар даму үрдісінің бір-бірінен бөлінбейтін екі жағы болып табылады. Бұл кезде бір тіндерде немесе бір мүшелерде сандық және сапалық өзгерістер бір мезгілде қарқынды жүре алмайды, себебі ол ағзаның энергиямен қамтамасыз етілу ерекшеліктеріне байланысты,. Өсу үрдістері күшейген кезде, дифференциялдануы баяулайды, керісінше, дифференциялдану күшейген кезде, өсу баяулайды. Өсу мен даму үрдістері бала өмір сүруінің алғашқы жылдарында қарқындырақ жүреді. 1 жасқа толған кездің өзінде баланың дене ұзындығы 1,5 есеге, (23-25 см), ал массасы - 3 есеге үлкейеді (6 кг). 2-3 жастағы балалардың бойы мен массасының жыл сайынғы өсімі біраз төмендейді. Бойының ұзындығы орташа есеппен 8-10 см, массасы 4-6 кг артады. 4-7 жаста дене ұзындығының әр жыл сайынғы өсімі одан да төмен - 5-8 см болады. Дене массасының қосылу қарқындылығы да төмендейді - орта есеппен әр жыл сайын 2 кг ғана қосылады. 8-10 жастағы балалардың бойлары бір жылда 4 -5 см, ал массасы 2-3 кг өседі. Пубертаттық кезеңде (11-15 жас) бойның ұзындығы мен дене массасының өсу қарқындылығы қайтадан жоғарылайды, жылдық дене ұзындығының өсімі 7,5 см, ал дене массасының өсімі 3-5 кг дейін жетеді. Ал 16-18 жаста, жыныстық жетілудің аяқталған кезеңінде, бойының ұзындығы мен дене массасының өсімі күрт төмендейді. Балалар ағзасының жеке жүйелерінің өсуі мен дамуы да біркелкі жүрмейді. Өмірінің алғашқы жылдарында тірек-қимыл аппаратының морфологиялық-функционалдық қалыптасуы өте қарқынды жүреді. Жаңа туған нәресте сүйектерінің тығыздығы төмен, серпілімді, созылғыш болып келеді және құрамында кальций мен фосфордың мөлшері аз болады. Түтікшелі сүйектердің диафиздері ғана қатайып, сүйектенген болып табылады. Сүйектену нүктелері омыртқалар денелерінде және өсінділерінде болады. Жамбас сүйегінің басы, білек және омыртқаның 39 %-ы шеміршек тінінен тұрады. Өмірінің бірінші жылында әсіресе бас сүйектері қарқынды өседі, оның көлемі 2,5 есеге, ал қабырғаларының қалыңдығы 3 есеге артады. 3 жасқа келгеннің өзінде-ақ, бас сүйегіндегі ми бөлігінің көлемі үлкен адамның бас сүйегі көлемінің 80% шамасын құрайды. Омыртқаның сүйектенуі бала ағзасы дамуының барлық кезеңдерінде, жүйелі түрде жүреді. 3-4 жасқа қарай омыртқаларында айқын, бірақ бекімеген бел және мойын иілімдері болады. Ерте жастағы балалар сүйегінің иілгіштігі, оларда кеуде торының деформациясы мен омыртқа қисаюының дамуына алдын ала жасалатын жағдай болып табылады. Бұның себептері баланы төсекке дұрыс жатқызбау, биік жастықтар, үнемі бір қолда немесе «рюкзакта» көтеріп жүру, бір қолынан ғана ұстап, жүргізу және т.б. болуы мүмкін. 7-10 жаста, омыртқа денелері мен өсінділерінің сүйектенуі жалғасып жатқанына қарамастан, омыртқа әлі де иілгіш және әр түрлі әсерлерден жеңіл өзгеретіні болып қала береді. 11-14 жаста омыртқаның барлық бөлімдерінде қарқынды өсу байқалады, бірақ сүйектену әлі аяқталмаған. 15-16 жаста омыртқалардың жоғарғы және төменгі беттерінің сүйектенуі жүреді, ал 20-21 жаста омыртқаның жалпақ пластинкалары мен денесі тұтасып бітеді. Жасөспірімдік және бозбалалық кезеңдерде омыртқа бағанасы сүйектенуінің толық аяқталмауы сабақ кезінде ұзақ уақыт дененің мәжбүр қалыпында болуы, ауыр жүк көтеру және т.б. кезінде, омыртқаның қисаюы және кеуде торының деформациясы дамуына себепші болуы мүмкін. Сондай-ақ, ерте жастан ауыр атлетикамен айналысу, өсудің тоқталуына да әкелуі мүмкін. Аяқ-қолдары мен жамбас сүйектеріндегі сүйектену үрдісі де біркелкі жүрмейді. Балалар өмірінің бірінші жылында сүйектену нүктелері білезіктің кейбір сүйектерінде, иық басы, сан сүйегінің басы мен эпифиздерінде, ал екінші, үшінші жылдарында - иық және шынтақ сүйектерінің эпифиздерінде, бунақтардың негізінде, алақан және табан сүйектерінің бастарында пайда болады. 7 жаста сүйектену ядросы білезіктің көптеген сүйектерінде, сан сүйегінің ұршығында, кәрі жілік сүйегінің басында болады және осы кезде жамбас сүйектерінің тұтасып бітуі басталады. 15-16 жаста төс сүйегінің сүйектенуі және оның қабырғалармен тұтасып бітуі аяқталады. 17-18 жаста ұзын түтікшелі сүйектердің, табан және саусақ сүйектерінің өсуі мен сүйектенуі, сонымен қатар, жамбас сүйектерінің бітуі аяқталады. Жамбас сүйектерінің толығымен сүйектенуі кешірек – 20-25 жаста бітеді. Жамбас сүйектерінің тұтасып біту үрдісінің ұзаққа созылуының өзіндік теріс жақтары бар. Биіктіктен секіру, «шпагатқа» отыру әлі бірігіп бітпеген жамбас сүйектерінің ажырап кетуіне әкелуі мүмкін. Биік өкшелі аяқ киімдерді кию ауырлық түсетін нүктені алдына қарай жылжытады, соның салдарынан қасаға сүйектері сегізкөзге қарай жылжып, кіші жамбас астауы кішірейеді. Бойжеткен кезде жамбастың осындай деформациясы бала көтеру мен босануды қиындатуы мүмкін. Жаңа туған нәрестелердің бұлшықет тіні, ядролар саны көп, жіңішке бұлшық ет талшықтарынан тұрады. Жекелеген бұлшық ет топтарының өсуі мен дамуы, олардың қызмет ету үрдісіне кірісуінен бастап күшейеді. Мысалы, өмірінің бірінші жылында денені тік және отырған қалыпта, жүрген кезде ұстауды қамтамасыз ететін тұлға мен аяқтардың бұлшық еттері қарқынды түрде өседі және дамиды. Одан кейін қол мен дененің басқа бөліктерінің бұлшық еттері дами бастайды. Бұлшық еттердің иннервациялық аппаратының дамуы қатар жүреді. Ол көптеген бұлшық еттер жұмысының үйлесімділігі біртіндеп өсуін қамтамасыз етеді. Нәтижесінде, бала 3 жасында емін-еркін жүруге немесе жүгіруге қабілетті болады. Сонымен бірге, осы жастағы балалардың бұлшық еттерінің күші аз, бүгуші бұлшық еттер тонусы жазушы бұлшық еттер тонусына қарағанда, басымырақ, іштің алдыңғы бетіндегі бұлшық еттердің жетілуі әлі де әлсіз. Соған байланысты балалар ұзақ уақыт тік тұру қалпында тұра алмайды немесе арқасын түзу ұстай алмайды, ал ауыр зат көтеру іш жарығы дамуына әкелуі мүмкін. 7 жаста балалар дене шынықтыру тәрбиесінің әр түрлі жаттығуларын жасай алады, кейбір қиындықтармен болса да, сурет салу, жабыстыру, тоқу істерімен шұғылданады, сондай-ақ жазу жазып үйренеді. Бұл жұмыс түрлерін меңгеруде кездесетін қиындықтар, қол ұшының ұсақ бұлшық еттерінің жеткіліксіз дамуына және білезіктің толық сүйектенбеуіне байланысты. Дегенмен, 8-10 жаста бұлшық еттердің жүйке аппараты одан әрі дамуына байланысты, балалар тез жазуға дағдылануды да меңгере бастайды. Бірақ олар, арқа бұлшықеттерінің әлі де әлсіз жетілуі нәтижесінде, ұзақ уақыт статикалық жүктемені көтере алмайды, сондықтан омыртқа бағанасының қисаюы дамуы мүмкін. 12-15 жаста бұлшық еттің күші мен төзімділігі едәуір жоғарылайды, бұлшықеттердің жуандығы өсуі есебінен, олардың жалпы массасы арта бастайды. Қимыл анализаторының жетілуі мен жүйке-бұлшық ет аппаратының қалыптасуы аяқталады. Балалар нәзік қимылдарды да орындауға қабілетті бола бастайды. Бірақ, бұл кезде, бұлшық еттің күші мен төзімділігі әлі де толық жеткіліксіз болғандықтан, оларға түсетін дене еңбегінің жүктемесі де аса жоғары болмауы керек. Жасы өсе келе, 17-18 жаста, бұлшық ет салмағының өсуіне байланысты және шынығу жаттығуларының нәтижесінде, ауырырақ және ұзаққа созылатын дене жұмыстарын атқару мүмкін бола бастайды. Қимыл үйлесімділігінің жетілуі жалғаса береді жүктеу/скачать 20.91 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|