Қарағым, дұғагөйім, қамқор анам! Арнап хат жазайын деп, алдым қалам
жүктеу/скачать 39.37 Kb.
|
|
Анама хат Қарағым, дұғагөйім, қамқор анам! Арнап хат жазайын деп, алдым қалам. Сені онда, мені мұнда аман сақтап, Көруге жазғай еді Хақ тағалам! Бара алмай, өтірікші болып әбден, Семейдің түрмесінде отыр балаң. Мал ұрлап, кісі өлтірген айыбы жоқ, Өкімет, өр зорлыққа не бар шараң! «Үмітсіз шайтан болсын» деген сөз бар, Жолдар көп жәннатқа да тарам-тарам. Оқ тиіп он үшімде, ой түсіріп, Бітпеген жүрегімде бар бір жарам. Алданып тамағыма, оны ұмытсам, Болғандай жегенімнің бәрі харам. Адамнан туып, адам ісін етпей, Ұялмай, не бетіммен көрге барам?! Көп айтпай, қысқасынан сездіретін - Балаңның мінезі бар сөзге сараң: Кетер деп «суға құлап, отқа түсіп», Қайғы жеп, менің үшін болма алаң! Отырмын абақтының бөлмесінде, Бұйрықсыз көз жетеді өлмесіме. Есіктің құлпы мықты, күзетші кеп, Ажалдан басқа ешкім келмесіне. Қоршаулы айналасы, биік қорған, Берік қып салған темір терезесіне. Қалайша мұны көріп көңіл сенбес Аттанып жау келсе де бермесіне. Каламда Лаухул-Махфуз ұмытқан ба, Жазбапты бұл орынды көрмесіме. Қаңбақпен салмағың тең бұл бір заман, Ылаж жоқ жел айдаса ермесіне. Тайпалған талай жорға, талай тұлпар Тағдырдың кез болып тұр кермесіне. Солардан жаным, тәнім ардақты емес, Орынсыз күйзелейін мен несіне! Ақын ініме Азырақ құлағын сал, ақын інім, Ойымыз, рухымыз жақын, інім. «Ағалық правосын қолыма алып, Келемін айтайын»,— деп ақыл, інім! «Өзімді ағаңмын»,— деп үлкейтемін, Онымды көремісің мақұл, інім. Адасқан ағаңыздың жері болса, Тілеймін ете гөр деп ғапу, інім. Жай жатсаң жаңылмайсың, адаспайсың, Күресте кім кетпейді ғапыл, інім. Ат қойған аз-көбіне қарамастан, Ақылға біздер жарлы пақыр, інім. Доңыздай талғамай жеп семіргендер, Саналып ақылдыға жатыр, інім. Сүйікті милләтіңе болам десең, Нашардың көбірек же хақын, інім. Сыйласын десең жұртың қадір тұтып, Айғырсып момындарға ақыр, інім. Білімді ел ішінде болам десең, Шешенсіп, жоқты сөйлеп лапыр, інім. Қолыңнан мұның бірі келмес болса, Кісімсіп ең болмаса қақыр, інім. Сөзіңді тыңдатайын десең жұртқа, Ет асып табақ-табақ шақыр, інім. Аузымен орақ орып, бәрін де етер, Қымызды шара-шара сапыр, інім. Етпенен қымыз беріп сөйлеп көрсең, Айтқаның жұртқа балдай татыр, інім, Ақылың Аплатондай болса-дағы, Қымыз бен еті жоқ құр татыр, білім. жүктеу/скачать 39.37 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|