Қожа Ахмет яссауи атындағы халықаралық қазақ-түрік университеті Орындаған:Махамбет Нұржігіт СТК-305 Қабылдаған:Жолдас Клара Халықтың негізгі стоматологиялық ауруларға әсерін бағалау үшін таралу және қарқындылық сияқты негізгі көрсеткіштер анықталады. Эпидемиологиялық зерттеулер үшін әрбір зерттелетін аймақтың табиғи және басқа жағдайлары және ондағы аурулардың жиілігі туралы түсінік болуы керек. Таралу – бұл аурумен ауыратын балалар санының тексерілгендердің жалпы санына қатынасын анықтайтын, пайызбен өлшенетін көрсеткіш. Қарқындылық – аурудың зақымдану дәрежесін сипаттайтын бір симптомның сандық көрінісі.
Эпидемиологиялық зерттеулерде тістердің кариеспен зақымдануы кезінде олардың жағдайын бағалау үшін бірқатар көрсеткіштер қолданылады: кариестің таралуы, процестің қарқындылығы, аурушаңдық (белгілі бір уақыт аралығында қарқындылықтың жоғарылауы).
Халықты жаппай стоматологиялық тексеру кезінде кариестің жиілігін әртүрлі жас топтарында ескеру қажет. Бұл балалардың кариеске әртүрлі бейімділігіне және уақытша тістердің болуына байланысты. Тиісінше, олар ересектерде де ескерілуі керек. ДДҰ ұсынымдары бойынша ересектер келесі жас топтарына бөлінеді: жас, орта жастағы және қарт.
Популяциядағы кариестің таралуы мен қарқындылығы бірқатар факторларға байланысты. Климат, күн белсенділігі, топырақтағы және ауыз судағы әртүрлі минералдардың (кальций, фосфор) және кейбір микроэлементтердің (фтор) құрамын қамтитын географиялық факторлар өте маңызды.
Уровни распространенности кариеса зубов у детей: - низкий - 0 - 30% - средний – 31 – 80% - высокий – 81 – 100% Уровни оценки интенсивности кариеса зубов по индексу КПУ у 12 летних (ВОЗ): - очень низкая – 0,0-1,1 - низкая – 1,2-2,6 - средняя – 2,7-4,4 - высокая – 4,5-6,5 - очень высокая - 6,6 и высшее.
Әр түрлі елдерде пародонт ауруларының таралуын зерттейтін көптеген эпидемиологиялық зерттеулер жүргізілді.
13 жасқа дейінгі топта гингивит жиілігінің жоғарылауы байқалды. Осы жастағы балалардың шамамен 50-80% гингивиттің әртүрлі формаларын бастан кешіреді. Гингивит ауруы жас ұлғайған сайын төмендейді, бірақ бұл деректер соңғы зерттеулердің нәтижелерімен әрқашан расталмайды. Сонымен қатар пародонтиттің таралуы артып келеді, оның көріністері 35-40 жастан бастап 100% дерлік жетеді. Пародонтиттің ауыр түрлері 20-40% құрайды. Кәмелетке толмаған периодонтит (0,1-0,4%) және тез дамитын периодонтит (2-5%) сияқты пародонтиттің ерекше түрлері қарапайым халық арасында сирек кездеседі.
Тістерді жұлу себебі жас ұлғайған сайын пародонт ауруына айналуда, бірақ егде жастағы топтарда тістердің жоғалуының негізгі себебі ретінде кариес басым болуды жалғастыруда.
Балалардың 70%, жасөспірімдердің 86% және ересектердің 90% -ында қызыл иектің қабынуының әртүрлі формаларының болуы анықталды. Жасөспірімдердің 11% және ересектердің 69% -ында пародонт қалтасының тереңдігі 4 мм-ден асады. Сонымен қатар қызыл иектің қатты ісінуі немесе гипертрофиясы нәтижесінде пайда болған шынайы және жалған қалталар арасында айырмашылық жоқ.
Науқастың жасы және соған байланысты регенеративті қасиеттердің төмендеуі пародонт ауруларының ауырлығына аз әсер етеді. Барлық жағдайларда егде жастағы науқастардың аз ғана бөлігі жеке тістер аймағында айтарлықтай периодонтальды бұзылуларға ұшырайтыны анықталды. Егде жастағы топтардағы халықтың көпшілігінде пародонт ауруларының жеңіл түрлері ғана кездеседі.
Пародонт аурулары ерлерде жиі кездеседі. Ерекшелік - 4:1 қатынасы бойынша қыздарда жиі кездесетін ювенильді периодонтит.
По современным представлениям, раса или этническое происхождение больного не влияют на степень тяжести и частоту заболеваний пародонта. Исключение составляют юношеский пародонтит и острый язвенно-некротический гингивит, встречающиеся чаще у лиц с темным цветом кожи, по сравнению с представителями белой расы. Различия в частоте патологии пародонта, обнаруженные среди представителей разных рас, объясняются, вероятно, разницей в характере и режиме питания, а также различным социальным положением.
Достарыңызбен бөлісу: |