Әдістемелік нұсқау
|
|
Нысан
ПМУ ҰС Н 7.18.2/05
|
С. Торайғыров атындағы Павлодлар мемлекеттік университеті
Философия және мәдениеттану кафедрасы
ӘДІСТЕМЕЛІК НҰСҚАу
дәріс сабақтар жүргізуге арналған
«Дінтану»
пәні бойынша
050905 «Әлемеуметтік жұмыс»
мамандықтары студенттері үшін
Павлодар
Дәріс сабақтары студенттердің ғылыми білімін арттыратын маңызды бµлім. Жүйелі, толық аргументтері келтірілген кешенді дәріс сабақтары мамандарды дайындаудыің басты көзі. Дәрістің әдістемелік, ғылыми – тәжірибелік, қоғамдық-саяси және кәсіби маңызы бар.
Дәрістерді тыңдау және қабылдау: Студенттердің оқытушының дәрісіне дайындығына енетіндер:
Біріншіден, психологиялық жағынан дайын болу, оның жүйелі орындалуын қадағалау; екіншіден, дәріс алдындағы мақсатты танымдық – тәжірибелік қызмет, соның ішінде:
А) алдынғы өткен материалдарды, жазғандарын еске тұсіру мақсатында қарастыру;
Ә) Алдыњғы сабақпен байланысын анықтау мақсатында берілетін дәрістің материалдарымен бағдарлама және оқулықтар бойынша танысу. Оқулық бірнеше жылда бір рет шығарылатындықтан, бағдарламадағы кейбір сұрақтар оқулықта қарастырылмауы мұмкін. Осындай сәйкессіздіктен кейін студент дәріс барысында осы мәселелерге көңіл аударуы керек.
Б) Дәріс барысында істелінетін негізгі жұмыстардың тұрлерін анықтау (жазу, сызбалар, суреттер және т.б);
Г) Бағдарлама мен оқулықтар да енгізілген өздік жұмысына арналған тапсырмалармен танысу, білімді тереңдетіп, тапсырмаларды орындауға қажетті әдебиеттерді таңдау;
Дәріске алдын–ала дайындықстудентті шығрмашылық жұмысқа және ең бастысы дәрісті тыңдап, оның мазмұнын қабылдай білуге ұйретеді.
Дәріс беруде материалды баяндау, талдау, фактологииялық мазмұндау, мәселе қою әдістері басым. Мұның бәрі студенттердің шығармашылық белсенділіктерін арттыра тұседі.
Студент дәріс мазмұнын толық тұсіну ұшін оның мақсаты мен міндеттерімен таныс болуы қажет. Сонымен қатар, дәрістің мақсаты мен міндеттерін тұсіну студентке баяндалып отырған материалды терең тұсініп, оған сын көзқараспен қарауына мұмкіндік береді.
Сонымен қатар дәріс оқытушы мен студент арасындағы байланыс ретінде психологиялық-педогогикалық талаптарға да сәйкес болу керек. Оның орындалуы студентке ғана қатысты емес, оқытушының баяндауына студенттер беделін арттыра білуіне де байланысты.
Жазу – оқытушының студенттердің материалдарды қаншалықты меңгергендігін бақылауға мұмкіндік береді. Егер дәріс барысында студенттер тыңдап қана қоймай жазып отырса, оқытушы дәрісті оқу кезінде оған көмек көрсетеді (қайталау, баяулау, басты мәселелерге акцент жасау арқылы және т.б.)
Дәрісті жазуға қалай ұйрену керек? Бәрінен бүрын нені және қалай жазу керектігін білу керек. Сабақтыњ кұні, тақырып, мақсаты, сабақтыњ жоспары жазылады. Жоспар тақырыпты игеруге жєне берілген материалмен өздігінше жұмыс істеуді қамтамасыз етеді. Жоспарды жазғаннан кейін оның дәріс барысында оның мағынасы қалай ашылғандығына баса назар аудару керек.
Жазу барысында тақырыптар, тақырыпшалар және сұрақтар арқылы, абзацтарды, нөмірлеп көрсетуді пайдаланып жүйелілікті сақтауға болады.
Дәріс жазудың тұрлері әртұрлі болуы мұмкін. Оны таңдау пәннің ерекшелігіне байланысты. Мысалы: кейбір сабақтарда суреттер, сызбалар жєне т.б. қолданады. Гуманитарлық ғылымдар бойынша жазудың әртүрлісі қолданады. Кең тараған түрі:
Дәрістің негізгі сұрақтары
|
Негізгі тезистермен, дәлелдер, қортындылар. Негізгі сұрақтар бойынша өз ойлары.
|
|
|
Дәріс материалының мазмұнын келесідегідей тұрде де жазуға болады:
Дәрістің негізгі сұрақтары
|
Негізгі ережелер, негізгі фактілер, жалпылау, дәріс мазмұнын қорытындылау
|
Студенттің ескертпесі және оның оқытушыға сұраѓы.
|
|
|
|
Дәрісті жазғанда онымен әрі қарай жұмыс істеу үшін және өз ойларын жазуға шетінен орын қалдыру қажет. Немесе дәптердіњ келесі беттерін бос қалдыру керек.
Студенттің жан-жақты тұлға болып қалыптасуына, білікті маман болуына, кәсіби және т.б. қызмет тұрлеріне дайындығын арттыруға дәріспен бірге тәжірибе сабақтары да маңызды рөл атқарады.
Дәріс басты ғылыми білімнің негізін салады, студентке оны жалпылама тұрде меңгеруге мұмкіндік береді. Ал, семинар мен тәжірибе сабақтары білімді кеңейтіп, нақтыландыра тұседі, оны толықтай меңгеруіне көмектеседі. Сонымен бірге оқу үрдісінің мұндай түрлері өздік жұмыстарды орындауға үйретеді
Студентің жан-жақты дамыған тұлға, маман ретінде дамуына және оны кәсіби және басқа қызметтерге дайындауда семинар сабақтарының маңызды зор, олар дәрісте басталған сабақтардың логикалық жалғасы. Дәріс ғылыми білімнің негізін қалыптастырады, олар студентке оларды жалпы түрде меңгеруге мүмкіндік береді, семинар және тәжірибе сабақтары бұл білімдерді тереңдетеді, нақтылайды және кеңейтеді, жоғары репродукция және трансформация деңгейінде меңгеруді көмектеседі. Оған қоса, осы оқу процессінің формалары жеке жұмыс жасау және өзін-өзі оқытуды үйретеді. Семинар және тәжірибе сабақтарында жеке жұмыстың өзіндік ерекшелектері бар болғандықтан, оларға тереңірек тоқталайық.
ПӘННІҢ ТЕОРИЯЛЫҚ МАЗМҰНЫ
Дәріс 1 Теориялық дінтану
Дінді классификациялау проблемасы:
Діннің тарихи формаларының көптүрлі жəне бірлігі проблемасы: оны зерттеудің феноменологиялық жəне тарихи тəсілдері. Діни топтар мен діни феномендердің классификациялануы. Классификацияның принциптері: нормативтік философиялық, феноменологиялық, геолингвистикалық, социологиялық, морфологиялық.
Дін философиясы.
Дінге деген философиялық қарастырудың ерекшеліктері. Дін философиясы, діни философия, теологияның арақатынасы. Антикалық философиядағы дін туралы философиялық білімдердің дамуы. Жаңа дəуірдегі дінге деген көзқарас, француз ағартушылығындағы діннің сыни талдауы. Неміс классикалық философиясындағы дін философиясы. К. Маркс пен Ф. Энгельстің теориясындағы діннің қарастырылуы. “Мəдениет философиясындағы” дін концепциясы. Дін жəне “миф философиясы”. Философиялық антропология, феноменология жəне герменевтикадағы дін философиясы. Б. Рассел, Л. Витгенштейннің “аналитикалық философия” мектебіндегі дін теориясы. Теологиялық “діни тілдің анализі”. Экзестенциализм, психоанализ жəне структурализм философиясындағы дін. ХІХ-ХХ ғғ. қазақ философиясындағы дін концепциясы.
Дін психологиясы.
Дін психологиясының дінтанудың бір саласы ретінде қалыптасуы. Дін-психологиялық феномен ретінде. Дінді типологиялық қарастырудың ерекшеліктері. Діннің психологиялық негіздері. Діни, мистикалық тəжірибенің жəне діни сенім феномендерінің психологиялық анализі. Діннің психологиялық теориялары: психо-аналитикалық, бихевиористік теориялар, экзистенциалдық жəне гуманистік психология дін туралы.Трансперсоналдық жағдайдың психоанализі. (С. Гроф). Діни топтардың психологиясы, діни тұлғалардың психологиялық типтері.
Дін социологиясы.
Дін социологиясының дінтанудың бір саласы ретінде қалыптасуы. Дінді социологиялық тұрғыдан қарастырудың ерекшеліктері. Діннің əлеуеметтік негіздері. Дін социологиясындағы структуралық функционализм. О. Конттың “Позитивтік діні”. Г. Спенсердің “Дін социологиясы”. М. Вебер, Э. Дюркгеймнің дінді социологиялық тұрғыдан қарастыруының ерекшеліктері. Американдық социологиядағы дінді қарастыру.
Дін феноменологиясы.
Дін феноменологиясының дінтанудың бір саласы ретінде қалыптасуы. Дінді феноменологиялық тұрғыдан талдаудың ерекшеліктері. Діни феномендерді классификациялау проблемасы. Дін феноменологиясының философиялық алғышарттары (Ф. Шлейермахер, М. Шелер, Э. Гуссерль), классикалық дін феноменологиясының қалыптасуы (Шантепи де ла Соссе, Г. Вандер Леув, Р. Отто, Г. Варденбург, М. Элиаде). “Қасиеттіліктің (киеліліктің)” феноменологиялық талдауы: дін, “қасиеттілікпен (киеліліктен)” тоғысу ретінде. Homo religious. Дін феноменологиясында діни тəжірибенің анализі. Діни рəміздер мен ғұрыптардың түсініктемесі (интерпритациясы). Дін герменевтикасы мен феноменологиясы.
Дәріс 2. Дінтанудың пəні, құрылымы жəне элементыры
Дінтанудың пəні, құрылымы жəне методологиясы
Дінтанудың кешенді пəнаралық зерттеу саласы ретінде. Дінтану – пəні. Дін туралы ғылымның шығу тарихы жəне дамуы. Дінге жəне дінтануға қатысты негізгі методологиялық қарастырулар. Діни ілім мен дінтанудың арақатынасы. Негізгі зерттеу əдістері курстың негізгі тараулары жəне құрылымы. Курстың мақсаты мен міндеті. Ғылым жүйесіндегі дінтану.
Дінтану зерттеу пəні ретінде:
Діннің діни ілім философия жəне ғылымдағы концептуалдық табиғаты мен қызметі. Дінді анықтау проблемасы. “Дін” ұғымы мазмұнының дүниетанымдық жəне мəдени анықтылығы. “Дін” сөзінің этимологиясы. Дінді анықтаудың екі типі: мазмұндық жəне функционалдық. Дінді зерттеудің тарихы. Дінді зерттеудің негізгі методологиялық қарастырулары.
Дәріс 3. Мәдиниет және дін
Дін, миф, ғұрып.
Миф – дүниетаным ретінде. Дін мен мифтің байланысы. Əлемді мифологиялық тұрғыдан қабылдаудың ерекшеліктері. Мифтердің классификациялануы. Мифтің адамзаттың мəдени – тарихындағы алатын орны. Миф пен ғұрыптың байланысы. Миф жəне ғұрыптың теориясы. Дінтану тарихындағы мифологияны салыстырмалы лингвистика жəне салыстырмалы тарихи тұрғыдан зерттеу. Тарихи дінтану Алғашқы сенім жəне діннің шығу тегінің проблемасы. Алғашқы сенімдерді жүйелеудің проблемалары. Алғашқы дүниетанымның ерекшеліктері. Алғышқы дəуірдегі миф пен ғұрып. Сакральдық жəне профандық. Табу ұғымы. Тотемизм діни жəне əлеуеметтік жүйе ретінде. Тотемизм теориялары. Фетишизм діни форма ретінде. Фетишизм теориялары (Ш. Де Бросс, Ю. Францев). Аниматизм. Мареттаның “мана” теориясы. Магия жəне дін. Магиялық дүниетанымның қағидалары. Магияның түрлері мен типтері. Анимизм діннің шығу тегі ретінде. Шаманизм діннің бір формасы ретінде. Алғашқы діндердің өзара байланысы, олардың дамуы, өзгеруі. Алғашқы сенімнің қалдықтары. Діннің шығу тегі мəселесі: преанимистік жəне анимистік теориялар. Діннің шығу тегіне деген тарихи жəне психологиялық қарастырулар. Прамонотеизм теориясы.
Дәріс 4. Ұлттық діндер.
Политеизм, монотеизм, ұлттық діндер жəне пұтқа табынушлық түсініктері. Алғашқы сенімдердің политеистік діндерге айналу мəселесі. Құдай идеясының қалыптасуы. Көне иран мифологиясы мен дінінің шығуы дамуы жəне өзгеруі: маздаизм, зороастризм, парсизм, манихейлік. Көне Грек жəне Римнің діні, мифологиясы жəне мистериалдық культтері. Үнді діндері: ведалық дін, брахманизм, индуизм, жайнизм, сикхизм, индуизмнің өзгеріске ұшырауы, қазіргі үндістандағы индуизм. Қытай діндері: Шань-ди култі, Аспан култі; Конфуцилық, даосизм, неоконфуциандық, қазіргі Қытайдағы дəстүрлі жəне синкреттік діндер. Синтоизм. Ежелгі Мысыр жəн Месопатамия діндері мен мифтері. Ежелгі славяндардың сенімдері. Скиф-сақтардың мифологиясы жəне діні. Кельт халықтарының діндері. Америка үндістерінің діні мен символизмі. Қазіргі дəуірдегі ұлттық діндердің орны. Олардың қазіргі мемлекеттердің саяси-идеологиялық өміріндегі рөлі. Ежелгі Қазақстандағы сенімдер. Түрік халықтарының діндері, мифологиясы жəне дəстүрлерінің ерекшеліктері. Протоқазақтардың өмір салтының ерекшеліктері мен соның дүниетанымдарына деген əсері. Көне Қазақстан теориясындағы тотемизм, фетишизм жəне магия. Ежелгі Қазақстандағы шаманизм, зороастризм, митраизм жəне манихейлік. Тəңірлік діни жүйе ретінде Жер-су, Умайға табыну. Ежелгі қазақтардың мифологиясы мен космологиясы. Дəстүрлі ғұрыптар мен салттар. Иудаизм. Иудаизмнің шығуы мен қалыптасуы. Еврей халықтарының тарихы. Монотеизм идеясының қалыптасуы мен дамуы, мессиандық жəне еврй халқының “құдай қааулылары” идеясы. Иуда дінінің сатылары. Иудаизмің сенім жүйесі, культтері. Көне Өсиет пен Талмудтың шығуы, мазмұны жəне құрамы. Иудаизмдегі реформация. Сионизм. Иудаизмнің
Дәріс 5. Буддизм
Əлемдіік дін түсінігі. Буддизм əлемдік дін ретінде. Буддизмнің шығуы мен таралуы. Буддалық анондар. Буддизмнің негізгі ұғымдары мен идеялары: карма, сансара, нирвана, дхарма. Ерте буддизмнің ерекшеліктері. Буддизмнің сенім жүйесі жəне культтері. Буддизмнің космологиясы жəне мифологиясы. Буддизмдегі негізгі бағыттар. Буддизмнің аймақтық формаларының ерекшеліктері: Чань-буддизм, ламаизм, жапон буддизмі, Қиыр Шығыс халықтарындағы буддизмнің ерекшеліктері. Қазақстан территориясына буддизмнің енуі жəне таралуы. Қазіргі таңдағы Буддизм. Оңтүстік жəне Оңтүстік Шығыс Азия халықтары елдерінің саяси тарихында буддизмнің ролі.
Дәріс 6. Христиандық
Христиандық əлемдік дін ретінде. Христиандықтың шығуының алғышарттары: тарихи, əлеуметтік-экономикалық, идеялық. Иудахристиандық. Христиандық жəне эллинизм. Ерте христиандық жамағаттар. Иисус Христостың образы. Христиан шіркеулерінің қалыптасуы жəне нығайуы. Орта ғасырлардағы христиандық. Ғаламдық соборлар сенім жүйесінің бекітілуі жəне дінбұзарлар мен күрес. Библияның шығуы, мазмұны жəне құрамы. Шіркеулердің Батыс Римдік жəне Православиелік болып бөлінеді. Орыс православ шіркеуі. Реформаторлық қозғалыстар жəне протестанттық қозғалыс. Католик, православ жəне протестанттық діни ілімі,сенім жүйесі жəне культтеріндегі ерекшеліктер. Протестанттық секталар. Христиандық салттар мен мерекелер. Экуменистік қозғалыс. Қазіргі замандағы христиандық. Хрисиандық модернизм. Қазақстанға христиандықтың келуі жəне таралуы.
Дәріс 7. Ислам.
Ислам əлемдік дін ретінде. Исламның шығуы мен таралуы. Мұхаммед пайғамбардың өмірі мен қызметі. Исламның діни ілімі, сенім жүйесінде жəне культері. Құран жəне Суннаның шығуы, құрамы. Ислам теологиясы. Исламдағы негізгі бағыттар: сунниттік жəне шииттік. Шииттік секталар. Мұсылман құқығының негіздері. “Əділетті халифтар” тұсындағы Ислам. Омейадтар кезіндегі Ислам. Аббаситтер кезіндегі Ислам. Мысыр сұлтандығының тұсындағы Ислам.
Дәріс 8. Қазіргі замандағы дəстүрлі емес культтер.
Дəстүрлі діндер мен дəстүрлі емес культтердің өзара байланысы. Дəстүрлі емес дін бірлестіктердің өзіндік ерекеліктері мен олардың классификациясы. Неохристиандық культтер: “Иегова Куəгерлері”, “Унификация шіркеуі”, “Жаңа Өмір”, “Христос денесі шіркеуі” жəне т.б. ислам дінінің негізінде қалыптасқан қазіргі заманғы секталар: “Бахаи сенімі”, “Бүкілəлемдік Мұсылмандық Ахмадия Ұйымы (жамағаты)”. Неоориенталистік культтер: “Халықаралық Кришна Санасы Ұйымы”, “Трансценденталды медитция”, “Тынық мұхиты дзен-буддистік орталығы” жəне т.б. “Сатана” топтары. Саентологиялық бағыт. Жаңа магия, спиритизм. Басқа да қазіргі заманғы секталр. Қазақстан территориясындағы қазіргі заманғы дəстүрлі емес культтердің таралуы жəне олардың қызметі.
ҰСЫНЫЛҒАН Әдебиеттер тізімі
Негізгі:
-
Токарев С.А. Религия в истории народов мира. М,1986.
-
Элиаде М., 10.Малерт М. Религии человечества. М, 1997.
-
Малерт М. Религии человечества. М, 1997. - 600с.
-
Туфан З. Религия в системе духовной культуры. Учебное пособие. А, 1999. – 106с.
-
Кимилев Ю.А. Философия религии: систематический очерк. М, 1998.
-
Галицкая И.А. Метлик Н.В. Новые религиозные культы и школы. 2001. – 208с.
-
Ислам на территории бывшей Российской империи: энциклопедический словарь. М, 1999. – 166с.
-
Сухов А.Д. Религия в истории общества. М, 1979.
-
Токарев С.А. Религия в истории народов мира. М, 1986.
-
Угрикович Д. Введение в религиоведение. М,1985.
Қосымша:
-
Яковлев Е.Г. Искусство и мировые религии. М, 1985.
-
Иванов В., Трофимов Я. Религии Казахстана. Справочник. А, 1999.
-
ШулембаевК.М. Маги, боги и действительность. А, 1975.
-
Преодолевая религиозное влияние ислама (сборник документов А, 1990.)
-
Иваненко С.Н. Новые религиозные объединения: поиски, противоречия, надежды.
-
Капустин Н.С. Особенности эволюции религии. М, 1984.
-
.Малерт М. Религии человечества. М, 1997.
-
Овсиенко Ф.Г. Социально – этическое учение современного католицизма. М, 1987.
-
Элиаде М., Кулиано Н. Словарь религий, обрядов и верований. М,1997.
-
Элиаде М. Трактат по истории религий. СПБ. 2000.
-
Алексеев М.А. Шаманизм тюркоязычных народов Сибири. Новосибирск, 1984.
-
Токарев С.А. Ранние формы религии. М,1990.
-
Светлов Г.Е. Путь богов (Синто в истории Японии.Москва
-
Балагушкин Е.Г. Критика идеологии и практика современного кришнаизма. М, 1984.
-
Корнев В.И. Буддизм – религия Востока. М, 1990.
-
Будда. История о перерождениях. М, 1991.
-
Буддизм: Словарь (под редакцией Л. Жуковской). М,1992.
-
Великович Л.Н. Католицизм в современном мире. М, 1981.
-
Религия и общество: учебное пособие для ВУЗов. М, 1996. – 775с.
-
Гегель Г.В.Ф. Философия религии в двух томах. М., 1975.
Достарыңызбен бөлісу: |