Ркаил зәйдулла киләчәккә хат

Бүген офыкларда

эзләгәндә синең чалымны,

агарды да шәфәкъ,

тагын миннән

сәмави нур читкә агылды.

моңсуланып аска күз атты,—

күмә карлар синең канап-канап

җирдә өстерәлгән канатны.

бу коршауның теге ягында,—

монда исә сине сыткан чорның

капкалары иңрәп ябыла.

башка җырлар монда.

Кошлар да,

гел бүтәнчә канат җилпи-җилпи,

җәяү күченәләр кышларга.
Агарды да шәфәкъ,

сәмави нур

тагын миннән читкә агылды,

шулай да мин ерак офыкларда

эзлим синең таныш чалымны.
Канатларым җирдә өстерәлә,

шигырьгә дә чыктылар ясин.