Суицидтің себептері

Э. Дюркгейм өлімге итермелейтін себептерден бастап зерттеген: эгоисттік себеп (қоғам мен индивидттің арасындағы қарым- қатынастың әлсіреуі); альтуристік (шындық үшін немесе басқа адамдар үшін); аномикалық (қоғамдағы дағдарыс жағдайлар). Дорпат және Босвелл суицидтті әрекеттік немесе демонстративті деп қарастырған, өзінің өміріне қастандық ету әрекеті.

Э. Фроммның пікіріне де мән беру керек, дамып келе жатқан қоғамға адам икемделе алмаса, жекеленіп қалғандығы туралы сезім пайда болады сол себептен осы невротикалық сезімнен айырылудың жолы ретінде өзіне қол жұмсайды деген.Суицидке барған адамдардың соңғы хаттарын зерттеумен айналысқан көптеген авторлардың пікірінше қағидалы сөздер, жазудағы қателер, қарама қайшы сөздер, ызасы келтірілген жағдайлар кездеседі деген.

Суицид қаупі мына адамдарда жоғары:

Этап 1

Жақында айқындалған прогрессивті ауруы бар. Прогрессивті ауру факторы - оның ауыртпалығы немесе еңбек қабілеттілігінен айрылудан маңыздырақ.

Этап 2

Экономикалық ретсіздіктермен соқтығысқан адамдар. Әрине бұл аспен, киіммен немесе қаржымен байланысты проблемаларды тудырады. Өмірі сәтті құрылмаған адамдар өздерін сәтсіз деп санайды. Болашақ оларға өте анықталмаған болып көрінеді.

Этап 3

Жақсы көретін адам өлімінен кейін өмір ешқашан бұрынғы қалыпта болмайды. Отбасылық өмірдің әдеттегі стереотипі құлдырайды. Өлімнен кейін көп айлар барысында келген шынайылықты терістеу байқалады, соматикалық дисфункциялар, паникалық бұзылулар, кінәлік сезімі, айрылудың идиализациясы, апатия, сонымен бірге көмек беруге

Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы өзін-өзі өлтіру көрсеткіші бойынша әлем елдерін үш топқа бөледі:

2. Өзін-өзі өлтіру көрсеткіші орташа елдерге (100 мың адамнан жылына 10-20 адам). Аустралия, АҚШ-ты (10.4) жатқызуға болады.

3. Өзін-өзі өлтіру көрсеткіші жоғары және өте жоғары елдер (100 мың адамнан 20- дан көп адам). Жапония (27,1), Венгрия (35,9), Эстония (40), Ресей (39,4 – жыл сайын 60 мың адам), Литва (42,1), Латвия (42).