45
бұ рын жар на ма дан ви за жист ма ман ды
ғын оқы та тын курс ты
кө зім шал ды. Біз, қыздар, сұ лу лық қа құ мар мыз ғой. Қы зы ға
бас та дым. Елі міз де гі бел ді ви за жи ст ер дің жұ мыс та рын кө ріп,
іші нен ұнай ты нын таң дап, курс ты бас тап кет тім. Кей ін кә -
сі би мең ге ру мақ са тын да оқу ым ды те рең де те түс тім. Қа зір
өзім нің сұ лу лық са ло ным бар. Жұ мы сы ма асы ғып ба ра мын.
Ұй ық та май да жұ мыс жа сай ала мын.
Егер жұ мыс ты шы найы
бе рі ліп, ләз зат пен жа са са ңыз, ақ ша өзі-ақ ке ле ді. Бұ рын ғы
жұ мыс та рым да тек жалақы үшін ең бек тен сем, қа зір өзім нің
жа ным ның ра қа ты үшін жұ мыс жа сай мын. Ма ман дық таң-
дау да қа те лес пей тін адам өте си рек шы ғар. Се
бе бі мек теп ті
ен ді бі тір ген бой жет кен мен боз ба ла көп кез де ата-ана сы ның
не ме се грант тың ық па лы на еріп ке те ді. Ал бұл қа те лік ке
ұрын бау үшін әр кім жү ре гін тың дау ке рек. Сол кез де із де-
ге нін та ба ды деп ой лай мын.
Сым бат Қа дыр хан (жур на лист):
Ме нің ма ман ды ғым – про-
грам малаушы. Ма ман ды ғым ды рас тай тын құ жат анам ның
сан ды ғын да жа тыр. Өзім жур на лис ти ка бо йын ша қыз мет
етіп жүр мін. То ғы зын шы сы нып ты бі
тір ген соң ата-анам мен
ту ыс та рым ның ақылымен кол ледж ге түс тім. Төрт жыл бойы
ең үз дік сту дент бо лып, қы зыл дип лом ие ге рі атан дым. Бі рақ
бұл са ла да жұ мыс жа са ған жоқ пын. Се бе бі ар ма ным жур на-
лис ти ка са ла сын мең ге ру еді. Мақ са ты ма же ту үшін талай
жұ мыс тар ды: даяшы, еден жуушы, кө мек ші т.б. ат қар дым.
Тіп ті үмі тім ді үзіп, бо ла шақ қа де ген се
ні мім ді жо ға лт қан
кез де рім де бол ды. Қол дау ды жа қын құр бымнан таптым. «Се-
нен мық ты жур на лист шы ға ды» де ген сөз де рі нен күш алып,
ба ғым ды сы нап, те ле ар на лар мен ра диолар ға кас тингке
ба ру дан шар ша ма дым.
Ең бе гім мен үмі тім зая кет пе ді. Күн дер дің кү нін де ай ым
оңым нан ту ып, әу елі жур нал ға ре дак тор,
көп ұза май отан-
дық му зы ка лық ар на лар дың бі рі не жур на лист бо лып қыз-
мет ке тұр дым. Те ле ар на ға жұ мыс қа қа был да ғаннан кей ін екі
ай те гін ең бек ет тім. Кә сі би бі лім ал ма ған дық тан, бі ле ті нім
нөл, біл мей ті нім көп еді. Екі ай дың ішін де жур на лис ти ка
са ла сы ның біраз құ пия сын бі ліп үл гер дім. Кү ні бү
гін ге дей ін
осы са ла да жұ мыс жа сап жүр мін. Мүл дем шар шамаймын.
Жұ мыс тан ләз зат алу күн де де ма лыс қа ба румен тең. Өзім осы
сөз ді жиі ай та мын. Қа зір жұ мыс қа ер те ба рып, кеш кел сем
де, кө ңіл күйім жо ға ры бо лып тұ ра ды. Жұ мыс тан соң үй ге
46
ке ліп, от ба сы ма кө ңіл бө ліп, тәт ті лер ді пі сі ру ге де,
дас тар қа-
ным ды жай на ту ға да ша бы тым ашы лып тұ ра ды. На ғыз ба қыт
ма ман дық пен өмірлік серігіңді дұ рыс таң дау да екен.
Достарыңызбен бөлісу: