Улар ўзларини қабилалар, уруғлар, этник гуруҳлар, диний жамоалар,
миллатлар ва кенг маънода – цивилизациялар билан танитишади. Инсонлар
сиёсатдан фақатгина қизиқишларини ошириб бориш учун эмас, балки ўзликларини
изоҳлашда ҳам фойдаланишади. Биз қачонки ким эмаслигимизни билсак ҳамда
кимга қарши эканлигимизни англаб етсаккина
ким эканлигимизни билишимиз
мумкин.
Миллий давлатлар жаҳон ҳамжамиятида асосий актёрлар ҳисобланишади.
Уларнинг феъл-атвори ўтган замонлардаги бойлик ва қудрат таъқибига кўра,
шунингдек, маданий афзалликлар, умумийликлар ва фарқликларга кўра
шаклланган. Давлатларнинг энг муҳим гуруҳлаштиришлари энди Совуқ урушнинг
учта блокига эмас, балки жаҳоннинг каттагина етти ёки саккизта цивилизациясига
боғлиқ бўлиб қолди (1.3-харита). Ғарбий бўлмаган мамлакатлар, асосан, Шарқий
Осиё, ўзларининг иқтисодий бойликларини ошириб бориб, сиёсий
таъсир ва
маҳоратли ҳарбий қудрат учун асос яратмоқдалар. Ўз куч-қудрати ва ўзига ишончи
ошиб борар экан, ғарбий бўлмаган мамлакатлар маданий қадриятларини муттасил
тасдиқлаб, ғарб томонидан сингдирилаётган “мажбурлаш”ларни рад этиб
келмоқдалар. “XXI асрнинг халқаро тизими”, – дея сўз очади Генри Киссинжер, —
“ўз ичига олтита кучли давлатларни: Қўшма Штатлар, Европа, Хитой, Япония,
Россия ва эҳтимоллик билан Ҳиндистон, шунингдек, ўртача ва кичик давлатлар
кўплигини қамраб олади. Киссинжернинг буюк
олтилиги бешта турли хил
цивилизацияга тегишли бўлса-да, бунда стратегик жойлашуви, аҳоли кўплиги
ҳамда ёқилғи бойликларига эга исломий мамлакатларнинг ҳам жаҳон
ҳамжамиятига таъсири бор. Ҳозирги кунда жаҳонда маҳаллий сиёсат – бу этник
сиёсат, глобал сиёсат эса цивилизациялар сиёсати ҳисобланади. Суперкучлар
рақобатининг ўрни эса цивилизациялар тўқнашуви билан алмашди.