Alimoff Team Ёшлар ёшлар учун!

Ҳозирги кунда кенг тарқалган, муҳим ва хавфли низолар ижтимоий 
табақалар, бойлар ва камбағаллар ёки бошқа иқтисодий изоҳланувчи гуруҳлар 
ўртасида эмас, балки турли хил маданий бирлашмаларга тегишли инсонлар 
ўртасида келиб чиқмоқда. Қабилавий ва этник низолар цивилизацияларнинг 
ичида рўй беради. Турли цивилизацияларга тегишли давлатлар ва гуруҳлар 
ўртасидаги низолар бошқа цивилизацияга тегишли давлатлар ва гуруҳларнинг 
қардош ўлкаларга кўмагини ошириб боргани каби ўзларининг ривожланиш 
эҳтимолига сабаб бўлади. Сомалидаги уруғ қабилаларининг қонли тўқнашуви 
катта низо келтириб чиқармайди. Руандадаги қабилаларнинг қонли тўқнашуви 
Уганда, Заир ва Бурунди учун аҳамият касб этса-да, бу узоқ давом этмайди. 
Аммо Босния, Кавказ, Марказий Осиё ёки Кашмирдаги цивилизациялар 
тўқнашуви каттагина урушга айланиб кетиши мумкин. Югославия низосида 
Россия Сербияга дипломатик ёрдам кўрсатган бўлса, Саудия Арабистони, 
Туркия, Эрон ва Ливиянинг маблағ ва қуроллар томонидан Боснияга ёрдам 
кўрсатиши ғоявий ёки куч сиёсати ёхуд иқтисодий қизиқишлар сабабидан эмас, 
балки маданий қариндошлик туфайли эканлигидан далолатдир. “Маданий 
низолар”, - дея кузатади Ваклав Хевл, - “тарихга нисбатан олиб қарасак, ҳозирги 
кунда янада ошиб, хавфли тусга кириб бормоқда”. Бу фикрга Жекус Делорс 
қўшилар экан: “келажакдаги низолар иқтисодий ёки ғоявий омилларга нисбатан, 
маданий омиллар орқали кўпроқ учқун олади”, - дейди. Энг хавфли маданий 
низолар эса цивилизацияларнинг ўртасидаги бўлиниш чизиғида ётади. 
Совуқ урушдан кейинги йилларда маданият бўлувчи ва бирлаштирувчи 
кучга айлана борди. Инсонлар ғоявий бўлинган бўлсалар-да, улар маданий 
бирлаша олардилар, буни Германия амалга оширгани, шунингдек, икки Корея 
ҳамда бир нечта хитойликларнинг бирлашиш арафасида тургани мисолида 
кўришимиз мумкин. Жамиятлар ғоявий ёки тарихий ҳолатларда бирлашиши 
мумкин, аммо цивилизацияларга кўра ё Совет Иттифоқи, Югославия ва Босния 
каби бўлиниб кетади, ёки Украина, Нигерия, Судан, Ҳиндистон, Шри-Ланка ва 
бошқа мамлакатлар каби кучли зўриқишга учрайди. Маданий яқинликка эга 
мамлакатлар иқтисодий ва сиёсий ҳамкорлик қилишади. Маданий умумийликка
эга давлатларга асосланган халқаро ташкилотлар, мисол учун Европа 

Иттифоқи, ҳаддан ортиқ маданиятлашаётганларга нисбатан анча муваффақиятга 
эришмоқда. Қирқ беш йил мобайнида Темир парда чизиғи Европанинг марказий 
ажратувчи чизиғи бўлди. Бу чизиқ шарққа қараб бир неча юзлаб милягача 
чўзилганди. Ҳозирги кунда эса бу чегара Ғарб христианлигини муслим ва бошқа 
эътиқодли инсонлардан ажратиб турувчи чизиққа айланди. 
Қадриятлар, ижтимоий муносабатлар, одатлар ва ҳаётга нисбатан 
қарашлар асосида ётувчи фалсафий фаразлар цивилизациялар орасида катта 
фарққа эга. Диннинг дунёнинг кўпгина қисмида жонлантирилиши маданий 
фарқларни мустаҳкамлаб боряпти. Маданиятлар ўзгариши мумкин, худди 
шундай, уларнинг сиёсат ва иқтисодиётга нисбатан таъсир табиати ҳам бир 
даврдан бошқа даврга нисбатан фарқ қилади. Бироқ цивилизациялар ичра 
иқтисодий ва сиёсий ривожланишлардаги катта ўзгаришлар уларнинг турли хил 
маданиятларига бориб тақалади. Шарқий Осиёнинг иқтисодий муваффақияти 
асоси Шарқий Осиё маданиятида ётади, чунки Шарқий Осиё жамиятлари кўрган 
қийинчиликлари орқали демократик сиёсий тизим мувозанатига эришди. Ислом 
маданияти эса муслим дунёсида демократиянинг рўй бериш эҳтимоллигини 
йўққа чиқаришда энг катта сабабдир. Шарқий Европа ва собиқ Совет 
Иттифоқининг 
посткоммунист 
жамиятларининг 
тараққиёти 
уларнинг 
цивилизациявий айниятларига асосан шаклланди. Ғарбий христиан маданий 
меросига эга бўлганлар иқтисодий тараққиёт ва демократик сиёсатга нисбатан 
жадал ривожланишда бўлса, православ мамлакатларнинг иқтисодий ва сиёсий 
тараққиёти мавҳум, муслим мамлакатларининг истиқболи эса мудҳиш аҳволда 
қолмоқда. 
Ғарб ҳозирда ва келаётган бир неча йилларда энг кучли цивилизация бўлиб 
қолади. Аммо унинг бошқа цивилизацияларга нисбатан қудрати заифлашиб 
бормоқда. Ғарб мамлакатлари ўз қадриятларини тасдиқлаш ва манфаатларини 
ҳимоя қилишга уринишса, ғарбий бўлмаган мамлакатлар танловга қарши 
бўлишади. Айримлари Ғарб билан мусобақалашишади, ҳамкорлик қилишади 
ёки жайдари қилиб айтганда, “аравасига осилиб олади”. Конфуций ва исломий 
жамиятлар эса Ғарбга нисбатан “мувозанатлашиш” ва қарши туриш учун 
ўзларининг иқтисодий ва ҳарбий кучларини кенгайтиришга уринишмоқда. 

Совуқ урушдан кейинги йиллар сиёсатининг марказий ўқи Ғарб қудрати ва 
маданияти ғарбий бўлмаган мамлакатлар цивилизациясининг маданияти ва 
қудрати билан ўзаро алоқага киришувидадир. 
Хулоса қилсак, Совуқ урушдан кейинги йиллардаги дунё етти ёки саккизта 
цивилизация дунёсидир. Маданий умумийликлар ва фарқлар манфаатлар, 
антагонизмлар ва давлатлар ҳамкорлигини шакллантиради. Жаҳонда жуда 
аҳамиятли мамлакатлар катта эҳтимол билан турли хил цивилизациялардан 
келиб чиқади. Маҳаллий низоларнинг катта урушлардек аланга олиб кетиши, 
асосан, турли цивилизацияларга тегишли гуруҳлар ва мамлакатлар ўртасида юз 
беради. Сиёсий ва иқтисодий ривожланишларнинг устунлик намуналари 
цивилизациядан цивилизацияга ўзгариб боради. Халқаро кун тартибидаги 
асосий муаммолар цивилизациялар орасидаги фарқларни қамраб олади. Қудрат 
узоқ вақтлик ғарбдан ғарбий бўлмаган мамлакатларга кўчиб ўтмоқда. Глобал 
сиёсат кўп қутбли ва мултицивилизациявий сиёсатга айланди. 

жүктеу/скачать 3.88 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: