Аралық бақылау2 Асфикциямен шартталған олигофренияға сипаттама
Идиотия (миғүла, нақұрыстық, мәңгүрт)
жүктеу/скачать 110.48 Kb.
|
| Идиотия (миғүла, нақұрыстық, мәңгүрт) - (латын тілінен “idiotea” - тұрпайылық) – олигофренияның ең ауыр дәрежесі. Интеллектуалды коэффициенті 20-дан төмен. Идиотиямен ауыратындардың психикалық дамуы 3 жасқа жетпеген баланың деңгейінде қалады.
Аурулар қорғансыз және қарау мен күтімді қажет етеді. Терең идиотия кезінде қоршаған ортаға деген реакция бұрмаланып аурулар не қоршаған жайға көңіл аудармайды, не бұл реакция қоздырушыға сәйкес келмейді. Идиотиямен ауратындар ыстықты суықтан, жейтінді жемейтіннен ажырата алмайды. Олар бәрін ауызға апарады және қандай болмасын қолына түскен затты сора бастайды. Идиотиямен ауыртындарда жоғары, биік немесе аласа, төмен туралы ұғым, қауіпті сезінушілік жоқ. Терең идиотия кезінде сөйлеу қызметі қалыптаспайды және буынға бөлінген дыбыстармен шектеледі. Аурулар өздерін күте алмайды, өз әрекетінше киіне алмайды, кесе, қасық, шанышқыны пайдалануды білмейді, кейбіреулері шайнай да алмайды, сондықтан оларды сұйық тамақпен тамақтандыру керек болады. Кейбіреулері салақ, сурануды және дәретхананы пайдалануды білмейді, бірақ осы жағдайсіздыққа қарамастан сұланған және ластанған киімдерінде узақ уақыт қала береді. Білім алу іскірлігі толығымен мүлдем жоқ болады. Ауруларға ең қарапайым ақыл-ой операциялары да жеткіліксіз. Есте сақтауы дамымаған және өте әлсіз. Кейбіреулері өз тұғандарымен шешесін танымайды. Сезінуі қарапайым және сезін қанағаттануы және қанағаттанбауымен байланысты, айқайлармен және қозғалудың қозуымен ерекшеленеді. Будан басқа оларда ақауды ауырсыну сезімталдығы төмен, сондықтан олар ешқандай ауруға мән бермейді. Көптеген идиотиямен ауратындарда әуестік жоғары және бурмаланған – олар өте қомағай, қолдарына не түссе де, жуынды-шайынды болса да жей береді, кейбіреулерінің төсек қатынасына әуестігі басым, кейде басқа адамдардың көзінше де берік онанизмді байқауға болады. Психиканың терең кемшілігінен физикалық даму кемшілігі жиі бірге жүреді. Идиотияның орта және жеңіл дережесі кезінде аурулар туғандарын бөтендерден ажыратады, өздерін күтетін адамдарға бауыр басып қалады да, олардың келуіне қуанады. Олар кейбір өзін-өзі күту және өз еркімен жылжып жүру сияқты әдістерді менгере алады. Идиотияның орта және жеңіл дережесімен ауратындар кейбір күнделікті айтылатын сөздерді есте сақтап қалуға бейгісе және бір буынды «бер», «керек», «бар» деген кейбір сөздерді айта алады. Бірақ маңқылдап, және шалжың, әріптерді өткізіп сөйлейді. Олар кесіп алуды, үшкір заттың кіріп кетуін, күйіп қалуды түсінеді және өздеріне жарақат түсірмейді. Идиотиямен ауыратындарды үйде бағып-қағу өте қиын және оларды негізінен психохрониктерге арналған арнайы емдеу мекемелеріне орналастырады. жүктеу/скачать 110.48 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|