ОҚУШЫЛАРДЫҢ ТЕХНОЛОГИЯЛЫҚ ДАЯРЛЫҒЫН ҚАЛЫПТАСТЫРУ ЖҮЙЕСІ

Технология пәні мұғалімін даярлау әлеуметтік түсініктер мен қоғамдық қатынастарды қалыптастыру, кәсіби маңызы бар шешімдер қабылдау және оларды кәсіби даярлау жүйесіне дейінгі және кәсіби даярлау жүйесіне енгізу, дербес практикалық қызмет процесіндегі жалпы білім беру кезеңінде басталады.

Кәсіптік даярлауға дейінгі кезең кәсіби өз орнын табу, мектеп бітірушілердің таңдаған мамандығы бойынша кәсіптік оқуға даярлығын қамтамасыз ету мен дамытуды қарастырады /2;3/.

Мектепте оқытудан кәсіби оқытуға өтуді жүзеге асыру оқушылардың білім алуын жалғастыруға көңіл-күй-еріктік және құзырлығына қол жеткізуін талап етеді. Жастарды педагогикалық қызметке іріктеу мен даярлаудың сәттілігі мамандардың одан әрі кәсіби жұмысының нәтижелерін анықтайды.

Технология пәні мұғалімінің кәсіпке дейінгі даярлығы мынадай принциптерді есепке алумен жүзеге асырылуы тиіс: жүйелілік және кәсіби бағыттылық, сондай-ақ оқытудың әлеуметтік маңыздылығы мен субъектілігі негізінде мамандық алуға даярлыққа қол жеткізу мақсатында бағыттылықты есепке ала отырып педагогикалық процесті ұйымдастыру.

Мектеп бітірушілеріне педагогикалық білім алуға даярлығын қалыптастыру: педагогикалық мамандықты таңдау және кәсіптік оқу орнына сәйкес келуші оқыту формасы мен деңгейлік компоненттерін қамтиды. Белгіленген жоспарды жүзеге асыру үшін мектеп бітірушілердің жалпы білім деңгейін кәсіби оқыту міндеттеріне сәйкес келуіне қол жеткізу, сондай-ақ талапкерлердің (мектеп бітіруші, жоғары оқу орнына түсуші үміткер) кәсіби жағынан таңдаған мамандығының маңызды тұлғалық қасиеттеріне сәйкес келуі тиіс.

Болашақ технология пәні мұғалімінің кәсіпке дейінгі даярлығын сала бойынша жалпы білім беру бөліміне жатқызады, сондай-ақ жалпы кәсіптік және болжау жасалынып отырған қызмет саласымен танысу үшін арнайы компоненттерді де қосады.

Сала бойынша пәндік даярлық базалық жалпы білім берудің жоспарланып отырған кәсіптік оқыту талаптарына бағытталады. Бұл мәселе мектеп бітірушісінің жалпы білім даярлық деңгейінің кәсіби білімі беру жүйесінің талаптарына сәйкес келмеуінің салдары болып табылады, ол соған сай маманданған даярлықты қажет етуін анықтайды.

Болашақ технология пән мұғалімінің арнайы даярлығы сол мамандық бойынша оқытудың теориялық және қолданбалы тарауларының жаңа бағытының педагогикалық тәжірибесіне сәйкес келуін шығуын көрсетеді. Ол кәсіби-білім беру шешімін қабылдау мен өмірлік және кәсіби жоспарларын нақтылауда жүйеге келтіруші және анықтаушы рөл атқарады.

Осы берілген кешенді міндеттің шешімі жалпы білім беру жүйесінде немесе жоғары сынып оқушыларын мектептен тыс қосымша даярлау негізінде, сондай-ақ қарастырылып отырған тәсілдер комбинациясынан табуға болады. Бұл оқушылардың технология пәні мұғалімі мамандығын алуға кәсіпке дейінгі даярлықтың алуан түрлі нұсқалар анықталады және оны түрлі ұйымдастырушылық формаларда жүзеге асыруға мүмкіндік береді, оларға жататындар:

• 
  педагогикалық оқу орындарының дайындық бөлімдері мен курстары;
  
• 
  жалпы білім беретін мектептердің сала бойынша технологиялық-педагогикалық сыныптары;
  
• 
  мектепаралық оқу комбинаттарының сала бойынша технологиялық-педагогикалық сыныптары;
  
• 
  оқушыларға қосымша білім беру жүйесіндегі кәсіпке дейінгі даярлық бөлімдері;
  
• 
  бастауыш және орта кәсіптік білім беру мекемелеріндегі жоғары оқу орнына даярлауға дейінгі бөлімдер жатады.
  

Технология пәні мұғалімін даярлау оның кәсіби қызметке даярлығына, үздіксіз дамуы мен өздерінің кәсіби қасиеттерін жетілдіруіне қол жеткізуін білдіреді.

Оқушылардың технологиялық даярлығын қалыптастырудың сәйкес міндеттеріне педагогикалық кадрларды даярлау жүйесін қалыптастыру оқу процесінің ұтымды шарттарын қамтамасыз ету мен анықтау, кәсіптік оқыту формалары мен әдістерінің мазмұны, принциптерін, негізгі тәсілдерін жасауды қарастырады.

Технология пәні мұғалімін даярлау жалпы білім беретін мектептегі оқу процесінің мақсаттары мен міндеттерімен анықталады және қызметтің мына төмендегідей кешенін жүзеге асыруға бағытталады:

- білімділік – технология пәні мұғалімнің кәсіптік қызметінің мазмұнына сәйкес келуші кәсіптік және арнайы білімді, шеберлік пен дағдыларды меңгеру мүмкіндігін қамтамасыз ету;

- дамытушылық – студент тұлғасының жағымды өзгерістерін ынталандыруды бітіруші мамандарды даярлау сапасын арттыру, педагогикалық процеске қатысушылардың өзін-өзі жүзеге асыруына қолдау көрсету, білім беру жүйесінің өзін дамыту мен жетілдіруге ынталандыру;

- тәрбиелеушілік – болашақ технология пәні мұғалімінің әлеуметтік және кәсіби маңызы бар тұлғалық қасиетін қалыптастыру мен жетілдіру;

- әлеуметтік – бітірушілердің кәсіби тұрақытылы деңгейі мен әлеуметтік қорғалу деңгейін көтеруді қарастырушы кешенді қызметтерді жүзеге асыруға бағытталады.

Қазіргі (кешегі күнге) дейін педагогикалық технологияны оқыту технологиясымен теңестіріп келді. Алайда педагогикалық процестің, сол сияқты процестерін құраушылар жөніндегі нақты айқын түсінігі, педагогикалық технологиядан біріншіден, оқыту технологиясын, екіншіден, тәрбие технологиясын бөліп қарауға мүмкіндік береді.

В.А.Сластениннің анықтамасы бойынша, педагогикалық технология педагогтің педагогикалық міндеттерді шешуге бағытталған бірізді, өзара байланысты әрекеті ретінде түсініледі немесе алдын ала жобаланған педагогикалық процесті тәжірибеде жоспарлы және бірізділікпен жүзеге асыруды білдіреді /4/.

Педагогикалық технология – бұл қатаң ғылыми жобалау мен педагогикалық әрекеттердің сәттілігіне кепіл беруші олардың нақты көшірмесі болып табылады.

В.А.Сластениннің пікірі бойынша, педагогикалық технология оған педагог тұлғасының үйлесіп кетуін, яғни оқытушы тұлғасының педагогикалық қолтаңбасының, оны жүзеге асырудағы көрінісі болып табылады.

«Педагогикалық технология» түсінігінің анықтамасының мынадай тәсілдерін бөліп қарауға болады (1 сурет).

	Педагогикалық технология (анықтамасының тәсілдері)
Іс жүргізушілік		құралдық	тұлғалық		жүйелік
Диагностика және болжам жасалған нәтижеге қол жеткізуді		Оқыту мен тәрбиенің әдістері, тәсілдері	Оқытушының педагогикалық шеберлігінің		Оқу мекемесіндегі тұтас білім беру үдерісі,
1		2	3		4
қамтамасыз етуші процедуралар мен операциялар, әрекеттердің белгілі бір бірізділігіндегі педагогикалық үдерісті құрудың жүйелік тәсілі.		мен құраладрының жиынтығы.	компоненттері. Педагогикалық әрекет жүйесі ретінде оқу-тәрбие үдерісін жүзеге асыру мен жобалау шеберлігі.		оқыту мен тәрбиенің әдістері мен құралдары, мазмұны, мақсатының жиынтығы (педагогикалық жүйе).

Жоғарыда аталған анықтамалар педагогикалық технологияны қазіргі заманғы түсіндірудің төрт тәсілін біріктіреді және байланыстырады, өйткені педагог педагогикалық технологияны біріншіден, педагогикалық үдерісті алдын ала жобаланған жүзеге асыру технологиясы ретінде, екіншіден, «оқытушы – студент» өзара әрекетін құру мен жүзеге асыру құралы ретінде, үшіншіден, белгілі бір оқытушының педагогикалық мәдениетінің технологиялық компонентін жүзеге асыру ретінде түсіндіреді.

Бүкіл білім беру үдерісін немесе бөлігін педагогикалық жобалау мысалы, белгілі бір сабақты жобалау білім беру технологиясына немесе жеке педагогикалық технология түсінігіне алып келеді.

Кез-келген педагогикалық технологияның негізгі қасиетіне оның дәл сипатталуы мен алгоримделуі жатады, олар мыналар:

• 
  жүйелілік (ойлау мен іс-әрекетті ұйымдастырудың жүйелік тәсілі);
  
• 
  ұдайы жасалынып отыратындығы (оны басқа педагогтар жасауы мүмкін);
  
• 
  нәтижелілігі (педагогикалық үдерістің нәтижелерінің алға қойған міндетке сәйкестілігі, нәтижелерді диагностикалау тәсілдеріне сәйкес келуші және диагностикалық мақсаттарды қоюды талап етеді).
  

Оқыту технологиясы - бұл сабақ берудің бүкіл процесінің анықтамасы, қолданылуы мен құрудың жүйелік әдісі, білімді техникалық және адам ресурстары тұрғысынан және олардың өзара әрекетін есепке ала отырып меңгеру әдісі.

Оқыту технологиясының мысалына оқытудың белсенді әдістері жатады. Егер де мақсат-нәтиже анықталса, оған қол жеткізуге мүмкіндік беруші әрекеттердің қатаң бірізділігі жасалса, оларды оқыту технологиясы деп атауға болады.

Оқыту әдістерінің оқыту технологиясынан қандай айырмашылығы бар? Оқыту әдісі түсінігі ерте кезден-ақ пайдаланылып келеді және дидактиканың классикалық категориясы болып табылады. Ал, оқыту технологиясы ХХ ғасырдың 60-70 жылдарында ғана пайда болды. В.Т.Тихомированың пікірі бойынша, оқыту технологиясының пайда болуы уақыт талабы, яғни дәлірек айтқанда, бүкіл педагогикалық ғылымның тарихи дамуы болып табылады, өйткені бүгінде нәтижеге бағытталған оқытуға деген қажеттілік өмір сүріп отыр. Егерде оқыту әдісі оқытушы мен студенттің өзара әрекетінің логикасымен сипатталатын болса, ал оқыту технологиясы қатаң қадамдық алгоритмдеуден тұрады. Біздің көзқарасымызша, оқытудың дәстүрлі әдісін пайдалану сабақ жүргізу мен дайындық процесінде оларды пайдаланудың мақсатын сезінбейді, ал оқыту технологиясында пайдалану мақсаты айқын беріледі. Сонымен қатар, педагог үшін саналы басқарылатын оқыту процесін қадамдап өлшеу жүргізеді және ол жоғары өнімділік пен нәтижелілікке алып келеді. «Оқыту әдістемесі → оқыту технологиясы» дидактикалық қаруы пайда болады. Оқыту технологиясының пайда болуы оқыту әдісі түсінігін ығыстырып шығармайды, ол тек қана педагогикалық ғылымдағы өзінің жаңа орнын алды.

Оқытудың белсенді әдістері – бұл оқу материалын меңгеру процесіндегі белсенді ойлау және практикалық қызметке итермелейтін әдіс болып табылады.
ӘДЕБИЕТТЕР
1. Гершунский Б.С. Философия образования для ХХI века (в поисках пракгико-ориентированных концепций) /В.С.Гершунский-М.: Интердиалект 1997. - 697 с.

2. Кантеров П.Ф. Избранные педагогическое сочинения /П.Ф. Кантерев; Под ред. А.М.Арсеньева — М.: Педагогика, 1982. —704 с.

3. Твоя профессиональная карьера: Методика преподавания курса: Книга для учителя /С.Н.Чистякова и др. — 2-е изд М.: Просвещение, 1999. — 189 с.

4.Сластенин В.А. Педагогака: Инновационная деятельность /В.А. Сластенин, Л.С.Подымова. — М.: Магистр, 1997. —221 с.

Мақалада оқушылардың технологиялық даярлығын қалыптастыру жүйесі қарастырылады.

В статье рассматриваются система формирования технологической подготовки учащихся.

Сегодня образование представляет собой стратегическую «точку роста», важнейший фактор опережающего развития всего общества и международного самоутверждения страны. В этом контексте фактор языкового обучения является одним из ключевых в профессиональной подготовке будущего специалиста, так как профессионально-коммуникативная компетентность последнего главным образом и дает ему возможность быть конкурентоспособным и востребованным на современном рынке труда. Неслучайно, на наш взгляд, эпиграфом к учебной книге «Русский язык в системе подготовки учителя-предметника» (Алматы, 2010. – 696с.), являющейся предметом рассмотрения в настоящей статье, служат слова замечательного русского ученого-математика Н.И.Лобачевского: «Как бы то ни было, но в том надобно признаться, что не столько уму нашему, сколько дару слова одолжены мы всем нашим превосходством. Слова как бы лучи человека, передают и распространяют свет учения». Сегодня этот вопрос тем более важен, что в качестве основной цели образования определяется формирование способности к активной деятельности, к творческому профессиональному труду. То есть осуществляется переход от знаниевой парадигмы к деятельностной парадигме. Теперь знания из основной и единственной цели образования превращаются в средство развития личности обучаемых. Поэтому сегодня в образовательной сфере приоритетны такие категории, как саморазвитие, самообразование и самопроектирование. Вследствие чего главным в содержании образования определяется развитие личностного потенциала обучаемых, персонализация педагогических взаимоотношений при адекватном включении личностного опыта, широкая функциональная грамотность и профессиональная компетентность будущих специалистов. В центре языкового обучения находится сам студент и вопрос становления его как многомерной целостной языковой личности. В связи с чем вопрос соответствия языковой подготовки требованиям дня является определяющим. Авторы названной работы и стремятся представить концепцию языковой подготовки будущего учителя-предметника, которая отвечала бы социальным условиям современного казахстанского общества, идеям национальной образовательной доктрины Республики Казахстан, реалиям современного образования.

В книге акцент сделан на преподавании русского языка как неродного в педагогическом вузе в условиях кредитной системы обучения, на оптимальном, комплексном использовании в языковом образовательном процессе возможностей современных педагогических технологий, востребованных в сфере вузовского обучения русскому языку как неродному.

Книга «Русский язык в системе подготовки учителя-предметника» состоит из двух частей: теоретической и практической.

Теоретическая часть представляет собой монографический труд и состоит из предисловия, шести разделов, каждый из которых завершается списком использованных источников.

В Предисловии дана общая характеристика книги (монографии, двух пособий), обосновывается актуальность темы и целесообразность ее разработки, указывается область ее применения и роль в процессе языковой подготовки учителя-предметника.

Первый раздел монографии (автор - Боранбаева З.И.) «О кредитной системе обучения в контексте Болонского образовательного процесса» посвящен описанию особенностей кредитной системы обучения, внедренной в учебный процесс казахстанских вузов, на материале критического обзора научно-методической, учебно-методической, общепедагогической, образовательно-нормативной литературы, вкупе с представлением результатов практического опыта использования дидактических возможностей кредитной технологии обучения, что в итоге позволяет высшей школе страны идти в ногу со временем, войти в мировое образовательное пространство, стать его полноправным участником, включая и Болонский образовательный процесс.

Во втором разделе (автор - Боранбаева З.И.) «О действующей системе преподавания русского языка как неродного в вузах Казахстана (обзор учебно-методической литературы по общеобязательному курсу «Русский язык» (1990-2010г.г.)» рассматривается действующая система преподавания русского языка как неродного через критический анализ используемой в образовательном процессе учебной, учебно-методической литературы, выполненных учеными-методистами РК в последние годы научно-методических исследований, образовательно-нормативных документов, как-то: ГОСО, типовые программы по дисциплине «Русский язык». В результате данного аспектного анализа выявлены резервы в действующей системе обучения русскому языку как неродному в педагогическом вузе, которые позволяют выстроить концепцию языковой подготовки учителя-предметника, предлагаемую авторами монографии, в точном соответствии с требованиями современной образовательной сферы, с учетом актуальных проблем практики преподавания.

В третьем разделе (автор – Кажигалиева Г.А.) «Концепция языкового образования будущего учителя-предметника» представлена концепция языковой подготовки будущих педагогов-предметников, учитывающая социальный заказ современного общества на многоязычие в образовательных организациях, особенности кредитной технологии обучения, стремление к эффективному решению задач преподавания дисциплины «Русский язык» в учебных группах казахских отделений гуманитарных и неязыковых факультетов педагогического вуза. Новизна предлагаемой целостно-коммуникативной концепции состоит в синхронном, интегрированно-целостном использовании дидактического потенциала кредитной технологии обучения (приоритетность самостоятельной работы студентов, интерактивных форм деятельности и т.д.), личностно-ориентированного обучения, дифференцированно-индивидуального (уровневого) и деятельностно-компетентностного подходов к преподаванию языков в целях формирования активной коммуникативной компетенции (функциональной грамотности) обучающихся в казахско-русском лингвокультурном контексте.

В четвертом разделе (автор - Боранбаева З.И.) «Речевая культура учителя как показатель его общей гуманитарной культуры» анализируется профессионально-ценностные качества будущего учителя-предметника в прямой связи с его подготовкой по общеобязательной дисциплине «Русский язык»; в частности, рассматривается содержание ключевой в педагогической профессиограмме категории - речевой культуры учителя.

В пятом разделе (автор – Кажигалиева Г.А.) «Формирование профессионально-коммуникативной компетенции будущего учителя-предметника и ее структуризация» рассматриваются содержание и структура профессионально-коммуникативной компетенции студентов педагогических вузов в контексте предложенной авторами монографии концепции языкового образования будущего учителя-предметника. В рамках данного раздела представлено описание не просто коммуникативной, а профессионально-коммуникативной компетенции – ключевой категории в рамках как школьной, так и вузовской подготовки. Определяющая роль профессионально-коммуникативной компетенции в профессионально-ориентированном обучении предопределяется ее междисциплинарным, универсальным характером.

Шестой раздел (автор – Кажигалиева Г.А.) «Учебно-методическое обеспечение языковой подготовки будущего учителя-предметника и принципы его отбора» посвящён описанию предлагаемого авторами учебно-методического обеспечения языковой подготовки студентов педагогических вузов по русскому языку как неродному и принципов отбора компонентов, его составляющих. В качестве последних определены: учебная текстотека, комплекс уровнево-дифференцированных заданий, специальный, профессиональный лексический минимум.

Наряду с монографией, учебную книгу «Русский язык в системе подготовки учителя-предметника» составили два учебных пособия по корректировочному и основному курсу русского языка, разработанных на материале специальности «Казахский язык и литература» бакалавриата педагогического вуза.

Учебное пособие «Система работы по корректировочному курсу русского языка» (авторы: Кадырова Г.Р, Маймакова А.Д.) структурировано в соответствии с типовой и рабочей программами по дисциплине «Русский язык» (корректировочный курс) на 12 лексико-грамматических тем: 1) «Функционирование русского языка в Казахстане»; 2) «Человек в современном мире»; 3) «Образование – условие прогресса»; 4) «Молодежь – будущее страны»; 5) «Моя специальность»; 6) «Наука и современные технологии»; 7) «Республика Казахстан»; 8) «В мире искусства»; 9) «Средства массовой информации»; 10) «Спорт в нашей жизни»; 11) «Природа моего края. Экология. Охрана природы»; 12) «Праздники, традиции, обычаи и обряды народов Республики Казахстан». Каждая из этих тем в свою очередь структурирована в трех частях: практическое занятие, СРСП, СРС. Комплекс заданий, составленный для данных лексико-грамматических тем разработан в соответствии с предложенной авторским коллективом концепцией языковой подготовки будущего учителя-предметника. Задания и упражнения носят уровнево-дифференцированный, интерактивный характер и направлены на самостоятельное выполнение студентами. Среди использованных заданий: коммуникативные тренинги, задания-рефлексии, задания-самоанализы и др.

Корректировочный курс связан с обобщением, расширением и углублением изученного по русскому языку в школе, а также – с подготовкой студентов к освоению особенностей научного стиля русской речи.

Учебное пособие «Система работы по основному курсу русского языка» (авторы: Раимбекова М.А., Цой А.А.) – продолжение первого пособия. Презентация системы работы по основному курсу русского языка во втором пособии позволяет студенту: 1) узнать о функционально-стилистическом расслоении языка, о научном стиле русской речи, его основных признаках, подстилях, тексте, его строении и основных типах, жанрах научной речи; 2) приобрести умение понимать и конструировать научные тексты с учетом лексических, словообразовательных, морфологических и синтаксических особенностей научного стиля, структурно-семантической специфики различных жанров научного текста. При этом освоение данного содержания происходит в контексте предложенной авторами проекта целостно-коммуникативной концепции языковой подготовки будущих педагогов-предметников на лексическом материале специальности «Казахский язык и литература», которую осваивают будущие учителя казахского языка и литературы.

Пособие отвечает основной цели, самой дисциплины «Русский язык»: совершенствование языковой и коммуникативной компетенции, включающей четыре вида речевой деятельности – аудирование, чтение, говорение, письмо; вооружение студентов языковой и коммуникативной компетенциями в области научного общения.

Данное пособие структурировано в соответствии с типовой и рабочей программами по 15 темам: 1. Стили речи: понятие, функции, сфера употребления. 2. Научный стиль речи, его особенности. 3. Лексика научного стиля. 4. Терминологическая лексика русского языка. 5. Морфология научного стиля речи. 6. Синтаксис научного стиля речи. 7. Подстили научного стиля. 8. Текст как единица обучения связной речи. 9. Типы монологической речи. 10. План как форма записи прочитанного научного текста. 11. Тезисы, их виды. 12. Контекст, его виды. 13. Аннотация как жанр научного стиля. 14. Рецензия и отзыв как жанровые разновидности научной речи. 15. Реферат. Виды реферата.

Характер разработанных практических заданий – уровнево-дифференцированный, интерактивный, приоритетно направленный на самостоятельное выполнение студентами.

Рецензируемая работа – востребованное учебное пособие в условиях кредитной системы обучения, внедренной в вузовскую образовательную сферу Казахстана, ключевой категорией которой являются интерактивные методы обучения.

Считаем важным отметить, что данная книга имеет связь с культурологическим направлением обучения языкам, поскольку именно в человеке культуры находит свое воплощение современный образовательный идеал: «современный образовательный идеал – это формирование человека, впитавшего в себя культуру своего народа, ценящего культуру других народов, способного к самостоятельным организациям разносторонней деятельности в течение всей жизни» (1,с.18). Вопросы и задания представлены в книге в русле лингвокультурологической методики, опирающейся на идею соотносимости категорий национального языка, национальной культуры и национальной личности, на изучение взаимодействия культуры и языка. Лингвокультурологическая концепция языкового обучения способствует становлению человека культуры, становлению субъектности обучаемых (значимо, что авторы опираются на собственные научно-методические исследования в этой сфере).

Используемый авторами дидактический материал актуален, познавателен; учебные тексты представляют собой отрывки из произведений классиков русской литературы, образцы современной публицистики, лучшие переводные тексты.

Между теоретическим и практическим разделами книги имеется внутренняя связь: критерии отбора представленных в пособиях учебной текстотеки, комплекса дифференцированных упражнений, заданий для рубежного контроля, многовариантной системы тестовых заданий для текущей и промежуточной аттестации студентов описаны и обоснованы в теоретической (монографической) части. Вместе с тем, на наш взгляд, было бы практически целесообразно монографию и пособия издать раздельно: для более удобного использования в учебном процессе.

В целом же соединение в рамках учебной книги монографии и комплекса учебных пособий имеет выраженную научно-практическую направленность, поскольку представляет собой учебно-методическое обеспечение языковой подготовки будущего учителя-предметника и созвучно внедренной в образовательный процесс казахстанских вузов кредитной системе.

Учебная книга «Русский язык в системе подготовки учителя-предметника» дает нам блестящую возможность узнать, чем живут наши казахстанские коллеги, какие актуальные вопросы современной лингвометодики они разрабатывают.

Данная книга, в том числе ее теоретическая часть, примечательна, на наш взгляд, тем, что теоретические положения и выводы, сделанные в ней, могут стать основой дальнейших изысканий в области инновационных методик языкового обучения, учитывающих лучшие традиции отечественного и зарубежного высшего образования на основе принципов профессионального ориентирования и научно-практической универсализации.

Студенты неязыковых и гуманитарных факультетов педагогического (и не только) вуза получили нужное пособие, в котором авторам, как нам кажется, удалось привлечь внимание читателей к русскому языку как вузовскому учебному предмету, рассмотреть новые подходы к взаимосвязанному изучению языков, показать современное состояние казахстанской лингвометодики, определить ближайшие задачи в сфере изучения русского языка как неродного.

Считаем, что учебная книга «Русский язык в системе подготовки учителя-предметника» заслуживает самой высокой оценки и ее можно рекомендовать к переизданию в новом (трехчастном) формате: Монография. Корректировочный курс русского языка. Основной курс русского языка.

В статье дана объективная оценка учебной книги «Русский язык в системе подготовки учителя-предметника» для специальностей бакалавриата педагогических вузов» под ред. д.п.н., проф. Г.А.Кажгалиевой, являющейся востребованным учебным пособием в условиях кредитной системы обучения, ключевой категорией которой являются интерактивные методы обучения.

Мақалада оқытудың кредиттік жүйесі жағдайында сұранысқа ие оқу құралы ретінде п.ғ.д., проф. Г.А.Қажығалиеваның редакциялауымен жазылған «Педагогикалық ЖОО-ның бакалавриат мамандығы үшін «пән мұғалімдерін даярлау жүйесіндегі орыс тілі» оқу құралына шынайы баға беріледі.