АУЗЫН БУҒАН ӨГІЗ [ӨГІЗДЕЙ] Үндемейтін, бір ауыз сөз айтпайтын, жуас,
жігерсіз. Оңаша үйде түн бойы екеуден екеу отырғанда бір ауыз сөз айта алмаған мені
«жасық, аузын буған өгіз...» – деп қалды-ау! (Ғ.Мұстафин, Көз көрген). Аузын буған
өгіздей томсарып отырғандардың тілі ұзарып, бұрын етек астында, жең ішінде
жасырынғаны енді әшкерлене бастады (Е.Оразақов, Дәрігер.).
111.
АУЗЫНАН СӨЗІ [ҚОЙНЫНАН БӨЗІ] ТҮСКЕН Жасық, бозөкпе, ынжық (адам).
«Аузынан сөзі, қойнынан бөзі түсіп» дегендей, қарадан-қарап тұрып-ақ, қысылып-
қипақтап, біліп тұрғандарын жөндеп айтып бере алмады (Ө.Қанахин, Жас дәурен).
Аузынан сөзі түсіп, былжырап жүргеніне қарамай, ол даауылнай болып жүр ғой
(Б.Майлин, Шығ.). «Алматы – әсем астанам» деген хабарды жүргізуші бір журналистің де
«аузынан сөзі, қойнынан бөзі түсіп» тұрғаны өкінтіп кетіп еді («Қаз. әдеб.»). Келген басшы
алғаш көргеннен-ақ көсіліп сөйлеп, төгіліп тұрмаса, аузынан сөзі, қойнынан бөзі түскен
біреу екен, басшы боп не оңдырар дейтін пікірден де ауыл адамдары құр алақан емес-ті
(Ә.Қалмырзаев, Ар).
112.
АУМАҚАЙ сын. жерг. Қиыншылыққа қарсы тұра алмайтын ынжық, жігерсіз. Ер
азаматтың аумақай болғанынан сақтасын («Еңбек туы»)
113.
АУМАЛЫ ауыс. Ауыспалы, орнықсыз, құбылмалы; тұрақсыз. Жылы суға қолын
малып, от басында отыратын мезгілі ғой әкенің. Үлкен-кішіні әуреге түсірген аумалы
дүние-ай (О.Сәрсенбаев, Сағым). Ұсталар патшаға келіп жетті, Әділ болған аумалы болмай
өтті (Ғашықтық дастан.). Заман ғой сыры қилы, күні аумалы, Татулық сағым кейде бұлаң-
дады (Қ.Бекхожин, Әппақ-наме).
114.
АУМАЛЫ-ТОЛҚЫМАЛЫ сын. Ауыспалы, бірде олай, бірде бұлай. Мен аумалы-
толқымалы кезеңде нысанаңа тап болып тұрмын (Ш.Хұсайынов, Таныс адам.).
Шәрипаның аумалы-толқымалы мінезінен қайтып қалған Қасболат көңілі қайта лап етті
(Т.Ахтанов, Боран). Жас адамның аумалы-толқымалы мінезге үйір сәті де аз емес, Анар да
бұдан мүлде арылып кетпегені аян (А.Байтанаев, Қансонар).
115.
Достарыңызбен бөлісу: |