Жүрекшелер жыбырының электрокардиографиялык белгілері:
Р тісшенің жоқтығы;
Р тісшенің орнына ұсақжыбыр (f) толкі.індарының болуы (V1 V2 III және AVF тіркемелерінде анық көрінетін);
R-R аралықтарының әртүрлілігі;
f толқындардың QRS комплекстерінің әр жеріне кабаттасуынан, карыншалық комплекстердің бір-бірінен сәл айырмашылығы.
Жыбыр аритмияның өтпелі (пароксизмдік) және тұракты түрлерін айырады. Ем жобасы осыған орай түзіледі. Пароксизмдік түрінде жүрек гликозидтері — дигоксин, строфантин, коргликон және калий дәрмектері беріледі немесе аймалин 2,5% - 2 мл вена ішіне, кордарон, обзидан, изоптин 5-10 мг вена ішіне салынады, болмаса хинидин 0,2 г 3 сағат сайын (тәулігіне 1-1,2 г) ішке беріледі. Ұзаққа созылған ұстамада электрлік дефибрилляция жасалынады.
Ұзақтығы бір жылдан аспаған түрінде алдымен дәрмектік дефибрилляцияны жасап көреді (хинидинмен немесе кордаронмен), бұдан әсер болмаса — электрлік дефибрилляция жасалады. Ұзақтығы 2 жыл шамасындағы тұрақты түрінде бірден электрлік дефибрилляцияиы жасайды. Жыбыр аритмия дефмбрилляцияға берілмесе, онда оны жүрек гликозидтерімен нормосистолиялық күйіне келтіріп ұстайды. Жыбыр аритмияның ұзақтығы 2 жылдан аскдн тұрақты түрінде дефибрилляцияны жасамастан, ЖСС дәрмектердің көмегімен (гликозидтер, β-адреноблокаторлар, кордарон) нормосистолиялық деңгейге келтіріп ұстайды. Коррекцияға келмейтін тахисистолиялық түрінде хирургиялық ем жасалады — алдымен АВ қосындысын деструкциялап, содан кейін кардиостимуляторды орнатады.
Қарыншалардың дірілі және жыбыры (фибрилляциясы)
Қарыншалар дірілі — қарыншалардың белгілі бір ошағында импульстің re-entri механизмімен шыр айналуынан минутына 200-300 жиілікпен қозуы. Қозу толқыны бір бағытта ырғақты түрде айналады. Қарыншалар дірілі жыбырға ауысуы мүмкін.
ЭКГ-лық көрінісі — қарыншалар дірілінде бір-біріне ұқсас, ырғақты ірі синусоидтар тіркеледі. Бұл толқындардың бойынан тісшелерді айыру мүмкін емес.
Достарыңызбен бөлісу: |
