• 1. Құран және оның орта ғасырлық Шығыстағы саяси-құқықтық ой санаға әсері.
• 2. Саяси ойдың негізгі өкілдері :Әл-Фараби, ИбнХалдун, Г.Низами, Ә. Науаи
• 3. Ортағасырлық түркі ойшылдарының мемлекет және қоғам туралы ой- пікірлері: Ж. Баласағұн, М. Қашғари, Қ. Яссауи
КІРІСПЕ
Мұсылман-араб əлеміндегі құқықтық-саяси ілімдердің дамуы рулық-тайпалық қатынастардың əлсіреп, феодалдық қатынастардың қалыптаса бастаған VII–X ғасырлар аралығына тура келеді. Мұсылмандық саяси-құқықтың қалыптасуы мен дамуына қасиетті Құран (араб тілінен аударғанда – «есітіп оқу», «тақпақтата дауыстап оқу», «мəнерлеп оқу») жəне Сунна (араб тілінен аударғанда – əдет-ғұрып, үлгі-өнеге) ерекше əсер етті. Көп құдайлықтан бас тартқан арабтар исламды басты дін тұтып, бір ислам идеологиясы аясына топтасып, күшті мемлекет – халифат орнатты. Ислам халифатын орнатуда Мұхаммедтің (с.ғ.с.) мемлекет қайраткері, ірі саяси реформатор ретінде орны ерекше.
• Мұсылмандық Шығыстың саяси-құқықтық ойының басты тақырыптарының бірі – ізгілікті қала мен адаба (жетілген адам) мəселесі болып табылады. Ізгілікті қала мəселесінің негізі əл-Фарабидің, Жүсіп Баласағұнның саяси теорияларында қаланды.
• Əбу Насыр əл-Фараби саяси ойларын «Қайырымды қала тұрғындарының көзқарастары туралы», «Мемлекеттік билеушінің нақыл сөздері», «Азаматтық саясат» деген еңбектерінде жинақтаған. Əл-Фараби өз идеясында басты назарды билеушінің адамгершілік қасиеті мен оның белсенді азаматтық позициясына аударды. Əл-Фарабидің пікірінше, жақсы мемлекет басшысы жоғарғы билік өнерін жүзеге асырушы болып табылады
