Агар самарали раҳбарлик қилиш бўлмаса, режа
лаштириш, ташкил этиш, мойиллик ва назорат ва
зифалари натижали бажарилиши мумкин эмас.
Бошқача қилиб
айтганда, ташкилот ўз вазифаларини
бажармоғи учун бошқаришнинг барча функциялари тўла
бажарилиши мумкин эмас. Бошқарувчи самарали бошқа-
ришга етарли даражада муносиб бўлиши лозим. Самара
ли раҳнамо доим ҳам бир вақгда самарали бошқарув бўла-
вермайди. Раҳнамо — бу маълум шахе ва гуруҳларга таъ
сир эта оладиган қобилият,
оқибатда улар кучини
ташкилот мақсадларига эришишга қарата олади.
Амалдорлик — бу ўзгалар хулқига таъсир эта олиш
имкониятидир. Таъсир — бу бир индивиднинг ҳар қа.ндай
хулқи
бошқа индивиднинг хулқига, муносабатига, ҳис-
сиётига ва шунга ўхшашларга ўзгариш кирита олишидир.
Достарыңызбен бөлісу: