| | - Кейіпкер бейнесін ашатын үзінді
| | |
| | | | |
| | - ... Жалғыз көзі оттай қадалып, Қодарға қарады. Жұртты иіріп, сақ етіп, зілді бұйрық берді.
| - Жұртты иландыра біледі, шешіміне тас түйін берік, қайта оралар қайырым жоқ, ашулы, зілді.
| |
| | - Әкесі де бұл баласының сондай сезгіштігін өзге балаларынан артық санаушы еді. Ұялғанды, жауап айтпағанда кешірмейтін әке мінезі Абайға мәлім.
| | - Әке мінезіне бала әбден жатық.
|
| | - Құнанбай баласына қатты зекіп: - Жә, тоқтат! – деді. Әкесі жеңілгенін біліпті. Енді суық жүзі солғындап, үлкен бойы басылып, кішірейіп қалған әлдеқандай бала сияқты кінә тағып, өкпе айтып отыр.
| - Шарасыз, бала алдында жеңілгенін мойындау.
| |