Енді көзімді ашып, оң қолыма пистолетімді алдым да, достарымды іздемек болып ілгері ұмтыла бергенім- де тағы да құлап түстім... Көзімді ашып алсам, басымды құшақтап Иван Га- ман отыр екен, Оң аяғымды таңып тастапты.
Билетімді неге аласың, ңандай хаңың бар? — деп Иван Чуляк айқайлап жатыр екен.
Сен оңқа ұшқан соң, әлдеқалай жау ңолында қалып қоясың ба дегі алдым,— деген Василий Клопов- тың даусы естілді. Сол кезде төс қалтамды ұстай алдым.
Вася... Вася, қорықпа, билетің қолыңда. Қолың қарысып қалыпты, билетіңді алып қалтаңа салып қо- яйық деген едік, алақаныңды жаза алмадық. Міне би- летің,— деи сол қолымды көтеріп көз алдыма әкелді Иван Гаман. Жүрегім орнына түскендей болып, сол қо- лымдағы билетімді кеудеме қыса түстім...
Сол бір ауыр күндерде комсомолдық билетімді ңолыма ұстап жаралы боп ессіз жатқанымда шайңас даласынан арқалап шыққан бұрынғы комсомол доста- рым Василий Клопов, Иван Гаманды қаһарман Ленин комсомолының қырық жылдық мерекесімен құттық- таймын.
ҢОРЫККАНҒА ҢОС КӨРІНЕДІ ¥лы Отан соғысының түтеп тұрған кезі еді. Ерекше тапсырмамен жау тылына аттандық. Бізді алып ұш- ңан самолет майдан шебінен өткен соң, көп кешікпей парашютистерді тастай бастады. Самолеттен қарғысымен ауа толқыны он сегіз жа- сар жеп-жеңіл Мишаны басқа жолдастарынан ығысты- рып алыстата берді. Алғашында түн тұңғиығында әр жерде ағараңдап көрінген ақ шатырлар-парашютистер енді көзден ғайып болды. Ол өзінін, жолдастарынан оқшау, әлдебір жерге жалғыз түсетінін сезеді. Бір кезде жұмсақ сабан неме- се шөп төбесіне ме, әйтеуір бір ұлпадай нәрсенің үстіне кеп дік етеді. Аңдап қараса, селоның шеткеректеу бір Үйінің сабан шатырының төбесіне түсіп, парашюті сол үйдің бұрышын түгел жауып қалған екен. Сол жер- де жаңағы үйдің бұрышында ұйқы басып, бейқам тұр- ған неміс сақшысы шошып кетіп, винтовкасын тастай беріп селоға қарай зыта жөнеледі.
