Үлы Отан соғысының батыр- лары Талғат Бегелдинов пен Сағадат н үрмағамбетовке, Ба- уыржан Момыиіүлы мен Ра- хымжан Қошқарбаевңа, ңаһар- ман партазандар Әди Шәріпов пен Тоңтағали Жәнгелдинге
Осылай жайбараңат жүргенімізде бір күні полк жиналды да, темір жол станциясына келді. Тағы да бізді күтіп ңызыл вагондар тізіліп тұр екен. Тағы да
жүктеу/скачать 0.57 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Мына жаралыларды самолетке салыңдар!— деп әмір етті. Біз самолеттен қайта түсіп, жаралыларды көтеріп самолетке енгіздік. Үшеуі де ауыр жаралы бо
| Осылай жайбараңат жүргенімізде бір күні полк
жиналды да, темір жол станциясына келді. Тағы да бізді күтіп ңызыл вагондар тізіліп тұр екен. Тағы да жорымайды. «Оңтүі ікке, жылы жаңңа апарып үйре- тетін шығар» дейді ол. Сол жүргеннен оңтүстік шека- раға келдік. Днестр өзенінің бергі бетіне түнде түстік те, бекініс жасай бастадық. Түнде ор қазамыз да, күн- діз ағаш арасында дамылдап жатамыз. Ағаш деп отыр- ғаным жай ағаш емес, жеміс ағаштары. Алма, алмұрт, шие ағаштарының арасы жүзім сабақтарымен тұта- сып кеткен. Днестр өзенінің екі жағы да жай ңараған көзге тып-тыныш мүлгіп жатқан сияңты. Дүрбімен өзеннің арғы жағын сүзіп ңарап шығамын, ешкім кө- рінбейді. Анда-санда Румын самолеті ұшып шығады да, өзеннің бойымен біраз жерге барып ңайтып кетеді. «Бұл барлаушы самолет» дейді командиріміз. Ңас қарайған кезде бізден де барлаушылар шығады. Со- лардың ішінде мен де кетемін. Хамза маған оң сапар тілеп ңалып ңояды. Оны командиріміз жібермейді. Денсаулығына ңарап олар да Хамзаны аяйтын болуы керек. Біз түнде Днестрдің бойына барлау жүргіземіз. Кейде тіпті өзеннің арғы жағына да барып ңайтамыз. Осылай екі жақ аңдысумен біраз күн өткізді. Бір күні комиссарымыз: «Туысқан молдаван халқы бізге ңайта қосылды. Румьін боярларының тепкісінен азат етілді. Бүгін Молдавия жеріне кіреміз» деп хабарлады. Хам- за соғыс болмағанына қуанып жүр. Кеіие ғана ешкім керінбеген Днестрдің арғы жағасынан румыния әскер- лері күндіз ары ңарай шегініп кете бастады. Дүрбімен қарап тұрмыз. Олардың әскери бөлімдері түс кезінде кетіп болды. Біз Молдавия жеріне аяң бастың. Біздің өскерлерді қарсы алған молдавандықтардың қуаны- шында шек жоқ. Жастар бізге гүл ұсынып жатыр. Ша- руа әйелдері азық-түлік, сусындарын алып жүгірісіп жүр. Осылай қазіргі Советтік Молдавия азат етілді. Хамза молдавандықтар өмірінен очерк жазды. Очерктің аты не делінгені есімде жоқ. Павлодардың ба, Шығыс Қазақстанның ба облыстық газетінде жа- рияланды. Сол айдың ішінде біздің полк Каменец-По- дольский қаласына келді. Өмірбаев Хамзаны полк мектебіне жіберді де, мені барлаушылар мектебіне бөл- ді. Жатар жеріміз бір казармада болғанмен, оқитын жеріміз екі жерде. Осылай екеуміздің арамыз қашық- тап, бірімізді біріміз жарты тәулік көрмейтін болдық. Бір неше ай өтті. Хамза кіші командир болып шықты. Бөлім командирі. Солдаттарына жайлы, өзіне жайсыз болып жүрді. Сөйтіп жүргенде бір түнде дабыл қағылды да, полк тік көтеріліп шекарага аттанды. Хамза өз полкімен бірге кете барды да, мен өз мектебімде қалып қойдым. «Әдеттегідей үйрету дабылы шығар» деп екеуміз хош- таса да алмадық. Сонан былай Хамзаны көре алма- дым. Біздің мектепті тылға эвакуациялауға әзірлеп жатты. Біздің армия шекарадан жаудың басым күші- нің тегеуріне төтеп бере алмай шегініп келеді дегенді естідік. ІІІекара да қашық емес еді. Ңырық-ақ шақы- рым болатын. Үшінші күні бізді қаланың солтүстігін- дегі дала аэродромына алып келді. Бірнеше самолет- пен барлаушылар мектебінің оқытушыларын, курсант- тарын жөнелтіп жатты, ең ақырғы самолетке біз отырдық. Самолет әлі орнында тұр. Немістер қаланы аспаннан бомбылап, жерден артиллериядан атқылап жатыр. Жаудың пулеметшілері, жеке атқыштары қа лаға кіріп те кеткен болуы керек, пулемет, жеке мыл- тық дауысы жақыннан естіледі. Біз екі-үш-ақ шақы рым жерде тұрмыз. Бір кезде бізге қарай келе жатқан бір машинаны көріп қалдық. Машина қатты келе жа- тыр. Сөйтсек, самолет сол машинаны күтіп тұр екен. Машина самолетке жақын келіп тоқтай қалды. Үстін- де үш адам жатыр. Кабинадан қарғып түскен ко- мандир: — Мына жаралыларды самолетке салыңдар!— деп әмір етті. Біз самолеттен қайта түсіп, жаралыларды көтеріп самолетке енгіздік. Үшеуі де ауыр жаралы бо пуы керек, қимылдамайды, тіл де қатпайды. Әлгі жа- ралыларды әкелген командир «тез кетіңдер!» дегендей қолын сермеп тұрды да, тағы самолетке жүгіріп келді. Ұшқыштардың бірі самолет есігін ңайта ашты. жүктеу/скачать 0.57 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|