Үлы Отан соғысының батыр- лары Талғат Бегелдинов пен Сағадат н үрмағамбетовке, Ба- уыржан Момыиіүлы мен Ра- хымжан Қошқарбаевңа, ңаһар- ман партазандар Әди Шәріпов пен Тоңтағали Жәнгелдинге


Илько бір минуттей кідірді, айтқан әңгімем бұлар- га қалай әсер етті дегендей партизандарға қарады



бет271/395
Дата26.12.2023
өлшемі0.57 Mb.
#488075
1   ...   267   268   269   270   271   272   273   274   ...   395
Jau tilinda 2

Илько бір минуттей кідірді, айтқан әңгімем бұлар- га қалай әсер етті дегендей партизандарға қарады.
Отряд командирі маңұлдагандай бас изеді, сонан еоң Илько тағы да сөзін бастады.
Ақыры, келесі күні кешке Панитов ормандары- а кедіп жегтім. ¥шы-қиыры жоқ қалың орман түне-




ріп тұр. Айнала жым-жырт, тыныштық. Маңайда тірі жан көрінбейді. Алып еменнің сарғылт жапырақтары күн сәулесіне шағылысып, бейне алтын секілді кө рінеді.
Мен орманға таяу келіп тұра қалдым. Күннің жа рық сәулесінде орманға кіруге қатты үрейлендім. Ме- ні біреу-міреу аңдып тұр ма, деп ойладым, партизан дарға опасыз жасаған болам ғой. Жоқ, партизандарға тек меңіреу түнде ғана бару керек деп ұйгардым.
Айналаны шолып қарап ем — еш жерде бір пенде көрінбеді. Мен жата қалдым. Жүрегім аттай тулады, оның соғуы сонау орманға естіліп тұрғандай көрінді. Мен мазасызданып жата алмадым, бірнеше рет тұрып, жан-жақты шолдым. Сол баяғысындай ешкім кө- рінбеді.
Күн бүгін ұясына қонбайтын болар деп ойладым мен, уақыт тіпті баяу жылжығандай болып көрінді маған! Әйтеуір бір кезде қас қарайды, мен не болға- нымды білмедім.

  • Ңалың орманның жанында, жапан түзде, түнер- ген қараңғылық ішінде сен жалғыз қорықпадың ба?— деп сұрады партизан Иван Гаман.

  • Ңорықпадың ба дейсіз бе? — деп жымиып күл- ді Илько.— Жоқ, қорыққаным жоқ. Мен бұл жерден, орман ішінен өз адамдарымды ұшыратамын деп үміт- тендім, олармен қосылып туған-туысқандарым үшін кек аламын деп қуандым. Мен бұл сағаттарды асыға күткен едім. Орман ішіне кірсек болғаны жасақтанған партизандар мені қарсы алып, отрядқа апарады деп ойладым мен. Мен ешнәрседен де қорыққаным жоқ, ал бірақ бойымды әлдеқандай бір белгісіз сезім билеген еді. Мұны мен айтып келтіре алатын емеспін.

Мен орман ішіне ендім, әрбір ағашты сипалап жү ріп келемін. Біресе орманның қалың түкпіріне сүңгіп кетіп, біресе қайта шетіне шығып қаламын. Ептеп же теліп те, ысқырып та қоямын —- ешкім дыбыс бермей- ді. Тек аяқ астында қу ағаш бытыр-бытыр етеді.
Орман ішіне тағы да қайта сүңгимін, сонсоң тағы да шетіне шыға келемін, бір жан килікпейді. Мен ұзак сенделдім, әбден қалжырадым. Емен түбіне қисайып қалғып кетіппін. Денемді мұздатқан ызғарлы суық ме- ні оятып жіберді. Күннің жаңа шашырап келе жатқан сәулесі ағаш араларынан қылтиып сығалап тұр екен




Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   267   268   269   270   271   272   273   274   ...   395




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет