бірге жүріңіз, басыңызды қатерге тіге бермеңіз,— деді Иван Кузьмич қартқа ойлана қарап.
Жоқ! Мен кетсем бұл астыртын ұйымның жұ- мысы апатқа ұшырайды. Сонан кейін көп іс бүлінеді. Бір кезде өзің басқарған Мироновка, Ржищев және Ка- гарлик аудандарындағы астыртын ұйымның сәтсіздік- ке ұшырауы мұнда да қайталанады. Жо, жоқ! Астыр- тын ұйымды тәжірибесіз адамдардың қолына тастап кетуге болмайды. Сонан соң осы ұйым арқылы тағы да бір отряд ұйымдастырамын. Ңауіп төнсе, төне берсін! Ешкімнен жаным артық емес. Қаза тапсақ Отан үшін, бақытты болашақ үшін ерлікпен қаза табамыз!
Сол кезде оның тұп-тұнық көгілдір көзі жалын атып тұрғандай болды. Осы екі соғыстың ардагері — Вячеслав Ал&ксеевич Ивановтың асқан ерлік үлгісін көрсетіп, табандылықпен қажымай-талмай атқарып жүрген патриоттыққа толы жанқиярлық істері бізге үлкен әсерін тигізді. Оның қасынан кетпей, сөзін тың- дай бергіміз келді...
Сол күні кешке Вячеслав Алексеевич Иванов бас- қарған астыртын ұйымнан жасақты елу адам ертіп, Панитов орманындағы партизан құрамасының лагері- не өттік.
ЖАУ ТЫЛЫНДАҒЫ ЖОРЫҢ
Жендеттердің шаруалары бітуге жақын. Біраз- дан соң келемін,— деп, Сергей Минович сарайдан ептеп басып шығып кетті. Василий Клопов екеуміз са- райдың қақпасын ашыңқырап тың тыңдап тағы бірер сағаттай тұрдық. Село тып-тыныш. Сарай мен үйдің арасында үсті брезентпен жабылған жүк машинасы тұр. Үйден анда-санда даурыға сөйлеген түсініксіз дауыс естіледі. Бір кезде үйден сенделе басып біреу шықты да, тура машинаға қарай беттеді. Ол тәлтірек- теп барып машинаның кузовына сүйенді де, жағалап отырып кабинаға келді. Теңселіп барып кабина тұтқа- сынан ұстап, кейін қарай тартты. Кабина ашылмады. Сонеоң оң қолын шалбарының қалтасына салып, бір нәрсе іздегендей болды.
Өзі әзер тұр. Аузына орамалды тығып жіберіп, сарайға алып келсек қайтеді? — деді Клопов құлағы- ма сыбырлаи.
Жоқ, олай істеуге болмайды. Үйдегі жендеттер- дің бәрі ес-түсін білмейтін мас болса жақсы, ал оның бірі тың болып мынаны іздеп жүрсе, барлық іс бүлі- неді ғой,— деп жауап қаттым оған. Сөйтіп тұрғанда әлгі кабинаны ашты да, ішіне кіріп, көзден ғайып бол- ды. Тек біраздан соң оның қорылдаған дыбысын ғана естідік.
Достарыңызбен бөлісу: |
