«Асыққан шайтанның ісі» идиомасының қолданылуы.
Жарнамалау – белгілі тауар түріне, тауар белгілеріне, көрсетілетін қызметтерге қызығушылықты қалыптастыру үшін дайындалған ақпаратты белгiлi бiр кеңiстiкте, нақты уақыт iшiнде таңба жүйесiмен белгiлеу арқылы белгiлi нысанаға, яғни халыққа жеткiзу. Жарнамалау – тiлдiң қоғамдағы әр алуан қызметiнен туындаған, әлеуметтiк, әлеуметтiк-лингвистикалық, тарихи категория. Жарнамалау – бiрнеше ғылымның нысанасы. Жарнамалау – адамның әлеуметтiк белсендiлiгiнiң бiр түрi және ол адамның алуан түрлi қызметiмен тiкелей байланысты болғандықтан, семиотикалық, оның iшiнде прагматикалық тұрғыдан да қарастырылуы тиіс. Жарнама мәтіндерінің прагматикалық мәнін сөздің логикаға, сезімге бағытталған мағынасы, олардың айтылуы, тілдік және тілдік емес құралдардың дұрыс таңдалуы, мен жарнаманың тәсілдері т.б. айқындайды.
Жарнамаға деген қажеттіліктің күннен-күнге артуына, түрлі мәтіндегі, түрлі мазмұндағы жарнаманың бұқаралық ақпарат құралдарынан көптеп беріле бастауына байланысты қоғамда мемлекет тарапынан жарнама қызметін реттеу, оның нормативтік-құқықтық базасын қалыптастыру қажеттілігі туды. 2004 жылдың 1 қаңтарында Қазақстан Республикасының «Қазақстан Республикасындағы жарнама туралы» Заңы қабылданды. Бұл заң Қазақстан Республикасының аумағында жарнама жасау, тарату, орналастыру және пайдалану процесінде туындайтын қатынастарды реттейді. Қазақстан Республикасының жарнама туралы Заңы Қазақстан Республикасының Конституциясына және өзге де нормативтік құқықтық актілерге негізделеді. Заңның мақсаты – жарнаманы жасау, тарату, орналастыру және пайдалану үшін қажетті жағдайларды қамтамасыз ету, жарнама саласындағы жосықсыз бәсекеден қорғау, жөнсіз жарнаманы болғызбау және оларға тыйым салу болып табылады. Бұл заңның өмірге келуіне Қазақстан Республикасының аумағында жарнама жасайтын, тарататын, орналастыратын және пайдаланатын жекелеген адамдардың, мекемелердің қызметі барысында туындайтын түрлі қатынастар себеп болды. Заң Қазақстан Республикасының аумағында жарнама жасау, тарату, орналастыру және пайдалану процесінде туындайтын қатынастарды реттейді.
Әдебиет
Моррис Ч.У. Основания теории знаков // Семиотика. – М.: Радуга, 1983. – 111 с.
Копыленко И.М. Опыт выявления прагматики частиц // Русский язык в Кыргызстане. – Бишкек: Кыргызско-Российский Славянский университет, 2003. – С. 132-138.
Арутюнова Н.Д., Падучева Е.В. Истоки, проблемы и категории прагматики // Новое в зарубежной лингвистике. – М., 1985. – Вып. 16. – С. 3-42.
Клаус Г. Сила слова. Гносеологический и прагматический анализ языка. – М.: Прогресс, 1967. – 216 с.
Сусов И.П. Деятельность, сознание дискурс и языковая система // Языковое общение: процессы и единицы. – Калинин, 1988. – С. 7-13.
Ли В.С. Парадигмы знания в современной лингвистике. – Алматы: Қазақ университеті, 2003. – 138 с.
Кохтев Н.Н. Психология восприятия и композиция рекламы // Русский язык. – 1991.– № 4. – С. 68-71.
Загатова С.Б. Рекламный текст как особая форма коммуникации // Әлемдік білім беру кеңістігіндегі қазіргі үрдістер және бәсекеге қабілетті мамандар даялаудың өзекті мәселелері: әдістаным, инновация, ізденіс: Республикалық ғылыми-практикалық конференция материалдары. – Астана, 2007.– Б. 276-278.
Достарыңызбен бөлісу: |