Мүәллиф: Руһуллаһ Мусәви Хумејни Нәшр едән: чап нөвбәсчи: Биринҹи Чап тарихи: 2008 Тираж: 3000



бет7/15
Дата03.07.2016
өлшемі0.52 Mb.
#173917
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   15

Инсанын пәрдәләри


Аллаһдан гејрисинә үз тутмаг инсаны зүлмәт вә нур пәрдәләри илә өртүр. Бүтүн дүнјәви ишләр әҝәр инсанын дүнјаја үз тутмасына вә Аллаһдан гафил олмасына, сәбәб олса, зүлмәт пәрдәләринин јаранмасына баис олар. Тамам аләмләрин ҹисимләри зүлмәт пәрдәләри олар. Әҝәр дүнја, һагга јөнәлмәјә вә “дарүт-тәшриф” адланан ахирәтә чатмаға вәсилә олса, зүлмани пәрдәләр, нурани пәрдәләрә чевриләр. Аллаһа јөнәлмәјин камалы одур ки, бүтүн зүлмани вә нурани пәрдәләр јыртылыб, кәнара чәкилсин, та “әзәмәт мә’дәни” олан Аллаһын гонаг сарајына дахил ола биләсән. Она ҝөрә дә, бу мүнаҹатда үрәјин нуранијјәтини вә ҝөрмәклијини тәләб едирләр ки, нурани пәрдәләрдән дә кечиб, әзәмәт мә’дәнинә говушсун.

Амма зүлмәт пәрдәләрини һәлә кәнар етмәјән вә бүтүн диггәти тәбиәт аләминә олуб, Аллаһ јолундан азмыш, мә’нәви вә руһани аләмдән хәбәрсиз, һеч вахт бу мәгамда олмајараг, өзүнү сафлашдырмајан, өзүндә руһани вә мәнәви гүввә, һәрәкәт јаратмајан, үрәјинә көлҝә салмыш гара пәрдәләри кәнарлашдырмајан кәсләр, ән галын вә ән ашаға дәрәҹәли зүлмәт өртүкләри илә өртүлүбләр. ثم رددناه اسفل سافلين «1 Бир һалда ки, аләмләрин Рәбби инсаны ән али мәртәбә вә мәгамда јарадыбдыр:



لقد خلقنا الانسان في احسن تقويم

Јәни, һәгигәтән биз инсаны ән ҝөзәл јаранышлы јаратдыг.1

Өз нәфси истәкләринин архасынҹа ҝедән вә өзүнү таныјан ҝүндән, гаранлыг тәбиәт аләминдән башга бир аләмә диггәт етмәјиб вә һеч вахт бу гаранлыға бүкүлмүш дүнјадан башга бир јер вә мәнзилин варлығынын мүмкүн олмасыны, фикирләшмәјән кәс, зүлмәт пәрдәләринә бүкүлмүшдүр. Белә шәхс, “дүнјаја үрәк бағлады вә өз нәфси истәкләринин ардынҹа ҝетди”2 кәламынын мисдагына чеврилибдир. О, зүлмәт пәрдәләринә бүкүлмүш, ҝүнаһа алудә үрәклә, чохлу ҝүнаһ етмәк нәтиҹәсиндә Һәгг-Тәаладан узаглашмыш тутгун руһла, һәгигәти ҝөрән ағыл вә ҝөзүнү кор едән дүнјапәрәстлик вә нәфси истәкләрин далынҹа ҝетмәклә һеч вахт зүлмәт пәрдәләриндән бурахыла билмәз. Онда ки, гала нурани пәрдәләрдән кечиб, Аллаһа говуша.

О, чох етигадлы олмалыдыр ки, Аллаһ өвлијаларынын мәгамыны инкар етмәсин, бәрзәх аләмини, сираты, мәады, гијамәти, һесабы, китабы, ҹәннәт вә ҹәһәннәми әфсанә сајмасын. Инсан, ҝүнаһын вә дүнјаја үрәк бағламағын әсәриндә, тәдриҹән һәгигәтләри инкар едир.


Елм вә иман


Бә’зән ҝөрүрсән ки, инсанын бу һәгигәтләрә елми вардыр, амма, иманы јохдур. Өлүјујан өлүдән горхмур, чүнки, өлүнүн әзијјәт едә билмәмәсинә јәгини вардыр. Өлү, дири вә руһу бәдәниндә оларкән, бир иш едә билмирдисә, инди бош бәдәнлә нә едә биләр?. Амма өлүдән горханларын, горхмаларынын сәбәби будур ки, онлар бу һәгигәтә инанмырлар, бу ишә тәкҹә елимләри вардыр. Аллаһа вә ҹәза ҝүнүнә елимләри вар, амма, јәгинләри јохдур. Ағылларынын дәрк етдији шејләрдән, үрәкләри хәбәрсиздир.

Ашкар дәлилләрлә билирләр ки, Аллаһ, мәад вә гијамәт вардыр. Амма, һәмән ашкар әгли дәлилләрин үрәјә пәрдә олмасы вә иман нурунун үрәјә сачмасына мане олмасы мүмкүндүр. Та о вахта гәдәр ки, Мүтәал-Аллаһ, ону зүлмәтдән вә гаранлыгдан чыхарыб, нур аләминә дахил етсин: “Аллаһ мө’минләрин рәһбәридир. Онлары зүлмәтдән чыхарыр вә нура дахил едир.”1

Аллаһ Тәбарәкә вә Тәала, бир кәсин рәһбәри ола вә ону зүлмәтдән чыхара, белә шәхс бир даһа ҝүнаһа мүртәкиб олмаз, гејбәт етмәз, төһмәт вурмаз, мө’мин гардашына һәсәд вә кин етмәз. Өз гәлбиндә нуранијјәт һисс едиб, дүнјаја вә онда оланлара үрәк бағламаз. Неҹә ки, һәзрәти Әли (ә) бујурур. “Әҝәр тамам дүнја вә онда оланлары мәнә верәләр ки, арпа габығыны зүлм илә гарышганын ағзындан алам, һеч вахт буну гәбул етмәрәм.”2 Амма сизин бәзиләриниз һәр шеји ајаг алтда гојурсунуз; исламын бөјүкләринин гејбәтини едирсиниз. Әҝәр башгалары күчә башында баггалын вә ја әттарын гејбәтини едиб, пислијинә данышырса, сизләрдән бәзиләри исә ислам алимләринә рәва олмајан шејләр дејиб, һөрмәтсизлик вә ҹәсарәт едирләр. Чүнки, иман һәлә дүзәлмәјиб вә әмәл вә рәфтарларын ҹәзасына иманлары јохдур.

“Исмәт”, камил имандан ајры бир шејдир. Пејғәмбәрләрин (ә) вә өвлијаларын (ә) исмәтинин мәнасы будур ки, Ҹәбраил (ә) онларын әлиндән тутсун. Бәлкә исмәт имандан доғулур. Әҝәр, инсанын Аллаһа иманы олса, вә ону гәлбинин ҝөзү илә ҝүнәш кими (јәни зәррәҹә шәкк вә шүбһә етмәдән) ҝөрсә, ҝүнаһа мүртәкиб олмағы мүмкүн дејил. Неҹә ки бир силаһлы гүдрәтлинин гаршысында исмәт јараныр. Бу горху һүзура етигаддан ирәли ҝәлир ки, инсаны ҝүнаһ етмәкдән горујур. Мәсумлар (ә) пак фитрәт үзәриндә хилгәт олундугдан сонра, чохлу ријазәтләр чәкмәјин вә нуранијјәт газанмағын вә фәзиләтли адәтләр газанмағын нәтиҹәсиндә һәмишә өзләрини һәр шејә аҝаһ вә һәр бир шејә әһатәси олан Мүтәал-Аллаһын мәһзәриндә ҝөрүрдүләр. Онларын, “Ла илаһә илләллаһ”-ын мәнасына иманлары вар иди вә инанырдылар ки, Аллаһдан башга һамы вә һәр бир шеј фани олуб, инсан талеһиндә һеч бир әсәри ола билмәз: “Онун (Аллаһын) Затындан башга һәр бир шеј мәһв олаҹаг.”1 Әҝәр инсанын, тамам заһири вә батини, аләмләрин Рәббин мәһзәриндә олдуғуна вә Һәгг-Тәаланын һәр јердә һазыр вә назир олдуғуна јәгини олса, Һәггин һүзурунда вә Һәгг не’мәтләринин гаршысында ҝүнаһа мүртәкиб олмасы гејри-мүмкүндүр. Инсан, јахшыны вә писи сечә билән, бир ушаг гаршысында ҝүнаһ еләмир, өврәтини ачмыр. Бәс неҹә олур ки, Һәгг-Тәала гаршысында вә Рәббин мәһзәриндә өврәтини ачыр! Һеч бир ҹинајәтдән чәкинмир? Сәбәби будур ки, ушағын һүзуруна (ону ҝөрмәсинә) иманы вардыр, амма Рәббин мәһзәринә елми олса да иманы јохдур. Бәлкә, ҝүнаһларынын чохлуғунун тәсириндән, онун гәлби гаралыб вә белә мәсәләләри вә һәгигәтләри һеч ҹүр гәбул едә билмир. Ола билсин, бунларын доғрулуғуна еһтимал да вермир. Сизин пис әмәл вә давранышларынызын дәјишмәси үчүн, Гүр’анда олан бу хәбәрләрин вә вә’дәләрин доғрулуғуна јәгининизин олмасы чох да лазым дејил. Сиз әҝәр өз јолунузда вәһши һејванларын олмағына вә сизә әзијјәт едә билмәсинә, ја да силаһлы бир шәхсин јолда дајаныб, сизә һәмлә едә билмәсинә еһтимал да версәниз, сөзсүз ки, о јолу ҝетмәкдән чәкиниб, дајанаҹагсыныз вә онун доғру олуб-олмамағыны јохлајаҹагсыныз. Бәс неҹә мүмүкүндүр ки, бир кәс ҹәһәннәмин варлығыны вә одда әбәди олмағы еһимал верә вә бунунла белә ҝүнаһа мүртәкиб ола? Бир кәсин, Мүтәал Аллаһы һазыр вә назир билиб, өзүнү Рәббин мәһзәриндә ҝөрүб, дедикләри вә етдикләринә ҝөрә ҹәзанын, һесаб вә агибәтин олдуғуна еһтимал вериб, бу дүнјада атдығы һәр бир аддымын вә дүчар олдуғу һәр бир әмәлин јазылдығыны, Рәгиб вә Әтид мәләкләринин ону изләдәкләрини1, бүтүн данышыг вә әмәлләринин јазылдығыны еһтимал вердији бир һалда ҝүнаһ әмәлләрә дүчар олмағындан горхусу олмадығыны демәк олармы? Дәрд бурададыр ки, бу һәгигәтләрин олмағына еһтимал да вермирләр. Бәзиләринин ҝетдији јолдан мә’лум олур ки, тәбиәтдән башга бир аләмин олмағына еһтимал да вермирләр. Чүнки, тәкҹә еһтимал кифајәтдир ки, инсан чохлу лајигсиз вә јарамаз әмәлләрдән чәкинсин.




Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   15




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет