Мүәллиф: Руһуллаһ Мусәви Хумејни Нәшр едән: чап нөвбәсчи: Биринҹи Чап тарихи: 2008 Тираж: 3000

Башга бир хәбәрдарлыг

Фүрсәт әлиниздән ҝетмәмиш, дүшмән сизин дини вә елми ишләринизин һәр тәрәфинә әл тапмамыш, бир чарә ахтарын. Ајыг олун, ајаға галхын! Илк мәрһә-ләдә нәфси сафлашдырмаг, пакламаг вә ислаһ етмәк јолунда аддым атын. Елми мәркәзләрдә нәзм вә инзибат јарадын. Јадларын ҝәлиб, сизин елми һөвзәләринизи тәнзимләмәсинә јол вермәјин. Дүшмәнләрин; лајиг дејил, әлләриндән иш ҝәлмир, бир дәстә ишсиз һөвзәјә јығылыб, бәһанәләри илә һөвзәләрә әл атмағына иҹазә вермәјин. Нәзм вә ислаһат ады алтында һөвзәләри фасид етмәкләринә вә сизи өз һөкүмләри алтында сахламагларына иҹазә вермәјин. Әҝәр сиз мүнәззәм вә пак олсаныз, һәр тәрәфли әдәб вә тәрбијәниз олса, башгалары сизә тамаһ етмәзләр. Елми һөвзәләрә вә руһанијјәт мүһитинә нүфуз етмәјә јоллары олмаз. Сиз өзүнүзү сафлашдырын вә гаршыдан ҝәлмәк истәјән фәсадларын гаршысыны алмаға һазыр олун. Өз елми һөвзәләринизи гаршыдакы һадисәләр гаршысында мүгавимәтә һазыр един.

Гаршыда сизин (Аллаһ еләмәсин) гара ҝүнләриниз вардыр. Бу ҹүр ки, ҝөрүнүр гара ҝүнләр ҝөрәҹәксиниз. Истисмарчы әлләр истәјирләр ки, исламын бүтүн һејсијјатыны арадан апарсынлар. Сиз, ҝәрәк онларын гаршысында мүгавимәт едәсиниз, дајанасыныз. Өзүнүзү севмәклә, дүнјаја мәһәббәтлә, тәкәббүр вә гүрурла мүгавимәт етмәк олмаз. Пис алим, дүнјаҝир алим, өз күрсү вә рәјасәтини горумаг фикриндә олан алим, ислам дүшмәнләри илә мүбаризә едә билмәз. Онун вурдуғу зәрәр башгаларынкындан да чохдур. Аддымларынызы илаһиләшдирин, дүнја мәһәббәтини үрәјиниздән чыхарын. Белә етсәниз мүбаризә едә биләрсиниз. Индидән бу нөгтәни үрәјиниздә бәсләјин вә тәрбијә един ки, мән ҝәрәк бир силаһлы әсҝәр вә исламчы олам вә ислама фәда олам. Мән ҝәрәк ислама бир иш ҝөрәм сонра өләм. Өзүнүз үчүн бәһанәләр дүзәлтмәјин ки, “бу ҝүнүн истәји бу дејил вә бу мәндән истәнилмәјиб”.

Чалышын ки, исламын ҝәләҹәји үчүн дәрдә дәјәсиниз. Хүласә бир инсан олун. Истисмарчылар инсандан горхурлар, адамдан горхурлар. Онлар бизим һәр шејимизи јағмаламаг истәјирләр. Онлар бизим елми вә дини университетләримиздә адам тәрбијә олмағынын гаршысыны алмаг истәјирләр. Чүнки, адамдан горхурлар. Әҝәр өлкәдә бир адам, тапылса онларын ишинә әнҝәл олар вә мәнафеләрини мәһв едәр.

Сиз өзүнүзү ислаһ етмәјә вә ислам дүшмәнләринин аҹы планлары гаршысында дајанмаға вәзифәлисиниз. Әҝәр һәр тәрәфли һазырлыглы олмасаныз вә һәр ҝүн ислам пејкәринә дәјән зәрбәләрә гаршы мүгавимәт вә мүбаризәјә галхмајасыныз онда, һәм өзүнүзү, һәм дә исламын һөкм вә ганунларыны мәһв едәҹәксиниз. Бу ишләринизә ҝөрә дә ҹаваб вермәли олаҹагсыныз. Сиз алимләр вә елм әһли вә сиз мүсәлманлар, мә’сулијјәт дашыјырсыныз. Башда алим вә тәләбәләрин, сонра да башга мүсәлманларын өһдәсиндә мә’сулијјәт вардыр:

” کلهم راع و کلهم مسئول عن رعییته “ Cиз ҹаванлар ҝәрәк өз ирадәнизи гүввәтләндирәсиниз ки, һәр бир зүлмүн вә һагсызлығын мүгабилиндә дајана биләсиниз. Бундан башга һеч бир чарәниз јохдур. Өзүнүзүн, исламын вә ислам мәмләкәтләринин абыр вә һејсијјаты сизин дуруш вә мүгавимәтинизә бағлыдыр.

Мүтәал Аллаһ исламы, мүсәлманлары вә ислам өлкәләрини әҹнәбиләрин шәрриндән горусун. Истисмарчыларын вә хаинләрин әлини ислам өлкәләриндән вә елми һөвзәләрдән үзсүн. Ислам алимләрини вә бөјүк мүҹтәһидләри Гүр’ани-Кәримин мүгәддәс ганунларыны мүдафиә етмәкдә вә исламын мүгәддәс принсипләрини ирәли апармагда мүвәффәг етсин. Ислам руһаниләринә индики әсрдә өз ағыр вәзифәләрини вә мә’сулијјәтләрини танытдырыб, аҝаһ етсин. Елм оҹагларыны вә руһанијјәт мәркәзләрини ислам дүшмәнләринин нүфузундан вә она әл тапмағындан, истисмарчы әлләрдән горусун. Ҹаван руһани нәслинә, универиситетләрә вә үмуми мүсәлманлара, өзүнү ислаһ етмәк, сафлашдырмаг вә нәфсләрини пакламагда мүвәффәгијјәт инајәт етсин. Ислам милләтини гәфләт јухусундан, е’тинасызлыг, сүстлүк вә фикирләринин дајанмасындан, буза дөнмәсиндән азад етсин ки, илһамла Гүр’анын инсаны дәјишдирән вә нурани тә’лимләри илә өзләринә ҝәлсинләр, ајаға галхсынлар, бирлик сајәсиндә истисмарчы, зоракы вә исламын гәдимдән үзү бәри олан дүшмәнләринин әлләрини, ислам өлкәләриндән кәссинләр. Өз әлдән чыхмыш азадлыг, истиглал вә әзмәтинә наил олсун.

ربنا افرغ علينا صبرا و ثبّت اقدامنا وانصرنا علي القوم الکافرين

Пәрвәрдиҝара! Бизә сәбир әта ет вә бизим гәдәмләримизи сабит ет вә кафирләрә галиб олмагда бизә көмәк ет.¹

Еј бизим Рәббимиз, дуаларымызы гәбул ет!

Сәадәт

Елә бир һәсрәтләр вардыр ки, сону јохдур, пешиманчылыглар вардыр ки, онун үчүн миннәт јохдур.

Бәли бир кәсә ки, Аллаһ Тәбарәкә вә Тәала бүтүн тәрәгги, мә’нәви тәкамүл вә сәадәтә чатмаг вәсиләләрини онун үчүн ҝениш шәкилдә һазырлајыб – истәр ағыл, сечки гүввәси, нәһајәтә јетишмәк исте’дады, камиллик вә камала олан фитри ешг кими батини вәсиләләр олсун, истәрсә дә өмүр, вахт, мүнасиб мүһит, сағлам бәдән үзвүләри вә лап үмдә олан һидајәт јолунун һидајәтчиләри, сәмави китаблар, илаһи ҝөстәришләр вә онун тәфсирчиләри кими, заһири вәсиләләр олсун– бүтүн бу вәсфләрлә әҝәр о шәхс, бу нәһајәти олмајан илаһи не’мәтләрә күфр едиб, бәлкә, илаһи әманәтләрә хәјанәт едиб, ағыл вә шәриәтә табе олмагдан бојун гачырыб, нәфси истәкләрә, инс вә ҹиндән олан шејтанлара табечилик етмәји, бүтүн не’мәтләрин саһиби олан, Һәггә табе олмагдан үстүн билсә, тәбиәт аләминин ағыр јухусундан, сонсуз гәфләтдән, мәстлик вә һушсузлугдан бир вахт өзүнә ҝәләҹәк ки, даһа бүтүн фүрсәтләри әлдән вериб вә бүтүн илаһи не’мәтләр әлиндән чыхыб, өзүнә әбәди бәдбәхтликләр газаныбдыр.

Һабелә бир бичарәни тәсәввүр ет! Өз јолдашларынын, һәмнөвләринин вә һәмвәтәнләринин сәадәтә вә сон камала чатдығыны, өзүнүн исә камилләр гафиләсиндән ҝери галдығыны, нагисләрә вә бәдбәхтләрә гошулдуғуну вә өз нөгсанларына һеч бир чарә вә гајыдыш јолунун олмадығыны ҝөрәндә неҹә һәсрәтләр чәкир.¹

Нәфсимизи ислаһ вә руһумузун хәстәликләринә әлаҹ етмәјин вахты чатмајыбмы? Ҹаванлыг сәрмајәсини һәдәр јерә әлдән вердик. Һәр ики ҹаһанын сәрмајәсини һазырламаг үчүн олан ҹаванлығымызы, нәфси вә шејтани гүрурла әлдән чыхардыг. Бунунла белә јенә дә ислаһ үчүн чалышмырыг вә һәјатымызын сәрмајәси әлимиздән ҝедир, там зијан вә бәдбәхтликлә дүнјадан көчүрүк.

Нәфси ислаһ едиб, сафлашдырмаг үчүн ҹаванлыг дөврү даһа мүнасиб, вә лајиглидир. Чүнки о вахт һәм ирадә ҝүҹлүдүр, һәм нәфси сыхынты вә зүлмәтләр аздыр вә фитрәтә чох јахыныг, һәм дә ҝүнаһ јүкү о гәдәр чохалмајыб ки, ҝери гајытмаг чәтин ола. Ҹаванлар, өз ҹаванлыг дөврүнүн гәдрини билсинләр вә бу бөјүк не’мәти гәфләтдә кечирмәсинләр. Чүнки гоҹалыг дөврүндә нәфси ислаһ етмәк чох чәтиндир. Гоҹалыг чағында чохлу чәтинликләр вардыр ки, бунлар ҹаванлыг чағында јохдур. Лакин шејтан вә нәфси әммарә, инсаны мәғрур едир вә инсаны ҹаванлыг вахты ислаһ олмаға гојмурлар. Та о вахта гәдәр ки, инсан гоҹалығын зәифлик вә сүстлүјүнә дүчар олур вә ҝүнаһа дүшүр, нәфси сыхынтылар чохалыр. Бу вахт да јенә бу ҝүн-сабаһа салмаг вә сонраја сахламагла, һәлә тездир дејәрәк, өзүнү алдатмагла әсил сәрмајә олан ҹаванлығы әлдән верир, зијан вә хәсарәтлә интигам евинә (ахирәтә) варид олур:

Јәни, Анд олсун Әсрә ки, бүтүн инсанлар зијандадырлар.¹

Бундан да бөјүк һансы зијан ола биләр ки, әбәди сәадәт сәрмајәсини, әбәди бәдбәхтчиликдә сәрф едәсән, хәрҹләјәсән, һәјат вә ниҹат мајасыны өз һәлакәт вә мәһвин үчүн ишләдәсән, өмрүнүн ахырына гәдәр гәфләт вә мәстликдән өзүнә ҝәлмәјәсән.²