М.с.Нәрікбаев 1940 жылы 30 наурызда

соғысында  қаза  тапқан.  Анасы  Зейнепгүлсін  2005 

жылы  дүниеден  озған.  Мақсұт  Сұлтанұлы  үйленген, 

үш ұлы, үш қызы бар деп жазылған. 

техникумдағы  оқу  басталған  тұста  1958-1959  жыл-

дары  Украинаның  Днепродзержинск  қаласын да-

ғы  №8  техникалық  училищенің  курсанты  болды. 

Бұдан  соң  өте  қысқа  мерзімде  1959  жылдың  қа-

занынан  желтоқсан  аралығында  Теміртау  қала сын-

да  Қарағанды  металлургия  комбинатының  құры-

лысында  такелажшы  болып  еңбек  етті.  «1960-1973 

көрсеткен.  1974  жылы  С.М.Киров  атындағы  Қазақ 

мемлекеттік  университетін  заңгер  мамандығы  бо-

йынша  бітірді.  Қордағы  құжаттар  Мақсұт  Сұлтан-

ұлының  заңгер  болуды  армандамағандығын  дәйек-

тейді. Өзінің бұқаралық ақпарат құралдарына берген 

сұхбаттарында  осы  турасында  былай  деп  жазды: 

«Көптеген  адамдар  кәсібімді  мектепте  оқып 

жүрген кезде таңдап қойдым деп. Бірақ мен оныншы 

класта  оқып  жүрген  кезімде  заңгер  боламын 

деген  ой  мүлде  санама  кіріп  те  шықпады,  себебі 

ол  кезде  құрылысшы,  ұшқыш,  журналист  тәрізді 

мамандықтардың  болашағы  бар  деп  есептелді. 

Заңгерлерге  сұраныс  болмады.  Ал  менің  әртүрлі 

қабілетім  бар  еді.  Сегізінші  кластан  бастап  су-

рет  сала  бастадым,  кластың  көркемөнерпаздар 

тобына жетекшілік еттім, режиссер-қоюшы ретін-

де  Мұқтар  Әуезовтің  «Еңлік-Кебек»  пьесасын  сах-

наладым.  Оныншы  сыныпты  бітіргеннен  кейін  ин-

женер-құрылысшы боламын деп ойладым» [2, 3-п.].

 Біресе өнер адамы, біресе құрылысшы, арасында 

металлург болуды көздеген Мақсұттың ойларын орта 

білімі бар, әскерде борышын өтеп келген, өзінен 4-5 

жас  үлкен,  Қапал  аудандық  комсомол  комитетінде 

екінші хатшы болып қызмет ететін немере ағасы бұзды. 

Қорда  сақтаулы  естеліктерінде  осы  бір  жайтты  қор 

құрушы былайша баяндаған: «Ол менен қайда оқуға