В.Г.Белинский (1811-1848), А.И.Герцен
(1812-1870),
Н.Г.Чернышевский (1828-1889), Н.А.Добролюбов (1836-1561). Бүкіл
əлемде
Л.Н.Толстойдың (1828-1910), Н.И.Пироговтың
педагогикалық идеялары əйгілі. Олар таптық мектепті қатаң сынға
алып, халықтық тəрбие саласын түбегейлі өзгерту қажеттігін ұрандады.
Қазақ халқының да тəлім-тəрбиелік жүйесі ұланғайыр да мəуелі.
Бұл салада халқымыздың тəлім-тəрбиелік алтын қорына елеулі үлес
қосқан арыстарымыз А. Құнанбаев, Ы.Алтынсарин, С.Торайғырұлы
жəне т.б. Олардың тəлім-тəрбиелік өсиеттері талай зерттеулерге арқау
болған. Кемеңгер Ахмет Байтұрсынұлының өткен ғасыр басында –
«Мектептің жаны мұғалім. Мұғалім қандай болса, мектебі həм сондай
болмақшы…əуелі біз елді түзетуді бала оқыту ісін түзетуден бастауымыз
керек. Неге десек, болыстық та, билік те, халықтық та оқумен түзеледі. Қазақ ісіндегі
неше түрлі кемшіліктің көбі түзелгенде, оқумен түзеледі» – деген ұлағатты
ескертпесі бүгінгі қазақ мектебінің ұлттық білім стратегиясының тұғыры ретінде
қабылдануда.
Орыс педагогикасын əлемдік даңққа бөлеген Константин
Достарыңызбен бөлісу: |
