79
Ушул өӊдүү эле мааниге, касиетке улуулар менен кичүүлөрдүн, аялзаты менен
эркектердин бири-бирине
кайрылуусун, өтүнүүсүн билдирүүчү карагым, кызым, уулум, иничек, карындаш, чоӊ жигит, чоӊ кыз, эже, эжеке,
ава, аваке, байке, аке, акетай, ата, апа, эне, чоӊ ата, чоӊ эне жана башка ушу сыяктуу каратма сөздөр, улуу
адамдардын, жаш кыздар, балдарга карата жалынып-жалбаруу мүнөзүндө айтылып, ички сезимди билдирген
көлөкөм, берекем, чырагым, алтыным, күмүшүм, алдыӊа кетейин, тегеренейин, мээнетиӊди алайын, каралдым,
кулунум, чүрпөм, балапаным, жаркыным жана башка ушул сыяктуу маанидеги эмоциялуу-экспрессивдүү сөздөр да
жогорудагыдай касиетке ээ.
Кеп маданиятынын кооздугун, сёз байлыгын ёркщндётщп –ёстщрщщдё жана аны сактоо-бул ар бир
инсандын милдети катары тщшщнсок, адабий тилдин нормаларын, кеп маданиятындагы кеп тууралыгын,
байлыгын, тазалагын, тактыгын жана кеп адебин сактай билщщ зарыл деп эсептесек, ошону менен бирге
сщйлёгён сёзщбщз айткан кебибиз кщндёлщк пикир алышуу тажрыйбабызда
кыргыз адабий тилдин
нормаларын толук сактап жана аны туура так колдонсок бул биздин руханий байлыгыбыз болгон кеп
маданиятыбыздын тщздён –тщз кёрсёткщчщ болуп саналат.
Кеп маданияты жөнүндө окуу байыркы Грецияда пайда болгон. Ал мезгилдеги чечендик өнөрдүн
дүркүрөп өсүшү, анын практикалык жана теориялык белгилеринин калыптанышынан улам келип чыккан.
Кеп маданиятынын алгачкы теориялык жана практикалык аспектисин биринчи болуп Аристотель түзгён.
Ал: “
Кеп - бул адам ишмердүүлүгүндө, жашап өмүр
Достарыңызбен бөлісу: