[
260
]
Филипп өлді, Ескендір патша болды.
Жасы әрең жиырма бірге толды.
Өз жұрты аз көрініп, көршілерге
Көз алартып қарады оңды-солды.
Міне, көне Талмудта да, В. Жуковский өлеңіңде де жоқ
жайттарды Абай өз оқырмандары үшін енгізіп, тарихи Алек
сандр Македонский туралы нақты мәлімет береді. Әрине, ұлы
ақын «Осы жұрт Ескендірді біле ме екен?» дегенде, қазақтар
оны мүлде білмейді деп отырған жоқ. Халық Ескендірді әділ
патша, пайғамбар, хазірет Зұлқарнайын деп білетінін, ал шын
Ескендірдің кім екендігінен хабары жоқтығын жақсы түсінген
Абай: «Ескендірдің туған жері – Македония шаһары, әкесі –
Филипп патша, ол өлген соң Ескендір таққа отыр ды», – деп
тарихи мағлұмат береді де, Ескендірдің өзін «ер көңілді, мақтан
сүйгіш, қызғаншақ адам» деп мінездейді. Содан кейін оны
толық сипаттау үшін Ескендірдің жиырма бір жасқа келгенде
жасаған бір ісі ретінде көне сюжетте айтылатын оқиғаны пай
даланады.
Сөйтіп, Ескендірдің жорықта жүріп,
жұмаққа тап бол ғаны,
оның ішіне кіре алмай, қу бас алып қайтқаны туралы ежелгі
тәмсіл XIX ғасырда орыс әдебиеті мен Талмуд арқылы Абай
шығармашылығында орын алған. Рас, Талмудта бұл тәмсіл
сюжеті Александр Македонскийдің өміріндегі бір ғана оқиға
ретінде айтылып, патшаның бұл оқиғадан қандай қорытынды
шығарғаны жайлы сөз болмайды. Ал Жуковскийдің тексі бо
йынша, Александр Македонский
ештеңеге тоймайтын көз
сүйегі хақында ақылгөйдің сөздерін естіген соң да бөтен
елдерді жаулауын тоқтатпай,
керісінше, «өмір қысқа, бәріне
үлгеру керек» деп, дереу Үндістанға аттанады. Елдерді қырып,
қандарын судай ағызып, жеңіске жеткен сайын өршелене
түседі. Ең соңында: «Тойымсыз шапқыншыны бір уыс топырақ
қана тоқтатты», – деп аяқтайды В. Жуковский өз шығармасын.
Абайда керісінше, Ескендір «қолын алып, жұртына қайта
көшеді». Оқиға, яғни сюжет осымен аяқталады. Одан әрі қарай
Абай нақыл, ғибрат айтады. Мұның өзі – 16 жол. Ақынның бұл
сөздері оның ғақлияларымен, демократтық және гуманистік
идеяларымен ұштасып жатыр.
[
261
]
Ілгеріде айтқан тарихи деректерден басқа Абай бұл сюжетке
тағы да өзгеріс енгізген. Ол – Аристотельдің бейнесі. Бұрын
Талмудтағы тәмсілде оның орнында
патшаның ақылгөйлері
жүрсе, Жуковскийде бір данышпан болып көрінеді. Абайдың
поэмасында тағы бір көңіл бөлетін жайт бар. Егер Жуковскийде
шөлде жүрген Ескендір қалың қолымен үлкен өзенге тап болса,
Талмудта және Абайда ол кішкентай ғана бұлаққа кез болады.
Екінші айтар жағдай – кепкен балық туралы эпизод. Бұл
эпизод Жуковскийде жоқ. Ал Талмуд пен Абайда баяндалады.
Мысалы, Талмудта:
«На обратном пути остановился Александр для обеда близ
одного ручья. Поданную ему соленую макрель царь начал
обмакивать в воду ручья – и рыба получила удиви тельный
запах».
Абайда:
Достарыңызбен бөлісу: