Патофизиология кафедрасы


липогенез үрдістерінің липолизден басым болуы



бет4/17
Дата09.06.2016
өлшемі1.48 Mb.
#124908
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   17

липогенез үрдістерінің липолизден басым болуы


  • гликогеногенездің гликогенолизден басым болуы

  • гликогенолиз және липолиздің белсенділенуі

  • кетогенездің тежелуі

  • протеолиздің тежелуі

    309. Дене температурасы 10 С жоғарылағанда жүрек жиырылуының жиілігі артады
    1. минөтіне 18 - 20 ретке

    2. минөтіне 6 – 7 ретке

    3. минөтіне 8 – 10 ретке

    4. минөтіне 50 – 60 ретке

    5. минөтіне 30 – 40 ретке


    310. Қызба кезінде тахикардия пайда болады

    1. симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауында және синустық-жүрекшелік торапқа ыстық қан әсер еткенде

    2. симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының төмендеуінде және атриовентрикулярлық түйіннің өткізгіштігі төмендегенде

    3. n vagus межеқуатының тербелуінде

    4. парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауында

    5. синустық тораптың автоматизмі төмендегенде

    311. Қызбаның жағымсыз жақтары
    1. қажым қорының азаюы

    2. антидене түзілуінің жоғарылауы

    3. интерферон өндірілуінің жоғарылауы


    4. фагоцитоз белсенділенуі

    5. микробтар көбеюінің азаюы

    312 Жауптың жедел кезеңінің негізгі дәнекері

    1. гистамин

    2. лейкотриен С 4

    3. тромбоциттерді әсерлейтін фактор

    4. лимфотүйіндердің өткізгіштігін реттейтін фактор

    5. интерлейкин – 1

    313. Жауаптың жедел кезеңіне сәйкес көріністерді көрсетіңіз

    1. нейтропения

    2. гиперәлбуминемия

    3. бүйрек үсті безімен кортизолды өндірілуі төмендеуі

    4. гиполипидемия

    5. ЭТЖ артуы

    314. Селье үштігіне жататыны

    1. айырша бездің кері дамуы, бүйрек үсті бездерінің гипертрофиясы, лимфоидты тіннің гипоплазиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы

    2. айырша бездің гипертрофиясы, бүйрек үсті бездерінің гипоплазиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы

    3. лимфоидты тіннің гиперплазиясы, бүйрек үсті бездерінің атрофиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы

    4. лимфоидты тіннің гипоплазиясы, бүйрек үсті бездерінің аплазиясы, асқазан және ұлтабардың ойық жарасы

    5. лимфоидты тіннің гиперплазиясы

    315. Стресс-дамытатын жүйеге жатады

    1. симпатикалық-адреналдық жүйе, гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі

    2. ГАМК-ергиялық жүйе, симпатикалық-адреналдық жүйе

    3. антиоксиданттық жүйе, серотонинергиялық жүйе

    4. гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі, апыйын - ергиялық жүйе

    5. апыйын - ергиялық жүйе, серотонинергиялық жүйе

    316. Стресс-шектейтін жүйеге жатады

    1. симпатикалық-адреналдық жүйе, гипоталамус - гипофиз жүйесі

    2. ГАМК-ергиялық жүйе, апыйын-ергиялық жүйе

    3. антиоксиданттық жүйе, протеиназдық жүйе

    4. гипоталамус - гипофиз - бүйрек үсті безі жүйесі, апыйын-ергиялық жүйе

    5. симпатикалық-адреналдық жүйе

    317. Жалпы адаптациялық синдром сатыларының бірізділігі

    1. соққыға қарсы фазасы

    2. соққы фазасы

    3. қалжырау сатысы

    4. төзімділік сатысы

    318. Стресс кезінде қанда мөлшері азаяды

    1. АКТГ

    2. кортиколибериннің

    3. глюкокортикоидтардың

    4. адреналиннің

    5. әлбуминнің

    319. Жалпы адаптациялық синдромның төзімділік сатысына тән

    1. симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің төмендеуі

    2. қанда глюкокортикоидтардың төмен деңгейі

    3. қанда кортикотропиннің деңгейінің тұрақты төмендеуі

    4. гипофиздің алдыңғы бөлігінің атрофиясы

    5. бүйрек үсті безі қыртысты қабатының гиперплазиясы

    320. Стресс кезінде апыйындық пептидтер деңгейінің жоғарылауы, қамтамасыз етеді

    1. ауыру сезімталдығының төмендеуін, симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің шектелуін

    2. ауыру сезімталдығының жоғарылауын

    3. гипертермияны

    4. симпатикалық жүйке жүйесі белсенділігінің жоғарылауын

    5. стресс-әсерленістің күшеюін

    321. Г. Сельенің стресс туралы ілімінің маңыздылығы

    1. лимбикалық жүйенің дерт дамуындағы маңызын негіздеу

    2. стресс дамуында бүйрек үсті бездері гормондарының маңызын анықтау және гормонотерапияны негіздеу

    3. икемделу тетіктерінде желатинозды заттың маңызын анықтау

    4. икемделу тетіктерінде жүйке жүйесінің маңызын анықтау

    5. нервизм туралы теорияны дәлелдеу

    322. Сілейменің торпидті сатысында қанайналымының өзгерістері

    1. жүректің соғу жиілігінің жоғарылауы

    2. жүрек шығарылымының жоғарылауы

    3. қан ағымы жылдамдығының ұлғаюы

    4. АҚ төмендеуі

    5. АҚ жоғарылауы

    323. Сілейменің торпидті сатысында қанайналымының өзгерістері

    1. айналымдағы қан көлемінің азаюы

    2. жүрек шығарылымының артуы

    3. қан ағымы жылдамдығының ұлғаюы

    4. қордағы қанның айналымға түсуі

    5. АҚ жоғарылауы

    324. Сілейменің торпидті сатысында байқалады

    1. үлкен жарты шарлар қыртысының қозуы

    2. қан тамырларын қозғалтқыш орталықтың қозуы

    3. симпатикалық жүйке жүйесінің қозуы

    4. ОЖЖ тежелуі

    5. тыныс орталығының қозуы

    325 Сілейме кезінде қанның қорға дерттік жиналуы басымырақ байқалады

    1. сүйек кемігінде

    2. жүректе

    3. іш қуысы ағзаларында

    4. аяқ қан тамырларында

    5. өкпеде

    326. Аллергияның иммунитеттен ерекшелігі

    А) антиденелер түзілуі

    В) В-лимфоциттердің плазмалық жасушаға айналуы

    С) комплемент жүйесінің әсерленуі

    D) организмнің меншік тіндерінің зақымдануы

    Е) макрофагтардың фагоцитоздық белсенділігінің жоғарылауы



    327. Аллергиялық аурулар - бұл

    А) тұқым қуалаушылыққа бейімділігі бар аурулар

    В) тұқым қуалайтын аурулар

    С) тектік аурулар

    D) хромосомдық аурулар

    328. Гаптендер антигендік қасиеттерге ие болады

    А) иммундық міндетті жасушаларға әсер еткен соң

    В) организм нәруыздарымен байланысқан соң

    С) май қышқылдарымен байланысқан соң

    D) күкірт қышқылымен жұп қосындылар түзген соң

    Е) алдын ала макрофагтармен әрекеттескен соң



    329. Кук бойынша аллергиялық әсерленістердің жіктелуі негізделген

    А) аллергиялық әсерленістердің клиникалық көріністерінің пайда болуының уақытына

    В) аллергиялық әсерленістердің этиологиясына

    С) аллергиялық әсерленістердің патогенезіне

    D) аллергиялық әсерленістердің ауырлық дәрежесіне

    Е) аллергиялық әсерленістердің өту жылдамдығына



    330. П. Джеллу және Р. Кумбсу бойынша аллергиялық әсерленістердің жіктелуі негізделген

    А) аллергиялық әсерленістердің клиникалық көріністерінің пайда болу уақытына

    В) аллергиялық әсерленістердің этиологиясына

    С) аллергиялық әсерленістердің патогенезіне

    D) аллергиялық әсерленістердің ауырлық дәрежесіне

    Е) аллергиялық әсерленістердің өту жылдамдығына



    331. Табиғи (алғашқы) эндоаллергендерге жатады

    1. көз бұршағы тіні, қалқанша бездің коллоиды, тестикула тіні

    2. қалқанша бездің коллоиды, кардиомиоциттер, гепатоциттер

    3. тестикула тіні, Лангерганс аралшықтарының β жасушалары, сүйек тіні

    4. вирус жұқтырған жасушалар, остеоциттер, бүйрек өзекшелері эпителий жасушалары

    5. күйіктік тін, эндотелиоциттер, жүйке тіні

    332. Аллергиялық әсерленістердің патофизиологиялық сатысы сипатталады

    А) иммундық кешендердің түзілуімен

    В) биологиялық белсенді заттардың (ББЗ) әсерленуімен

    С) ББЗ әсерінен ағзалар мен тіндерде құрылымдық және қызметтік бұзылыстармен

    D) антиденелер түзілуімен

    Е) сезімталдығы жоғарылаған лимфоциттердің түзілуімен



    333 Сезімталдықты енжар жоғарылату дамиды

    А) аллергенді қайталап енгізгенде

    В) организмге гаптен түскенде

    С) меншік тіндердің зақымдануында

    D) арнайы антиденелерді немесе сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттерді енгізгенде

    Е) нәруыздық дәрмектерді көктамыр ішіне енгізгенде



    334. Аллергиялық әсерленістердің патохимиялық сатысы сипатталады

    А) микроциркуляцияның бұзылуымен

    В) тегісеттік бөлшектердің жиырылуымен

    С) қан тамырлары қабырғалары өткізгіштігінің жоғарылауымен

    D) аллергиялық дәнекерлердің босап шығуымен

    Е) иммундық кешендердің түзілуімен

    335. Аллергиялық әсерленістің I түрін аса жиі туындатады

    А) бактериялар

    В) бактериялық уыттар

    С) өзгерген жасуша мембраналары

    D) аутоаллергендер

    Е) өсімдіктер тозаңы



    336. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түрінің дәнекерлері

    1. лимфокиндер, комплементтің құрамбөлшектері

    2. эозинофилдердің хемотаксистік жайты, өспе тіршілігін жоятын жайт, С әсерлі нәруыз

    3. гистамин, лейкотриендер

    4. әсерлі радикалдар, γ - интерферон

    5. макрофагтардың миграциясын тежейтін жайт, лейкотриендер

    337. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түріне сәйкес келеді

    1. Ig Е түзілуі, мес жасушаларының түйіршіксізденуі

    2. IgG және Ig М түзілуі

    3. нейтрофилдердің түйіршіксізденуі

    4. комплемент бөшектерінің әсерленуі

    5. Артюс ерені

    338. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түріне жатады

    1. жанасулық дерматит

    2. поллиноздар

    3. трансплантаттың тойтарылуы

    4. сарысулық ауру

    5. туберкулиндік сынақ

    339. Аллергиялық әсерленістің реагиндік түрінің мысалын келтіріңіз

    1. жанасулық дерматит

    2. миастения

    3. анафилаксиялық сілейме

    4. туберкулиндік сынақ

    5. сарысулық ауру

    340. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түрінің иммундық сатысына тән

    А) мес жасушаларының беткейінде аллергендердің реагиндермен өзара әрекеттесуімен

    В) жасушалық мембранасы өзгерген бөлшектерімен антиденелердің өзара әрекеттесуімен

    С) комплемент жүйесінің белсенді бөлшектерінің түзілуімен

    D) аллергендермен сезімталдығы жоғарылаған Т- лимфоциттердің өзара әрекеттесуімен

    Е) қанда айналып жүретін иммундық кешендердің түзілуімен

    341. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түрінің негізгі дәнекері

    А) комплементтің әсерленген бөлшектері

    В) гистамин

    С) брадикинин

    D) лимфокиндер

    Е) кининдер



    342. Аллергиялық әсерленістердің ІІ түрінің дәнекері

    1. оттегінің белсенді радикалдары

    2. лейкотриендер

    3. простагландиндер

    4. гистамин

    5. эозинофилдердің хемотаксистік жайты

    343. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түріне жатады

    А) қондырымды тойтару әсерленісі

    В) туберкулиндік сынау

    С) есекжем

    D) поллиноз

    Е) аутоиммундық гемолиздік анемия



    344.Иммундық-кешендік зақымдану түрі, даму негізінде жатады

    1. аутоиммундық гемолиздік анемияның

    2. аутоиммундық лейкопенияның

    3. аутоиммундық тромбоцитопенияның

    4. аутоимммундық гепатиттің

    5. васкулиттің

    345. Аллергиялық әсерленістердің иммундық кешендік түріне тән

    1. IgE түзілуі

    2. ерімейтін иммундық кешендердің түзілуі

    3. сезімталдығы жоғарылаған Т- лимфоциттердің қатысуы

    4. лаброциттердің (мес жасушаларының) бетінде иммундық кешендердің бекуі

    5. қылтамырлардың тіректі мембраналарында иммундық кешендердің бекуі

    346. Аллергиялық әсерленістердің III түрімен басымырақ дамитын ауруларға жатады

    А) сарысулық ауру

    В) иммундық агранулоцитоз

    С) есекжем

    D) туберкулин сынауы

    Е) аутоиммундық гемолиздік анемия



    347. Аллергиялық әсерленістердің III түрі бойынша дамитын ауруларға жатады

    1. поллиноздар

    2. атопиялық бронх демікпесі

    3. есекжем

    4. Квинке ісінуі

    5. Артюс ерені

    348. Аллергиялық әсерленістердің IҮ түрінде байқалады

    А) қан тамырлары эндотелийінің зақымдануы

    В) қан тамырларының тіректі мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы

    С) тромбоциттер және нейтрофилдердің әсерленуі

    D) плазмалық ферменттік жүйелердің әсерленуі

    Е) гранулематозды қабынудың дамуы



    349. Артюс ерені - бұл

    А) аллергиялық әсерленістің III түрінің жайылған түрі

    В) аллергиялық әсерленістің II түрінің жергілікті түрі

    С) аллергенді тері ішіне алғаш еккенде пайда болады

    D) қанда аллергеннің айналып жүруінің салдары болады

    Е ) аллерген енгізген жерде гиперемия, ісіну, қан құйылу және өліеттену сияқты клиникалық көріністермен білінеді



    350. Сарысулық ауру дамиды

    А) организмге тағамдық өнімдер түскен кезде

    В) организмге қарапайым химиялық қосындылар түскен кезде

    С) бөтен тінді ауыстырып отырғызған кезде

    D) аллергендердің дем арқылы түсуінің салдарынан

    Е) организмге бөтен текті сарысуды немесе оның негізінде дайындалған дәрмектерді енгізуге жауап ретінде



    351. Патогенезінде Т-лимфоциттердің маңызы жоғары аллергиялық әсерленістердің түрі

    1. цитотоксиндік

    2. жасушалардың қатысуымен өтетін

    3. иммундық кешендік

    4. анафилаксиялық

    5. реагиндік

    352 Патогенезінде Т-лимфоциттердің маңызы жоғары аллергиялық әсерленістердің түрі

    1. анафилаксиялық

    2. жасушалардың қатысуымен өтетін

    3. реагиндік

    4. цитотоксиндік

    5. иммундық кешендік

    353. Жасушалардың қатысуымен өтетін аллергиялық әсерленістердің дәнекерлері

    А) гистамин

    В) лейкотриендер

    С) лимфокиндер

    D) комплементтің белсенді бөлшектері

    Е) простагландиндер



    354. Аллергиялық әсерленістердің IV түрі бойынша дамиды

    А) поллиноз

    В) бронх демікпесі

    С) Квинке ісінуі

    D) есекжем

    Е) бактериялық аллергия



    355. Аллергиялық әсерленістердің IV түрі бойынша дамиды

    А) сарысулық ауру

    В) Артюс ерені

    С) туберкулиндік сынау

    D) поллиноз

    Е) атопиялық бронх демікпесі



    356. Аллергиялық әсерленістердің IV түріне тән

    А) В-лимфоциттердің маңыздылығы

    В) әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 6 - 8 сағ. соң көрінеді және 24 - 48 сағаттан соң жоғары деңгейге жетеді

    С) әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 20 - 30 минөттен соң көрінеді

    D) негізгі дәнекерлері комплемент құрамбөлшектері болып табылады

    Е) негізгі дәнекерлері гистамин, кининдер, лейкотриендер болып табылады



    357. Сезімталдықты арнайы төмендету емдеу үшін қолданылады

    А) аутоиммундық гемолиздік анемияны

    В) бактериялық аллергияны

    С) поллиноздарды

    D) жанасулық дерматитті

    Е) Артюс еренін

    358. Сезімталдықты арнайы төмендетуге қол жеткізіледі

    А) глюкокортикоидтарды қолданумен

    В) арнайы аллергенді бөлшектеп енгізу арқылы

    С) антигистаминдік дәрілерді белгілеумен

    D) психотерапиямен

    Е ) физиотерапиямен

    359 Жалған аллергиялық әсерленістердің шынайы әсерленістерден айырмашылығы

    А) дәнекерлердің болмауы

    В) мес жасушаларының түйіршіксізденбеуі

    С) иммундық сатының болмауы

    D) патохимиялық сатының болуы

    Е) патофизиологиялық сатының болуы



    360. Өспелерді туындататын жайт аталады

    1. аллерген

    2. канцероген

    3. пироген

    4. флогоген

    5. антиген

    361 .Өзі өспелерді шақырмайтын, басқа канцерогеннің әсерін күшейтетін агент аталады

    1. проканцероген

    2. онкоген

    3. протоонкоген

    4. антионкоген

    5. коканцероген

    362. Көпоралымды хошиісті көмірсутектерге жатады

    1. диметиламиноазобензол

    2. уретан

    3. диэтилнитрозамин

    4. бета- нафтиламин

    5. 3,4 – бензпирен

    363. Эндогендік химиялық канцерогендерге жатады

    1. көпоралымды хошиісті көмірсутектер

    2. бос радикалдар және азот тотығы

    3. аминоазоқосындылар

    4. нитрозаминдер

    5. бензпирен

    364. Канцерогенез сатыларының дұрыс бірізділігін көрсетіңіз

    1. инициация, промоция, прогрессия

    2. промоция, инициация, прогрессия

    3. прогрессия, инициация, промоция

    4. инициация, прогрессия, промоция

    5. промоция, прогрессия, инициация

    365.Канцерогенездің инициация сатысына тән

    1. өспе жасушаларының метастазға қабілеттілігі

    2. қалыпты жасушаның өспе жасушасына айналуы

    3. қатерлілігі жоғары жасушалардың пайда болуы

    4. антибластомдық төзімділікт тетіктерінің белсенділенуі

    366. Жасушаның өспе жасушасына айналу жолында маңыздысы

    1. онкогендердің әсерленуі

    2. антионкогендердің әсерсізденуі

    3. антионкогендердің әсерленуі

    4. апоптоз гендерінің әсерленуі

    5. ДНК репарациясы гендердің тежелуі

    367. Онкогендер –бұл

    1. апоптоз гендері

    2. зат алмасуын бақылайтын тектер

    3. жасушалар өсуі және нақтылануының белсенді емес тектері

    4. жасушалар өсіп-өнуінің супрессор тектері

    5. бақылаудан шыққан өзгерген протоонкогендер

    368. Протоонкогендер – бұл гендер

    1. зақымданған ДНК репарациясына жауапты

    2. антибластомдық төзімділіктің тетіктеріне жауапты

    3. өспе жасушаларында биохимиялық үрдістерді бақылайтын

    4. жасушалардың митозын тежейтін

    5. жасуша пролиферациясын және нақтылануды реттеуші

    369. Протоонкогеннің онкогенге айналуында маңыздысы

    1. протоонкогеннің транслокациясы

    2. протоонкогеннің мутациясы

    3. промотордың болмауы

    4. протоонкогеннің амплификациясы

    5. промотордың қосылуы

    370. Онконәруыздар, қызметін атқаруы мүмкін

    1. өсу жайтының

    2. адгезиялық молекулалардың

    3. интегриндердің

    4. кейлондардың

    5. селектиндердің

    371. Қатерсіз өспелерге тән

    1. инфилтрациялық өсу сипаты

    2. метастаздану

    3. қайталану

    4. кахексия дамуы

    5. экспансиялық өсу сипаты

    372. Қатерлі өспелерге тән биологиялық ерекшеліктер

    1. жасушалардың бақылаусыз өсіп-өнуі, инфилтрациялық өсу

    2. Пастер эффектісінің айқын болуы

    3. экспансиялық өсу

    4. Хейфликтің бөліну «лимитінің» сақталуы

    5. баяу өсу

    373. Қатерлі өспелердің алғашқы негізгі белгісі

    1. кахексия

    2. инвазиялық өсу

    3. организмге жүйелік әсері

    4. метастаздануы

    5. ангиогенез

    374.Өспе жасушаларының шексіз өсуінің патогенезінде маңызы бар

      1. онконәруыздардың артық түзілуі және пролиферацияның аутокринді күшейтілуі

      2. өспе жасушаларының бетінде адгезиялық молекулалар санының артуы

      3. апоптоз гендерінің әсерленуі

      4. теломеразаның төмен белсенділігі

      5. жасушалардың бір-бірімен жабысуының жоғарылауы

    375. Қатерлі өспелердің инвазиялық (инфилтрациялық) өсуінің патогенезінде маңызы бар

    1. өспе жасушалары арасында жабысу күші төмендеуінің

    2. ангиогенез жайттарының бөлінуі тежелуінің

    3. өспе жасушаларымен гидролиздік ферменттердің тежелуінің

    4. өспе жасушаларының бетіндегі кадгериндердің әсерленуінің

    5. пролиферация тежегіштері түзілуі көбеюінің

    376. Қатерлі өспелердің метастазалануын тежейтіні

    1. инфилтрациялық өсу

    2. өспе жасушаларының жоғары протеолиздік белсенділігі

    3. жасуша арасындағы байланыс бұзылуы

    4. өспе жасушаларының белсенді қозғалуы

    5. өспе жасушаларының протеолиздік белсенділігінің тежелуі

    377. Өспелердің морфологиялық атипиясына тән

    1. Пастер эффектісінің оң болуы

    2. Варбург эффектісі

    3. ядрошықтардың саны көбеюі

    4. ядролық-цитоплазмалық арақатынастың төмендеуі

    5. цитоплазмада рибосомалар санының азаюы

    378. Өспелердің қатерлі қасиетінің үдеуін атайды

    1. иммортализация

    2. өспелік прогрессия

    3. инициация

    4. өспелік трансформация

    5. промоция

    379. Антигендік реверсия - бұл

    1. өспе жасушаларымен басқа тінге тән нәруыздардың түзілуі

    2. ұрықтық антигендердің түзілуі

    3. HLA жүйесі антигендерін жоғалтуы

    4. Варбург эффектісі

    5. Пастер эффектісі

    380. Өспеалды жағдайларға жатқызуға болады

    1. жіті гастритті

    2. А гепатитін

    3. асқазанның пептидтік жарасын

    4. шырышты қабаттардың лейкоплакиясын

    5. тиреотоксикозды

    381. Антибластомдық төзімділіктің трансформацияға қарсы тетіктеріне жатады

    1. Т – киллерлердің цитотоксикалық әсері

    2. лизосомалық ферменттердің әсерленуі

    3. ДНҚ репарациясы гендерінің әсерсізденуі

    4. антионкогендердің әсерленуі

    5. макрофагтармен өспелердің тіршілігін жоятын жайттың өндірілуі

    382. Антибластомдық төзімділіктің жасушаларға қарсы тетіктеріне жатады

    1. антиапоптоз гендерінің әсерленуі

    2. канцерогендердің әсерсізденуі

    3. NК лимфоциттердің түрткіленуі

    4. антионкогендердің әсерленуі

    5. ДНК репарациясы гендерінің әсерленуі

    383. Өспеге қарсы иммунитетте негізгі рөл атқарады

    1. табиғи жендеттер

    2. сезімталдығы жоғарылаған Т- лимфоциттер

    3. антиденелер

    4. В – лимфоциттер

    5. макрофагтар

    384. Ішкі сөлденіс бездері қызметінің гипофиз арқылы реттелуінің дұрыс бірізділігін көрсетіңіз

    A) мый қыртысы - шеткері бездер

    B) мый қыртысы - гипоталамус - гипофиз – шеткері без

    C) мый қыртысы - гипоталамус – жүйкелік өткізгіштер – шеткері бездер

    D) мый қыртысы - гипофиз - гипоталамус -– шеткері

    E) қыртыс асты орталықтар – жүйкелік өткізгіштер – шеткері бездер

    385. Трансгипофиздік реттелудің бұзылуы, өндірілуі өзгеруінің негізінде жатыр

    A) инсулиннің

    B) глюкагонның

    C) паратиринннің

    D) катехоламиндердің

    E) тиреоидты гормондардың



    386. Кері байланыс тетігі бұзылуының негізінде жатады

    1. қанда шеткері бездің гормоны мөлшерінің ауытқуын қабылдайтын гипоталамустық орталықтар сезімталдығының төмендеуі

    2. либериндер өндірілуінің азаюы

    3. статиндер өндірілуінің көбеюі

    4. аденогипофиз гормондары өндірілуінің көбеюі

    5. статиндер өндірілуінің азаюы

    387. Гормондардың метаболизмі бұзылатын ауру

    A) бауыр аурулары

    B) көк бауыр

    C) жүрек


    D) өкпе

    E) жүйке жүйесі



    388. Гормондар белсенділігі бұзылуының безден тыс тетіктері болып табылады

    1. гормондар түзілуіне қажетті заттардың тапшылығы

    2. гормондар түзілуіне қажетті ферменттердің тұқым қуалайтын ақауы

    3. гипоталамустың нейросекреторлық жасушаларының аденомасы

    4. без дамуының туа пайда болған ақаулары

    5. гормондар қабылдағыштарының қоршалуы

    389. Гипофиздің эозинофилдік аденомасы дамуына әкеледі

    1. акромегалияның

    2. алыптықтың

    3. дисплазияның

    4. гипофиздік нанизмнің

    5. Иценко-Кушинг ауруының

    390. Гипофиздің базофилдік аденомасы дамуына әкеледі

    1. алыптықтың

    2. акромегалияның

    3. гипертиреоздың

    4. Иценко-Кушинг ауруының

    5. Симмондс ауруының

    391. Бүйрек үсті бездері милық қабатының гиперфункциясына тән

    1. жүйкенің қозуы, артериялық гипертензия

    2. артериялық гипотензия

    3. брадикардия

    4. семіру

    5. атрофиялық жолақ пайда болуы

    392. Адренокортикотропты гормонның аз өндірілуінен дамиды

    1. инсулиннің аз түзілуіне

    2. бүйрек үсті безі қыртысы гормондары түзілуі азаюына

    3. бүйрек үсті безі милық қабаты гормондары түзілуі азаюына

    4. тиреоидты гормондардың түзілуі көбеюіне

    5. жыныс гормондарының түзілуі көбеюіне

    393. АКТГ шамадан тыс өндірілуі сөлденісінің күшеюіне әкеледі

    1. инсулиннің

    2. паратгормонның

    3. тироксиннің

    4. кортизолдың

    5. адреналиннің

    394. Кортикостероидтармен ұзақ емдеуді кенеттен тоқтату жеткіліксіздігіне әкеледі

    1. паратгормонның

    2. СТГ

    3. адреналиннің

    4. АКТГ және кортизолдың

    5. АДГ

    395. Бойы өсуі тоқтамаған балалар мен жас өспірімдерде СТГ аз сөлденуі дамуына әкеледі

    1. акромегалияның

    2. гипофиздік кахексияның

    3. адипозогениталдық дистрофияның

    4. гипофиздік гигантизмнің

    5. гипофиздік нанизмнің

    396. Қантсыз диабетті дамытады

    1. вазопрессиннің артық сөлденуі

    2. вазопрессиннің аз сөлденуі

    3. әлдостеронның артық сөлденуі

    4. әлдостеронның аз сөлденуі

    5. қанда инсулиннің антагонистерінің болуы

    397. Диурезге қарсы гормонның тапшылығына сәйкес келеді

    1. полиурия, гипостенурия, полидипсия

    2. полиурия, гиперстенурия, полидипсия

    3. олигурия, ісінулер

    4. глюкозурия, полиурия, полидипсия

    5. олигурия, протеинурия, гематурия

    398. Глюкокортикоидтардың артық сөлденісі шақырады

    A) гипогликемияны

    B) оң азоттық тепе-теңдікті

    C) АҚ көтерілуін

    D) сүйектердің мүйізденуін

    E) жүйке жүйесі қозғыштығының төмендеуін



    399. Жүйке жүйесі қозуы, АҚ жоғарылауы, гипергликемия, остеопороз, лимфоцитолиз, сөлденісінің күшеюі кезінде байқалады

    1. меланостимулдеуші гормонның

    B) паратиреоидты гормонның

    C) жыныс гормондарының

    D) глюкокортикостероидтердің

    E) катехоламиндердің

    400. Аддиссон ауруының себебі


    1. бүйрек үсті безінің гипертрофиясы

    2. бүрек үсті безінің атрофиясы

    3. гипофиздің өспесі

    4. аутоиммундық тиреоидит

    5. эпифиздің гиперплазиясы

    401. Конн синдромына (біріншілік әлдостеронизм) тән

    1. натрийдің жоғалуы, калийдің ұсталып қалуы

    2. натрийдің ұсталып қалуы, калийдің жоғалуы

    3. олигурия

    4. гипотония

    5. сутегі иондарының жиналуы

    402. Тағамда йодтың тапшылығы дамытады

    1. аутоиммундық тиреоидитті

    2. гипертиреозды

    3. гипопаратиреозды

    4. эндемиялық зобты

    5. жайылған уыттық зобты

    403. Эндемиялық зоб патогенезінің көрсетілмеген тізбегі :

    Йод тапшылығы ® тиреоидты гормондардың (Т3, Т4) түзілуінің төмендеуі ® қанда Т3, Т4 мөлшерінің азаюы ® ? ® қалқанша бездің гиперплазиясы

    1. ТТГ (тиреотропин) сөлденісінің жоғарылауы

    2. соматостатин сөлденісінің жоғарылауы

    3. соматомединдер сөлденісінің жоғарылауы

    4. тиролиберин сөлденісінің азаюы

    5. кортиколиберин сөлденісінің азаюы

    404. Гипотиреоздың ауыр түрлерінде ересек адамдарда дамиды

    A) меңіреулік (кретинизм)

    B) микседема

    C) әтектілік (евнухоидизм)

    D) ергежейлік

    E) гипергонадизм

    405. Қалқанша безі гормондарының артық сөлденісі кездеседі


    1. микседемада

    2. жайылған уыттық зобта

    3. эндемиялық меңіреулікте

    4. акромегалияда

    5. инсулиномада

    406. Қалқанша безінің ұлғаюы, бадырақ көзділік, негізгі алмасу мен жылу өндірудің жоғарылауы, тахикардия, психикалық қозымдылық тән

    A) қантты диабетке

    B) гипотиреозға

    C) Аддисон ауруына

    D) Базед ауруына

    E) Иценко-Кушинг ауруына

    407. Гипотиреоз кезінде қанда тиреотропты гормонның мөлшерінің жоғарылауы дерттік үрдістің орналасуын көрсетеді



    1. Достарыңызбен бөлісу:
  • 1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   17




    ©dereksiz.org 2024
    әкімшілігінің қараңыз

        Басты бет