Патофизиология кафедрасы



бет3/17
Дата09.06.2016
өлшемі1.48 Mb.
#124908
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   17

жасушатектілік


  • биохимиялық

  • егіздік

  • клиникалық-генеалогиялық

    Е) популяциялық-статистикалық

    110. Хромосомалық ауруларға жатады



    1. гемофилия

    2. фенилкетонурия

    3. дальтонизм

    4. Клайнфельтер синдромы

    5. Иценко-Кушинг синдромы

    111. 21 жұп аутосомдық трисомия кездесетін ауру

    1. Шерешевский – Тернер

    2. Х – трисомия

    3. Клайнфельтер

    4. Даун

    5. Патау

    112. Туа біткен тұқым қуаламайтын аурулар

      1. гемофилия

      2. Даун ауруы

      3. фенилкетонурия

      4. жаңа туылғандардың мерезі

      5. Гирке ауруы

    113. Тұқым қуалайтын аурулар – бұл

    1. пайда болуы негізінде тектік құралдың зақымдануы жататын аурулар

    2. негізінде дерттік өзгерістер жататын аурулар

    3. ұрықта, жатыр ішінде, ауру туындататын жайттармен туындатылған аурулар

    4. адам солармен туылатын және тектің зақымдануына байланысты емес аурулар

    5. негізінде тектік ақпараты зақымдануы жататын аурулар

    114. Мутагендер болуы мүмкін

    1. иондаушы сәуле

    2. қоршаған ортаның төмен температурасы

    3. қоршаған ортаның жоғары ылғалдылығы

    4. Е витамині

    5. гиподинамия

    115. Жасуша зақымдануының бейнақты көріністеріне жатады

    1. жоғары температураның әсерінен нәруыз молекулаларының табиғатын жоғалтуы

    2. ацидоз, лизосомалар мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы

    3. мембрананың жыртылуы

    4. жәндіктер уы әсерінен фосфолипазалардың әсерленуі

    5. цианидтермен уланғанда цитохромоксидазаның тежелуі

    116. Калий иондарының жасушалардан шығуы көрінісі

    1. жасушаның бейнақты зақымдануының

    2. жасушаның арнайы зақымдануының

    3. жасуша зақымдануында кездеспейді

    4. тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі

    5. тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

    117. Цитохромоксидаза белсенділігі төмендеуі жасуша зақымдануының арнайы көрінісі болады:

    А) радиация әсері

    В) цианидтермен улану

    С) жоғары температураның әсері

    D) механикалық жарақат

    Е) қанайналымдық гипоксия кезінде



    118. Жасушаішілік ацидоз – бұл

    1. жасуша зақымдануының бейнақты көрінісі

    2. жасуша зақымдануының арнайы көрінісі

    3. жасуша зақымдануында кездеспейді

    4. гипоксияда ғана дамиды

    5. химиялық жайттар әсерінен дамиды

    119. Жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы

    1. жасушаның кез-келген зақымдануымен қабаттасады

    2. жасуша зақымдануының нағыз арнайы көрінісі болады

    3. жасуша зақымдануында кездеспейді

    4. тек қана гипоксиялық зақымдануда кездеседі

    5. тек қана механикалық зақымдануда кездеседі

    120. Жасуша зақымдануының патогенезінде маңызы бар (3)

    1. майлардың асқын тотығуы (МАТ) әсерленуі

    2. мембраналық фосфолипазалардың тежелуі

    3. мембраналардың механикалық (осмостық) созылуы

    4. мембраналардың иммундық зақымдануы

    5. супероксиддисмутазаның әсерленуі

    121. МАТ әсерленеді

    1. стрессте, Д гипервитаминозында

    2. Е витаминін қабылдағанда

    3. СОД белсенділігі жоғарылағанда

    4. каталаза белсенділігі жоғарылағанда

    5. пероксидаза белсенділігі жоғарылағанда

    122. Жасуша мембраналары зақымдануының салдарына жатады

    1. лизосома мембранасының тұрақтануы

    2. лизосомалық ферменттердің белсенділігінің төмендеуі

    3. митохондрий ферменттерінің әсерленуі

    4. жасушаішілік кәлцийдің артуы

    5. АҮФ өндірілуі әсерленуі

    123. Жасуша мембраналары өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі

    1. жасушадан натрий иондарының шығуына

    2. жасушаға калий иондарының түсуіне

    3. жасушадан кәлций иондарының шығуына

    4. жасушада судың азаюына

    5. жасуша боялуының жоғарылауына

    124. Жасуша мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауы әкеледі

    1. жасушадан натрий иондарының шығуына

    2. жасушадан кәлций иондарының шығуына

    3. гиперферментемияға

    4. жасуша боялуының төмендеуіне

    5. гипокалиемияға

    125. Лизосомалар мембраналарының зақымдануы кезінде лизосомалық гидролазалардың белсенділігі

    1. төмендейді

    2. жоғарылайды

    3. шамалы төмендейді

    4. өзгермейді

    5. тек қана белгілі зақымдануда өзгереді

    126. Патогенездің көрсетілмеген тізбегі:

    Мембраналардың зақымдануы ® иондық теңгерімсіздік → жасушада ? көбеюі → мембраналық фосфолипазалардың әсерленуі → тотығулық фосфарланудың ажырауы

    1. кәлцийдің

    2. натрийдің

    3. калийдің

    4. магнийдің

    5. сутегінің

    127. Бос иондалған кәлцийдің мөлшері жоғарылауы қабаттасады

    1. фосфолипазалардың белсенділенуімен

    2. фосфолипазалардың тежелуімен

    3. бұлшық ет жасушаларының тұрақты жиырылуымен

    4. жасушада осмостық қысымның томендеуімен

    5. тотығулық фосфарланудың ажырауымен.

    128. Жасуша зақымдануының икемделулік-бейімделулік тетіктеріне жатады

    1. анаэробтық гликолиздің әсерленуі

    2. митохондрий тарақшалардың жыртылуы

    3. антиоксиданттық қорғаныс жүйесі белсенділігінің төмендеуі

    4. уытсыздандыру ферменттері белсенділігінің төмендеуі

    5. жасушаішілік құрылымдардың гипертрофиясы және гиперплазиясы

    129. Жасушаның некрозы (3)

    1. зақымдаушы жайттардың әсерінен дамиды

    2. жасуша дистрофиясының салдары болады

    3. қабынулық әсерленіспен қабаттасады

    4. жасушаның тектік бағдарланған өлімі

    5. жасушаға хабарламалық дабылдар әсерінен дамиды

    130. Жасуша апоптозына тән

    1. кариолизис

    2. каспазалар жәнеи эндонуклеазалардың әсерленуі

    3. мембраналардың бүлінуі лизосомалық ферменттердің әсерленуі,

    4. қабыну дамуы

    5. жасушаның ісінуі

    131. Оң су тепе-теңдігі дамиды

    1. гипергидратацияда

    2. гиперосмостық дегидратацияда

    3. эксикозда

    4. дегидратацияда

    5. гипоосмостық дегидратацияда

    132. Оң су тепе-теңдігінің көріністеріне жатпайтыны

    1. ісінулер, шемендік

    2. дене массасының артуы

    3. гематокриттің жоғарылауы

    4. айналымдағы қан көлемінің ұлғаюы

    5. артериялық қысымның жоғарылауы

    133. Іш қуысында сұйықтық жиналуы аталады

    1. асцит

    2. гидроторакс

    3. гидроперикардиум

    4. перитонит

    5. гидронефроз

    134. Ісіну – бұл

    1. сірі қуыстарда сұйықтың жиналуы

    2. қан және тіндер арасында су алмасуының бұзылуынан тіндерде және тін аралық кеңістікте сұйықтың дерттік жиналуы

    3. лимфа түзілуінің жоғарылауы

    4. қантамырлық сұйықтың көбеюі

    5. гиперволемия

    135. Ісінудің патогенезінде маңызы бар

    1. қан тамырлары өткізгіштігі жоғарылауының

    2. әлдостерон мен ДҚГ түзілуі азаюының

    3. тіндерде онкотикалық және осмостық қысым төмендеуінің

    4. қанның онкотикалық қысымы жоғарылауының

    5. қылтамырішілік қысым төмендеуінің
    136. Ісіну – бұл

      1. ауру алды

      2. аурудың нозологиялық түрі

      3. дерттік жағдай

      4. дерттік үрдіс

      5. дерттік әсерленіс

    137. Микроциркуляторлық арнада тамырлардан сұйықтықтың шығуының артуы байланысты

    1. қанның гидростатикалық қысымының төмендеуімен

    2. тіндерде коллоидты – осмостық қысымның төмендеуімен

    3. лимфа ағып кетуінің жоғарылауымен

    4. қанның онкотикалық қысымының жоғарылауымен

    5. тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауымен

    138. Ісіну патогенезінде маңызы бар

    А) әлдостеронның түзілуі төмендеуінің

    В) тіндерде онкотикалық және осмостық қысым жоғарылауының

    С) қан тамырлары өткізгіштігі төмендеуінің

    D) қанның гидростатикалық қысымының төмендеуінің

    Е) қанның онкотикалық қысымы жоғарылауының



    139. Ісінулер дамуына септеседі

    1. қанда әлбуминдер мөлшерінің жоғарылауы

    2. әлдостерон мен ДҚГ өндірілуі күшеюі

    3. лимфалық тамырлардың интерстициядан сұйық әкетуінің күшеюі

    4. ДҚГ өндірілуінің төмендеуі

    5. қан тамырлары қабырғасы өткізгіштігінің төмендеуі

    140. Іркілулік ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

    1. гемодинамикалық жайт

    2. онкотикалық жайт

    3. қан тамырлық жайт

    4. тіндік жайт

    5. жүйкелік-ішкі сөлденістік жайт

    141. Аллергиялық ісінудің патогенезінде аса маңыздысы

    1. тіндік жайт

    2. гемодинамикалық жайт

    3. жүйкелік-ішкі сөлденістік жайт

    4. онкотикалық жайт

    5. қан тамырлық жайт

    142. Ренин-ангиотензин-әлдостерондық жүйенің әсерленуі (РАӘЖ) ісінулер дамуында маңызы бар

    1. қабыну кезіндегі

    2. жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі

    3. аллергия кезіндегі

    4. лимфа ағып кетуі қиындағандағы

    5. ашығу кезіндегі

    143. Жүректік ісінудің патогенезіндегі бастапқы тізбек болып табылады

    1. қанда ДҚГ мөлшерінің жоғарылауы

    2. бүйректің ШМҚ (ЮГА) ренин шығуының жоғарылауы

    3. жүректің минөттік көлемінің азаюы (ҚМК)

    4. қан тамырлары өткізгіштігінің жоғарылауы

    5. бүйрек өзекшелерінде натрий мен судың кері сіңірілуінің күшеюі

    144. Онкотикалық фактор ісінудің патогенезіндегі негізгі рөл болып табылады

    1. лимфа ағып кетуінің қиындауында

    2. аллергияда

    3. қабынуда

    4. жүрек жеткіліксіздігінде

    5. нефроздық синдромда

    145. Қан тамырлары қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы, ісіну патогенезінің негізгі рөлі болып табылады

    1. жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі

    2. ашығулық ісінуде

    3. бауыр жеткіліксіздігі кезіндегі

    4. ара, сона шаққан кездегі

    5. іркілулік ісінулерде

    146. Ісінудің жүйкелік-ішкі сөлденістік жайты – бұл

    1. әлдостерон түзілуінің екіншілік артуы

    2. әлдостеронның салдарлық тапшылығы

    3. диурезге қарсы гормонның (ДҚГ) жеткіліксіз түзілуі

    4. гиперинсулинизм

    5. симпатикалық-адреналдық жүйенің әсерленуі

    147. Теріс су балансы дамуы мүмкін

    1. бауыр циррозында

    2. жүрек жеткіліксіздігінде

    3. қантсыз диабетте

    4. нефроздық синдромда

    5. жедел гломерулонефритте

    148. Организм су мен электролитті артық жоғалтудан дамитын сусыздану пайда болады

    1. іш өткенде

    2. құтыруда

    3. қантсыз диабетте

    4. жұту бұзылғанда

    5. гипервентиляцияда

    149. Гиперосмолялдық дегидратация пайда болады

    1. іш өткенде

    2. жиі қайталанатын құсу кезінде

    3. ішектік жыланкөзде

    4. қантты дибетте

    5. қатты терлегенде

    150. Гиперосмолялдық дегидратация сипатталады

    1. шөлдеу сезімінің болмауымен

    2. судың жасуша ішінен жасушасыртылық кеңістікке ауысуымен

    3. жасушаларда су мөлшері көбеюімен

    4. жасуша сыртындағы сұйыктың осмостық қысымы төмендеуімен

    5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен

    151.Қантсыз диабеттің негізгі көріністері

    1. полиурия, полидипсия, гиперстенурия

    2. полиурия, полидипсия, гипостенурия

    3. полиурия, полидипсия, глюкозурия

    4. олигоурия, полидипсия, гиперстенурия

    5. олигоурия, полидипсия, гипостенурия

    152. Гипоосмолялдық дегидратация пайда болады

    1. іш өткенде

    2. қантты дибетте

    3. қантсыз дибет кезінде

    4. жиі қайталанатын құсу кезінде

    5. құтырудағы судан қорқуда

    153. Гипоосмолялдық дегидратация пайда болады

    1. сумен ашығуда

    2. өңеш бітелгенде

    3. қантсыз дибет кезінде

    4. қантты дибетте

    5. жиі қайталанатын құсу кезінде

    154. Гипоосмолялдық дегидратация сипатталады

    1. қатты шөлдеу сезімімен

    2. судың жасуша ішінен жасушааралық кеңістікке ауысуымен

    3. жасушаларда су мөлшері азаюымен

    4. жасуша сыртындағы сұйықтың осмостық қысымы төмендеуімен

    5. организмде судың жалпы мөлшері көбеюімен

    155. Гипоосмолялдық гипергидратацияның көріністері

    1. шөлдеу сезімі

    2. жасуша сыртындағы су мөлшерінің азаюы

    3. эритроциттердің ісінуі

    4. жасушалардың бүрісуі

    5. жасушаішілік сұйықтың азаюы

    156. Сусызданудың көріністері болып табылады (3)

    1. шөлдеу сезімі

    2. жасушалардың бүрісуі

    3. АҚ жоғарылауы

    4. қан тұтқырлығының төмендеуі

    5. тәуліктік диурездің азаюы

    157. Сусыздану кезінде байқалады

    1. гематокриттің төмендеуі

    2. микроциркуляцияның бұзылуы

    3. орталық көк тамырлық қысымның жоғарылауы

    4. артериялық қысымның төмендеуі

    5. айналымдағы қан көлемінің азаюы

    158. Гиперкәлциемия дамиды

    1. кальцитониннің гиперсекрециясында

    2. инсулиннің гиперсекрециясында

    3. вазопрессиннің гиперсекрециясында

    4. әлдостероннің гиперсекрециясында

    5. гиперпаратиреозда

    159.Гиперкалиемия дамиды

    1. тін ыдырағанда

    2. ДҚГ өндірілуі артқанда

    3. гипопаратиреозда

    4. әлдостеронның артықтығында

    5. гиперпаратиреозда

    160. Гипонатриемия дамиды

    1. паратгормон аз түзілгенде

    2. паратгормон көп түзілгенде

    3. әлдостерон аз түзілгенде

    4. ренин көп бөлінгенде

    5. Д гиповитаминозында

    161. Бауырда гликогенез гликогенолизден басым болады

    1. гликогеноздарда

    2. гипоксия кезінде

    3. гепатиттерде

    4. қантты диабетте

    5. қызбада

    162. Бауырда гликогенолиздің күшеюі байқалады

    1. гликогеноз кезінде

    2. симпатикалық жүйке жүйесі тонусы төмендегенде

    3. кортизол өндірілуі төмендегенде

    4. адреналин өндірілуі жоғарылағанда

    5. инсулин артық түзілгенде

    163. Көмірсудың аралық алмасуының бұзылуы артық түзілуіне әкеледі

    1. глутамин қышқылының

    2. пируваттың (пирожүзім қышқылының), лактаттың (сүт қышқылының)

    3. арахидон қышқылының

    4. глютамин мен аспарагиннің

    5. бета-окси май қышқылының

    164. Гипогликемияны, артықтығы туындатады

    1. адреналиннің

    2. тироксиннің

    3. глюкокортикоидтардың

    4. соматотропты гормонның

    5. инсулиннің

    165. Жедел гипогликемияның себебі болып табылады

    1. ашығу

    2. бүйрек үсті безінің созылмалы жеткіліксіздігі

    3. гликогеноздар

    4. инсулинді артық енгізу

    5. инсулинома

    166. Гипогликемиялық кома патогенезінің негізгі тізбегі

    1. мый нейрондарының көмірсулық және қажымдық «ашығуы»

    2. миокардтың көмірсулық «ашығуы»

    3. қанның гиперосмиясы

    4. теңгерілмеген кетоацидоз

    5. теңгерілген ацидоз

    167. Гормондық гипергликемия дамиды

    1. инсулиннің артықтығында

    2. глюкокортикоидтардың тапшылығында

    3. глюкагонның артықтығында

    4. адреналиннің тапшылығында

    5. соматотропиннің тапшылығында

    168. Инсулиннің ұйқыбездік жеткіліксіздігі дамиды

    1. инсулинге антиденелер түзілгенде

    2. инсулин плазма нәруыздарымен берік байланысқанда

    3. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушалары бүлінгенде

    4. инсулинге қарсы гормондардың сөлденісі төмендегенде

    5. бауыр инсулиназасының белсенділігі жоғарылағанда

    169. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің себебі болуы мүмкін

    1. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына аутоантиденелер түзілуі

    2. Лангерганс аралшықтарының аймағында қанайналымы бұзылуы

    3. панкреатитпен ауыру

    4. ұйқы безінің өспелермен зақымдануы

    5. қанның протеолиздік ферменттерінің мөлшері жоғарылауы

    170. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің себебі болуы мүмкін

    1. Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларына аутоантиденелер түзілуі

    2. Лангерганс аралшықтарының аймағында қанайналымы бұзылуы

    3. Панкреатитпен ауыру

    4. ұйқы безінің өспелермен зақымдануы

    5. инсулинге қарсы гормондардың қанда көбеюі ( АКТГ)

    171. Инсулиннің ұйқыбезінен тыс жеткіліксіздігінің патогенезінде маңызы бар

    1. Лангерганс аралшығы бета-жасушаларына антидене түзілуінің

    2. инсулин түзілуінің тектік ақауының

    3. бауыр инсулиназасының белсенділігі төмендеуінің

    4. инсулиннің рецепторлары бөгелуінің

    5. ұйқы безінде қанайналымы бұзылуының

    172. Бүйректен тыс глюкозурия салдары болып табылады

    1. гиперлактатацидемияның

    2. кетонемияның

    3. гипергликемияның

    4. гиперлипидемияның

    5. полиурияның

    173. Тәуліктік диурез – 5,5л, гликемия - 4,5 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы – 1008. Сіздің тұжырымыңыз:

    1. қантты дибет

    2. қантсыз диабет

    3. бүйректік глюкозурия

    4. қалыпты

    5. Фанкони синдромы

    174. Тәуліктік диурез – 3,5 л, гликемия -3,2 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы– 1030. Сіздің тұжырымыңыз:

    1. қантты дибет

    2. қантсыз диабет

    3. бүйректік глюкозурия

    4. қалыпты

    5. гипостенуриямен қабаттасқан полиурия

    175. Тәуліктік диурез – 4,5 л, гликемия -10,2 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы– 1030. Сіздің тұжырымыңыз:

    1. қантты дибет

    2. қантсыз диабет

    3. бүйректік глюкозурия

    4. қалыпты

    5. гипостенуриямен қабаттасқан полиурия

    176.Теңгерілген ацидоз және алкалозға сәйкес келетін артериялық қанның рН (1)

    1. 7,35 – 7,45

    2. 7,0

    3. 6,8 – 7,6

    4. 7,6 – 8,2

    5. 5,0 – 7,0

    177. Газдық ацидоз дамиды

    1. асқазан сөлін көп мөлшерде жоғалтқанда

    2. тыныс алу орталығы тежелгенде

    3. өкпе гипервентиляциясында

    4. гипокапнияда

    5. биіктік ауруында

    178. Газдық ацидоз дамуы мүмкін

    1. толастамайтын құсу кезінде

    2. пневмосклерозда

    3. іш өткенде

    4. гипоксияда

    5. биіктік жағдайда болғанда

    179. Газдық ацидоз дамиды

    1. өкпе гиповентиляциясында

    2. тыныс алу орталығы қозғанда

    3. атмосферада рО2 азайғанда

    4. экзогендік гипобариялық гипоксияда

    5. өкпе гипервентиляциясында

    180. Газдық емес ацидоздың себебі болып табылады

    1. органикалық қышқылдардың организмде тым артық түзілуі

    2. биіктік жағдайда болғанда

    3. өкпе гипервентиляциясы

    4. бикарбонаттардың организмде жиналуы

    5. толастамайтын құсуда

    181. Газдық емес ацидоз дамуы тән

    1. көмірқышқылы жоғары газбен дем алғанда

    2. өкпе гиповентиляциясында

    3. толастамайтын құсуда

    4. қантты диабетте

    182. Газдық емес ацидоздың себептері

    1. өкпе гипервентиляциясы

    2. толастамайтын құсу

    3. қанда көмірқышқылының көбеюі

    4. бүйректің қышқыл өнімдерді шығара алмауы

    5. ацидогенездің әсерленуі

    183. Метаболизмдік ацидозға тән

    1. гиповентиляция

    2. қанда рСО2 жоғарылауы

    3. гипокалиемия

    4. гипокәлцийемия

    5. сүйектің кәлцийсізденуі

    184. Газдық алкалоз дамиды

    1. есірткімен уланғанда

    2. өкпе эмфиземасында

    3. биіктік ауруында

    4. асфиксияда

    5. қанайналым жеткіліксіздігінде

    185. Газдық алкалоздың себебі

    1. тыныс алу орталығының төмен қозымдылығы

    2. қанайналымының созылмалы жеткіліксіздігі

    3. жасанды тыныс алдырудағы өкпе гипервентиляциясы

    4. өкпе гиповентиляциясы

    5. тыныс алу ферменттерінің белсенділігі төмендегенде

    186. Газдық емес алкалоз дамиды

    1. өкпе гипервентиляциясында

    2. ішек жыланкөзінде

    3. несеппен негіздерді жоғалтқанда

    4. толастамайтын құсуда

    5. бүйрек жеткіліксіздігі кезінде ацидогенез және аммониогенез үрдісінің төмендеуінде

    187. Алкалоз дамиды

    1. ашығуда

    2. қантты диабет кезінде зат алмасу бұзылғанда

    3. бүйрек жеткіліксіздігінде

    4. гипоксияда

    5. толастамайтын құсу кезінде асқазан сөлін көп мөлшерде жоғалтқанда

    188.Қанда рН 7,49 тең болуы көрсетеді

    1. теңгерілген алкалозды

    2. теңгерілген ацидозды

    3. теңгерілмеген алкалозды

    4. теңгерілмеген ацидозды

    5. қалыпты рН мөлшерін

    189. Әлвеолалық гипервентиляцияның салдары болып табылады

    1. газдық алкалоз

    2. газдық емес алкалоз

    3. газдық ацидоз

    4. қышқылдық-сілтілік үйлесімге әсер етпейді

    5. гиперкапния

    190. Әлвеолалық гиповентиляцияның салдары болып табылады

    1. газдық емес ацидоз

    2. газдық емес алкалоз

    3. газдық ацидоз

    4. газдық алкалоз

    5. гипокапния

    191. Қанда рН 7,25-ке тең болуы көрсетеді

    1. теңгерілген алкалозды

    2. теңгерілмеген алкалозды

    3. теңгерілген ацидозды

    4. теңгерілмеген ацидозды

    5. қалыпты рН мөлшерін

    192. Тетанияның дамуы кездеседі

    1. метаболизмдік ацидозда

    2. метаболизмдік алкалозда

    3. газдық ацидозда

    4. бөліністік ацидозда

    5. экзогендік ацидозда

    193. Экзогендік-конституциялық семіру дамиды

    1. гипотиреозда

    2. гиперинсулинизмде

    3. әдеттегідей артық тағам қабылдағанда

    4. гипоталамустың вентромедиалды ядроларын тітіркендіргенде

    5. гиперкортицизмде

    194. Эндокриндік семіру түрі дамиды

    1. соматотропин артық өндірілгенде

    2. бүйрек үсті безінің толық жеткіліксіздігінде

    3. глюкокортикоидтардың артық болуында

    4. гипертиреозда

    5. бүйрек үсті безінің қыртысты қабатының гипофункциясында

    195. Семіру дамытады

    1. атеросклерозды

    2. теміртапшылықты анемияны

    3. артериялық гипотонияны

    4. пиелонефритті

    5. менингитті

    196. Алиментарлық гиперлипидемияның патогенезінде маңызы бар

    1. қорлардан майдың көп шығуы

    2. майлы тағамды қабылдау

    3. майлардың қаннан тінге ауысуының қиындауы

    4. гипоальбуминемия

    5. қанда липопротеидлипаза белсенділігінің төмен болуы

    197. Ішек жолдарында майлардың сіңірілуінің бұзылуы байланысты

    1. трипсин белсенділігінің жоғарылауына

    2. ұйқы бездік липаза белсенділігінің артуына

    3. ахолияға

    4. пепсин белсенділігінің жоғарылауына

    5. амилазаның түзілуінің төмендеуіне

    198. Ішекте майлардың сіңірілуі бұзылуының салдарына жататыны

    1. липидурия

    2. гиперлипидемия

    3. стеаторея

    4. сарғыштану

    5. гипопротеинемия

    199. Организмде липидтер жеткіліксіздігінің салдары

    1. простагландиндер мен лейкотриендер түзілуінің бұзылуы

    2. Қанның онкотикалық қысымының төмендеуі

    3. майда еритін витаминдердің гипервитаминозы

    4. семіру

    5. суда еритін витаминдердің гиповитаминозы

    200. Транспорттық гиперлипидемия дамуында маңыздысы

    1. тағаммен организмге майлардың артық түсуі

    2. гипоальбуминемия

    3. қанда гепарин мөлшерінің азаюы

    4. майлардың қорлардан артық шығуы

    5. ішекте майлар сіңірілуінің бұзылуы

    201. Семіру дамуының патогенезі байланысты

    1. тағамды аз қабылдауға (майлар, көмірсулар)

    2. энергия көзі ретінде майларды аз жұмсалуына

    3. көмірсулардан майлардың аз түзілуіне

    4. липогенездің тежелуіне

    5. липолиздің әсерленуіне

    202.Эндокриндік семіру түрі дамиды

    1. соматотропин өнділуінің артуында

    2. тиреотоксикозда

    3. аденогипофиздің эозинофилдік жасушаларының аденомасында

    4. бүйрек үсті безінің шоғырлы аймағының гипофункциясында

    5. жыныс гормондарының жеткіліксіздігінде

    203. Семіру дамиды

    1. Иценко-Кушинг синдромында

    2. гипертиреозда

    3. әлдостеронизмде

    4. гиперпаратиреозда

    5. Симмондс ауруында

    204. Семіру кезіндегі гиперкоагуляцияның патогенезі байланысты

    1. прокоагулянттар тапшылығына

    2. антитромбин III артықтығына

    3. гепарин мөлшерінің азаюына

    4. тромбоцитопенияға

    5. С және S протеиндердің артуына

    205. Гиперкетонемия байқалады

      1. қантты диабеттің декомпенсациясында

      2. әлдстеронизмде

      3. гиперпаратиреозда

      4. гипопаратиреозда

      5. қантсыз диабетте

    206. Кетоздың салдары

        1. метаболизмдік ацидоз

        2. алкалоз

        3. гипогликемия

        4. гипергликемия

        5. АҮФ түзілуі әсерленуі

    207.Теріс азоттық тепе-теңдік дамиды

    1. жүктілікте

    2. гиперинсулинизмде

    3. организмнің өсу кезеңінде

    4. өспелік кахексияда

    5. анаболизмдік гормондардың артуында

    208. Оң азоттық тепе-теңдік дамиды

    1. нәруыз аз түскенде

    2. мальабсорбцияда

    3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде

    4. қатерлі өспелерде

    5. катаболизмдік гормондар артық түзілгенде

    209. Теріс азоттық тепе-теңдік дамытады

    1. қарқынды өсуді

    2. гиперпротеинемияны

    3. жараның тез бітуін

    4. регенерация үрдістерінің баяулауын

    5. организм төзімділігінің жоғарылауын

    210. Теріс азоттық тепе-теңдік салдарына жатады(3)

    1. организм төзімділігінің төмендеуі

    2. организм төзімділігінің жоғарылауы

    3. организм өсуінің қарқындауы

    4. зақымдаушы әсерлерге организмнің бейімделуі бұзылуы

    5. ішкі ағзалардың дистрофиясы

    211. Теріс азоттық тепе-теңдік дамиды

    1. сауығу кезінде

    2. жүктілікте

    3. анаболизмдік гормондар артық түзілгенде

    4. катаболизмдік гормондар артық түзілгенде

    5. организмнің қарқынды өсуі кезеңінде

    212. Оң азоттық тепе-теңдік дамиды

    1. инсулиннің артықшылығында

    2. глюкокортикоидтар артықшылығында

    3. нәруыздық ашығуда

    4. өспелік кахексияда

    5. қантты диабетте

    213. Салыстырмалы гиперпротеинемия дамиды

    1. бауыр циррозында

    2. ашығуда

    3. сусыздануда

    4. миеломдық ауруда

    5. нефроздық синдромында

    214. Парапротеинемия – бұл

    1. қанда нәруыз алмасуының соңғы өнімдерінің артуы

    2. қанда дертке ұшыраған гамма-глобулиндердің пайда болуы

    3. нәруыздар фракцияларының пайыздық қатынасының бұзылуы

    4. қанда қандай да бір нәруыз фракциясының болмауы

    5. қанда зәрнәсілдің және зәр қышқылының көбеюі

    215. Парапротеиндерге жатады

    1. протромбин

    2. антигемофилдік глобулин

    3. комплемент компоненттері

    4. дертке ұшыраған гамма-глобулиндер

    5. фибриноген

    216. Нәруыз жеткіліксіздігі дамытады

    1. оң азоттық тепе-теңдікті

    2. гиперпротеинемияны

    3. ісінуді

    4. организм төзімділігінің жоғарылауын

    5. семіруді

    217. Гипопротеинемия – бұл

    1. қанда нәруыздардың дерттік түрлерінің пайда болуы

    2. қанда нәруыздар мөлшерінің көбеюі

    3. қанда нәруыздар мөлшерінің азаюы

    4. қанда нәруыздар арақатынасының өзгеруі

    5. қанда қандай да бір нәруыздардың болмауы

    218. Гипопротеинемияның дамуы, негізінде қанда азаюына байланысты

    1. трансфериннің

    2. фибриногеннің

    3. әлбуминдердің

    4. глобулиндердің

    5. гаптоглобиннің

    219. Гипопротеинемия қабаттасады

    1. қанда онкотикалық қысымның жоғарылауымен

    2. плазма нәруыздарының тасымалдық қызметінің бұзылуымен

    3. қанда гормондардың байланысқан фракциясының көбеюімен

    4. ісіну дамуымен

    5. қанда гормондардың бос фракциясының азаюымен

    220. Қанда нәруыздың кейбір түрінің болмауы аталады

    1. гипопротеинемия

    2. гиперпрототеинемия

    3. парапротеинемия

    4. диспротеинемия

    5. дефектпротеинемия

    221. Подагра зат алмасуы бұзылғанда пайда болады

          1. көмірсулардың

          2. витаминдердің

          3. майлардың

          4. пуриндердің

          5. су мен электролиттердің

    222. Подагра кезінде буындарға жиналады

    1. зәр қышқылының тұздары

    2. карбонаттар

    3. сульфаттар

    4. оксалаттар

    5. фосфаттар

    223. Гипоксия – бұл

    1. біртектес дерттік үрдіс

    2. дерттік серпіліс

    3. дерттік жағдай

    4. ауру

    5. симптомдар кешені

    224. Дем алатын ауада оттегінің үлестік қысымы төмендеуінен дамитын гипоксия аталады

    1. эндогендік

    2. тіндік

    3. қанайналымдық

    4. гемдік

    5. экзогендік

    225. Экзогендік нормобариялық гипоксия дамиды

    1. желдетілмеген бөлмеде болғанда

    2. ауада РСО 2 азайғанда

    3. кессондық жұмыстарда

    4. ұшақ аппараттарымен көтерілгенде

    5. тауға көтерілгенде

    226. Нормобариялық гипоксияға тән қан құрамының көрнекті өзгерістеріне жатады (2)

    1. гиперпротеинемия

    2. гиперлипидемия

    3. алкалоз

    4. гипергликемия

    5. гиперкапния, гипоксемия

    227. Экзогендік гипобариялық гипоксия байқалады

    1. су асты қайықтарда жүзгенде

    2. теңіз деңгейінен жоғары биіктікке шыққанда

    3. наркоздық- тыныстық аппарат бұзылғанда

    4. суға сүңгіштерде

    5. шахтада болғанда

    228. Экзогендік гипобариялық гипоксияға тән қан құрамының өзгерістерін көрсетіңіз (2)

    1. қанда лактаттың азаюы

    2. гипоксемия, гипокапния

    3. газдық ацидоз

    4. гиперкапния, гипоксемия

    5. гиперпротеинемия

    229. Гипоксияның тыныстық түрі дамиды

    1. ауада рО 2 азайғанда

    2. өкпе гиповентиляциясында

    3. тыныстық ферменттердің белсенділігі төмендегенде

    4. қанда гемоглобин саны азайғанда

    5. айналымдағы қан көлемі азайғанда

    230. Қан жүйесі бұзылыстарынан дамитын гипоксия аталады

    1. гемдік

    2. тыныстық

    3. тіндік

    4. қанайналымдық

    5. экзогендік

    231. Гемдік гипоксияны дамытады

    1. темірдің тапшылығы

    2. тиреоидты гормондардың тапшылығы

    3. тиреоидты гормондардың артықтығы

    4. цитохромоксидазаның әсерсізденуі

    5. қоршаған ортада оттегінің жетіспеуі

    232. Иіс газымен улану дамытады

    1. тіндік гипоксияны

    2. гемдік гипоксияны

    3. қанайналымдық гипоксияны

    4. тыныстық гипоксияны

    5. экзогендік гипоксияны

    233. Гемдік гипоксия дамуының негізгі жолы

    1. оттегі бойынша артериялық-веналық айырмашылықтың төмендеуі

    2. артериялық қанның оттегіге қанығуының жоғарылауы

    3. қанның оттегіге сыйымдылығының төмендеуі

    4. қанда рСО 2 жоғарылауы

    5. қанағымы жылдамдығының бұзылуы

    234. Жүрек-қантамыр жүйесінің дерті кезінде дамитын гипоксия аталады

    1. экзогендік

    2. тыныстық

    3. гемдік

    4. қанайналымдық

    5. тіндік

    235. Жергілікті және жалпы қанайналымы бұзылуынан дамитын гипоксия аталады

    1. аралас

    2. вазодилятациялық

    3. экзогендік

    4. қанайналымдық

    5. тыныстық

    236. Оттегі пайдалану жүйесі бұзылуынан дамитын гипоксия аталады

    1. экзогендік нормобариялық

    2. экзогендік гипобариялық

    3. тіндік

    4. қанайналымдық

    5. тыныстық

    237. Тіндік гипоксия дамуында маңызы жоғы

    1. тыныстық ферменттердің әсерсізденуі

    2. тыныстық ферменттердің түзілуінің бұзылуы

    3. тотығу мен фосфорланудың ажырауы

    4. митохондрийлардың бүліністері

    5. тыныс орталығының тежелуі

    238. Цианидтермен улану дамытады

    1. тіндік гипоксияны

    2. гемдік гипоксияны

    3. қанайналымдық гипоксияны

    4. тыныстық гипоксияны

    5. экзогендік гипоксияны

    239. В 1, В2, РР витаминдерінің тапшылығынан дамитын гипоксия

    1. тіндік

    2. гемдік

    3. қанайналымдық

    4. тыныстық

    5. экзогендік

    240. Қанайналымдық – гемдік (аралас) гипоксия тән

    1. организм сусыздануына

    2. пневмонияға

    3. жедел қансырауға

    4. анемияға

    5. иіс газымен (СО) улануға

    241.Гипоксия кезінде жедел бейімделулік серпілістерге жатады

    1. қанның қорға дерттік жиналуы

    2. тахикардия, тахипноэ

    3. брадипноэ

    4. тыныс бұлшықеттерінің гипертрофиясы

    5. эритропоэздің әсерленуі

    242. Таулы аймақта ұзақ уақыт тұрған адамда кездеседі

    1. қанда эритроциттер санының көбеюі

    2. анемия

    3. өкпе гиповентиляциясы

    4. нуклеин қышқылдары мен нәруыздар түзілуінің тежелуі

    5. тыныс бұлшықеттерінің атрофиясы

    243. Артериялық гиперемия – бұл

    1. қанда қалыпты жағдайда кездеспейтін бөлшектердің болуы

    2. шеткері қантамырлар мен қылтамырларда жергілікті қанағымының тоқтауы

    3. ағзалар мен тіндерде қанның азаюы

    4. ағзалар мен тіндерден қанның ағып кетуінің қиындауына байланысты қанға толуы

    5. ағзалар мен тіндерге қанның артық ағып келуіне байланысты қанға толуы

    244. Ацетилхолин, брадикинин, гистамин дамытады

    1. стазды

    2. эмболияны

    3. тромбозды

    4. артериялық гиперемияны

    5. ишемияны

    245. Артериялық гиперемия патогенезінің негізгі тізбегін көрсетіңіз

    1. қан ағып кетуінің қиындауы

    2. артериолалардың кеңеюі

    3. қан ағып келуінің азаюы

    4. қанағымының сызықтық жылдамдығының ұлғаюы

    5. қызмет атқаратын қылтамырлар санының көбеюі

    246.Артериялық гиперемия кезінде байқалады

    1. цианоз

    2. тін тығыздығының азаюы

    3. тіннің жергілікті температурасының төмендеуі

    4. қызару

    5. тіннің немесе ағзаның температурасының төмендеуі

    247.Артериялық гиперемияның салдарына жатады

    1. жұқпаның организмге жайылуы

    2. ағза қызметінің төмендеуі

    3. іркілулік стаз

    4. дәнекер тіннің өсіп кетуі

    5. жүұпаның орнығуы

    248. Артериялық және веналық гиперемияларда қандай жалпы ортақтық тән?

    1. ағзаның қанға толуы

    2. ағзада қанның азаюы

    3. қанағымы жылдамдығының ұлғаюы

    4. тін температурасының төмендеуі

    5. тін температурасының жоғарылауы

    249. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін

    1. тіннің қызметінің артуы

    2. қан әкелуші артерияның басылып қалуы

    3. веналардың өспемен қысылып қалуы

    4. тромбпен қан әкелуші артерияның бітеліп қалуы

    5. ангиоспазм

    250. Веналық гиперемияға тән

    1. тіннің қызаруы

    2. тіннің температурасының көтерілуі

    3. қанағымы жылдамдығының азаюы

    4. тіннің көлемінің азаюы

    5. тіннің бозаруы

    251. Обтурациялық ишемияның себебі болуы мүмкін

    1. артериялық тамырдың эмболиясы, артериялық тамырдың тромбозы

    2. вена тамырларының эмболиясы, тромбозы

    3. ангиоспазм

    4. артерияның сырттан қысылуы

    5. артериялар мен веналардың арасындағы қысым айырмашылығының жеткіліксіздігі

    252. Компрессиялық ишемия дамиды

    1. артерия эмболмен бітелгенде

    2. артерия тромбпен бітелгенде

    3. артерия сырттан басылғанда

    4. артерия жарылғанда

    5. артерия тарылғанда

    253. Жанама қылтамырлар саны шынайы-жеткілікті ағза

    1. көк бауыр

    2. қаңқа бұлшықеттері

    3. жүрек бұлшықеті

    4. бүйрек

    5. ми

    254. Стаз – бұл

    1. ағзалармен тіндердің қанға толуының артуы

    2. ағзалармен тіндердің қанға толуы қалыпты болуы

    3. ағзалар мен тіндердің қанға толуының азаюы

    4. шеткері қанайналымы қылтамырларында қанағымының жергілікті тоқтауы

    5. қанда қалыпты жағдайдағы бөлшектердің болуы

    255.Қанның ағып келуі тоқтауынан дамитын стаз аталады

    1. ишемиялық

    2. іркілулік

    3. веналық

    4. нағыз қылтамырлық

    5. сладж

    256. Шынайы қылтамырлық стаздың патогенезінде маңыздысы

    1. қан тұтқырлығының төмендеуі

    2. қан тұтқырлығының жоғарылауы

    3. эритроциттердің беттік зарядының төмендеуі

    4. қанағымының жылдамдауы

    5. қанның келуінің шектелуі

    257. Тромб түзілуіне әкеледі

    1. тромбоцитопения

    2. қанның тұтқырлығының төмендеуі

    3. тромбоцитоз

    4. гемодилюция

    5. гипопротеинемия

    258. Артериядағы тромб дамытуы мүмкін

    1. ишемияны

    2. нағыз қылтамырлық стазды

    3. іркілулік стазды

    4. артериялық гиперемияны

    5. веналық гиперемияны

    259. Венадағы тромб дамытады

    1. ишемияны

    2. артериялық гиперемияны

    3. веналық гиперемияны

    4. ишемияны және артериялық гиперемияны

    5. артериялық және веналық гиперемияны

    260. Венадағы тромб дамытуы мүмкін

    1. ишемияны

    2. ишемиялық стазды

    3. нағыз қылтамырлық стазды

    4. іркілулік стазды

    5. артериялық гиперемияны

    261.Артериядағы тромбтың салдары болуы мүмкін

    1. іркілулік стаз

    2. инфаркт

    3. қан ағып кетуінің қиындауы

    4. артериялық гиперемия

    5. веналық гиперемия

    262. Ауа эмболиясы, жарақаттануынан дамуы мүмкін

    1. бауыр венасының

    2. қақпа венасының

    3. сан венасының

    4. бұғана асты венасының

    5. кубиталды венаның

    263.Газдық эмболияның себебін көрсетіңіз

    1. ірі артериялардың жарақаттануы

    2. ұсақ артериялардың жарақаттануы

    3. ірі веналардың жарақаттануы

    4. барометрлік қысымның тез көтерілуі

    5. барометрлік қысымның тез түсуі

    264. Эндогендік эмболияға жатқызады

    1. ауа эмболиясын

    2. тромбоэмболияны

    3. май эмболиясын

    4. жасушалық эмболияны

    5. бөгде заттар эмболиясын

    265. Экзогендік эмболияға жатқызады

    1. май эмболиясын

    2. тіндік эмболияны

    3. тромбоэмболияны

    4. ауа эмболиясын

    5. ұрық маңындағы су эмболиясын

    266.Қабынуды шақыратын фактор аталады

    1. аллерген

    2. флогоген

    3. пироген

    4. канцероген

    5. онкоген

    267. Қабынуды жиі шақыратын себеп

    1. биологиялық жайт

    2. химиялық жайт

    3. физикалық жайт

    4. механикалық жайт

    5. температуралық жайт

    268. Қабынудық компоненттеріне жатады

    1. ісіну, қызару, қызметінің бұзылуы, ауыру сезімі

    2. артериялық гиперемия, веналық гиперемия, стаз

    3. қабыну ошағындағы ацидоз, гиперосмия, гиперонкия

    4. әлтерация, экссудациямен бірге жүретін қанайналымның бұзылуы, пролиферация

    5. лейкоцитоз, ЭТЖ жоғарылауы, дене температурасының жоғарылауы

    269. Қабыну кезіндегі біріншілік әлтерацияның себебі

    1. қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер

    2. флогогеннің әсері

    3. қабыну ошағындағы қантамырлар қабырғаларының өткізгіштігінің артуы

    4. қабыну дәнекерлері

    5. қабыну ошағында зат алмасудың бұзылуы

    270. Қабыну ошағында екіншілік әлтерация, салдарынан дамиды

    1. флогогендердің

    2. қабыну дәнекерлерінің

    3. вирустардың

    4. микробтардың

    5. жоғары температураның

    271. Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістерге жатады

    1. гипоиония, гипоосмия, ацидоз

    2. Молекулалар мен иондар санының азаюы

    3. гипоосмия

    4. гиперонкия, гипоосмия, алкалоз

    5. гипериония, гиперосмия, ацидоз

    272. Гуморалдық дәнекерлерге жатады

    1. гистамин

    2. серотонин

    3. простагландиндер және лейкотриендер

    4. комплемент бөлшектері

    5. цитокиндер

    273. Гуморалдық дәнекерлерге жатады

    1. гистамин

    2. серотонин

    3. простагландиндер

    4. брадикинин

    5. цитокиндер

    274. Гистаминнің шығу көзі

    1. нейтрофилдер

    2. лаброциттер (мес жасушалары)

    3. паренхималық жасушалар

    4. лимфоциттер

    5. моноциттер

    275. Қабыну ошағындағы қанайналым өзгерістерінің дұрыс бірізділігін көрсетіңіз

      1. ишемия, артериялық гиперемия, веналық гиперемия, стаз

      2. артериялық гиперемия, веналық гиперемия, ишемия, стаз

      3. артериялық гиперемия, стаз, ишемия, веналық гиперемия

      4. ишемия, артериялық гиперемия, стаз, веналық гиперемия

      5. ишемия, веналық гиперемия, артериялық гиперемия, стаз

    276. Қабыну кезінде қанайналым мен микроциркуляция бұзылысының ең қысқа сатысы

    1. артериялық гиперемия

    2. веналық гиперемия

    3. жергілікті қанағымның тоқтауы

    4. артериолалардың жиырылуы ( ишемия )

    5. стаз

    277. Қабыну кезінде қанайналым мен микроциркуляция бұзылысының негізгі және ұзақ сатысы

    1. артериялық гиперемия

    2. артериолалардың жиырылуы

    3. жергілікті қанағымның тоқтауы

    4. веналық гиперемия

    5. стаз

    278. Конгейм тәжірибесінде бақаның шажырқайында артериолалардың кеңеюі, қызмет атқаратын қылтамырлар саны көбеюі, қанағымы жылдамдауы байқалған. Бұл тән

    1. стазға

    2. стазалды жағдайға

    3. веналық гиперемияға

    4. артериялық гиперемияға

    5. ишемиға

    279. Экссудация деп аталады

    1. қабыну ошағына қантамырларынан қанның шығуы

    2. қабыну ошағына құрамында нәруызы бар қанның сұйық бөлігінің шығуы

    3. қабыну ошағына қантамырларынан лейкоциттердің шығуы

    4. қуыстарда сұйықтың жиналуы

    5. тіндерде сұйықтың жиналуы

    280.Экссудацияны дамытады

    1. қабыну ошағында осмостық қысымның төмендеуі

    2. қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы

    3. қылтамырлар өткізгіштігінің төмендеуі

    4. қылтамырларда гидростатикалық қысымның жоғарылауы

    5. қылтамырларда гидростатикалық қысымның төмендеуі

    281. Стафилококтар мен стрептококтар шақырған қабынуда пайда болатын экссудат

    1. геморрагиялық

    2. іріңді

    3. фибринозды

    4. шырышты

    5. аралас

    282 Гонококтар шақырған қабынуда пайда болатын экссудат

    1. геморрагиялық

    2. іріңді

    3. фибринозды

    4. шырышты

    5. аралас

    283.Қабыну ошағында гидролиздік ферменттердің негізгі көзі болып табылады

    1. микробтар тіршілігінің өнімдері

    2. лейкоциттер

    3. лаброциттер

    4. микроб жасушалары

    5. эритроциттер

    284.ДАЛ-1 (лейкоциттердің жабысуының ақауы (ЛЖА)) кезінде фагоцитоз жеткіліксіздігін дамытады

    1. қанағымының баяулауы

    2. эндотелийде селектиндердің экспрессиясы

    3. интегриндердің ақауы

    4. селектиндердің әсерлесуінің ақауы

    5. хемоатрактанттардың ақауы

    285. Қабыну ошағында лейкоциттердің «роллингін» дамытады

    1. қанағымының жылдамдауы

    2. лейкоциттердің бетінде интегриндердің экспрессиясы

    3. эндотелийде адгезиялық рецепторлар санының азаюы

    4. эндотелий бетінде иммуноглобулинге ұқсас молекулалардың экспрессиясы

    5. L – және Е- селектиндердің әсерленуі

    286.Қабыну ошағында лейкоциттердің эндотелиймен тығыз байланысын қамтамасыз етеді

    1. простагландиндер

    2. Е – селектиндер

    3. иммуноглобулиндер

    4. интегриндер

    5. Р – селектиндер

    287. Лейкоциттер эмиграциясын дамытады

    1. оң хемотаксис

    2. эндотелийде интегриндерге рецептор санының азаюы

    3. қанағымының жылдамдауы

    4. қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы

    5. қантамыр қабырғасы өткізгіштігінің төмендеуі

    288.Жіті қабыну кезінде лейкоциттер эмиграциясының дұрыс бірізділігі

    1. нейтрофилдер, эозинофилдер, моноциттер

    2. нейтрофилдер, моноциттер, лимфоциттер

    3. моноциттер, лимфоциттер, нейтрофилдер

    4. лимфоциттер, моноциттер, нейтрофилдер

    5. макрофагтар, нейтрофилдер, моноциттер

    289. Қабыну кезіндегі ісінудің латынша аталуы

    1. tumor

    2. rudor

    3. dolor

    4. functio laesa

    5. calor

    290. Қабыну кезіндегі қызарудың латынша аталуы

    1. tumor

    2. rubor

    3. dolor

    4. functio laesa

    5. calor

    291. Қабыну кезіндегі жергілікті температура көтерілуінің латынша аталуы

    1. tunor

    2. rubor

    3. dolor

    4. functio laesa

    5. calor

    292. Қабынуда ауыру сезімінің патогенезі байланысты

    1. брадикининнің әсеріне

    2. энкефалиннің әсеріне

    3. ГАМҚ әсеріне

    4. динорфиндердің әсеріне

    5. эндорфиндер әсеріне

    293. Қабынуда жергілікті дене температурасының көтерілуі байланысты

    1. артериялық гиперемияның дамуына, тотығы-тотықсыздану үрдістердің әсерленуіне

    2. Веналық гмперемия дамуына

    3. венулаларды экссудат басып қалуына

    4. лейкоциттер эмиграциясына

    5. қантамыр қабырғасына катехоламиндердің әсеріне

    294.Қабыну кезінде ісінудің патогенезі байланысты

    1. артериялық тамырлардың тарылуына және ишемиялық стаздың дамуына

    2. веналық іркілу дамуына, экссудат жиналуына

    3. нағыз қылтамырлық стаз дамуына

    4. қабыну ошағында гипоонкия және гипоосмия дамуына

    5. фагоцитоздың әсерленуіне

    295. Қабыну ошағындағы қызару байланысты

    1. артериялық гиперемияға

    2. ишемияға

    3. зат алмасудың жоғарылауына

    4. физикалық- химиялық өзгерістерге

    5. веналық гиперемияға

    296. Қабынудың жергілікті көрінісі

    1. қабынулық ісіну

    2. уыттану

    3. ЭТЖ жылдамдауы

    4. қызба

    5. лейкоцитоз

    297. Қызба - бұл:

    1. біртектес дерттік үрдіс

    2. дерттік жағдай

    3. ауру

    4. дерттік серпіліс

    5. аурудың асқынуы

    298. Жылу шығаруды төмендетеді

    1. симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы

    2. тыныстың жиілеуі

    3. парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы

    4. терлеудің жоғарылауы

    5. тері тамырларының кеңеюі

    299.Қызба кезінде жылу өндірілуі жоғарылауының даму жолдары

    1. тотығу мен фосфорланудың ажырауы

    2. терлеудің жоғарылауы

    3. парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы

    4. тыныстың жиілеуі

    5. тотығу мен фосфорланудың төмендеуі

    300. Қызбаның бірінші сатысындағы температураның тез көтерілуі бірге жүреді

    1. терлеудің күшеюімен

    2. артериялық қысымның төмендеуімен

    3. тері қызаруымен

    4. тахипноэмен

    5. бұлшықет дірілі және қалтыраумен

    301. Қызбаның екінші сатысына сәйкес келеді

    1. бұлшықет дірілі мен қалтырау

    2. брадикардия

    3. терінің қызаруы

    4. асқазан – ішек жолдары қимылының күшеюі

    5. тері тамырларының тарылуы

    302 . Қызбаның үшінші сатысына сәйкес келеді

    1. диурездің көбеюі

    2. терілеудің азаюы

    3. артериялық қысымның көтерілуі

    4. жылу өндірудің күшеюі

    5. жылу шығарудың төмендеуі

    303. Қызба кезінде жылу шығарудың жоғарылауының патогенезінде маңыздысы

    1. шеткері қан тамырларының тарылуы

    2. терлеудің күшеюі

    3. симпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының жоғарылауы

    4. тыныстың сиреуі

    5. парасимпатикалық жүйке жүйесі межеқуатының төмендеуі

    304. Қызба кезінде температураның "кризистік" түсуі қауіпті

    1. АҚ жоғарылауымен

    2. жүрек жиырылуының жиілеуімен

    3. гипергидратация дамуымен

    4. асқазан-ішек жолы қимылының күшеюімен

    5. коллапс дамуымен

    305. Тәулігіне 10С аспай ауытқуымен сипатталатын температуралық сызық аталады

    1. босаңситын

    2. ұстамалы

    3. тұрақты

    4. келбетсіз

    5. қалжырататын

    306. Шамалы қызбаға температураның жоғарылауы сәйкес келеді

    1. 370С-қа дейін

    2. 38 - 390С

    3. 39 - 410С

    4. 37- 380С

    5. 420С –тан жоғары

    307. Тәулігіне 3-5 градусқа ауытқуымен сипатталатын температуралық сызық аталады

    1. тұрақты (f.continua)

    2. қалжырататын (f.hectica)

    3. келбетсіз (f.athypica)

    4. босаңситын (f.remittens)

    5. қайталанатын (f.recurrens).

    308. Қызбаға тән


    1. Достарыңызбен бөлісу:
  • 1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   17




    ©dereksiz.org 2024
    әкімшілігінің қараңыз

        Басты бет