Проблематика Переяславской Рады в польской историографии, к сожалению, не дождалась до сих пор отдельной разработки. Казалось бы, исследование



бет3/3
Дата24.02.2016
өлшемі228.5 Kb.
#15822
түріИсследование
1   2   3

Baranowski, B. 1954. Narodowo-wyzwoleńcza walka ludu ukraińskiego w XVII wieku. Nowe Drogi I.

Baranowski, B., Lłbiszowska, Z. 1954. Problem narodowo-wyzwoleńczej walki ludu ukraińskiego w XVII w. w historiografii polskiej. Kwartalnik Historyczny 61 (2): 197–217.

Bazylow, L. 1975. Historia Rosji. Wyd. 2. Wrocław: Ossolineum.

Bobrzyński, M. 1927. Dzieje Polski w zarysie. Wyd. IV. T. II. Warszawa.

Chmielnicki Bohdan, ataman wojsk kozackich. Rozmowa prof. Zbigniewa Wójcika z Pawłem Wrońskim. Gazeta Wyborcza 30.06.2000.

Giertych, J. 1986. Tysiąc lat historii polskiego narodu. T. I. Londyn.

Górka, O. 1934. «Ogniem i mieczem» a rzeczywistość historyczna. Warszawa.

Hynczewska-Hennel, T. 2003. Powstanie Chmielnickiego. W: Polska. Dzieje cywilizacji i narodu. T. 4. Rzeczpospolita szlachecka 1586–1795. Warszawa – Wrocław.

Jabłonowski, A.

1910. Pisma. T. II. Kresy ukrainne. Warszawa.

1912. Historya Rusi Południowej do upadku Rzeczypospolitej Polskiej. Kraków.

Jakowenko, N. 2000. Historia Ukrainy od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku. Lublin.

Jasienica, P. 1968. Rzeczpospolita Obojga Narodów. Cz. II. Calamitatis regnum. Warszawa: PIW.

Juzwenko, A., Osadczuk, B. 2000. Polska – Ukraina: wspólne wartości, wspólne dziedzictwo, wspólne konflikty. Obóz 37: 93–113.

Kaczmarczyk, J.

1982. Ugoda w Perajasławiu – konieczność czy wybór? Małopolskie Studia Historyczne 25: 413–435.

1988. Bohdan Chmielnicki. R. V. Pod carskim berłem. Wrocław: Ossolineum.

Konopczyński, W. 1923. Panowanie Jana Kazimierza. Historia polityczna Polski. Cz. II. Od r. 1505 do r. 1775. Warszawa.

Korzon, T.

1892. O Chmiełnickim. Sądy pp. Kulisza i Kaspara. Kwartalnik Historyczny.

1936. Dzieje Polski nowożytnej. T. 2. Warszawa.

Kosman, M. 1966. Na tropach bohaterów Trylogii (s. 113). Warszawa: KiW.

Kubala, L.

1904. Przysięga w Perejasławiu i «stati» Bogdana Chmiełnickiego. Kwartalnik Historyczny 18.

1910. Wojna moskiewska roku 1654–1655. Szkice historyczne. Ser. 3:
443. Warszawa.

Lelewel, J. 1959. Wykład dziejów powszechnych (1824/25). Dzieła. T. III. Warszawa.

Litwin, H. 2000. Od Unii Lubelskiej do III rozbioru Rzeczypospolitej. Rzeczpospolita – Ukraina. Szkic wydarzeń politycznych. W: Chynczewska-Hennel, T., i Jakowenko, N. (red.), Między sobą. Szkice historyczne polsko-ukraińskie. Lublin.

Mironowicz, A.

1997. Prawosławie a unia za panowania Jana Kazimierza. Białystok.

2001. Kościół prawosławny w dziejach dawnej Rzeczypospolitej. Białystok.

Moraczewski, J. 1864. Dzieje Rzeczypospolitej Polskiej. T. VI. Poznań.

Ochmański, J. 1974. Dzieje Rosji do roku 1861. Warszawa: PWN.

Pajewski, J. 1960. Buńczuk i koncerz. Z dziejów wojen polsko-tureckich. Warszawa.

Piwarski, K.

1957a. Rola Turcji i Rosji w wojnach o Ukrainę oraz przebieg tych wojen do 1659 r. W: Łowmiański, H. (red.), Historia Polski. T. I. Do roku 1764.


Cz. IX. Warszawa: PWN.

1957b. Wojna kozacko-chłopska na Ukrainie. W: Łowmiański, H. (red.), Historia Polski. T. I. Do roku 1764. Warszawa: PWN.



Podhorodecki, L.

1960. Sicz Zaporoska. Warszawa.

1976. Zarys dziejów Ukrainy. T. 1. R. 10. Historyczna rada i jej skutki.

Prus, E. 2003. Hulajpole. Burzliwe dzieje Kresów Ukrainnych (od słowiańskiego świtu do Cudu nad Wisłą. Wrocław: Atla 2.

Rada Perejasławska i jej historyczne znaczenie. Trybuna Ludu 18.01.1954.

Rawita-Gawroński, F.

1909. Bohdan Chmielnicki od elekcji Jana Kazimierza do śmierci (1648–1657). Lwów.

1925. Ukraina. Kozaczyzna ukrainna w Rzeczpospolitej Polskiej do końca XVIII wieku. Zarys polityczno-historyczny. Warszawa.

Rolle, A. (Dr Antoni J.) 1966. Wybór pism. Warszawa.

Serczyk, W. A.

1970. Ukraina w latach 1569–1795. W: Karaś, M., i Podraza, A. (red.), Ukraina – teraźniejszość i przeszłość. Rozdz. III. Powstanie Chmielnickiego i unia perejasławska. Kraków.

2001. Historia Ukrainy. Wyd. 3. Wrocław: Ossolineum.

2004. Jak car Kozaków przechytrzył. Polsko-Ukraiński magazyn internetowy (http://www.Ukraine-Poland.com/publicystyka 31.01).



Smoleński, W. 1897. Dzieje narodu polskiego. Warszawa.

Sokołowski, A. 1898. Dzieje Polski illustrowane. T. III. Wiedeń.

Szujski, J. 1889. Historya Polska. Dzieła. T. IX. Kraków.

Tazbir, J. 1999. Gra w odbijanego. Polityka 8.

Tezy w związku z 300 rocznicą zjednoczenia Ukrainy z Rosją (1654–1954). Trybuna Ludu 14.01.1954.

Tomkiewicz, W.

1935. Kozaczyzna ukrainna. Lwów.

1937. Unia hadziacka. Sprawy Narodowościowe. R. 11.

1939. Sprawy ukrainne. Lwów.



Wisner, H.

1995. Król i car. Rzeczpospolita I Moskwa w XVI i XVII wieku. Zerwany pokój. Warszawa: KiW.

2000. Janusz Radziwiłł 1612–1655, wojewoda wileński, hetman wielki litewski. Warszawa.

Wójcik, Z.

1954a. Feudalna Rzeczpospolita wobec umowy w Perejasławiu. Kwartalnik Historyczny 61 (3): 76–109.

1954b. Rywalizacja polsko-tatarska o Ukrainę na przełomie lat 1660–1661. Przegląd Historyczny.

1959. Traktat andruszowski 1667 roku i jego geneza. Warszawa.

1960a. Dzikie pola w ogniu. O kozaczyźnie w dawnej Rzeczpospolitej. Warszawa.

1960b. Zmiana w układzie sił politycznych w Europie Środkowowschodniej w drugiej połowie XVII wieku. Kwartalnik Historyczny 67: 25–54.

1968. Między traktatem andruszowskim a wojna turecką. Stosunki polsko-rosyjskie 1667–1672. Warszawa.

1971. Dzieje Rosji 1533–1801. R. VI. Kwestia ukraińska i wojny z Polską i Szwecją 1648–1667. Warszawa: PWN.

1976. Rzeczpospolita wobec Turcji i Rosji 1674–1679. Studium z dziejów polskiej polityki zagranicznej. Wrocław.

1997. Jan Kazimierz Waza. Wrocław: Ossolineum.



Смолій, В., Степанков, В. 1999. Українська національна революція XVII ст. (1648–1676 рр.). Україна кріз віки. T. 7. Київ.

1 Принимая во внимание, что Черноморская степь была до XVIII в. областью кочевников, говорить об освобождении из-под татарского ига невозможно.

2 Среди своих достижений З. Вуйцик имел написанную под руководством проф. Владислава Томкевича работу Ukraina w latach 1660–1663, которую защитил в 1948 г.

3 Как известно, турецкое нападение на Украину произошло в 1672 г., поэтому турецкую угрозу в 1654 г. не принимали серьезно, а, наоборот, постоянно ожидали помощи от Турции, и в последующие годы Б. Хмельницкий старался стать вассалом султана.

4 Изречение «клятвенный кризис» почерпнуто из истории легионов Й. Пилсудского, который в 1917 г. отказался присягнуть на верность центральным государствам, за что был наказан тюремным заключением, но заменил союз польского освободительного лагеря с немцами и Австрией на союз с Антантой.

5 3-е издание этого пособия вышло в свет в 1985 и двухтомное издание – в 1983 и
1985 гг.

6 Предыдущие издания – в 1979 и 1990 гг.

История и современность, № 2, сентябрь 2007 184–215


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет