~ 306 ~
бататын психикалық сезімсіздік) дәрежесіне дейін жетеді. Мҧндай жағдайда
науқастар ӛз кҥйлеріне қатты кҥйзеледі. Науқастар ӛзінде қандай болмасын
сезім тудыру ҥшін ӛз денесіне терең тілімдер
немесе басқа да зақымдар
жасаған оқиғалар орын алған. Дегенмен жиі анестетикалық депрессия
қоршаған ортаға немқҧрайлы, селқос қатынаспен кӛрініс береді (бҧл кҥйді
шизофрениямен науқастардағы эмоциональды кедейлену жағдайымен
шатастырмау керек).
Науқас Е.И., 54 жаста, психикалық аурулармен тҧқымқуалаушылық ауырлығы
анықталмаған. Ауылда туылған, мектепке дейінгі кезеңін ӛте бҧлыңғыр есіне алады.
Мектепке 7 жасында барған. Оқуға ешқандай қызуғушылық болмаған. Мінез – қҧлқы
салмақты, аз араласатын болған, бос кезінде ҥй шаруасымен айналысқанды жақсы кӛрген.
20 жасында Мәскеуге кӛшіп келген, машинистка болып жҧмысқа орналасқан. Тҧрмысқа
шыққан. Некеден ҧл мен қызы бар. Мінез – қҧлқы бойынша сол салмақты, томаға кҥйінде
қалған, ҥй шаруасымен, кҥйеуі мен балаларын кҥтіп бағуды ҧнатқан. 1965 жылы (науқас
46 жаста) қатты жақсы кӛрген ағасының ӛлімінен кейін науқастың кӛңіл – кҥйі
бірден
тӛмендеп, еш нәрсе істей алмай қалған, ҧйқысы бҧзылған, қорқыныш сезімі пайда болған,
тӛсінің артында ауырлық сезімі пайда болған, тәбеті тӛмендеп, бір айдың ішінде 5 кг – ға
азып кеткен. Кӛңіл – кҥйінің тәуліктік тербелісі байқалып, таңертеңгі мезгілде ӛзін аса
нашар сезінген. Сол кезде психиатрға алғаш рет кӛрініп, психиатриялық ауруханада 45
кҥн емделген. Амитриптилин, тазепам, элениум қабылдаған. Ауруханадан шығар
кезеңінде кӛңіл – кҥйі толық тҧрақталды, ҧйқысы жақсарды, тәбеті дҧрысталып,
қорқыныш
сезімі жойылып, тӛс артындағы ауырлық сезімі басылған. Ауруханадан
шыққанан кейін қызметіне оралып, кӛңіл – кҥйі қалпына келді. Кҥйеуі мен балаларына
қамқор болып, уақытының кӛп бӛлігін ҥй шаруасына бӛлген. Кейіннен 2 – 3 жылда бір рет
тҥрлі психиатриялық ауруханаларда кӛңіл – кҥйінің тӛмендеуі, қорқыныш сезімінің пайда
болуы, ҧйқысы мен тәбетінің нашарлауына байланысты жатып ем қабылдап тҧрған.
Стационарда орташа болу мерзімі 1,5 – 2 ай. 15 жылдық бақылауда науқас тҧлғасында
ешқандай ӛзгеріс байқалмаған. Профессиональды міндеттерін дҧрыс атқарып, ҥй
шаруасымен жеңіл айналысқан, әрдайым кҥйеуі мен балаларына қамқор болып жҥрген.
Ӛзінің сырқатына сын кӛзқарас толық. Кӛңіл – кҥйінің қашан тӛмендеп басталғанын анық
атап береді. «Дерт» кезеңдері мен «сауығу» кезеңдерін анық айыра біледі.
Сырқатының соңғы ҧстамасы ешқандай себепсіз дамыған. Немқҧрайдылық,
селқостық, суицидальды ойлар пайда болған.
Ауруханаға жеткізген кезіндегі психикалық кҥйі:
орын мен уақыт бойынша
бағдары дҧрыс, бет-әлпеті мҧңлы, қимылы мен сӛйлеуі баяулаған, кеуде тҧсындағы
ауырлық пен қысымға шағымданады. Науқас ағасының қайтыс болғанына ӛзін кінәлімін
деп есептейді, оның ӛлімінің алдын-алғанымда бҧлай болмас еді дейді. Ӛлім жазасына
тартылуым керек деп мәлімдейді. «Жақындарына туыстық сезімін» жоғалттым деп ӛзін
кінәлайды. Тамақты мәжбҥрлеумен ішеді.
Типті депрессивті кҥйдің келесі варианты
өзін - өзі кінәлау
Достарыңызбен бөлісу: