Адам хромосомаларының Денверлік жіктелуі
Хромосома топтары
|
Нөмері
|
Хромосомалардың центромера және иықтарының орналасуы бойынша сипаттамасы
|
А (I )
В (II)
С (III )
Д (IY)
Е (Y)
F (YI)
G (YII)
|
1–3
4–5
6–12, Х
13–15
16–18
19–20
21–22, Y
|
Ең ірі метацентрлік
Ірі субметацентрлік
Орташа мета – және субметацентрлік
Орташа акроцентлік
Кіші субметацентрлік
Кіші метацентрлік
Кіші акроцентрлік
|
Идиограмма- хромосомаларды мөлшерінің кішіреюі бойынша жұптарымен орналастыру.
Хромосомаларды рутиндік бояу тек олардың санындағы өзгерістерді (трисомияны, моносомияны және т.б.) анықтау мүмкін болмады.
Денверлік жіктелудің кемшілігі бір топтағы хромосомаларды (С тобы 6-12 хромосомалар, орташа субметацентрлік) ажырату қиын болды. Нәтижесінде хромосоманың құрылымындағы өзгерістерді анықтау өте қиын болды немесе тіпті анықталмады.
Рутиндік бояу арқылы анықталмаған хромосома құрылысындағы өзгерістер (делециялар, транслокациялар, инверсиялар) дифференциалды бояу арқылы идентификациялануы қажет.
1971 жылы хромосомаларды стандарттау және жіктеу бойынша Париждік конференциясында хромосомаларды бояудың дифференциалды әдістері бекітілді. Адамның хромосомаларының прометафазалық және метафазалық идиограммалары осыған негізделіп жасалды. Күрделі дифференциалды бояу әдісі арқылы әр хромосоманың ерекше күңгірт және ақ жолақтары (сегменттері) бойынша хромосома жиынтығындағы әр хромосоманы ажыратуға болады. Хромосоманың қысқа иығы-
Достарыңызбен бөлісу: |
