Кризис теориясы тарихының дамуына негізі 4 интеллектуалды қозғалыс әсер етті:
Эволюция теориясы , оның индивидуалды және жалпы адаптацияға әсері.
Адамның мотивациясының өсуі мен оған қол жеткізу.
Өмірлік циклдерге қатысты адамның дамуын зерттеу.
Экстремалды стресстерді бақылау.
Дж. Якобсон бойынша, кризис теорияларының ерекше қырлары келесілерге байланысты:
"ол индивидке қатысты болады, бірақ кей кездерде ол кіші мен үлкен топтарға және отбасына байланысты қолданылады;
" кризис теориялары тек ғана кризистен кейін болатын патологиялық қорытындыларды емес, тұлғаның өсуі мен даму мүмкіншіліктерін де қарастырады;
Тұлғаның ішкіі қажеттілігі - өмірлік жолын табу болып табылады. Адамды барлық қиындықтардан алып өтетін, қиындықтарғы төтеп беретін ерік болып табылады.Внутренней необходимостью жизни личности является реализация своего пути, своего жизненного замысла. Кризис - осы ерік жоғалған кезде пайда болады.
Уайымдау процессі
Алдынғы айтылғандардың бәрі нағыз уайымдаудың алдында болатын процесстер болып табылады..
Уайымдаудың мақсаттық детерминациясы.
Уайымдаулар көптеген әдебиеттерде , концепцияларда психологиялық қорғаныс , компенсация ретінде қарастырылады. Ол саналы түрдегі процесс ретінде неге қарастырылмайды, мақсаттық детерминацияға бағынатын процесс ретінде қарасырылады. Әдебиеттерді анализдей отыра, мақсаттық детерминанттар « ішкі қажеттіліктерге» сәйкес келеді:
Қазір және осында қанағаттану;
Мотивтерді жүзеге асыру( қажеттіліктердің қанағаттануы);
Ішкі әлемді ретке келтіру;
Өзін – өзі өзектендіру.
Қайғыны бастан өткеру психологиясы.
Қайғыны бастан өткеру,адам жанының құпия жақтарының бірі. Өз жақынын жоғалтып, орны толмас қайғыны басынан өткеріп отырған адам қалайша жаңа өмір бастап, оны мәнге толтырады? Психология осы сұрақта қалай көмектесе алады? Отандық психологияда бұл мәселе мүлдем қарастырылмаған, ал шетел психологиясында өте жақсы зерттелген деуге болады. Солардың бірі З. Фрейдтің «Қайғы және мелонхолия» еңбегі. Ол бойынша қайғының «негізгі мақсаты» психикалық энергияны жақсы көретін адамынан,бірақ жоғалған объектен жұлып алу. Осы процесс жүріп жатқанда объект психикалық түрде бар болады, ал процесс аяғында «мен» еркін болады және энергиясын басқа объектке бағыттайды. Фрейд тек қана адамдар қалай жоғалтқан адамды ұмытады деген сұраққа жауап береді, бірақ қалай есте сақтайтындықтары туралы айтпайды.
Жерлеу – лақтырып тастау, ұмыту емес, ол есте сақтау , тығып қою. Теорияның негізгі мақсаты « ұмыту» парадигмасын, «есте сақтау» парадигмасына ауыстыру.
Қайғыру фазалары:
Қайғының бастапқы фазасы –шок және сенбеу. «Мүмкін емес» - бұл өлім туралы ақпаратқа жауап. Ұзақтығы бірнеше секундтан, бірнеше күнге(7-9) дейін созылуы мүмкін. Бұл фазада адамда дем алуы қиындап, судоргтық жағдай болады. Барлық қызығушылықтар,қажеттіліктер жоғалады(тәбет, сексуалды қажеттіліктер). Қоршаған шындықты қабылдау мүлдем болмайды, кейде естен тану болады
Келесі фаза – ашу ыза фазасы. Неге? Деп айқайлап, ашулана бастайды. Осы фазада адам «ол мұнда жоқ» деген оймен емес, «мен осындамын» деген оймен өмір сүреді.
Іздеу фазасы –ол адамды жоғалқанан кейін 5 – 12 күндерге сай келеді. Бұл кезеңде адам сыртқы әлемді қабылдай алмайды. Мысалы, ол жанында отырған сияқты, есікке қоңырауды есту т.б.
Қатты қайғыру фазасы(острое горе) қайғыдан 6 – апталарға дейін созылады. Реактивті депрессия болады,энергияның жоғалуы мен ағзада аурулар пайда болады. Адамда жалғыздық пен мазасыздану болады.
Қорытынды, Фёдор Ефи́мович Василю́к тұлғалық өсуге әсер ететін факторларды атап өткен. Ол адамның дамуында , оның өмірінде кездесетін ішкі әлемі мен сыртқы әлемі, оның өмірінде болатын конфликтілердің, уайымдардың әсері туралы нақты атап кеткен.
ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР:
1)Ф.Е Василюк «Психология переживания»;
2) http://ru.wikipedia.org/wikiцй65
болып қала бермек.
Қолданылған әдебиеттер:
Выгосткий Л.С. “Собранные сочинение т.2 ” / Л.С.Выготский – М., 1982ж;
Еникеев М.И.” Общая и социальная психология ”/ М.И. Еникеев- Питер.,2005г;
Максвелл Дж. “Психолгия индивидуальных различий ”/ Дж. Максвелл- Минск., 2004ж;
Нестерова М.А. “Дискуссия о психологии рубежа ”/ М.А. Нестерова- М., 2001ж; Т-2
Купер К. “Индивидуальные различия ” / К.Купер – М., 2000ж;
Первин Л.А, Джон.О.П. “Психология личности: Теория исследования” / Л.А.Первин, О.П.Джон – М., 2000ж;
Поляков М.А. “Психология развития ” / М.А.Полякова – Минск, 2006ж;
Психологическая наука в России XX столетия: проблемы теории и истори я. М., 1997ж 1997ж;
Хрестоматия по психологий – М., 1997ж.
10. Эльконин Д.Б. “Психология игры.2-изд.” / Д.Б.Эльконин – М., 1999ж.
11. Эльконин Д.Б. “Психическое развитие в детских возрастах” / Д.Б.Эльконин- М., 1995ж;
12. Эльконин Д.Б. “Как научить детей читать” / Д.Б. Эльконин Как научить детей читать // Дошкольное воспитание 1997ж - №10- 16-20стр.
13. Эльконин Д.Б. “Как научить детей читать” / Д.Б. Эльконин Как научить детей читать // Дошкольное воспитание 1998г - №3 – 61-71стр.
14. Эльконин Д.Б. “Развитие индивидуального сознание как предмет исследования экспериментальной психологии ”/ Д.Б.Эльконин Развитие индивидуального сознание как предмет исследования экспериментальной психологии // Психологический журнал 2003ж -№ 5- 134-136 беттер.
Достарыңызбен бөлісу: |