Төлен Әбдіков Әңгіменің аты
жүктеу/скачать 51.47 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Ерғабыл қарт
| Ерғабыл қарт: Алып кет өзіңмен бірге,оқыт, өзіңдей қаңғыбас етіп шығар..
Сапабек(ұлы):Ой, көке-ай, мені бір баласырап барады деп ойлайсың ба? Орысмектебініңжоқекенінайтыпотырмынғой. Әйтпесе... Ерғабыл қарт: Бар, бар, алып кет, жолдарың болсын! Автор:Түстен кейін жалдап алған машиналарының кабинасына Жеңіс пен Томаны отырғызып, сыртқа Сапабектің өзі отырып, әке-шешелерімен тура өткен жылғыдай қоштасып,ауылдан шығып кетті. Машина қарасы үзілген кезде ғана кемпір үн-түнсіз жаулығының шетімен көзінің жасын сүртті. Ерғабыл қарт:Көзің ағарсын сенің. Автор:Келесі күні Ерекең кетпенін алып «қысқа отын жоқ, бар кезінде қи ойып алайын» деп қыстау жанындағы қораға кетті. Уайымын басу үшін тағы да жігіттік дәуренін, бұрынғының адамдарын еске түсірмек болды. Қаншайымды, баяғы Сырға көшкен ағайын жұртты ойлады. Бірақ құлазыған көңіліне ештеңе алданыш болмады. Тек төбесі шұрқ-шұрқ, ескі қораның ішіне еніп, қоңырсы иісі мүңкіген қара қошқыл, дым қылқиға өткір жалпа қкетпенін құлаштай сермеп, жұмысқа кірісіп кеткенде ғана кәрі сіңірлері жазылып, құрыстары тарқап, көңіліндегі ащы уайымы да бірте-бірте жоғала бастағандай болды. жүктеу/скачать 51.47 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|