сәбиді алар болсақ, ол анасыз өмір сүре алмайды, оны көп жылдар бойы
тәрбиелеп
өсіру қажет, содан кейін ғана ол өз өмірі жайлы сұрақтарды өз
алдына қойып, өмірінің мән-мағынасын ашуға тырысады.
Экзистенциализм философиясында
«шекаралық ахуал» деген
категорияға
көп көңіл бөлінеді. Ол — өмір мен өлімнің екі арасында қалу, үрей мен
алаңдау, түңілу мен қынжылу, уайымдау мен қамқорлық т.с.с.
Тек осындай
адам өмір сүруіне қауіп төнген жағдайда, оның жан дүниесі терең сілкініске
ұшырағанда, «өмірде болу» тебіренісінің негізінде ғана адам тез пісіп-жетіліп,
өз өмірінің қайталанбайтын ерекше қалыптасатын мән-мағынасын терең аша
алады.
Экзистенциализм философиясы адамның
еріктілігіне ерекше көңіл бөледі.
Еріктілік — «қажеттікті тану», я болмаса «табиғи дарынды іске асыру» емес,
ол экзистенциямен, яғни өмір сүрумен тең. Адам дегеніміз —
өзін-өзінен
Достарыңызбен бөлісу: