Ќазаќстан республикасыныњ білім жєне ѓылым министрлігі
Өзін өзі тексерудің сұрақтары
жүктеу/скачать 298 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 24-25 тақырып. Құстардың биологиясы.
| Өзін өзі тексерудің сұрақтары:
1 Дельфиндер ситематикасы. 2 Дельфиндер таралуы. 3 Құрылысы, маңызы. Әдебиеттер: Наумов С.П. Омыртқасыздар зоологиясы., зоология, жануарлар систематикасы. 24-25 тақырып. Құстардың биологиясы. Құстар класының негізгі ерекщеліктері. Құстардың систематикасы. Құстардың салыстырмалы морфологиясы. Қүстар жоғарғы сатыдағы омыртқалылардың үшуға бейімделген ерекше маманданған бүтағы деуге болады. Қүстар генетикалық жағынан рептилилерге жақын, оның прогрессивті бұтағы. Құстарды рептилилерден ажыратуға болатын белгілері: а) қүстардың орталық нерв системалары жақсы жетілген, сондықтан олар әр түрлі жағдайларға бейімделіп, мінез-қылықтарын өзгертеді. б) денесінде зат алмасу процесінің жылдамдығы мен дене жылуының реттелуінің дүрыс болуына байланысты температурасының жоғары жәнё тұрақты болуына әкеліп соқкан. в) ауа кеңістігінде үшу кабілеті көпшілігінің қозғалу, не өрмелеу қабілетін жоймаған. г) көбеюі біршама жетілген (жұмыртқаларын басуы және балапандарын қоректендіруі). Қүстардың көрсетілген прогрессивтік белгілері, кластың жастығына қарамай олардың жер шарының алуан түрлі тіршілік орталықтарына тарауына мүмкіндік туғызған. Қазіргі уақытта құстардың 31 отрядка топтасатын 8000-нан аса түрі бар, ал қазіргі кезде амфибилердің 2800, рептилилердің 5500 түрі ғана тіршілік ететіні белгілі. Құстар морфологиялық жағынан денесінің кауырсынмен капталуымен алдыңғы аяқтарының қанатқа айналғандығымен, сүйектерінің ішінде қуыс болумен, ми сауытының шүйдесіндегі бұдырының болумен жүрегінің терт камералы, оның оң жағында бір ғана аорта доғасының болуымен сипатталады. Құстардың тісі болмайды, олардың қызметін мүйізді тұм.сықтары аткарады. Құстардың дене құрылысы Тері жамылғысы және оның туындылары. Құстардың терісі жүқа, оның сыртқы эпидермис қабаты нашар жетілген. Тері қабатында ешқандай бездері және сүйекті туындылары болмайды, тек қана күйрық түбірінің үстінгі жағында құймышақ безі болады. Оның шығарған секрет заттары қауырсындарды майлап, оған су жүқпайтын етеді. Қүймышақ безі су қүстарында жақсы дамыған, құрлықта тіршілік ететін қүстарда болмайды. Сүйекті туындыларынын, болмауына байланысты эпидермистің түрін өзгерткен түрлі мүйізденген туындылары тері бетінде көп кездеседі. Мысалы, жоғарғы және төменгі жақтарының үсті азды-көпті болсын мүйізденген қапшықпен капталып, түмсықты қүрайды. Тырнақтары мен сирақтарының сыртын мүйізді қабыршақтар қаптаған. Қүстардың кепшілік түрлерінің денесі бір тегіс қауырсынмен қапталып түрмайды. Қауырсыны бар жерін птерилия, ал денесінің қауырсыны жоқ жерін, немесе сирек кездесетін жерін аптерия деп атайды. Қүс қауырсындары құрылысына және атқаратын қызметіне қарай түрліше болады. Денесінің сыртын қалыпты (контурный) қауырсын жауып түрады. Ол негізгі қаламнан және оның екі жағында симметриялы орналасқан азды-көпті пластинка опахаладан тұрады. Қауырсынның теріге еніп тұратын бөлімін (очин) қалам қауырсын дейді. Қауырсын сабағының жоғарғы пәр бекіген белімі сабағы деп аталады. Пәр ұзын бірінші дәрежедегі мұртшалардан және оған орнаған кішкене екінші дәрежедегі мүртшалардан қалыптасады. Екінші дәрежедегі кіші мүртшалардың ұсақ, көптеген ілмешектері болады. Осы ілмешектер өз ара байланысып, бір серіппелі тақташа желпеуіш күрайды. Қалыпты контурлы қауырсын бүкіл денесін сыртынан жауып тұрады. Бүл қауырсындар қүстың денесін сыртқы мехаңикалық әрекеттерден және дене жылуының азаюынан сақтайды. Қүстың қанаттары мен құйрығы осы қауырсындардан қалыптасады. Бұл қауырсындарды орналасу жерлеріне қарай бірнеше топтарға бөледі. Мысалы, екі қанатынық артқы жиектеріне орналасқан ұзын қауырсындарды қақпа (маховые) қауырсындар, құйрығындағы үзьш қанаттарын бағыттаушы (руль) қауырсындар, қанатының үстін жауып жататын кауырсындары- қанат үстін жабушы, құйрық үсті қауырсындар деп аталады. Калыпты кауырсындардын. астьңғы жағында үсақ-мамьқ қауырсындар орналасады. Бүл қауырсындардын, сабағы жіңішке, екінші дәрежедегі үсақ мүртшалары жоқ, сондықтан олардан серіппелі түтасқан пластинкалар қалыптаспайды. Кейбір мамық қауырсындардын, сабағы ете жіңішке болады, сондықтан мүртшалары сабақтын, жоғарғы жағында бір шоқ болып орналасады. Мүндай мамық қауырсындарды нағыз мамық қауырсын деп атайды. Мамық және нағыз мамық қауырсындар су құстарында, әсіресе салқын жақта тіршілік ететін қүстарда көбірек болады. Олардың негізгі қызметі организмдегі жылуды жоғалтпайды. Мамық қауырсындардың арасында, мүртшалары жок. жіпше тәрізді қауырсындар да кездеседі. Көптеген қүстардын, езуіне орналасқан қылтандары да болады ( қарлығаш). Ауада үшып жүріп қорегін үстайтын насеком жемділердің түрлерінде аузын ашқан кезде воронка сияктанып насекомдарды қағып алу мүмкіндігін арттырады. Қауырсындардың дамуы, олардын, рептилилермен ата тегі жағынан тығыз байланысты екенін байқатады. Қауырсындары үздіксіз түлеп отырады. Қөпшілік қүстар жылына 1—3-ке дейін түлейді. Ет системасы. Қүстардьң бүлшық еттері, олардын, тіршілік әрекетіне байланысты бірнеше ерекшелігімен сипатталады. Біріншіден, балықтарға, амфибилерге және рептилилерге қарағанда қүстардың бүлшық еттері біршама жіктеліп, барып күрделенген. Ол үшу кезіндегі күрделі қозғалысқа, жүруге, өрмелеуге және тамағын табуға мүмкіндік береді. Екіншіден, аяқтарын қозғауға икемделген көлемді бүлшық еттер дене скелетіне орналасып, екінші сіңір үштарымен аяқтарға бекінген. Үшіншіден, негізгі қимылын қанаттары атқаратын болғандыктан, қанаттарын қозғалтатын ірі бүлшық еттер денесінің арқа жағына орналаспай, қанаттарды қозғайтындай болып кекірек бөліміне, төс сүйегінін, екі жағына орналасқан. Әсіресе аяктарының бүлшық еттері назар аударарлық. Төс сүйегінің қырына бекінген ірі төс еті қүстын, жалпы салмағының 20 процентіне жетеді де, канаттарын төмен түсіруге қатысады. Оның астында жатқан бүғана асты еттері келемі кіші болса да, қанатты жоғары көтеруге мүмкіндік береді. Артқы аяқтарын қозғайтын 35-ке жуық күрделі бүлшық еттері болады. Бүлардың ішінде кебірек көзге түсетіні оралымды бұлшық ет. Бұл ет жамбастан басталып, ортан жілік бойымен созылып келіп, тізенің үстінен сіңір сияқты, қатты тарамыс түрінде оралып өтіп, одан саусақтарды иіп түратын тарамыстарға барып жалғасады. Құс бүтаққа келіп қонғанда, тізесі иіліп, оралымды ет созылады, соның салдарьшан саусақтарын иіп тұратын сіңір созылады, саусақтары бүгіліп бұтақты бүреді. Қүс неғүрлым теменірек басылып, орнықтырақ отырған сайын, оралымды бұлшық ет күштірек созыла түседі де, саусақтар бүтақты бүре түседі. Сондықтан да, бұтақта қонақтап, үйқтап отырған құстар құлап кетпейді. Қүстардың басқа түрлерінде (торғай тәрізділерде) саусақтарының автоматты иілуі басқаша. Бұл өзгешелік саусақтардың қалыңырақ қабатта жатқан игіш бұлшық еттід әрекетіне байланысты. Бұл еттің сіңірі саусақтардың ұшына барып бекиді. Сіңірдің астыңғы жак бетінде көптеген бұдыры болады, ол сіңір қынаптың ішімен өтеді. Қынаптың ішкі бетінде көлденең орналасқан қабырғалар бар. Құс бұтаққа қонып, саусақтарымен бұтақты бүргенде, сіңірдің теменгі бетіндегі бұдырлары құстың салмағымен, қынап ішіндегі қабырғаның арасына кіре түседі де, тістеседі. Осының нәтижесінде, иілген саусақтар сол қалпында қалады, құс бүтаққа ешбір бұлшық еттің жәрдемінсізақ бекиді. Енді құс көтерілгенде, сіңірдің бұдыр беттері, қынаптың қабырғаларынан алшақтап барып ашылғанда саусактары жазылады. Скелетінің ұшуға бейімделуіне және қүрлықта жүруіне байланысты өзіндік ерекшеліктері бар: біріншіден, алдыңғы аяқтарының, иық және жамбас белдеуінің өзіндік өзгерісінің болуы; екіншіден, барлық скелетінің жеңіл, әрі мыкты болуы. Сүйектерінің жеңіл болуы көптеген сүйектерінде куыстың болуынан, ал беріктігі даму кезеңінің ерте мерзімінде бірқатар сүйектерінің жымдасып, бірігіп кетуінен болады. Тіпті ересек құстардан сүйектердің жігін байқау мүмкін емес. Омыртқа жотасы мойын, кеуде, бел, сегізкез және құймышақ, құйрык. бөлімдерінен қалыптасады. Бел омыртқалары ересек құстарда күрделі қүрылысты сегізкез қүрамына енеді. Бас күрделі қимылдар жасайтындықтан мойын омыртқалары ұзын және тез қозғала алады. Құстардың мойын омыртқаларын гетероцельдік омыртқалар деп атайды. Себебі, мойын омыртқалары бір-біріне ер сияқты жалғасады. Мұның өзі олардъщ тез кимыл жасауын да қамтамасыз етеді. Құстардың мойын омыртқаларының саны 11-ден 25-ке дейін болады. Бас сүйегімен жалгасатын алғашқы екі омыртқасы амниоттардың омыртқалыларының құрылысына ұқсас болып келеді, оларды атлант және эпистрофей деп атайды. Кеуде омыртқалары (3-тен 10-ға дейін) бір-бірімен сегізкөз және қүймышақ омыртқаларымен бірігіп кеткен. Оларда болатын қабырғалар төс сүйегіне қозғалмалы болып бекіген. Құстардың бас сүйегінің қүрылысы рептилилердің бас сүйегінін. қүрылысына үксас. Желке бөлімі төрт сүйектен қүралады (негізгі, екі бүйір және жоғарғы шүйде сүйектері). Желке бүдыры рептилилердікі сияқты біреу ғана болады. Есіту капсуласы үш қүлақ сүйегінен қалыптасады. Ересек кұстарда бүл сүйектер бірігіп кетеді. Бас сүйегінің түбі: негізгі сына тәрізді, алдыңғы сына тәрізді, тандай және қанат тәрізді сүйектерден қалыптасады. Бас сүйегін үстіңгі жағынан қос танау, төбе, маңдай және кеуілжір сүйектер қаптап түрады. Жоғарғы жағы жақ аралық және жоғарғы жақ сүйектерінен түрады. Тіл асты аппараты сүйекті үзын пластинка тәрізді болады, ол желбезек доғасының бірінші парына сәйкес келеді. Есту сүйекшесі рептилилердікі сияқты бір сүйектен түрады. Қүстардың бас сүйегінің рептилилердін, бас сүйегіне үқсас белгілерімен қатар өзінше көп өзгешеліктері де бар: қүстардың миының көлемінің, әсіресе ми сыңарларының үлкен болуына байланысты ми сауыты да үлкен болады; көз алмасының үлкен болуына байланысты, көз ұясының да шұңқыры үлкен болады; құстардың көзі маңызды сезім мүшесі болып табылады. Ас қорыту органдары. Осы заманда тіршілік ететін кұстардың тісі болмайды. Олардың қызметін коректерін қармап үстауға көмектесетін, сырты мүйізді затпен қапталған қатты түмсығы атқарады. Әрбір қүстардың қоректену тәсіліне және қабылдайтын азықтарының түріне қарай түмсығының формасы да түрліше болады. Қүстардың ауыз куысының түп жағына тілі бекиді. Оның формасы алуан түрлі болып келеді. Мысалы, жыртқыш қүстардың тілі қысқа, әрі қатты болса, қаздардың тілі етті, жалпақ, тоқылдақтардың тілі өте үзын, жіңішке болады. Оның үстіндегі желім тәрізді заты қоректік заттарын тез жабыстырып алады. Сілекей бездері түрлі қүстарда түрліше дамыған. Кейбір қүстардың сілекей бездері жоқтын, қасында (мысалы, ешкіемерде). Сүр қарлығаш өздерінің сілекей бездерінен шыққан сілекейінен үя жасайды. Оны жұрт «қарлығаштьң үясы» деп дүрыс атамайды. Жыртқыш қүстардың сілекейлері, қоректік заттарын жүмсатып оның шыланған кесегі өңешінен кептел-мей, бөгетсіз жылжуына себепкер болады. Кейбір қүстардың (тауықтардьң, көгершіндердің т. б.) өңешінде азықтық заттарын уақытша сақтайтын және аздап қорытылатын (қуыс) кеңістік болады, оны жемсау деп атайды. Ас қорыту системасының мына ерекшеліктерін керсетуге болады: 1. Тістерінің болмауы, тісінің қызметін бірқатарында қатты тұмсықтары, бірқатарында ет қарындары атқарады. 2. Ішектерінің қысқарақ болуы (егер шөп жейтін сүт қоректілердің ішектерінің ұзындығы денесінен 20 есе үзын болады десек, ал өсімдік тектес заттармен қоректенетін тауық тұқымдастарының ішегі ездерінің денесінен 4-ақ есе ғана ұзын болады). 3. Құстардың тісінің болмауы ішегінің қысқа, карнының екіге бөлінуіне әкеліп соққан. 4. Артқы ішектерінің, тоқ ішек және тік ішекке жіктелмеуі, денесін жеңілдетуге бейімделу деп қарау керек. Өйткені, тік ішектің негізгі қызметі қоректік зат қалдығының уақытша тоқталып тұру және оның ішіндегі артық суды сіңіру болып саналады. Тыныс органдарының өзіндік ерекшелігі және ауада ұшуға ыңғайлылығы, басқа ішкі органдарға қарағанда анағұрлым күштірек және өте айкын кезге түседі. Көмекей саңылауы кеңірдекпен жалғасады, оның жоғарғы бөлімін көмекей деп атайды. Көмекей бір оймақ тәрізді және екі ожау тәрізді шеміршектен түрады. Бүл жоғарғы көмекейдің дыбыс шығаруға ешбір қатысы болмайды. Дыбыс шығару қызметін төменгі көмекейдің атқаруы тек кана құстарға тән ерекшелік. Төменгі көмекей кеңірдектін, екі өкпеге тарамдалатын жеріне орналасады, оған тірек болатын сүйек тектес сақина бар. Қүстардың екпесі амфибилердің және кейбір рептилилердің өкпесі сияқты қуыс қапшық емес, тығыз көпіршікті дене тәрізді болып, көкірек куысының арқа жақ қабырғасына бекиды. Бронхылары екпе ішіне еніп, бірнеше ұсак, тарамдарға бөлінеді. Олардын, кейбір салалары екпені тесіп өтіп, ауа қапшықша-лармен жалғасады. Бронхылардың тарамдары өз ара нәзік түтіктер парабронхалар, аркылы қосылады. Олардан бірнеше түйық бітетін түтіктер тарайды, оны бронхиолдар деп атайды. Бронхиолдардың айналасына қан капиллярлары шоғырланадьь Жоғарыда айтылғандай, бронхылардың тарамдары жүқа қабы бар, ауа қапшықтарын құрайды. Мүндай ауа қапшықтарының көлемі, өкпенің көлемінен бірнеше есе үлкен болады. Ауа қапшықтары түрлі ішкі органдардың аралығына орналасады. Олардың түтіктері бүлшық еттердің араларынан өтіп, тері астын қуалап орналасады және сүйектердің қуыстарына да енеді. Күстардын, денесінде болатын ауа қапшықтары мойын белімінде екеу, бүғана аралығында біреу, кеудеде 2—3 пар және құрсағында үлкен 1 пар болады. Ауа қапшықтарыньщ ен, басты маңызының бірі қүстар үшқанда, олардың тыныс алу механизмін реттейді. Қырсыз төстілер немесе түйеқұс тәрізділер. Систематикалық шолу. Бұл топқа жататын қүстардың өзіндік ерекшеліктері бар: бір жағынан олардың қарапайым құрылыстылығы болса, екін-ші жағынан үшпай жердің бетімен адьшдап, немесе жүгіріп жүруіне байланысты жоғары маманданған белгілерінің болуы. Қарапайым құрылысты белгілеріне мыналар жатады: аптерий-лерінің болмауы, қауырсындарының топқа бөлініп жіктелмеуі, желпуіш қауырсындарынын. болмауы; осыған байланысты бүлардың қауырсындарының тек қана денесін суықтан сақтау қызметін атқаратындығы. Динозаврлардың бірқатарындағы сияқты, төсінде терісінін, қатты сүйелі болады. Төсі кішірек келеді және оның қыры болмайды. Жауырыны және коракоидасы бі-рігіп бір сүйёкке айналып кеткен. Бүғанасының жұрнағы қал-ған. Жамбас сүйектері мен бас сүйектері есейе келе бір-бірімен жымдасып бірігіп кетеді. Қүйрық безі болмайды. Бірден бір қозғалыс мүшесі басқа органдарымен салыстырғанда әлдеқай-да үзын әрі мықты болып келетін екі артқы аяғы. Тез қозғалуы-на байланысты саусақтарының саны 3, немесе 2-ге дейін қыс-қарған. Сүйектерінің ішіндегі ауа қуысы нашар жетілген. Еркектерінің шағылыс мүшесі болады. Қырсыз тесті қүстар осы заманда Африка, Аравия, Австралия, Оңтүстік Америкада және Жаңа Зеландияда тараған. Ерте заманда олар біршама кен. тараған. Африка түиеқүстары Осы замандағы қүстардың ең ірісі деген бір ғана түрге жатады. Ересек еркектерінің бойының биіктігі 260-275 см болады. Орта салмағы 50 кг, ал өте ірілерінің салмағы 90 кг-ге жетеді. Бұлардың ерекшелігі аяғының саусағы екеу ғана болады (қазіргі кездегі қүстарда сирек кездесетін жағдай деуге болады). Шап сүйектері бірігіп кетудің салдарынан жабық жамбас сүйектерін қүрайды. Қанаттары едәуір үлкен. Оларды катты жүгірген кезде төмен түсіріп жібереді. Жалпы еркектерінің түсі кара, ал үрғашыларының түсі коңыр-сүр болып келеді. Қүйрық қауырсындары мен қанаттары ақшыл болады. Бүл түйеқүстар қазіргі кезде Аравия мен Африканың шелді далалы аймақтарында кездеседі. Осы түрге жақын түрлері үшінші дәуірде Оңтүстік Азияда, Солтүстік Қытайда, Монғолияда, Забайкальеде, Солтүстік Қазақстанда, Украинада (далаларда, шөлдерде, саванналарда) тіршілік еткен. Бірнешеуі бірігіп топтанып, жиі өріс ауыстырып отырған. Өте тез жүгіреді, жүгіргенде адымы 2—3 метрді алады. Олардың негізгі қорегі өсімдіктер, кейде үсақ жануарлар, кемірушілер, репти-лилер, насекомдар болып табылады. Бүлар әдетте моногамдар. Еркек особтары шағылысу кезінде, өзінше әрленеді. Ұрғашысы салмағы 1400 г болатын 10—15 жүмыртқа туады. Жүмыртқаны еркегі түнде, ұрғашысы күндіз кезектесіп басады. Бұл 40 күнге созылады. Жұмырткадан көзі ашық, мамық жүнді ширақ балапан шығады. Олар тек үш жасында ғана жыныстык жағынан жетіледі. Бұлардьщ ақ түсті қанаттары мен қүйрық қанаттарын әсемдік үшін, ал етін тамақ үшін пайдаланады. Кейбір жерлерде оларды жартылай үй қүстары есебінде асырайды. жүктеу/скачать 298 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|