Орындаған: Асан Нұрсейт Қабылдаған
жүктеу/скачать 18.17 Kb.
|
|
Қ.Жұбанов атындағы Ақтөбе өңірлік университеті Тарих және Дінтану кафедрасы Тарих факультеті Орындаған: Асан Нұрсейт Қабылдаған: Смаханова Жанар Эссе Ұлы Отан соғысы Ұлы Отан соғысы ескі жараларды азаптай отырып, адамдарды толғандыруды тоқтатпайды. Біз соғысты қаламаймыз, бірақ сол кезде қайтыс болғандар енді күнді де, балаларды да, үйлерін де көрмеймін деп ойламады. Елімізде соғыстың зардабын көрмеген бірде-бір отбасы жоқ. Менің отбасым да ерекше емес. Менің арғы атам бүкіл соғысты басынан өткерді. Ол Отан үшін, біз үшін, бәріміздің бейбіт өмір сүруіміз үшін, мектепке баратын тыныш жол, менің достарым және жақындарымен араласудың қуанышы үшін күресті. Өкінішке орай, арғы атам қазір тірі емес. Біздің отбасымызда олар соғыс туралы сирек айтатын, сірә, ол туралы естеліктер тым ауыр болса керек. Бірақ мен арғы атама және Отанымызды қорғаушыларға шексіз алғыс айтамын.Фашистермен шайқаста жанын аямағаны үшін оларға рахмет. «Бәрі майдан үшін, бәрі де Жеңіс үшін!» деген өлмес сөзді қайталаған станоктың қасында тұрған әйелдерге, қарттар мен балаларға рахмет. Тұтқынның сұмдық сынағынан өтіп, басып алынған қалаларды азат етуге аттанғандарға рахмет. Жақындарын жоғалтқанда берілмегенің үшін, берілмегенің үшін рахмет; Сенің көзіңде от, үміт оты жанатыны үшін.Біз, өскелең ұрпақ, бейбіт өмірдің қадірін білуді үйренуіміз керек, өйткені сол үшін біздің аталарымыз бен арғы аталарымыз соғысқа қатысқан. Біздің жүрегімізде Жеңістің мәңгілік алауы сөнбеуі керек! Біздің жер шетелдіктерден көп зардап шекті. Оған кім шабуыл жасаса: татар-монғолдар, шведтер, француздар. Бірақ біздің халқымыз шыдады! Әр үйге көз жасы мен қайғы келді, сұрапыл соғыс уақыты келді. Фашистермен күрес барлық жерде: аспанда, жерде, теңізде жалғасты. Халқымыз қандай азаптарды бастан өткерді: суық, аштық, азап, қорлық! Бірақ адамдар күнделікті ерліктерін жасап, аман қалды! Олар өмірден өлімге және өлместікке дейінгі жолдан өтті. Менің арғы атам Трофимов Василий Григорьевич 1941 жылы майданға аттанған. Рязаньнан пойыздар тікелей ұрысқа шықты. Үлкен атасы танк әскерлерінің құрамында соғысып, Кенигсбергке жетті. Оны оқ жаудырды, танкте өртеп жіберді, снаряд соққысын алып, ауруханада ұзақ емделді. Соғыстан кейін ол туған ауылына оралды - тағы да жапондықтармен бірге соғысқа. Менің арғы атам осындай болған! Ал соғыс ардагерін кездестірсем, міндетті түрде айтамын: «Басымның үстіндегі ашық аспан үшін рахмет! Сен болмасаң, біз бұл жерде болмас едік!». Мен соғыс туралы тек кітаптардан, фильмдерден, тарихтан білемін. Бірақ сол алыс соғыс жылдарында біздің болашағымыз үшін сарбаздардың басынан кешкенін ешбір өнер туындысы жеткізе алмайтынына сенімдімін. 9 мамырда көп жылдардан бері Жеңіс шеруі өтіп жатыр, онда ардагерлердің қатары азайып кеткенін көруге болады. Мен бейбіт аспан астында дүниеге келдім, ешқашан бомбаның дауысын немесе зеңбіректің гуілдегенін естіген емеспін. Ұлы Отан соғысы... Мен бұл сұрапыл соғыс туралы не білемін? Мен бұл өте ұзақ және қиын болғанын, көптеген адамдардың қайтыс болғанын білемін. 20 миллионнан астам! Біздің сарбаздар батыл болды және жиі нағыз қаһармандар сияқты әрекет етті. Ардагерлердің әңгімесін тыңдай отырып, осы сұрапыл соғысты басынан өткерген, ешнәрсе сындыра алмаған, оларды еш нәрсе селт еткізбеген, сатқындық жасамаған, шегінуге мәжбүрлеген қарапайым жауынгерлердің ерлігіне бей-жай қарай алмадым. Қазір Ұлы Отан соғысы жылдарымен салыстырғанда мүлде басқа уақыт. Менің ұрпағым кеш өседі, бірақ бақыт қандай бағамен жеңгенін біледі және есте сақтайды. Өткенді ұмыту – біздің болашағымыз үшін жанын қиған, күрескендерді еске түсіру. Ұлы Отан соғысы жүрегімізге орны толмастай етіп із қалдырды. Соғыс жылдары қаншама миллиондаған адамдардың өмірін қиды, ал қалғандар көп қайғы, қорқыныш пен қорқынышты бастан кешірді. Көптеген жылдар бойы адамдар одан алыстай алмады. Көптеген ауылдар өртенді, көптеген егістіктер мен жайылымдар тапталды. Міне, қаншама жылдар өтсе де, жетпіс жылдан астам уақыт өтсе де, соғыс жауынгерлерінің жадында сол сұрапыл кезеңнің ізі мәңгілікке қалды. Солардың арқасында қаншама ауыл, қалалар азат етілді, қаншама халықты аман алып қалды. Біз сол адамдарды әрқашан еске алып, оларды тарих ретінде құрметтеп, жадымызда сақтауымыз қажет. жүктеу/скачать 18.17 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|