міндет»
1
, – деген.
Сондықтан барша пайғамбарлар ақиқатқа үндеген. Олардың
барлығының дағуаты (шақыруы) бір таухид
2
болған. Бұл
жайында Аллаһ тағала Өзінің ұлы кітабында: «Расында, әр
үмбетке: «Аллаһқа құлшылық етіңдер, тағуттардан
3
аулақ
болыңдар», – дейтін елші жібердік»
4
, – деп баяндаған.
Тек
шариғаттарында
кейбір
айырмашылықтар
орын
алғандықтан, Аллаһ тағала: «Сендерден әрбір (үмбет) үшін
шариғат және жол белгіледік»
5
, – деп ескерткен.
Пайғамбарларға иман келтіру төрт негізден тұрады:
Бірінші: Олардың пайғамбарлығы, шын мәнінде, Аллаһ тағала
тарабынан екендігіне иман келтіру. Бұл жердегі және бір басты
жайт – бүкіл пайғамбарларға деген сенім. Кім олардың біреуіне
иман келтірмесе, барша пайғамбарларға күпірлік танытқанмен
барабар. Аллаһ тағала Құран Кәрімде: «Нұхтың елі де елшілерді
жалғанға шығарды»
6
, – деп ескертеді.
Нұх (аләйһис-сәләм) өз еліне жіберілген жалғыз пайғамбар
еді. Аят мағынасы оған иман келтірмегендердің әрекеті барша
пайғамбарларды да жоққа шығарғанмен бірдей дегенді меңзейді.
Екінші: Пайғамбарлардың ішінен есімдерін білетінімізге де,
білмейтінімізге де иман келтіру – парыз. Аллаһ тағала Құранда
1
«Нұр» сүресі, 54-аят; «Анкабут» сүресі, 18-аят.
2
Таухид – Аллаһтан басқа құлшылыққа лайықты құдай жоқ деп сену
және оған ешкімді серік етіп қоспау.
3
Тағут – Аллаһ тағаладан өзге табынатын басқа заттар, пұт-мүсіндер,
шайтан.
4
«Нахл» сүресі, 36-аят.
5
«Мәида» сүресі, 48-аят.
6
«Шұғара» сүресі, 105-аят.
|
