Важнейшие события греческой революции
Τα σημαντικότερα γεγονότα της ελληνικής επανάστασης
1814-1820 В Одессе Николаосом Скуфасом, Афанасиосом Цакаловым и Эммануилом Ксантосом создается Дружественное общество (Φιλική Εταιρεία), единственной целью которого становится подготовка революции. В 1820 году возглавил организацию Александр Ипсиланти, офицер российской армии.
1814-1820 Ιδρύεται στην Οδησσό η Φιλική Εταιρεία, από τον Νικόλαο Σκουφά, τον Αθανάσιο Τσακάλωφ και τον Πάτμιο Εμμανουήλ Ξάνθο, με αποκλειστικό σκοπό την προετοιμασία της επανάστασης. Γενικός Επίτροπος της «Ανωτάτης Αρχής της Φιλικής Εταιρείας» ανέλαβε, το 1820, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, αξιωματικός του τσαρικού στρατού.
Февраль-Март 1821 Александр Ипсиланти в Молдавии, в Яссах – духовном центре эллинизма, - объявляет официальное начало восстания в Придунайских княжествах одновременно с созданием Священного отряда. Он подготовил революционную листовку под заголовком «Сражайся за веру и Родину». После первых успехов царь официально осудил Александра Ипсиланти, а Священный отряд в июне 1821 года потерпел поражение в сражении с превосходящими турецкими силами при Драгацани. Таким образом восстанию в Придунайских княжествах был положен конец.
Φεβρουάριος-Μάρτιος 1821 Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κηρύσσει στο Ιάσιο της Μολδαβίας, πνευματικό κέντρο του Ελληνισμού, την επίσημη έναρξη της επανάστασης στις παραδουνάβιες Ηγεμονίες, με τη συγκρότηση του Ιερού Λόχου. Είχε προηγηθεί η επαναστατική του προκήρυξη με τον τίτλο «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος».
Μετά τις πρώτες επιτυχίες, ο τσάρος αποκηρύσσει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και ο Ιερός Λόχος θα ηττηθεί τον Ιούνιο του 1821 στο Δραγατσάνι από υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις. Τερματίζεται έτσι η επανάσταση στις παραδουνάβιες Ηγεμονίες.
25 марта 1821 Условная дата начала греческой революции. Епископ Старых Патр Герман привел к присяге восставших в монастыре святой Лавры. 23 марта восставшие вошли в Патры и на площади Святого Георгия провозгласили начало революции. До этого, Теодорос Колокотронис, Папафлессас и Петробей Мавромихалис освободили Каламату от турок.
25 Μαρτίου 1821 Συμβολική ημερομηνία έναρξης της ελληνικής επανάστασης. Ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ορκίζει τους επαναστάτες στη Μονή της Αγίας Λαύρας. Οι επαναστάτες είχαν εισέλθει από τις 23 Μαρτίου στην πόλη των Πατρών και κήρυξαν την επανάσταση στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης απελευθερώνουν την Καλαμάτα από τους Τούρκους.
10 апреля 1821 Порта предпринимает ответные действия. В Костантинополе казнен патриарх Григорий V. Позже его тело будет перевезено в Одессу.
10 Απριλίου 1821 Η Πύλη προβαίνει σε αντίποινα. Απαγχονίζεται ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' στην Κωνσταντινούπολη. Το σώμα του θα μεταφερθεί στην Οδησσό.
23-24 апреля 1821 Афанасий Дьяк героически сражается под Аламаной, захваченный превосходящими силами, он находит героическую, но мученическую смерть. Позже Одиссеас Андруцос в сражении у Хани Гравийской не допускает вторжения турецких войск на Пелопоннес.
23-24 Απριλίου 1821 Ο Αθανάσιος Διάκος μάχεται ηρωικά στην Αλαμάνα, συλλαμβάνεται από υπέρτερες δυνάμεις και βρίσκει ηρωικό, αλλά μαρτυρικό θάνατο. Μέρες αργότερα, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, μάχεται, και εμποδίζει, στο Χάνι της Γραβιάς, την πορεία των τούρκικων στρατευμάτων προς την Πελοπόννησο.
12-13 мая 1821 Победа греков у Валтеци открывает путь к захвату Триполица, военного и культурного центра Пелопоннеса.
12-13 Μαϊου 1821 Η νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι ανοίγει το δρόμο για την κατάληψη της Τριπολιτσάς, στρατιωτικού και πολιτικού κέντρου της Πελοποννήσου.
26 мая 1821 Вместе с Советом в Кальтетзонах (монастырь в Аркадии) создается Сенат Пелопоннеса, возглавляемый Петробеем Мавромихалисом.
26 Μαϊου 1821 Με την Πράξη της Συνέλευσης των Καλτετζών (μοναστήρι στην Αρκαδία), ιδρύεται η Πελοποννησιακή Γερουσία, με πρόεδρο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
14 июня 1821 Восстание на Крите.
14 Ιουνίου 1821 Επανάσταση στην Κρήτη
9 июля 1821 В Левкосии турки казнят архиепископа Кипра Киприаноса и митрополитов Пафоса, Китио и Киринии.
9 Ιουλίου 1821 Οι Τούρκοι απαγχονίζουν στη Λευκωσία τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό και αποκεφαλίζουν τους Μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κυρήνειας.
23 сентября 1821 После взятия Триполица (резиденции паши Мореи) восстание на Пелопоннесе упрочивает свои позиции. Спустя два месяца в Масолонгах будет создана «Организация Западной материковой Греции» под руководством Александра Маврокордатоса.
2 3 Σεπτεμβρίου 1821 Με την κατάληψη της Τριπολιτσάς (έδρας του πασά του Μορέως), εδραιώνεται η επανάσταση στην Πελοπόννησο. Δύο μήνες μετά, θα ιδρυθεί στο Μεσολόγγι, υπό την προεδρία του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, ο «Οργανισμός της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος».
13 ноября 1821 Освободили Арту военачальники Сулиотов Маркос и Нотис Боцарис, братья Тзавелас и другие.
13 Νοεμβρίου 1821 Απελευθερώνεται η Άρτα από τους Σουλιώτες οπλαρχηγούς Μάρκο και Νότη Μπότσαρη, τους αδελφούς Τζαβέλα κ.ά.
1 января 1822 На Первом Национальном собрании в Эпидавре была принята первая Конституция Революции, известная как «Временное Правление Греции». Председателем Исполнительного комитета был избран Александр Маврокордатос.
1 Ιανουαρίου 1822 Στην Α' Εθνοσυνέλευση στην Νέα Επίδαυρο, ψηφίζεται το πρώτο Σύνταγμα της Επανάστασης, γνωστό ως «Προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος». Πρόεδρος του Εκτελεστικού εκλέγεται ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος.
30 марта 1822 Разорение Хиоса войсками Капудан Кара Али Паши. Массовость жертв резни будет вдохновлять представителей европейского искусства и культуры, таких как Делакруа и Виктора Гюго, и тронет всю Европу, которая станет уделять больше внимания греческой Борьбе за независимость. Спустя три месяца Константин Канарис уничтожит турецкий флот.
30 Μαρτίου 1822 Καταστροφή της Χίου από τα τουρκικά στρατεύματα του Καπουδάν Πασά Καρά Αλή. Μια μαζική θυσία που θα εμπνεύσει προσωπικότητες της ευρωπαϊκής τέχνης και του πνεύματος, όπως ο Ντελακρουά και ο Βίκτορ Ουγκό και θα συγκινήσει την Ευρώπη, που θα δείξει περισσότερο ενδιαφέρον για τον ελληνικό Αγώνα. Τρεις μήνες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Κανάρης θα πυρπολήσει και θα καταστρέψει την τουρκική ναυαρχίδα.
 
6 июня 1822 Хурсит Паша и Омер Врионис занимают Сули.
6 Ιουνίου 1822 Ο Χουρσίτ πασάς και ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνουν το Σούλι
29 июня 1822 Теодорос Колокотронис в сражении в районе Дервенакя уничтожает войска Махмуд Паши, нарушая его честолюбивые планы. Спустя несколько дней греки и филэллины терпят поражение у Петы (недалеко от Арты).
29 Ιουνίου 1822 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης θα καταστρέψει στα Δερβενάκια την στρατιά του Μαχμούτ πασά ή Δράμαλη ανατρέποντας τα φιλόδοξά του σχέδια. Οι Έλληνες και αρκετοί φιλέλληνες θα ηττηθούν, λίγες μέρες μετά, στο Πέτα (κοντά στην Άρτα) από ισχυρές τουρκικές δυνάμεις.
Август 1822 Назначение Джорджа Канинга министром иностранных дел Англии придает значительный сдвиг английской политике в отношении Греческого вопроса.
Αύγουστος 1822 Η παρουσία του Γεωργίου Κάνιγκ, ως υπουργού Εξωτερικών της Αγγλίας σηματοδοτεί τη θετική μεταστροφή της αγγλικής πολιτικής απέναντι στο Ελληνικό Ζήτημα.
Декабрь 1822 Конгресс представителей мировых держав в Вероне, несмотря на усилия представителей Греции, не признает греческую революцию.
Δεκέμβριος 1822 Το Συνέδριο των αντιπροσώπων των μεγάλων Δυνάμεων στη Βερόνα, παρά τις προσπάθειες των Ελλήνων απεσταλμένων, δεν αναγνωρίζει την ελληνική Επανάσταση και την αποκηρύσσει με διακήρυξή του.
|
Январь 1823 Победа греков в Навплионе, который становится местом расположения революционного правительства.
Ιανουάριος 1823 Νίκη των Ελλήνων στο Ναύπλιο, που ορίζεται έδρα της επαναστατικής κυβέρνησης..
Март 1823 Англия признает греков как воюющую сторону, признавая де-факто и греческую революцию.
Μάρτιος 1823 Η Αγγλία αναγνωρίζει τους Έλληνες ως εμπόλεμους αναγνωρίζοντας de facto και την ελληνική επανάσταση.
|
Март-апрель 1823 В Астросе созвано Второе Национальное греческое Собрание.
Μάρτιος-Απρίλιος 1823 Συγκαλείται στο Άστρος της Κυνουρίας η Β' Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων
12 июля 1823 Филэллин лорд Байрон прибывает в Аргостоли. Он будет поддерживать революцию и умрет в Месолонги в апреле 1824 года. В Месолонги будет похоронен и Маркос Боцари, который погиб в сражении при Карпениси.
12 Ιουλίου 1823. Ο φιλέλληνας, λόρδος Βύρων, φθάνει στο Αργοστόλι. Θα στηρίξει την επανάσταση και θα πεθάνει στο Μεσολόγγι τον Απρίλη του 1824. Στο Μεσολόγγι θα ταφεί και ο Μάρκος Μπότσαρης που πέθανε στη μάχη του Κεφαλόβρυσου Ευρυτανίας.
 
Осень 1823 – лето 1824 Возникают первые конфликты между представителями исполнительной власти Т.Колокотронисом и Петробеем и представителем законодательной власти Кундуриотисом, которые формируют два независимых правительства. Это начало первого этапа гражданской войны, который завершится в июне победой Кундуриотиса.
Φθινόπωρο 1823-Καλοκαίρι 1824 Εμφανίζονται οι πρώτες αντιθέσεις ανάμεσα στο Νομοτελεστικό υπό τον Θ. Κολοκοτρώνη και τον Πετρόμπεη και το Βουλευτικό υπό τον Κουντουριώτη που σχηματίζουν δύο ξεχωριστές κυβερνήσεις. Είναι η απαρχή της πρώτης φάσης του εμφυλίου σπαραγμού που θα τερματιστεί τον Ιούνιο με την επικράτηση του Κουντουριώτη.
7-8 июня 1824 Разорение острова Касос турецко-египетскими милами, которые спустя несколько дней сотрут с лица земли все поселения на острове Псара.
7-8 Ιουνίου 1824 Καταστροφή της Κάσου από τους Τουρκοαιγύπτιους, οι οποίοι, λίγες μέρες μετά, θα καταστρέψουν ολοσχερώς και τα Ψαρά.
29 августа 1824 Морское сражение у мыса Герондас и уничтожение турецкого флота.
29 Αυγούστου 1824 Ναυμαχία του Γέροντα και πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας.
15 апреля 1825 Начинается вторая осада города Месолонги возглавляемая Кутахисом, а затем Ибрагимом. 10го апреля 1826 года произойдет героическое снятие осады и падение Месолонги. Жертва жителей Месолонги способствовала продвижению греческого вопроса, как и любая победа греков и отклик на эти события, возродила дух филэллинизма в Европе.
15 Απριλίου 1825 Αρχίζει η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου από τον Κιουταχή και αργότερα και από τον Ιμπραήμ. Στις 10 Απριλίου 1826 θα γίνει η ηρωική έξοδος και η πτώση του Μεσολογγίου. Η θυσία του Μεσολογγίου προώθησε το ελληνικό ζήτημα όσο καμιά ελληνική νίκη και ο απόηχος των γεγονότων, αναζωπύρωσε το πνεύμα του φιλελληνισμού στην Ευρώπη.
5 июня 1825 Одиссеас Андруцос был убит на Акрополе в Афинах, пав жертвой гражданской войны.
5 Ιουνίου 1825 Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, δολοφονείται στην Ακρόπολη Αθηνών, θύμα της εμφύλιας διαμάχης.
3 августа 1826 Гурас со своими сторонниками запирается на Акрополе. Город сдается Кютахису.
3 Αυγούστου 1826 Ο Γκούρας κλείνεται με τους άνδρες του στην Ακρόπολη. Η πόλη παραδίδεται στον Κιουταχή.
11 ноября 1827 Правительство Заимиса переезжает в Эгину.
11 Νοεμβρίου 1827 Η κυβέρνηση Ζαϊμη μεταφέρει την έδρα της στην Αίγινα.
19 марта 1827 По предложению Колокотрониса командование армией передается Church, а флотом – Cochrane
19 Μαρτίου 1827 Με πρόταση του Κολοκοτρώνη ανατίθεται η ηγεσία του στρατού στον Church και των ναυτικών δυνάμεων στον Cochrane.
30 марта 1827 Национальное собрание выбирает Иоанна Каподистрия «правителем Греции» на семь лет.
30 Μαρτίου 1827 Η Εθνοσυνέλευση εκλέγει τον Ιωάννη Καποδίστρια «κυβερνήτη της Ελλάδος» με επταετή θητεία.
22 апреля 1827 В сражении в Фалире смертельно ранен Георгий Караискакис.
22 Απριλίου 1827 Θανάσιμος τραυματισμός του Γεωργίου Καραϊσκάκη στη μάχη του Φαλήρου.
8 октября 1827 Наваринское морское сражение. Объединенный флот Англии, Франции и России уничтожает турецко-египетский флот, стоявший на якоре в заливе Наварин. Это событие имело важнейшее значение для развития Греческого вопроса. Три державы-защитницы также сыграют огромную роль в создании независимого греческого государства.
8 Οκτωβρίου 1827 Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Ο ενωμένος συμμαχικός στόλος Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας καταστρέφει τον τουρκοαιγυπτιακό που βρισκόταν αγκυροβολημένος στον κόλπο του Ναβαρίνου, γεγονός που υπήρξε καταλυτικό στην εξέλιξη του Ελληνικού Ζητήματος. Οι τρεις προστάτιδες Δυνάμεις θα διαδραματίσουν πλέον καταλυτικό ρόλο στην γένεση του ανεξάρτητου νεοελληνικού κράτους.
8 января 1828 Каподистрия прибывает в Навплион. Ученый Теофил Каирис обращается к нему с приветствием:
|
«Приветствую тебя, Правитель Греции, после столь долгих скитаний ты возвращаешься на родину, ты видишь и приветствуешь ее не порабощенную и стенающую под игом, но свободную, обретшую Правителя и ожидающую, когда ты приведешь ее детей к истинному процветанию и славе. Здравствуй! Но почитай слова, что «Бог и справедливость правят Грецией». Здравствуй! Но правь так, чтобы и родина почувствовала, и мы поняли, и беспристрастная история повторила, и века отражали, что не ты, и не твой сын, и не близкий твой, и не друг твой, и не политическое объединение, но сам Закон божий, сама справедливость, сами законы Греции управляют Грецией через тебя».
Теофил Каирис
|
8 Ιανουαρίου 1828 Άφιξη του κυβερνήτη Καποδίστρια στο Ναύπλιο. Ο λόγιος Θεόφιλος Καϊρης, προσφωνεί τον.Καποδίστρια:
«.Χαίρε και Συ Κυβερνήτα της Ελλάδος, διότι μετά τοσούτον πολυχρόνιον αποδημίαν, επιστρέφεις εις την κοινήν πατρίδα, την βλέπεις, την χαιρετάς όχι πλέον δούλην και στενάζουσαν υπό τον ζυγόν, αλλ' ελευθέραν, αλλά δεχομένην σε Κυβερνήτην, και περιμένουσαν να Σε ίδη να οδηγήσης τα τέκνα της εις την αληθινήν ευδαιμονίαν και εις την αληθινήν δόξαν. Ζήθι! Αλλ' έχων ιερόν έμβλημα «ο Θεός και η δικαιοσύνη κυβερνήσουσι την Ελλάδα». Ζήθι! Αλλά κυβερνών ούτως ώστε να αισθανθή η πατρίδα, να καταλάβωμεν και ημείς, να επαναλάβη η αδέκαστος ιστορία, να αντηχήσωσιν όλοι οι αιώνες, ότι ου Συ, ουδέ ο υιός σου, ουδέ ο οικείος σου, ουδέ ο φίλος σου, ουδέ πνεύμα φατρίας, αλλ' αληθώς αυτός ο νόμος του Θεού, αυτό το δίκαιον, αυτοί της Ελλάδος οι θεσμοί κυβερνώσι την Ελλάδα δια Σου.».
3 февраля 1830 Великими державами подписан лондонский протокол, по которому создается независимое греческое государство с демаркационными линиями Амвракикос-Пагаситикос. В новое государство по протоколу Лондонской конференции от 30го августа 1832 года вошли территории Пелопоннеса, Средней Греции, Эвбеи, а также Спорады, Киклады и острова Саронического залива.
3 Φεβρουαρίου 1830 Υπογράφεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις το πρωτόκολλο του Λονδίνου, σύμφωνα με το οποίο δημιουργείται ανεξάρτητο ελληνικό κράτος με οροθετική γραμμή τη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού. Στο νέο κράτος θα συμπεριληφθούν, με το Πρωτόκολλο της συνδιάσκεψης του Λονδίνου στις 30 Αυγούστου 1832, η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα, η Εύβοια, οι Σποράδες, οι Κυκλάδες και τα νησιά του Αργοσαρωνικού Kόλπου.
27 сентября 1831 В Навплионе убит правитель Иоанн Каподистрия.
27 Σεπτεμβρίου 1831 Δολοφονείται στο Ναύπλιο ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.
25 апреля 1832 Отон, второй сын короля Баварии Людвига избран наследным монархом Греции. Он прибывает в Навплион 25го января 1833 года.
25 Απριλίου 1832 Ο Όθων, δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου, εκλέγεται κληρονομικός μονάρχης της Ελλάδος. Θα φθάσει στο Ναύπλιο στις 25 Ιανουαρίου 1833.
 
Xάρτης ορίων Eλλάδας - Oθωμανικού κράτους, του 1832
Карта с границами Греции и Оттоманской державы. 1832 г.
Ολοκληρώνοντας μπορούμε να πούμε ότι η δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους ήταν ένα γεγονός που η σημασία του δεν αφορούσε μόνο τους Έλληνες. Για τους Έλληνες απετέλεσε την επιβράβευση ενός σκληρού και αιματηρού εφτάχρονου αγώνα με πολλές θυσίες, ταυτόχρονα όμως η εθνική επανάσταση ενός λαού με ένδοξο παρελθόν, που επί αιώνες ήταν υπόδουλο, έδινε τη δυνατότητα να εκδηλωθούν τα φιλελεύθερα αισθήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη που ζούσε κάτω από την πίεση απολυταρχικών καθεστώτων και αποτελούσε ένα προηγούμενο για τους λαούς που επιζητούσαν την ελευθερία τους, ιδιαίτερα για τους βαλκανικούς λαούς. Παράλληλα, η επανάσταση και η νίκη των Ελλήνων, προκαλώντας την ευνοϊκή επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων, ήταν ένα ξεκίνημα για τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήταν μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν έναν αιώνα. Στη διάρκεια αυτού του αιώνα ολόκληρη η περιοχή, η περιοχή μας, ήταν ένα καζάνι που έβραζε από εθνικισμούς και διεθνή συμφέροντα.
Подытоживая можно сказать, что образование независимого греческого государства представляет из себя весьма существенный исторический факт, значение которого затрагивает не только узко греческие интересы. Для греков обретение независимости стало вознаграждением после тяжелой и кровопролитной семилетней борьбы. При этом национально-освободительная революция народа со столь древней историей, на протяжении веков порабощенного, явилась примером для других народов Европы, в частности на Балканах. Революция дала возможность выразиться либеральным и свободолюбивым идеям, в то время, когда множество народов Европы еще не обрели свою национальную независимость или были притеснены тоталитарными режимами. При этом, греческая революция со своим победоносным исходом и вмешательством европейских держав ознаменовала начало процесса крушения Османской империи. Этот процесс растянется почти на целое столетие, на протяжении которого весь Балканский полуостров превратится в вулкан, вокруг которого кипят национальные движения и международные интересы.
Подбор материала: к.и.н. Теодора Янници
Επιλογή υλικού, κειμένων, επιμέλεια: Θεοδώρα Γιαννίτση
Πηγές: -Ιστορία του Ελληνικού Έθνους
-http://www.rhodeslibrary.gr/info/2006_1/A1.html
-http://www.schools.ac.cy/klimakio/Themata/Epikaira/1821/index.html
|
