Классик мактаб вакиллари А.Смит ва Дж. Милль – биринчи маротаба тадбиркорлик даромади тизимида “риск учун тўловни” белгилаб берганлар.
Неоклассик мактаб вакиллари А. Пигу, А. Маршалл – улар қуйидаги тушунчаларни киритганлар: корхонани амал қилиш давридаги ноаниқликлар, кутилаётган фойданинг оғиши, тадбиркор ҳулқ-атворининг чегаравий фойдалилиги концепцияси.
Кейнсчилар мактаби вакили Дж.М. Кейнс – тадбиркор катта фойда олиши учун катта рискни қабул қилиши, кутилаётган даромаднинг ҳақиқатдаги оғишини қоплаш учун “риск харажатлари” зарурияти, шунингдек, қарздорнинг ва ҳақдорнинг риски каби рискларни амалиётга киритган ва ш.к.
Замонавий иқтисодиёт назарияси (Дж. Торбин, Г. Марковиц, М. Миллер, У. Шарп) тадбиркорлик асосий элемент сифатида рискни кўриб чиқади.
РИСК ОМИЛЛАРИНИНГ НАМОЁН БЎЛИШИ РИСК МАНБАЛАРИ ВУЖУДГА КЕЛИШ ТАБИАТИ ТАДБИРКОРЛИК ФАОЛИЯТИ ТИЗИМИ ХУСУСИЯТЛАРИ РИСК МЕНЕЖМЕНТИ ТЕХНОЛОГИЯСИДА УШБУ ФАЗА РИСКНИ БАҲОЛАШ БОСҚИЧИДА БИРИНЧИ САНАЛАДИ. Тадбиркорлик фаолиятининг самарадорлиги кутилаётган рисклар спектирини олдиндан кўришга кўп жиҳатдан боғлиқ.
Бунда тадбиркорнинг асосий вазифаси ўз фаолиятини мувофиқ риск даражаси орқали самарали бошқаришга ўрганиш. Ахборот билан таъминланганликни ҳисобга олган ҳолда тадбиркорлик субъектининг риск сабабалари ва омиллари аниқ (тўла ва ишончли ахборот мавжуд бўлганда) ёки ноаниқ (тўла бўлмаган ва ноаниқ ахборот мавжуд бўлганда) бўлиши мумкин.
Аниқ омиллар етарли даражада таниқли бўлади.
Ноаниқ омиллар ҳар хил табиатни ўзида акс эттиради: тасодифий (табиий омиллар билан боғлиқ) ва ноаниқ (ноаниқ табиий омиллар билан боғлиқ).
