Һәдис вә рәвајәтләрә диггәтин лүзуму

Һәдис вә рәвајәтләрә диггәтин лүзуму

Тәһсил алдығым илләрдә һәмишә тәләбә јолдашларымдан бири илә дәрсләрими охујардым. Бир ҝүн һәмин тәләбә јолдашым дәрс охумаг үчүн мәним отағыма ҝәләндә деди: Доғрусуну билмәк истәсән, даһа һөвзәдә галмаг истәмирәм. Артыг бу мүһитдән безмишәм. Ҝедиб башга бир ишлә мәшғул олмаг истәјирәм. Бурада галмағын инсана һеч бир фајдасы јохдур. Мән она дедим: Ахы һара ҝетмәк истәјирсән вә нә иш ҝөрәҹәксән? Деди: Мүәллимлик вә ја башга бир ишлә мәшғул оларам. Бу сөз бизим өз арамызда галды. Үстүндән бир-нечә ҝүн кечәндән сонра һәмин тәләбә јолдашымла бирликдә Беһҹәтин мәнзилинә ҝетдик. Әјләшән кими Беһҹәт бујурду: “Ај бала бу “Галә Садиг” вә “Галә Багир”ләри јүнҝүл (әһәмијјәтсиз) сајмајын. Елә фикирләшмәјин ки, мүәллим олмагла нә исә әлдә едәҹәксиниз. Һеч дә бу ҹүр дејил, һәр нә варса бурададыр.”

Беһҹәтин бу сөзләри мәним достум үчүн әмәлли-башлы тәнбеһ олду вә сәһвини баша дүшүб өз јанлыш фикирләриндән дашынды.

Гејб аләминин шүһуду

Бу барәдә Мисбаһ Јәзди белә бујурур: “Мәним нәзәримҹә Беһҹәт ирфан вә мә`нәви камал мәгамынын елә јүксәк бир һәддинә чатмышдыр ки, гејб аләминдән бә`зи шејләри мүшаһидә едирди. О чох вахт бә`зи шәхсләрин батинини ҝөрүр, амма бунлары билмәк истәмәдији үчүн бу зикр онун дилинин әзбәринә чеврилмишдир.”¹

Әлбәттә елә шәхсләрин ҹамаатын сирләриндән хәбәрдар олмасынын Аллаһ-тәаланын “сәттар” сифәтилә һеч бир зиддијјәти јохдур. Инсан фәна мәгамына чатмајынҹа бу хүсусијјәт һасил олмаз. Һәмин мәгамда Аллаһын затындан башга кимсә олмур. Аллаһ-тәала бујурур: “Бәндәмин ҝөрән ҝөзү вә ешидән гулағы Мән өзүм оларам.” Диҝәр тәрәфдән бә’зи илаһи шәхсијјәтләр елә бир мәгама чатырлар ки, башгаларынын сирләрини фаш етмәк онларын шә`нинә јарашмајан бир әмәлдир. Онлар әҝәр киминсә сирини билсәләр белә, Аллаһ дәрҝаһынын әманәтдары олдуглары үчүн һеч вахт буну фаш етмәзләр.

Биз елә бир зикр билирик ки...

Иран-Ираг мүһарибәси заманы бир груп алим Беһҹәтин һүзуруна ҝедиб дедиләр: Аға, сиз Сәддамын дөвләтинин сүгут етмәси үчүн бир дуа един.” Беһҹәт бујурду: “Бизим елә зикр вә вирдләримиз вар ки, әҝәр онлары охусаг, Сәддама мөһләт белә верилмәдән мәһв олар. Амма Имам Заман (ә) буну һәлә мәсләһәт билмир вә һәләлик Аллаһ онун мәһв олмасыны ирадә етмәјибдир.”

Илаһи төһфә

Сејјид Һүсејн Тәгәви белә нәгл едир: Фумән шәһәринә ҝедиб бир ҝүн орада галдым. Гума гајытмаг истәркән, Фумән алимләриндән олан Сејјид Әбүлгасим Әриб Фумәнинин һүзуруна ҝетдим. Сејјид Әриб мәнә бир-нечә сиккә вериб деди: “Бунлардан бирини Беһҹәтә верәрсиниз.” Гума ҝәлән кими Ајәтуллаһ Беһҹәтин јанына ҝедиб сиккәләри (пул) она вердим. Јенә дә Фумәнә ҝетмәк истәдијими билән Ајәтуллаһ Беһҹәт мәнә мин түмән вериб бујурду: Бу пулу бир нәфәрин васитәсилә Сејјид Әрибә чатдыр.” Мән пулу дүкан саһибләриндән биринә вериб дедим: Бу пулу Сејјид Әрибә верин вә кимин ҝөндәрдијини она демәјин. Һәмин шәхсин дүканында отуруб онун гајытмасыны ҝөзләдим. Дүканчынын гајыдаркән чох тәәҹҹүбләндијини ҝөрәндә сорушдум: Нә олуб. О деди: Мән бу пулу она верәндә бујурду: “Евимин бир тәрәфи учулуб төкүлмүшдү. Уста еви јенидән тә`мир етмәк үчүн мин түмән пул истәди. Амма мәним пулум олмадығына ҝөрә устадан бир аз ҝөзләмәсини хаһиш етдим. Инди сәнин ҝәтирдијин бу пул евимин тә`мири үчүн еһтијаҹым олан мәбләғ гәдәрдир.¹

Бәли, бу ҹүр һадисәләр вә ја әһвалатлар тәсадүфи дејил. Аллаһ өвлијалары илаһи сирләрә аҝаһдырлар. Онларын һәјат тәрзи башдан-баша сирләрлә долудур.

Һәр сөзә тез инанма

Гумун әхлаг устадларындан бири өз дәрсләринин бириндә бујурду: Бир ҝүн бир-нечә нәфәрлә хүсуси бир мөвзу әтрафында сөһбәт едирдик. Сөһбәт әснасында ҝәтирдикләри дәлилләрә ҝөрә демәк олар ки, мән онларын бу сөзү илә разылашдым. Бу сөһбәтдән сонра јолда Беһҹәтлә растлашдым. Мәни ҝөрән кими деди: “Демәк, инди дә ушаглар сәнин үчүн нүсхә јазырлар.” Мән Беһҹәтин нә дедијини дәрһал баша дүшдүм. О, бу гыса сөзү илә чох шеји мәнә баша салды. Беһҹәт мәнимлә достларым арасында олан сөһбәтдән аҝаһ олдуғуна ҝөрә бизи, белә јерсиз тә`сирләнмәкдән хилас етди.

Јухуда сәнә демишәм

Бир нәфәр бә`зи етигад мәсәләләриндә шәкк-шүбһәјә дүшдүјүнә ҝөрә чох әзијјәт чәкир вә суалларына доғру-дүзҝүн ҹаваб тапа билмирди. О, Гум шәһәринә ҝәлиб орада сакин олур. Бир дәфә ҝеҹә Беһҹәти јухуда ҝөрүр. Јухуда Беһҹәт онун бүтүн шәкк-шүбһәләринә тутарлы ҹаваб верир. Һәмин шәхс јухудан ајылан заман бу јухунун садиг олуб-олмамасы фикри онун гәлбиндә гәрибә ниҝаранчылыг јарадыр. О, бу суалларана ҹаваб алмаг үчүн ҹүмә ҝүнү Беһҹәтин һүзуруна ҝедир. Бу шәхс һәлә бир сөз демәмиш Беһҹәт бујурур: “Суалларынын ҹавабыны сәнә јухуда демишдим, даһа шәкк етмә.”¹

Дилә нәзарәт үчүн тапшырыг

Беһҹәтин достларындан бири белә нәгл едир: Бир дәфә дилими горумағы гәлбимдә нијјәт етмишдим. Тәсадүфән, һәмин ҝүн Беһҹәтин һүзуруна ҝетмишдим. О, мәнә деди: “Инсанын өз дилинә јијә дурмасы чох јахшы бир ишдир. Әҝәр мәсләһәт олсајды вә инсан баҹара билсәјди, јалныз Гур`ан ајәләри илә сөһбәт едәрди.”

Өвладлара бәрабәр севҝи

Ајәтуллаһ Беһҹәтин дәрсләриндә иштирак едән руһаниләрдән бири белә дејир: Мәним ики гыз өвладым вар иди. Бир дәфә ахшам кичик гызымы нәвазиш едиб өпдүм вә бөјүк гызымы, санки унутдум. Бир анлыг үрәјимдә фикирләшдим ки, бирдән бөјүк гыз ојаг олар вә ону нәвазиш етмәдијимә ҝөрә мәндән инҹијәр. Буна бахмајараг даһа фикир вермәдим. Сәһәр тездән Беһҹәтин һүзуруна ҝетдим. Салам верәндән сонра дәрһал мәнә деди: “Иншаллаһ, өвладлар арасындакы бәрабәрлијә риајәт едирсиниз.”

жүктеу/скачать 0.77 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: