Қиёмат кунида дўзахнинг гапириши Аллоҳ таоло деди: “
Қиёмат кунида Биз жаҳаннамга: «Тўлдингми?» деганимизда, жаҳаннам: «Яна қўшимча борми?» деб сўрайди” (Қоф, 30).
Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳудан қилинган ривоятда
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай дедилар:
“Қиёмат куни дўзахдан кўрадиган икки кўзи, эшитадиган икки қулоғи ва гапирадиган тили бўлган бўйин (шаклидаги аланга) чиқиб дейди: «Мен уч тоифа кимсага вакил қилиндим (яъни, шу уч тоифани дўзахга киритиб азоблашга Аллоҳ менга ваколат берди): ҳар бир зўравон мутакаббир-қайсар кимсага, Аллоҳга бошқа илоҳларни шерик қилган кимсага ва мусаввирларга” 94
.
Дўзах аҳлининг кийими Аллоҳ таоло деди:
“
Мана бу икки гуруҳ (яъни иймон аҳли билан куфр
аҳли)
Раббилари ҳақида талашиб-тортишди. Азоб ко- фирларни оловдан қилинган кийим кўринишида ўраб олади, эгниларидаги бу оловли кийим уларнинг бадан- ларини пишириб қўяди. Бошларидан ўта қайноқ сув қуйилади, бу сув уларнинг ичларига кириб, ички аъзо- ларини эритиб ташлайди, териларидан чиқиб, уларни ҳам куйдиради, натижада терилари тўкилиб тушади. Фаришталар уларнинг бошларига темир гурзилар би- лан урадилар. Ҳар қачон ғам-аламларининг қаттиқ- лигидан дўзахдан чиқмоқчи бўлсалар, яна азобга қай- тариладилар ва уларга: «Куйдирувчи дўзах азобини тотинглар!» деб айтилади” (Ҳаж, 19-22);
94
Термизий (4/103) ривоят қилиб: «ҳасан, саҳиҳ, ғариб» деган.