В Греции заново судили Сократа: философ оправдан через 2500 лет
25 мая 2012 года в Афинах воспроизвели суд над Сократом, античный философ был оправдан спустя почти 2500 лет после смерти.
Сократа судили десять известных юристов из Великобритании, Франции, США, Швейцарии и Греции и 866 зрителей. Мнения судей разделились поровну, среди зрителей 584 человека посчитали философа невиновным, 282 – виновным. Таким образом, Сократ был оправдан.
Суд над Сократом произошел в 399 году до нашей эры. Философа обвиняли в том, что он не признает богов и развращает молодых людей своим учением. Он был признан виновным и приговорен к смертной казни. В тюрьме Сократ выпил яд и через несколько минут скончался, будучи в полном сознании.
Алтын аякъдан
кимге суу, кимге уу
ичире келгенди джазыу.
Алай а,
джукъланмаз ючюн бизде Тейри от,
ичгендиле акъылманла ёлюр от.
Ёлюм да къара тюлдю, акъды Ол:
башха дуниягъа — керти дуниягъа — ачады джол.
Ийнаннганны ол затха кёлю бла —
къоркъуталмагъанла зулму да, ёлюм да.
Ёлюм джокъду — бар эсе ахырат.
Таукел ичгенди ёлюр отну Сократ.
«Этмегиз,- дегенди, - къычырыкъ-сыйыт,
Ахырны да кёрюгюз сыйын».
Дуния малгъа табыннганлагъа,
«Тюшюнюгюз»,- дей, къайырылгъанды ол.
Хакъдан, хакъ сёзден айырылмаз ючюн,
кёзбау дуниядан айырылгъанды ол.
Хакъ сёз, Акъ сёз
къара кюнюн да джарытханды аны.
Сымайылны окъуй назмуларын
эсге тюшюреме Сократны.
«АТАНГ-АНАНГ БОЛГЪАН ДЖУРТХА КЪАЙЫТ»
Келди бир ауаз:
«Атанг-ананг болгъан джуртха къайыт».
Къайытдым. Джашадым.
Аланы асрагъандан сора,
кетдим тышына.
Биягъы ауазны эшитдим бюгече:
«Атанг-ананг болгъан джуртха къайыт».
Ауаз чыкъгъан джанына къарадым —
Къарадым Кёкге: Ай бла джулдуз
тарта эдиле джанымы ёрге.
Къыйын болса да айырылгъан джерден,
ол ауаз кючлюдю менден:
«Атанг-анганг болгъан джуртха къайыт.
Ала болгъан джуртха къайыт».
Болджал къарамайды хауагъа, джылгъа.
Къылайым да намаз, чыгъайым джолгъа.
Чакъыра эселе — болгъанды заман.
Мийик къадаргъа не этсин адам?
Чакъырылмагъан джерге бармайма, огъай.
Чакъырылгъан джерден а къалырма къалай?
Ата-ана болгъан джер джуртдан, Кёк джуртдан —
Аладан иги джурт болурму? Огъай.
Кавказны башы бла учарыкъды джаным.
Джер джуртха къарай, кетерикди джаным.
Кетгенлеге къошуллукъду кёб турмай.
Шыйыхланы, шейитлени да кёрлюкдю кёб турмай.
Уллу шайырлагъа да тюберикди кёб турмай.
Джангы назмуларыма тынгыларыкъдыла ала.
Аладан — назмуладан —
дуния хауаны, джер тылпыуну тогъурукъдула ала,
хапар да сорлукъдула къалгъанладан.
Мен къылыб бошаргъа намаз,
джангыдан ашыкъдырды ауаз...
Болур эсе уа — хар не — аламат:
кетеме. Джаным — Аллахха аманат.
Ставангер. Госпиталь. Ёлгенлени тирилтиучю бёлюм.
АХЫРЗАМАННЫ АЛЛЫНДА
Джууукълашханды ахырзаман.
Китабны окъумайды адам.
Окъугъан да ангыламайды джукъ.
Ахырзаман болгъанды джууукъ.
Алимле болгъандыла кёб,
адамла уа — аз.
Къачхы хауа кючлебди джерни,
келгенликге джаз.
Билгенликге окъуй-джаза,
къара таныгъан — джокъду.
Адамны — кёрсе да палах, азаб —
тюшюндюрмейди джукъ да.
Ахырзаман мингджыллыкъ келсе да джерге,
Сезгенле аздыла аны.
Сермешелле, ёлелле ала,
Къутхарыргъа кюреше дунияны.
Ахырзаман адамчыкъла уа,
сюйрей бирер чёбню,
дуния малгъа табыналла,
бекден бек чамландыра Кёкню.
«Алим болгъандан — адам болгъан къыйын»:
аздан аз бола барады адамлыкъ.
Хайуанлыкъ, джаныуарлыкъ
кючлей барады адамны, дунияны.
Ахырзаман мингджыллыкъ келгенди.
Адам улу энди,
къуугъун этгенлени буюрмай асмакъгъа,
титиреб, тюшюнюб, къайытырмы Хакъгъа?
Огъесе, хайуанлыкъгъа, джаныуарлыкъгъа хорлатыб кесин,
дуния малгъа, кёзбау къууанчлагъа ийиб эсин,
Хакъ сёзню, Акъ сёзню этиб харам,
тюб болуб, джокъ болуб кетерми?
ДЖАНГЫЗ ТЮЛДЮ ДЖЮРЕК
Къадар меннге бергенди мадар
джашаргъа, джазаргъа да.
Сайлау да бергенди меннге
кетерге, къалыргъа да.
Джуртда Джаныз Терек
сюеледи къараб Къобаннга.
Джагъада Къадау Таш
нёгерлик этеди анга.
Терек джангыз тюлдю, огъай:
Къадау Таш тынгылайды анга,
Къобан суу сёлешеди аны бла.
Джангыз тюлдю Терек.
Джангыз тюлдю джюрек.
Къанатлары — Хакъ сёз бла, Акъ сёз —
чыгъаралла мийикге аны,
ол кёрюрча бютеу дунияны.
Чегинде джер бла Кёкню
ачылады кёзю джюрекни —
болгъанны, боллукъну да кёреди,
эки дуниягъа да салам береди,
алай а, ётюб кетмей чекден,
ызына энеди.
Къадар меннге бергенди мадар
джашаргъа, джазаргъа да.
Сайлау да бергенди меннге
кетерге, къалыргъа да.
КЪУШ БЛА АДАМ
Къарайма тенгизге:
Тенгиз къушланы арасында
бир тау къушну кёрюб,
этеме сейир.
Не барды анга былайда?
Туугъан тауларындан айырылыб,
келиб чайкалагъа къошулурча,
не къыйынлыкъ джетген болур
ол ётгюр джаннга, ёхтем джаннга?
Кесича сызгъыргъан болмаса,
чайка тилге юреналмайды ол.
Сорама: нек кетгенсе джуртдан?
Этеди джууаб:
-«Къуш къалмагъанды анда,
къаргъа джыйын, къара джыйын кючлегенди джуртну.
Энди меннге джокъду башхасы
къайда джашасам, ёлсем да».
-«Ай хомух, сермеше ёлмей,
къаргъа джыйыннга къоюб джуртунгу,
къалай кеталдынг?
Къуш сыйны, намысны
аякъ тюбге къалай аталдынг?
Чайкала къаргъаладан
иги болгъанларын а ким айтды сеннге?
Энди былайда къалыб,
не этер акъылынг барды, ёнге?».
Джокъду джууаб.
Кёк тенгиз, къарала, чайкъалады.
Сыйыт-къычырыкъ эте,
чайкала учалла.
Соруугъа джокъду джууаб.
Туурада къаралады тенгиз.
Узакъда агъаралла таула.
Кюн аманны къаргъаларыча,
чайкала учалла.
Кесимме тенгиз джагъада —
кёлеккеме къараб сюелеме,
кёлеккем бла сёлешеме.
Сакълайма, билмейме нени,
сакълайма, билмейме кимни.
Келген — Сёздю джангыз,
Аны бла уа — болмазма джангыз.
Джети къат Кёкден эннгенча Хакъ сёз,
Акъ тауладанмы келе болур Акъ сёз?
Джангы Сёзню болурем сакълай.
Ол а — туруучанды джокълай.
Акъ Сёз, мен къалсам сенсиз,
Мени эртде джутаред тенгиз.
Кюнюм акъ, къара болса да,
Акъ сёз джокълаучанды мени.
Керти дуниядан, манга къайгъырыб,
Анаммы ийиученди сени?
Шайырны Тейриси кимди?
Сёздю ол — анданды хайыр.
Тейри адамы да тюл,-
Сёз адамыды шайыр.
Джангызлыкъ бла сыналады шайыр.
Алай а, джангызлыкъ а неди?
Ата джурт узакъда болса да,
Ана тил мени биргемеди.
Акъ сёзню бёлениб нюрюне,
келе рахатлыкъ кёлюме,
тенгиз джагъада сюелеме.
Насыблы къауумданма, билеме.
ЮЧ ТЮРЛЮ СЫФАТДА ДЖАШАЙМА
Юч тюрлю сыфатда джашайма:
Ташха, Терекге, Къобаннга да ушайма.
Къобанча, айырылмагъанлай Ата джуртдан,
дунияны кёрюрге ашыгъама;
Терекча, айырылмагъанлай Ата джуртдан,
ёсерге, Кёкню кёрюрге, ашыгъама;
Къадау Ташча, туугъан джерни къучакълаб,
бир джары да ашыкъмай,
Кёкню, тенгизни да сан этмей,
Джуртну ёмюрлюк къадаууча турургъа излейме.
Юч тюрлю сыфатда джашайма:
Ташха, Терекге, Къобаннга да ушайма.
КИМСИЗ СИЗ?
«Туугъан джерим, джуртум» деген
къайытханды джуртуна.
ТабыннганлА дуния малгъа
къалгъандыла тышында.
Аллахха табыннган —
джууукълашады Аллахха.
Малгъа табыннган а —
ушамай къалмаз малгъа.
Ким неге табына эсе —
анга болады джууукъ.
Малкёзле табыла эселе,
тынгылайыкъмы, айтмай джукъ?
«Табынама кимге, неге?» -
Соргъанлай тур кесинге.
Сюргюнден къайытмагъанла
тюшедиле эсиме.
Миллет туугъан джерине
мыллык атхан сагъатда,
ала тойгъан джерлеринде,
немелеча... къалдыла.
Сабийлерин да этдиле
джуртсуз, тилсиз, миллетсиз.
Ма ол ауур гюнахдан
къалай къутуллукъсуз сиз?
Малны джуртдан баш кёрген,
малны халкъдан баш кёрген,
малны адамдан баш кёрген —
мен билмейме, кимсиз сиз?
ТИЛСТРИМ
Мен бусагъатда джашагъан джурт,
бизникиге ушамайды чырт.
Къуру эки чагъы барды джылны:
джаз бла къач.
Джазы да ушайды къачха:
Къууанырча тюлдю кёлюнг —
Тохтамайды джангуру, джели.
Шимал тенгиз кёлтюрюлюб ёрге,
къуюлады джерге.
Алай а, болмайым ассы,
къыйналырча тюлдю асры.
Шимал эсе да — тюлдю сууукъ:
Гольфстрим ётеди джууукъ.
Алай а, андан да бек
Тилстрим джылытады мени:
Ана тилде Сёз
меннге тутдурады ёз.
Ана тилди, Акъ сёздю
таянчагъым къайда да —
Джуртда, тышында болсам да,
биргемеди къуру да.
Тилстрим турады байлаб,
джурт бла, халкъ бла мени.
Къобан тургъанча байлаб.
Минги Тау бла тенгизни.
Гольфстрим — тенгизни,
Тилстрим — джюрекни
джылытадыла: джокъду хатам.
Джазыууму, назмуму да джазама,
тенгиз джагъадан таула таба къараб.
КЪОБАННЫ ЭКИ НАЗМУСУ
1. КЪОБАННЫ АУАЗЫ
Мийикледе къар, буз эриб,
тау суугъа бурулады.
Мен — Къобанма, тау сууладан бири.
Къара тенгизге барыучанем
Чыммакъ акъ Минги Таудан эниб.
Мен таза суууму къызгъанмагъанладан
бир кёб зулму, хылымылы иш да кёрюб,
Кёлюм чыкъгъанды адамладан.
Не сакъларгъа боллукъду аладан?
Табхан кирлерин юсюме къуюб,
кеслерин таза этгеннге санайла,
не этгенлерин билмейле насыбсызла...
Онтогъузунчу ёмюрде уа,
тюзледе джашагъан мыжыкъла,
Къара тенгизге джолуму кесиб,
Азау тенгизге бургъандыла мени.
Андан бери хар бир толкъунум —
сёзю, макъамы, ауазы бла да —
бир затны эсгертеди таулулагъа,
сынагъан затын айтады таулулагъа;
сагъайта,
палахдан сакъларгъа кюрешеди аланы:
«Таулу тюзде абыныр —
тюзге джайылыб кетмегиз,
кесигизни насыбсыз этмегиз,
ёзюгюзню тюб этмегиз —
айырылмагъыз джуртугъуздан.
Мени джолуму кесгенле,
сизни джолугъузну да кесерле —
болугъуз алагъа сууукъ,
Къоймагъыз аланы джууукъ.
Джуртну бермегиз алагъа,
бек болугъуз таулагъа.
Сёз ата-бабаладан:
«Джалыныб къалмазса джауладан».
«Таулу тюзде абыныр» —
айырылмагъыз тауладан».
2. КЪАРАЧАЙ КЪОБАН
Сейчас Кубань впадает в Азовское море, а всего лишь чуть более полутора веков назад она впадала в Черное море. В 1819 году местные жители с целью опреснения Курчанского и Ахтанизовского лиманов прорыли канал, соединив его с Кубанью. Но так как уклон местности был большим к Азовскому морю, чем к Черному, Кубань основную массу вод направила к Азову по каналу, размывая и расширяя его берега. На месте старого русла образовались плавни, заросшие камышом, большей частью они высохли, и лишь ложбина напоминает о том, что сравнительно недавно здесь находилось русло одной из самых крупных рек Северного Кавказа.
(Из книги: Нагалевский, Ю.Я., Чистяков, В.И. Физическая география Краснодарского края.- Краснодар: Северный Кавказ, 2001.- С. 111.)
Къарачай Къобанма Мен. Ёмюрюм
Къара тенгизге саркъа эдим.
Ой нечик къоркъа эдим, деселе:
«Ашыкъгъан суу тенгизге джетмез».
Джетгенлей турдум.
Къарачай Къобан Къара Тенгизге
къалай къалыр эди джетмей?
Алай а,
1819-чу джыл мени джолуму кесдиле да,
Къара тенгизге иймей,
Азау тенгизге бурдула.
Тогъуз джылдан а,
Туугъан джуртуму да, тургъаныча къоймай,
Кеслерине къошдула.
Тас этмегенме алкъын атымы.
Атымдан башха уа къалгъанды нем?
Къарачай къралда туууб, кюч алыб,
Къара тенгизге бара эдим мен.
Къарачай къралымы да къурутхандыла,
Къара тенгизиме да иймей, тыйгъа́ндыла.
Кесге́ндиле Аллах буюргъан джолуму —
Зулмугъа-зорлукъгъа не этгин чамланмай?
Атымда, барыуумда кёрюнеди ёзюм да.
Бирди иннетим, ауазым, сёзюм да:
Къоб!
Джалай ташымы, иче суууму,
Мени тылпыууму, солуууму,
Къуугъунуму, къоркъуууму
Сезеди деб турама халкъым.
Мени башха тенгизге бургъанла́,
Сени да башха халкъгъа къошханла́ -
Хакъ джолдан чыгъаргъАнла бизни,
Джутаргъа кюрешелле бизни.
Дуния былай турмаз.
Къобан, Теберди, Басхан...
Тау суула ёз джырны,
Бир джырны джырлайбыз:
Къоб! Теб! Бас!
Кёрюнеди Кёкде джулдуз бла Ай.
Кёлленеди Джерде Малкъар-Къарачай.
Сабырлыкъ, таукеллик да келеди кёлге.
Сабырлыкъ, таукеллик да келеди Элге.
Дин-тил-джурт ючюн,
Инсан-миллет хакълары ючюн,
Эркинлик, Тюзлюк ючюн,
Халкъ биригиб турады ёрге.
АКЪ СЁЗНЮ ЁЛЮМДЕН КЪУТХАРА
Назмуну тинтиб, титиб,
къойну сойгъанча союб,
санлаб, юлюшле этиб,
кюрешедиле алимле.
Джазыкъсынама шийирни, шайырны да.
Къан джугъу Акъ сёзню къойнума алыб,
сабийнича бетин джуууб,
табигъатха иеме.
Уч да,
мийик къаяда терекге къон да, солу.
Сойдурма кесинги.
Ёлюмсюз джанынгы къутхараллыкъ
кесингсе джангыз.
АЙДЖАЯКЪ, АКЪТАМАКЪ ЭМДА АННА МАРИЯ
Къасбот джазды «Айджаякъны»,
Сымайыл - «Акътамакъны»...
Туугъан джерлерин да,
Ана тиллерин да,
Сюйгенлерин да
сыйладыла, кёлтюрдюле ёрге.
Керти таулула эдиле ала,
закий таулула эдиле ала.
Мен а, ёссем да Къарачайда,
туугъаным — сюргюнде — Кок-Сайда,
окъугъаным, джашагъаным Москвада,
Бюгюн тургъан джерим а — Шимал Джол.
Къатышхан, джыйымдыкъ дунияда меннге
Айджаякъ, Акътамакъ да болду бир къыз.
Алай а, таулу къыз тюл эди ол —
Шимал Джолгъа келтиреди ыз.
Анна Марияны Айджаякъгъа,
Акътамакъгъа этсем да тенг,
ол таулу къыз болмагъанына
бираз къыйналама мен.
Халкъны чачылыб баргъанын
кёргюзтген бир белгиди ол да.
Халкъгъа, Джуртха къайтармай эсе,
тюзмюдю Сюймеклик деген джол да?
Алай а,
Анна Марияны кючюнден
джазылгъан эсе бир сейир назму —
Ана тилибизге Анна Мария
къошхан юлюш тюлмюдю ол?
«Андан не хайыр башынга, халкъынга да?
Ахыр кюнюне сагъыш этген,
сабийлерине сагъыш этген —
башха миллетге къатышырмы?
Аны келтириб таулагъа,
дининги, тилинги, адетинги да алдырыб,
сабийлеринги да халкъгъа къошалсанг —
Ма ол заманда болур эдинг тюз.
Таб ол заманда да, айтылыр дау:
Сеннге деб джаратылгъан бир таулу къыз,
Сен башха миллетге къатышханынг себебли —
тыбырда къалгъан болур. Неда,
ол да башхагъа джангылгъан болур.
Халкъ къатышады алай,
халкъ чачылады алай,
халкъ тюрленеди алай.
Джаш тёлюге да терс юлгюсе сен...
Барысы ючюн да хазыр бол,
Къыямат кюн берирге джууаб..».
Быллай сорууладан,
ангы къой, джан да арыйды.
Кетсек айрымкандан
ёллюкбюз, Анна Мария.
Чыммакъ Акъ сёзге ушайса сен,
огъесе, олму ушайды сеннге?
Джуртдан узакъда джашаргъа, джазаргъа да
Экигиз кюч бересиз меннге.
Алай а, умметчи-миллетчи рухум
къайда да меннге бермейди тынгы.
Сагъышла — тенгиз, джюрек — айрымкан:
къайгъы толкъунла талайла аны.
Ёзге, Акъ сёзден эмда Сенден
башлагъанды танг да джарый а...
Айрымкан бАшды тенгизден:
джукъла рахат, Анна Мария.
УЛЛУ АТАМ-АНАМ МЕНИ
«Таш бла Терек» китабда джашайла назмуларым,
ташдан-агъачдан ишленнген юйде джашайма кесим да.
Ёсгенме эме буз сюммеклерин Минги Тауну,
Къобанны да ташын джалаб, ичгенме сууун.
Ёрге къаратхан, Кёкге тартхан мийикди джуртум.
Джаратылыб анда(н), учхан сууча, энеди сезим да.
Минги Тау. Къобан. Къадау Таш. Джангыз Терек.
Быладандыла ёзюм — ангым-эсим да, сёзюм да.
Къая башында — Кёк бла джерни чегинде —
нарт къала, таш къала, акъ къала.
Анданмы
келеди
тюшюб
къаяда джашил терек,
арымы
барады
чыгъыб —
билмезсе.
Назмума, кесиме да ушайды ол...
«Таш бла Терек» китабда джашайла назмуларым,
ташдан-агъачдан ишленнген юйде джашайма кесим да.
Ана тил бла Ата джуртха байланыбдыла,
айырылмаздан байланыбдыла,
ёмюрлюкге байланыбдыла
ёзюм, сёзюм, ангым, эсим да.
Ана тил бла Ата джуртдула
уллу атам-анам мени.
Аласыз — адам, халкъ да джокъдула,
аладыла Ёзюм, Сёзюм, Юйюм да мени.
ЁМЮРЛЮК ТАШНЫ СЮЕДИМ МЕН
«Я Вечный Камень воздвиг!»
Из надписи на памятнике Куль-Тегину
Бу дуниягъа къарамым
тюрленмегенди, ётгенликге джылла.
Не бек сынаса да къадарым,
айыралмагъанды назмудан, джырдан.
Тейри адамы — барама джашай,
сёзю эсдеди Кюл-Тегинни.
Сын ташда да джулдуз бла Ай
кёлеккесиди Кёкдегини.
Тюрк тилим элтеди мени
джашагъан джерлеге бёрю, барс, илячин...
Аулайма джети къат Кёкню, джерни,
заманны, дунияны да кёреме ёзюн.
Мен — Кёк бла джерден джаратылгъан бир инсан,
кёк бла джерни чегинде джашагъан бир инсан,
заман къатдыргъан Къадау Ташды — саным,
Джуртда Джангыз Терек да — джаным.
Джуртда Джангыз Терек да — джаным,
тартханлай, баргъанлай турса да Кёкге,
туугъан джеринден айырылмайды —
джерге, Кёкге да турады тюз,
тариххе, табигъатына да турады тюз.
Тюзде, тауда, китабда да джашайды.
Элибге, минарагъа да ушайды...
Ташны да сыйлы этгенди къадар.
Таш бла Терек —
отдан, суудан, кёкден, джерден да —
адам улугъа айталла хапар.
Ташны тиллендиргенди ата-бабам,
тиллендиргенча Джангыз Терекни мен.
Ташха, Терекге сакъ болса адам —
къутуллукъду келе тургъан ёлюмден.
Ёмюрлюк Ташны иеси — Кюль-Тегин.
«Джуртда Джангыз Терекни» иеси да — Мен.
Тилге, Халкъгъа, Джашаугъа да джокъду къоркъуу
Таш бла Терек болсала сау-эсен.
ТАШ БЛА ТЕРЕК, ДЖЮРЕК БЛА НАЗМУ
Ташны джарылгъанындан ёседи терек,
джарылгъан джюрекден туугъанча назму.
Терекге, назмугъа болубму керек
джарылгъандыла таш бла джюрек?
БЕРИЛГЕН ЭСЕ СЕННГЕ ФАХМУ
Мен кёрюб болмагъан — юч зат:
Къул хали, ётюрюк, зулму.
Берилген эсе сеннге фахму,
Эт халкъынгы аладан азат.
Игиликге — тюзлюкге, эркинликге —
этмей эсе фахмунг къуллукъ,
умут этиб къарасанг да Кёкге,
палахладан тюлсе къутуллукъ.
Къаратон болуб къалмазмы фахму,
айтмаса кертисин сёзню?
Къул хали, ётюрюк эмда зулму
къурутуб барадыла бизни.
Ким нени ызындан сюрсе —
анга ушаб къалады кеси да.
Ангысы-эси да дуния мал болгъан —
малгъа бурулады кеси да.
Къул хали, ётюрюк, зулму
джерге къаратадыла кёзню.
Аланы къурутмасакъ биз —
ала къурутурукъдула бизни.
Къул хали, ётюрюк, зулму...
Болмасакъ аладан азат —
джокъду бизге не дунья, не ахрат.
Ол ючюсюне таяннган — ким да болсун —
айырылады адамлыкъдан, халкълыкъдан.
Бурулады хайуаннга, джаныуаргъа, сюрюуге...
Мен кёрюб болмагъан — юч зат:
Къул хали, ётюрюк, зулму.
Берилген эсе сеннге фахму,
Эт халкъынгы аладан азат.
КЁЛЮМЧА ЧАЙКЪАЛАДЫ ТЕНГИЗ
99 тиширыугъа сюймеклигим болду,
кёлюм а — не эсе да — къанмагъанлай къалды.
99-да болгъан — болса эди бирде,
менден насыблы болмаз эди ёмюрде.
Алай эте джюзюнчюню табдым.
99-да болгъан сейирлик бары бар эди анда,
99-да болмагъан аламат да бар эди анда.
Шимал Джол Къой Джолча кёрюндю меннге.
Ол къыз да мёлекча кёрюндю меннге.
Алай а,
Аллах аны къоймады меннге.
Къалдым кесим — къыйнала кемсиз.
Кёлюмча, чайкъалады тенгиз.
Шимал Джол — ахыр джол болду манга.
Нюр къолун булгъайды джюзюнчю манга.
Тенгиз джагъада тюшюб атдан,
Аны таба этеме атлам.
Джашау керек тюлдю манга сенсиз.
Кёлюмча чайкъалады тенгиз.
КИМ ЧАЧАР КЪАРАНГЫНЫ?
Бусагъатда «халкъ поэтле» алай кёб болгъандыла — ол сыйлы атны да дараджасын тюшюргендиле. Хаджиле да болгъандыла кёб. Алай а биз, «хаджи», «халкъ джырчы», «халкъ поэт» дегенлей, кёз аллыбызгъа Кязим хаджи, Джырчы Сымайыл, халкъ поэтле Къайсын, Керим келиб къаладыла. Ала — тёртюсю да — Хакъ поэтле эдиле! Аз санлы тау халкъыбыздан бир ёмюрню ичинде аллай уллу тёрт поэт чыкъгъаны — уллу, онглу халкъны туудукълары болгъаныбызгъа шагъатды. Бизни халкълыгъыбыз, тилибиз сакъланнган къадарда, хар келген тёлю ол тёрт шайырдан юлгю алгъанлай, джашарыкъды. Ол закийлени эркишиликлери да, фахмуларыча алай уллу болгъанды.
Халкъыбыз Орта Азияда сюргюнде тургъан сагъатда, Отарланы Керимни СССР-ни башчыларына «халкъыбызны Ата джуртуна къайтарыгъыз» деб джазгъан мектубу — керти шайыр къаллай болургъа кереклисине тюшюндюреди. Аныча адамла болмасала, халкъыбыз дуниядан эртде думп болур эди. Назым Хикметни назмусу эсиме тюшеди. Джангыз, атын бираз тюрлендириб, «Керим кибик» дерим келеди.
КЕРЕМ КИБИК
Хауа — къоргъашынча, ауур!
Къычыр,
къычыр,
къычырама!
Къоргъашын эритирге чакъырама.
Ол а айтады манга:
-Нек къычыраса сен?
Кюл болургъамы излейсе сен,
Керемча,
джана,
джана.
«Былайда кёбдю палах,
бир джерден да джокъду болушлукъ».
Джюреклени къулакълары
сангырау болгъандыла мында.
Хауа — къоргъашынча, ауур.
Мен а айтама анга:
-Хазырма, джана, джана,
кюерге Керем кибик.
Мен джанмасам,
сен джанмасанг,
биз джанмасакъ —
ким чачар къарангыны?
Хауа топуракъ кибик ауур,
хауа къоргъашынча ауур.
Къычыр
къычыр
къычырама,
чакъырама:
келигиз,
къоргъашынны
эритирге
излейме мен.
Джюреги, Керемча, джана, джана, кюйгенди Керим. Алай кюйгендиле — кими алгъаракъ, кими кечирек — Кязим хаджи, Джырчы Сымайыл, закий Къайсын. Алай джашаргъа керекбиз биз да, кеси кесибизге сора, Керим кибик, джана: «Мен джанмасам, сен джанмасанг, биз джанмасакъ — ким чачар къарангыны?».
Эски дефтерлерими къаза келиб, таулу закийлерибизни юслеринден 2001 джыл джазылгъан бир назмуму табханма. Аны джазылгъаны Виль ГАНИЕВ* бла байламлыды.
Бютеу тюрк тилледе сёлешген, джазгъан джазыучу эди эмда тылмач эди Виль Ганиев (ауушханды — джандетли болсун). Фахмусу терен, джюреги кенг адам эди. МСПС мени Россияны кърал саугъасына теджеген сагъатда, ол халкъны бек сейирсиндирген эди: назмуларымы бизни тилде окъуб, анализ этиб, орусчагъа кёчюрюб бара эди...
Мен къралдан тышына кетгинчи, арабыз иги эди, мени Москвада фатарыма келе туруучан эди. Хар келгени сайын, «писательская лавкадан алыб келеме» деб, хызен бла бир китаб келтириучен эди. «Ас-Алан» журналгъа да бериучен эди материалла.
«Сиз ариу, бай тилигизни нек бузасыз? Бир сёзню ёз тилигизде айтсагъыз, экинчи сёзню да орус тилде къошасыз анга. «Сабий садла» деген неге ушайды? Тилигиз таза тюрк тилди, аны къурушдуруб неда орусландырыб бармай, тюрк тилледен келишген сёзлени алыб, байындырыб барыргъа керексиз»,- дер эди.
Бир джол (2001 джыл болур эди дейме) Отарланы Керимни тау, орус тилде джазылгъан талай китабын келтирди да, ушакъ башланды.
«Билемисе,- деди,- сизде бу закий назмучугъа алкъын тыйыншлы багъа берилмей турады. Керимни поэзиясы уа — мен аланы ана тилде назмуларын тенглешдириб айтама — Къайсынныкъыдан мийик тюл эсе, чыртда кем тюлдю. Джарсыугъа, бир аягъы бла (санын тюл, джанын къутхаргъанды ол къазауатда) айланнган, дунияны кёрген, дуниягъа кесин да кёргюзтген тынч тюлдю. Джангыз ол затдан кёреме, Керимни Къайсынча белгили болмай къалгъанын. Тынгылачы, къаллай назмулары барды Отаровну...».
Тебреди сора бизни тилде Керимни назмуларын окъуб. Мен уялгъан огъуна этдим — Керимни менден эсе иги биле эди, аны сёзюню ич магъанасын, тыш ариулугъун да кескин кёргюзте эди. Айтханымча, Виль Ганиев бла ол тюбешиуюбюзден сора джазгъан эдим «ДЖАШНАР ДЖУРТУНДА КЪАРАЧАЙ-МАЛКЪАР» деген назмуму да.
Достарыңызбен бөлісу: |