Қолданылатын әдебиеттер тізімі

Негізгі:

1. 
   Х. Сәтпаева, Ж. Ніддібаева, Ә Өтепбергенов Адам физиологиясы. А. Білім 1995ж.
   
2. 
   Физиология человека Уч. Инс. Физ. Куль Н.В. Зимкина М. ФиС 1975г.
   
3. 
   Физиология мышечной деятельности Уч. Инс. Физ. Куль Я.М. Коца М. ФиС 1982г.
   
4. 
   В.Смирнов, В. Дубровский Физиология человека воспитания и спорта. М. 2002г.
   
5. 
   А. Солодков, Е. Сологуб Физиология человека. Уч. Инс. Физ. Куль М. 2001г.
   
6. 
   С. Ж. Бұғыбаева Адам физиолгиясы А. 2003ж.
   
7. 
   З. Алиакбараова Мектеп ижасындағы балалардың анатомиясы, физиологиясы және мектеп гигиенасының негіздері. А. 1993ж.
   
8. 
   С. Жұмабаев Жас ерекшеліктер физиологиясы. 1997ж.
   
9. 
   М. Матюшонок, Г.Г. Турик, А:А: Крюкова Балалармен жасөспірімдер физиологиясы және гигүиенасы. А. Мектеп. 1986ж.
   

10. 
    Физиология человека Уч.для мед. Инс. Медицина 1984г.
    
11. 
    Физиология человека. В. 4 томах. М. Мир, т.1,2. 1985г. Т. 3,4,5. 1986г.
    
12. 
    Общии курс физиологии человека и животных М. 19991г.
    
13. 
    В. Флинин, В. Фомин. Возрастные основы физического воспитания. М. 1972г.
    
14. 
    Физиология человека. Медицина 2001г. 607 стр.
    
15. 
    Физиология человека. В. Смирнова М. Мед. 2001г. 668 стр.
    
16. 
    Физиология человека. В.М. Покровскии 2 том. М. Мед. 2001 г.
    

1. 
   ОЖЖ интеграциалаушы қызметі.
   

3. 1. И.М. Сеченовтің ОЖЖ –гі тежелу процесі.

4. Тежелу түрлері.
ОБСӨЖ мақсаты: ОЖЖ – і қызметінің үйлесімділігін. Орталық нерв жүйесінің интеграциялаушы қызметтерін және ерекшеліктерін. Ми бағанасының торлы құрылымын оның белсендіретін және тежейтін әсерлерін анықтап көру.
ОБСӨЖ мәтіні: ОЖЖ интеграциалаушы қызметтері анализатордың қабылдаған сигналдары өңдеу, қорзғалу және ветативті орталықтарды басқарумен байланысты емес. Олар ұйқы-ояу күйі циклы, сана, сөйлеу мен ойлау, ес және эмоция сиқты құбылыстардың негізін құрайды. Бұл қызметтер ми қыртысының екі ірі бөлігінде-лимбиялық жүйе мен жаңа қыртыста (неокортесте) шоғырланған деп есептеледі. Бұларда жүріп жатқан физиологиялық процестердің мәніне, табиғатын доминанта және шартты рефлекстер арқылы түсіндіруге болады.

А.А.Ухтомский реттеуші қатынастардың негізін құраушы ретінде доминанта прпинципін ұсынды. Ол Ч.Шерринктонгтың аппаратарға афферентті әсерлердің конвергенсиясы пікіріне сүйенеді. Бірақ Е.В.Веденскийдің жүйке жүйесінің қарым-қатынасының доминантасы туралы пікірі ғана доминанта түр пікірді қалыптастыруға мүмкіндік берді. Яғни жүйке-орталықтарының функционалдың жағдайы және жұмысшы органның сипаттамасы-жүйке іс-әрекетінің жұмысшы принципінде және мінез-құлық векторында. Доминанта организмнің нақты мінез-құлықтың орындауына жасырын алдан-ала дайындығы ретінде рефлекторлы реакциялардың (шартты және шартсыз) тітіркендіргіштерге жауабының пайда болу мүмкіншілігін анықтайды. Сеченовты иррадиация қозудың жоғарылау ошағына қарай жүруіне зейін аударған. Ухтомский бойынша мұндай ошақтың қалыптасу ролін анықтайтын стационарлы қозу жағдайы. Егер бұл тітіркендіргіштердің қозу жағдайы төмен болса, оларды доминанта деңгейіне дейін, оларға келетін жүйкелердің әсері арқылы жоғарлауы мүмкін, яғни онда қозуды жоғарылатады.

Егер қозу орталықтарында оның деңгейі өте жоғары болса, онда жаңа қозу келгенде оны тежеу эффекті пайда болады.

Доминантты ошақтың негізгі ерекшелігі оның жоғары қозғыштығы болып табылады. Яғни келетін қозу толқындарына қабылдануы және орталықтың бұл қозуларды қосу қабілеті. Доминанталы ошақта қозудың белгілі станционарлы деңгейі қалыптасады, ол алдын табалырыққа дейінгі қозуды қосуға және ошақтағы сезгіштік жоғарлағанда оптималды жұмыс істеу жағдайымен өткізуге мүмкіндік туғызады.

Сондықтан қозулар қосу рефлекс кезінен өткеннен кейін доминантаға айналады. Сонымен қатар олар доминанта кезеңінен өткеннен кейін шарты рефлекске айналады.

Доминантаның қалыптасуына процесінде негізгі роль атқаратын ере жүретін тежелу процесі. Бұл орталықтан және шеткі бөлімнің ұщтарынан келетін қозу, яғни өз деңгейінде импульстарға тікелей қатысы бар және жауап қайтару мүмкіншілігі. Ере жүретін тежелу өз уақытында болу қажет, яғни органдардың және организмнің жұмыс істеуін реттеуге маңызы бар. Тежелу процесі доминантаны түзеді және қолдайды. Сонымен қатар оның функциясын жоюда мүмкін яғни доминантаның өзі тоқтауы мүмкін.

Красногорский 1906ж адамның аузын ашу, жұтыну қимылдарын (шартсыз рефлекстерін) тамақ берумен бекіте отырып, шарттты тамақ рефлекстерін алды. Кейін ол шықшыт безінің сілкейін жинайтын ергекше уапсула жасау арқылы сілекей бөліну рефлексін бақылады. Адамдардағы шартты рефлекстерді В.М.Бехтеров пен В.П.Протопоновта зерттеген. Түрлі әдістемелер қолдану арқылы жүргізілген көптеген эксперимент жұмыстарының нәтижесінде мынадай қортынды шықты: адамның жоғары нерв әрекеті де жпануарлардікі сияқты рефлекторлық механизмге негізделеді және қыртыс функцияларының негізгі заңдылықтары оларға ортақ болып табылады. Айырмасы: адамдарда оң және теріс шартты рефлекстер (тітіркендіргіштер комплексіне, ұзақ кешіккен рефлекстер) жылдам алынды. Ең негізгі айырма: адамда психиканың дамуының ең жоғарғы сатысы сана бар. Адам да, жануарда өзінің психикалық әрекетінде сыртқы дүние құбылыстарын бейелейді. Бірақ адам өз санасында сыртқы ортаны бейнелей отыра, оны жинақтайды және олардың арасындағы заңдылықты ашады. Бұл адамға табиғатты өзіне бағындыруына және еңбек ету барысында дүниені қайта жасауына мүмкіндік береді. Адам миын кез-келген жануар миынан айыратын негізгі сапалық өзгешелік-саналы ойлау-сөйлеуден көрінеді. Сөздің тітіркендіргіш ретіндегі ролі туралы Павлов былай деп жазды. “Сөз адам үшін, әрине, оған және жануарларға әсер ететін басқа да ортақ тітіргендіргіштер тәрізді нақтылы шартты тітіргендіргіш; дегенмен солай бола тұра ол, бұл тұрғыдан алғанда, жануарлар шартты тітігендіргіштерінің ешқайсымен ешқандай сандық та,ғ сапалық та салыстыруға келмейтін, бәрін қамтитын тітіргендіргіш болып табылады.

Адамның жоғары нерв әрекетінің ең күрделі көріністерінің негізінде де шартты рефлекстердің ұзын қатары жатады. Адамдағы жаңа принцип: олардың ми қыртысында шартты байланыс негізінен сөздің қатысуында жасалады.

Бұл болмыстың тікелей сигналдау жүйесі. Ол адамға тән. Бірақ болмысты сигналдаудың тағы бір ерекше, адамға тән жүйесі бар. Ол 2-ші сигналдық жүйе. Бұл арқылы сыртқы және ішкі ортада жатқан құбылыстар, өзгерістер сөз арқылы хабарлады. Мұны Павлов “бірінші сигналдың сигналы”-деп атады. Екі сигналдық жүйеге сай адамның рецепторына әсер ететін тітіргендіргіштердің өзі 21 түрлі; тікелей және сөздік. Сөздің өзі кез-келген тікелей тітіргендіргіштердің әсерін ауыстыра алады, сондықтан. Оларға сай реакцияларды тудыра алады. 2-ші сигналдық жүйе арқылы адым болмысты толығырақ, анығырақ бейелейді, одан дерексіздене де алады, толыпжатқан тікелей тітіргендіргіштерді жинақтай алады. Осы жаңа, жинақталған сигналдарды анализдеу мен синтездеу ерекше адамдық жоғары ойды құрайды. 2-ші сигналдық жүйенің таңқаларлық ерекшелігі-шартты байланыстыра жасалуының жылдамдығы: адам бір рет естісе не кітаптан оқыса болғаны, оның ми қыртысында жаңа байланыстар пайда болады. олардың мықтылығы соншалық, кейде ешқандай бекітусіз көптеген жылдар бойы сақталады. Саналы ойлау сөз, сөйлеу арқылы көрінісін, мазмұнын білдіреді, яғни тілге байланысты.

Бізге белгілі, жануарлардың жоғары нерв әрекетінің жарты шарлар қыртысында жүретін процестердің рэфлекторлық сипаты болып табылады. Бұл заңның күші екінші сигналдың жүйе үшін де жоғалмайды. Сөз сөйлегенде тілдің қозғалысының рэфлекторлық сипатының болатындығы туралы пікір кезінде И.М.Сеченов айтқан болатын. Дыбыс сіңіріне, тілге және бүкіл сөйлеу аппаратына келетін эфференттік импульста осы органдардың жұмысын қамтамасыз етеді. Сөйтіп сөз сөйленеді. Ал бұл кезде туатын афференттік импульстер ағыны ми қыртысына түсіп, сөз сөйлеудің әрбір сатысын сигналдап отырады.

Егер де адамға белгілі бір қимыл актысын ойла десе, сол сәтте қимыл актысына қатысы бар еттердің функционалдық қалпы өзгереді, соларға сәйкес органдардың қанмен жабдықталуы жақсартады, кейде тіпті сол актының әрең байқалатын элементтері де көрінеді. Кейде адам өзінше (іштей) ойлағанның өзінде, екінші сөзбен айтқанда, іштей сөйлегенде де жоғарыдағы айтқанымызға ұқсас құбылыстар байқалады. Бұл кездерде эфференттік импульстер естілетін сөздерді, сөйлеуді туғысбаса да, кейде адамның ерні жыбырлап, тілі аздап қозғалады, тіпті кей жағдайларда эфференттік импульстердің күшею салдарынан біраз дыбыс шығарып, сөйлеп те кетеді.

Физиологиялық көзқарас тұрғысынан ойлау актысының өзі, тіпті ол сөз арқылы берілмесе де, күрделі тізбектірэфлекс болып табылады. Сөйлеу органына келетін импульстертер онда өзгерістер туғызып, соның нәтижесінде үлкен жарты шарлар қыртысына баратын афференттік жауап сигналдары пайда болып, ал олар қайтадан жаңа эффероенттік импульстер туғызады. Сондықтан үздіксіз, бірін-бірі тудырып отыратын афферентік және эфференттік импульстер ойлаудың негізінде жататын физиологиялық процестің негізгі бір компоненті деп қаралау керек. “”

Сөйлеудің реттеуші қызметі арқылы организмдегі әр түрлі жүйелердің (жүрек, асқазан, өкпе, бүйрек, заталмасу, т.б.) әрекет өзгереді. Бірсөздің өзі қалай айтылғанына қарай адамның көңіл-күйін әр түрлі бағытта, деңгейде, түрде өзгерте алатыны өмірден белгілі.

Екі сигналдық жүйенің функционалдық бірлігі.

Адамның қалыптасу барысында екінші сигналдық жүйе бірінші сигналдық жүйе негізінде, қоғамдық-еңбек нәтижесінде болды және біртіндеп өмірлік қатынастардың ең тұрақты, негізгі реттеушісіне айналды. Бірақ, бұдан 1-ші сигналдық жүйе енді 2-ші планға көшті дегенұғым тумауы тиіс. 2-ші сигналдық жүйе 1-шінің негізінде, сонымен байланысты болып қана қызмет атқара алады. Екі сигналдық жүйе әр уақытта функциионалдық бірлікте болады, сондықтан борлмысты толық және терең бейнелеуге мүмкіндігі бар. Павловтың айтуынша; “Адам болмысты ең алдымен бірінші сигналдық жүйе арқылы сезеді (қабылдайды), содан-соң екінші сигналдық жүйе арқылы сол болмыстың қожасына айналады (сөз, сөйлеу, ғылыми ойлау)”.

Сигналдық жүйелердің бірінде пайда болғаншартты байланыс екіншісінде де пайда бола алады. Мысалы: қызыл жарыққа жасалған шартты қимыл рефлекстерін қызыл жарықтың өзін көрсетпей, бірақ оның әсерінен сөзбен ауыстырса да алуға болады және керісінше. Осындай жүйенің бір-біріне байланысты қызмет атқарудың негізінде қозудың бір жүйеден екіншіге таңдап иррадиациялануы (таралуы) жатады. Таңдаудың шамасы мен дәрежесінен қарай екі сигналдық жүйенің бір-біріне әсері де түрліше болады.

Кейде адам шартты қимылрефлексін жасайды, ол туралы айтады да, бірақ тікелей тітіркендіргіштердің әсерінен жоққа шығарады. (“Баллонды бастым, неге екенін өзімде білмеймін”). Кейде адамның жауап реакциясы.