Адам монахтар сияқты ӛмірден безінбей, керісінше ӛз міндеттерін
атқару керек. Кез келген дүние егер күман туғызбаса,
қадірлі болып
табылады. Осыған байланысты Лютер
еңбек этикасын ұсынған.
ХХ ғ. Неміс саясаттанушысы Макс Вебер, Еуропа елінің
протестанттық еңбек этикасын бағалай келе,
табиғи шаруашылық,
құндылықтарды белгілі деңгейде бағалау, капиталисттік қарым-қатынастың
дамуы шешуші рӛл атқарғандығын айтады.
Неміс «плейбейлік» реформациясының кӛсемі
Томас Мюнцер (1490-
1525 жж.) Евангелия заңдары бойынша адамдардың ӛмірлік заңдылықтарын
қалыптастыруға атсалысты.
Оның онтологиялық ілімі әлемді жеке деп қараудан, ал
Құдайды
жалпыға ортақ деп қараудан тұрды. Ғарыштық саты оның ойынша тәңірлікті
тану басты қағида деп біледі. Жетілудің гармониясы болып Тәңірлік әлем
табылады. Оқшау тұрғыда болып кӛрінетіннің барлығы жергілікті әлеммен
байланысты, ал қалғандары Құдайға жақын, онымен байланыс үзілуі екі
әлемнің айырмашылығы болып табылады. Адамның күнәлі атануынан
бастап, оның ұрпақтары да ӛз дегенімен жүреді.
Сондықтан да
христиандықтың басыты мақсаты Құдайға мүмкіндігінше жақын болу деп
есептеледі. Тек осындай жағдайда ғана әлемде ортақ қызығушылық пайда
болады. Оның ақиқатты танытудағы екінші жағы тәңірлік шындықтың мәнін
ашу болып табылады.
Мюнцер Қасиетті Писаниені тәңірліктің ақиқаттың жалғыз бастауы деп
қабылдай алмады,себебі адамды жаратушы Құдай оны басқарудан бас
тартып, түсініксіз библияны қалдыруы мүкін емес еді.
Ол Құдай адамдармен үздіксіз байланыста және ӛз сӛзін олардың ішкі
жан-дүниесімен
білдіреді, бірақ оны есту барлығының қолынан келмейді
деген. Құдайдың сӛзі жанға кіру үшін ол дайын болуы керек: адам жаны ӛз
күнәсін сезініп, оған қайғыруы керек. Мюнцер: «егер адам тәңірлік ақиқатты
білгісі келсе, ақиқатты білуге дайын болуы креек» деп жазған. Демек,
Құдаймен қатынасқа түсу арқылы ғана шын мәнінде Библияны талдап
түсіндіре алады.
Достарыңызбен бөлісу: