АҚБҦЛАҚ (Акбулак) – б., Маңғыстау, Қарақия, Бейнеу аудандарында. Ақ (сын есім)
және бҧлақ (зат есім) сӛздерінің бірігуінен жасалған. Мағынасы: «таза, мӛлдір сулы
тҧщы бҧлақ».
АҚБҦТАҚ (Акбутак) – тӛбе, Кендірлі-Қиясай Ҥстіртінің солт. бӛлігінде. Абс.
биіктігі 151 м. Қарақия ауданы. Ақ (сын есім) және бҧтақ (зат есім) сӛздерінің
бірігуінен жасалған. Мағынасы: «ақ сілем» деген мәнді береді.
АҚДОМАЛАҚТӚБЕ (Акдомалактобе) – тӛбе, Маңғыстау ауданы. Атау ақ (сын
есім), домалақ (сын есім) және тӛбе (зат есім) сӛздерінің бірігуінен жасалып, жота,
тӛбенің сыртқы формасы мен ондағы ақ тас, кварцтардың тҥстеріне қарай аталған.
АҚЕСПЕ (Акеспе) – қ., қыс. Маңғыстау ауданы. Атау ақ (сын есім) және еспе (зат
есім) сӛздерінің бірігуінен жасалған. Еспе деп Маңғыстауда «сай бойындағы кӛзі
қайраңнан шығатын тайыз қҧдықтарды айтады» (Ә.Спан, Ж.Дҥйсенбаева, 190). Сонда
атаудың мағынасы: «сай бойындағы суы таза, мӛлдір, тайыз қҧдық».
АҚЖАЛ (Акжал) – ж., Маңғыстау ауданы. Ақ (сын есім) және жал (зат есім)
сӛздерінің бірігуінен жасалған. Жал дегеніміз – ҧзына бойы енсіз келген кӛлбеу қырат,
жер бедерінің бір тҥрі, қырқа сілемі, жон-жота, адыр (ҚӘТС, 621). Мағынасы: жал
тҥсінің ақтығына, топырағының алыстан ағарып кӛрінуіне байланысты қойылған.
АҚЖАР (Акжар) – ескі қоныс, Бейнеу ауданы. Ақ (сын есім) және жар (зат есім)
сӛздерінің бірігуінен жасалған. Жар дегеніміз – ӛзеннің опырылып, мҧжылып қҧлаған
тік жағасы (Қазақ әдеби тілінің сӛздігі, 6 том, 65). Бҧл атау да «жардың тасы мен
топырағының ақ тҥсіне, алыстан қарағанда ағарып кӛрінуіне» байланысты қойылған.
АҚЖАРБҦЛАҚ (Акжарбулак) – б., Ҥстірттің солт. бӛлігінде, Маңсуалмас
қонысында, Бейнеу ауданы. Атау ақ (сын есім), жар (зат есім) және бҧлақ (зат есім)
сӛздерінің бірігуінен жасалған. Мағынасы: «тасы, топырағы ақ тҥсті, алыстан
қарағанда ағарып кӛрінетін жардан ағып жатқан бҧлаққа» байланысты қойылған.
Достарыңызбен бөлісу: |