арасындағы қарым-қатынастарының
өзгеруі, мемлекеттің
қоғам
мен жеке
адамдардың
өміріне
араласуының
шектелуі,
яғни
антиэтатизм принципінің
орнығуы. Қазір бүкіл адамзат өркениетке жаппай ұмтылыс жасап отырған кезде
көппартиялықтың артықшылығына əлем халықтары толық көз жеткізіп отыр.
Бұның өзі партиялардың саясаттары халық мүддесіне қаншалықты сай келетінін
жеке азаматтардың бағалауына жол ашады. Жеке адамның қоғамдық күштерді, саяси
басшыларды,
билік
түрін
қалауынша
таңдау
жасауына мүмкіндік
береді.
Көппартиялық жүйе билікке ие болып отырған саяси топтарды, басқарушы
партияларды (егер олар өздерінің міндеттерін орындай алмай жатса) алмастыруға
жағдай жасайды. Ал мұның өзі қоғамда саяси қызметтерді тиімді жүргізудің
алғышарты. Сондықтан да демократиялық қоғамда көппартиялыққа айрықша мəн
беріліп, бірнеше саяси партиялардың қатар өмір сүруіне мемлекеттік, қоғамдық
тұрғыдан қолдау көрсетуге жағдай туады. Бүгінгі күні, əсіресе, дамушы елдерде
əртүрлі бағыттағы, сипаттағы бағдарламасы бар партиялар қалыптасты. Олардың
саны көбейген сайын қоғамдағы орны, қызметі, саяси идеология бағытына қарай
топтастыру жүйесі де белгіленді. Мысалы, саяси партиялар
мақсаттарына қарай
төрт
топқа бөлінеді:
сайланушылар
партиялары,
қауымдастық
партиялар,
авангардтық партиялар,
парламенттік
партиялар.
Осы
партия
топтарының
кейбіреулеріне сипаттама беретін болсақ, сайланушылар партияларының мақсаты
өз үміткерлерінің сайлау алдындағы науқанын ұйымдастыру, қаржы жинау, үгіт
жүргізу. Оларда тұрақты мүшелік, идеологиялық негіз жоқ. Мысалы, АҚШ-тағы
республикалық жəне демократиялық партиялар, Ресейдегі либерал-демократиялық
партия жəне т.б.
Достарыңызбен бөлісу: